สวัสดีค่ะเรียกหนูว่าเอนะคะ อายุ16ปี เริ่มเล่าเลยคะพ่อเเม่หนูเสียทั่งคู่คะพ่อเสียตอนหนูอยู่ในท้องเเม่7เดือนคะเเม่มาเสียตามตอนหนู2ขวบคะ (น้าเล่าให้ฟังนะคะ)ทุกวันนี้เออยู่กับน้ากับยายคะคือน้าอยากให้เอมีเเฟนคะไม่รู้เป็นอะไรพูดตั่งเเต่เออายุ14คะ ตัวเอตอนนั้นก็เถียงกลับว่า"ไม่ไม่ไม่ไม่"ทุกครั่งที่น้าพูดหนูก็เถียงกลับไปเเบบนี้เสมอจนมาวันนึงน้าพูดกับเอว่า"หนูขายความบริสุทธ์ไหมหนูจะได้สบาย"ตอนนั้นคือเอตอบน้าไม่ถูกคะนึงไปพักนึงเเล้วสักพักเอก็ร้องไห้เเล้วตอบกลับไปว่า"ทำไมน้าต้องให้หนูทำเเบบนี้ด้วยทุกวันนี้เราก็ไม่ได้ลำบากหรือเดือดร้อนอะไร"เเล้วหนูก็รีบขึ้นห้องเเล้วนอนคิดว่าถ้าพ่อเเม่เราอยู่น่าจะดีกว่านี้ไหมจะสบายกว่านี้ทำไมพ่อเเม่ต้องตายเเล้วน้าเขารักเราบ้างหรือเปล่าทำไมเขาต้องให้เราทำเเบบนี้หนูเครียดจนจะเป็นบ้าอยู่เเต่ในห้องนั่งมองรูปเเม่เเต่น้าเขาก็ยังคงโทรขึ้นมาหาหนูว่าเรื่องที่ถามว่ายังไงเอบอกไปว่าไม่เอาหนูจะตายเเล้วเอก็ตัดสายทิ้งคะ บอกตรงๆนะคะเอไม่กล้าถามเพื่อนหรือปรึกษาใครเลยกลัวเขามองเเละบอกต่อเรื่องของเอ จนเอตัดสินใจสมัคพันทิปเเเล้วเข้ามาปรึกษาว่าเอควรทำยังไงดีคะควรจะพูดยังไงให้น้าหยุดความคิดเเบบนี้ ใจเอรักน้ามากๆนะคะรู้ว่าน้าอยากให้เอสบายเเต่ทำไมต้องให้ทำอะไรเเบบนี้พูดหรือบอกไปกี่ทีว่าไม่เอาไม่ทำเเบบนี้น้าก็ด่าเอว่าโง่คะว่าจะผัวดีไม่มีหรอกต้องหาผัวรวยๆพอเอบอกว่างั้นรอโตกว่านี้ก่อนได้ไหมน้าก็ด่าเอคะด่าเป็นคำหยาบเเล้วยายยังมาพูดให้เอมีลูกอีกคือเเบบตอนนั้นในหัวสมองหนูคิดออกเเค่ว่าทำไมน้ากับยายมีความคิดอะไรเเบบนี้ ขอเล่าเเค่นี้นะคะ เอทนไม่ไหวจริงๆคะ จนมาถามเพื่อนๆพี่ๆในพันทิปว่าควรทำยังไงพูดยังไงดีคะช่วยหน่อยนะคะเอคิดไม่ออกจริงๆคะว่าจะทำยังไงต่อไปดี(ขอความกรุณาใช้คำพูดสุภาพนะคะ)ขอบคุณมากนะคะสำหรับคนที่อ่านจนจบขอบคุณจริงๆคะ
ควรทำยังไงดีคะคนดูเเลตั่งเเต่เด็กบังคับขายเวอร์จิน