สวัสดีค่ะ อยู่เจ้าของกระทู้ก็คิดถึงคนๆหนึ่งคิดถึงมาก แบบร้องไห้หาตลอดเวลาที่อ่านแชทเก่าๆ คิดถึงเวลาเก่าที่คุยด้วยกัน คิดตลอดว่าเวลานี้เรากับเขาเคยทำอะไรด้วยกันเราว่าเรารักคนนี้มากๆเลยค่ะ รักแบบโครตตตตตรักอ่ะค่ะ แต่มันเป็นรักที่เป็นไปไม่ได้นะคะ เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงให้เราลืมเขาได้เราก็มีคนเข้ามาคุยด้วยใหม่แล้วนะคะ แต่ตอนนี้เลิกคุยกับคนใหม่แล้วเพราะคนใหม่ก็ทิ้งเราไปเหมือนกันค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงเพ้อในไหนก็ไม่ได้ เราเลยมีความคิดนึ่งวูบเข้ามาในหัวค่ะว่าถ้าเราคุยกับใครสักคนในโลกออนไลน์โลกที่ไม่เคยเห็นหน้าเลย อยากรู้ว่าเรารักเขาคนนั้นจากอะไรคะ จากรูป หน้าตา หรือจากความรู้สึกที่มีให้กันความรู้สึกที่มอบให้กันตลอดเวลาที่คุยกัน เข้าเรื่องเลยนะคะ
ยอมรับคะว่าเป็นคนเลว เลวมากๆเป็นคนไม่สวยแต่ก็อยากมีแฟนเหมือนกับคนอื่นอยากมีคนคุยด้วย เราเลยหาคนคุยจากในเว็บต่างๆจนได้พบกับคนๆนึ่ง แรกเป็นช่วงกุมพาปีที่แล้วนะคะ ช่วงกุมพาปีที่แล้วเกมคุกกี้รันกำลังดังเลยค่ะ ทุกคนต่างพากันเล่นคุกกี้รันแล้วก็มีพี่คนนึงคะแอดไลน์มาหาเราทักมาคุยกับเราแต่เราบอกตรงๆค่ะตอนนั้นเราก็คุยแบบถามคำตอบคำ ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แล้วเราก็ลบไลน์นั้นทิ้งเพราะไลน์นั้นมีปัญหา แต่ก่อนที่จะลยทิ้งเราได้ให้เฟสพี่เขาไปซึ่งช่วงเวลาที่เราลบไลน์นั้นทิ้งเราก็พยายามตามหา id เฟส ของพี่คนนั้นพี่เขาเคยให้เฟสเราแต่เราจำไม่ได้ค่ะ เราก็เลยคิดว่าปล่อยมันไปเราก็ไม่ได้สนใจอะไรพี่เขาอยู่แล้ว แล้ววันหนึ่งเรามีใจอยากลองเลื่อนๆดูว่ามีเพื่อนแอดมาไหม เพราะปกติเราไม่รับแอดมั่วแล้วเราก็เจอเฟสพี่คนนั้นแอดมาตั้งนานแล้วแต่เราไม่รู้ค่ะ พอเรารับแอดได้ไม่นานพี่เขาก็ทักมา ซึ่งลองเปิดดูมันมีข้อความที่พี่เขาทักมาตั้งแต่กุมภาแล้วแต่เราไม่เห็นเราพี่เขาก็ทักชื่อเรามา เราก็ตอบไป พี่เขาก็ถามว่าจำได้ด้วยเหรอ เราก็ตอบไปจำได้ๆ สักพักพี่เขาก็ถามว่าเราหายไปไหน เราก็เหตุผลไปบลาๆๆๆๆ แล้วเราก็แลก id ไลน์กัน จากนั้นวันนั้นเราก็คุยกันในไลน์แบบโครตมีความสุขเลยค่ะ คุยแบบคนคิดถึงกันทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่สนใจเลยสักนิด ก่อนหน้านี้เรายังว่าพี่เขาไม่น่ารักหน้าตาเฉยๆ พอกลางคืนมาเราก็แกล้งคลอไลน์ไปแล้วบอกว่านิ้วลั่น คลอไปอ่อย 2-3 ครั้ง อยากชวนพี่เขาคลอนะะคะ แต่ไม่กล้าจนพี่เขาก็คลอมาหา และเราก็คุยกันเรื่อยๆ คุยนู้นนี่นั้นคุยแบบเราลืมตัวไปเเลยและเราก็รู้สึกเหมือนมีผีเสื้อมาบินอยู่ในท้องมากมายหลายตัววันนั้นเราคลอกันตั้งแต่2-3ทุ่มนี้แหละค่ะจนถึงตี5 มันเป็นช่วงเวลาที่โครตมีความสุขเลยค่ะเรายังคิดถึงวันนั้นไม่หาย และต่อมาเราก็คุยกันแบบนี้ทุกวันแต่ไม่ได้คุยเว่อถึงตี4-5 นะคะเราก็คุยแชทกันกลางวันเพราะต่างคนต่างไม่ว่าแต่ถ้าวันไหนว่างกลางวันก็มีคลอหากันโทรหากันบ้างคะแล้วกลางคืนไม่กลางคืนค่ะเย็นๆพี่เขากลับหอพี่เขาก็จะโทรหาพี่เขาเป็นเด็กไม่เที่ยวนะคะ5-6โมงพี่เขาก็กลับหอเราก็คุยกันช่วงที่เราคุยกันใหม่ๆก็เป็นช่วงสงกรานต์ด้วยพี่เขาออกไปเล่นน้ำกับเพื่อนแค่วันเดียวแต่พี่เขาก็บอกเรานะคะถ่ายรูปให้ดูซึ่งสงกรานต์ปีนั้นที่บ้านเราเงียบเหงามากค่ะญาติไม่กลับบ้านกันเลยเราก็มีพี่เขาแหละคะคุยด้วย ถ้าวันไหนะี่เขากลับบ้านเราก็จะไม่ได้คุยกันเราคุยกันแบบนี้ทุกคืนส่งข้อความบ้างคุยบ้างเล่นเกมด้วยกันมีหึงหวงกันคุยกันเรื่อยๆแบบโครตตตตตมีความสุขค่ะแล้วในคืนวันที่ 21 มิถุนา ถ้าเลยเที่ยงคืนก็จะ22 มิถุนา พี่เราก็พูกกันเล่นกันตามปกติเหมือนวันนั้นพี่เขาบอกว่าจะนอนแล้วเราก็งอแงใส่พี่เขาบอกว่าคุยกันก่อนได้คุยนิดเดียวแต่ที่นิดเดียวคือคลอกันได้3-4ชั่วโมงแล้วพี่เขาก็พูดประมาณว่าถ้าจะอยากคุยกันอยู่ด้วยกันตลอดแบบนี้ก็มมาเป็นแฟนกันไหมแม่เจ้า!!เราก็เขินสิคะตอนนั้นตอบไปว่าเป็นได้ด้วยเหรอพี่เขาก็บอกว่าที่คุยตอนี้ไม่ใช่แฟนก็เหมือนแฟนแล้วพี่เขาก็พูดว่าแบบนี้ก็มาเป็นแฟนกันแบบบ่อยมากเลยได้สักสองชั่วโมงได้เราก็อยากตอบนะแต่เรารอเวลาพอถึงเวลาเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน ตอนนั้นเวลา ตี2 2 นาที วันที่ 22 เราสักพักเราก็นอนกันต่อจากนั้นเราก็คุยกันตามปกติค่ะ พอเวลลาผ่านไปช่วงนั้นเราต้องไปกรุงเทพไปหาน้าที่มาจากต่างประเทศแต่เราไม่ได้บอกพี่เขาแล้วเราก็ไม่ได้คุยกันวันนั้นเรานั่งรถวันที่ 1 ตุลา ตอนกลางคืนเรานั่งข้างแม่ก็คุยได้แบบแอบๆค่ะคุยดังไม่ได้สักพักเราก็ขอวาง พอเช้ามาเราก็คุยกันปกติแชทกัน กลางคืนเราก็ไปเที่ยวกลับโรงแรมดึกแล้วเราก็นอนโรงแรมกับน้าเราก็คุยไม่ได้พี่เขาก็ไม่ถามอะไรเราก็ไม่ได้คุยกัน แล้ววันนั้นเราไปเที่ยวเราก็แอบไปโทรหาพี่เขาก็คุยกันได้แปปเดียวก็ต้องวางละคืนนั้นเป็นคืนสุดท้าย เป็นสายสุดท้ายเป็นความรู้สึกที่โครตดีครั้งสุดท้าย เราก็กลับโรงแรมบอกว่าจะนอนแล้วเพราะทุกคนเขานอนแล้วเราก็กลัวน้ากับแม่ด่าด้วยเราก็บอกพี่เขาว่าเราจะนอน แล้วเราก็ไม่ได้คุยกัน พอเช้ามาเราเปิดเจอข้อความที่พี่เขาส่งมา เรานี่อึ้งเลยค่ะ ชาไปทั้งตัว วันนั้นแบบเหมือนคนบ้าสติไม่อยู่เม่อลอย ไม่รู้จะทำยังไง พี่แล้วกลางวันเราเดินทางกลับบ้านด้วยรถส่วนตัวพี่เขาก็โทรมาเราก็อยากรับนะคะแต่นั่งรถกับครอบครัวมันรับไม่ได้ แล้วหลังจากนั้นพี่เขาก็บล็อกทุกอย่างไปจากเราซึ่งเราอึ้งมากเลยค่ะ แบบไม่รู้จะทำตัวอย่างไร ผ่านมานานมากช่วงเมษาปีนี้เอง เราไปหาทวีตพี่เขาเจอเราก็ไปฟอ แต่ฟอได้ไม่กี่วันพี่เขาก็บล็อกเราอีก เราอยากรู้อธิบายอยากพูดอะไรกับพี่เขา แต่มันก็พูดไม่ได้ ถ้าตอนนั้นเราเลือกได้เราก็อยากตอบคำถามพี่เขานะคะ แต่ตอนนั้นมันชาไปทุกอย่างจริงๆค่ะ เราอยากรู้ว่าการที่เราจะรักคนๆนึ่งเรารักเขาจากอะไรเหรอคะ เราคุยกันในโลกออนไลน์เรารักเขาจากความรู้สึกหรือดูจากรูปและหน้าตา เราอยากจะถามพี่เขาว่าาพี่เขารักเราไหม และ รักเราจากอะไร เราอยากพูดอะไรบางอย่างกับพี่เขาด้วยตัวเราเองเราพยายามตามหาพี่เขาโดยตลอดแต่ก็โดนปิดกั้นทุกช่องทาง เราก็ได้แต่ส่งข้อความไลน์ไปหา โดยที่พี่เขาไม่รับรู้อะไรเลย ไม่มีวันรู้อะไรเลย นี้ก็ผ่านมาปีกว่าแล้วที่เราไม่มีวันของความสุขที่เราคุยกัน พี่จะรู้ไหมว่ามีคนๆหนึ่งรักพพี่โครตๆ คิดถึงพี่โครตๆ อยากอธิบายอยากคุย เราได้แต่ร้องไห้ฟังเพลงเก่า อ่านแชทเก่า ดูรูปเก่า นั่งคิดถึงเวลาเก่าๆเราคิดว่าเราจะสามารถลืมพี่เขาได้แค่เราก็ลืมไม่เคยได้
ปล.ช่วยผลักให้กระทู้นี้ได้ไปอยู่ในเพจกระทู้เด็ดพันทิปทีค่ะเพราะเรารู้จักพันทิปจากพี่เขา เราเล่นพันทิปเพราะพี่เขา และพี่เขาชอบอ่านพันทิปเราอยากให้พี่เขาเห็นกระทู้นี้ ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ช่วยทำให้กระทู้นี้ไปอยู่ในเพจทีคะ ไม่ได้อยากเด่นอยากดังอะไร แต่อยากให้คนๆเดียวรับรู้ค่ะ
ปล2 หัวข้อกระทู้ไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องขอโทษด้วยนะคะ
รักในโลกออนไลน์ดูจากหน้าตาหรือความรู้สึก
ยอมรับคะว่าเป็นคนเลว เลวมากๆเป็นคนไม่สวยแต่ก็อยากมีแฟนเหมือนกับคนอื่นอยากมีคนคุยด้วย เราเลยหาคนคุยจากในเว็บต่างๆจนได้พบกับคนๆนึ่ง แรกเป็นช่วงกุมพาปีที่แล้วนะคะ ช่วงกุมพาปีที่แล้วเกมคุกกี้รันกำลังดังเลยค่ะ ทุกคนต่างพากันเล่นคุกกี้รันแล้วก็มีพี่คนนึงคะแอดไลน์มาหาเราทักมาคุยกับเราแต่เราบอกตรงๆค่ะตอนนั้นเราก็คุยแบบถามคำตอบคำ ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แล้วเราก็ลบไลน์นั้นทิ้งเพราะไลน์นั้นมีปัญหา แต่ก่อนที่จะลยทิ้งเราได้ให้เฟสพี่เขาไปซึ่งช่วงเวลาที่เราลบไลน์นั้นทิ้งเราก็พยายามตามหา id เฟส ของพี่คนนั้นพี่เขาเคยให้เฟสเราแต่เราจำไม่ได้ค่ะ เราก็เลยคิดว่าปล่อยมันไปเราก็ไม่ได้สนใจอะไรพี่เขาอยู่แล้ว แล้ววันหนึ่งเรามีใจอยากลองเลื่อนๆดูว่ามีเพื่อนแอดมาไหม เพราะปกติเราไม่รับแอดมั่วแล้วเราก็เจอเฟสพี่คนนั้นแอดมาตั้งนานแล้วแต่เราไม่รู้ค่ะ พอเรารับแอดได้ไม่นานพี่เขาก็ทักมา ซึ่งลองเปิดดูมันมีข้อความที่พี่เขาทักมาตั้งแต่กุมภาแล้วแต่เราไม่เห็นเราพี่เขาก็ทักชื่อเรามา เราก็ตอบไป พี่เขาก็ถามว่าจำได้ด้วยเหรอ เราก็ตอบไปจำได้ๆ สักพักพี่เขาก็ถามว่าเราหายไปไหน เราก็เหตุผลไปบลาๆๆๆๆ แล้วเราก็แลก id ไลน์กัน จากนั้นวันนั้นเราก็คุยกันในไลน์แบบโครตมีความสุขเลยค่ะ คุยแบบคนคิดถึงกันทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่สนใจเลยสักนิด ก่อนหน้านี้เรายังว่าพี่เขาไม่น่ารักหน้าตาเฉยๆ พอกลางคืนมาเราก็แกล้งคลอไลน์ไปแล้วบอกว่านิ้วลั่น คลอไปอ่อย 2-3 ครั้ง อยากชวนพี่เขาคลอนะะคะ แต่ไม่กล้าจนพี่เขาก็คลอมาหา และเราก็คุยกันเรื่อยๆ คุยนู้นนี่นั้นคุยแบบเราลืมตัวไปเเลยและเราก็รู้สึกเหมือนมีผีเสื้อมาบินอยู่ในท้องมากมายหลายตัววันนั้นเราคลอกันตั้งแต่2-3ทุ่มนี้แหละค่ะจนถึงตี5 มันเป็นช่วงเวลาที่โครตมีความสุขเลยค่ะเรายังคิดถึงวันนั้นไม่หาย และต่อมาเราก็คุยกันแบบนี้ทุกวันแต่ไม่ได้คุยเว่อถึงตี4-5 นะคะเราก็คุยแชทกันกลางวันเพราะต่างคนต่างไม่ว่าแต่ถ้าวันไหนว่างกลางวันก็มีคลอหากันโทรหากันบ้างคะแล้วกลางคืนไม่กลางคืนค่ะเย็นๆพี่เขากลับหอพี่เขาก็จะโทรหาพี่เขาเป็นเด็กไม่เที่ยวนะคะ5-6โมงพี่เขาก็กลับหอเราก็คุยกันช่วงที่เราคุยกันใหม่ๆก็เป็นช่วงสงกรานต์ด้วยพี่เขาออกไปเล่นน้ำกับเพื่อนแค่วันเดียวแต่พี่เขาก็บอกเรานะคะถ่ายรูปให้ดูซึ่งสงกรานต์ปีนั้นที่บ้านเราเงียบเหงามากค่ะญาติไม่กลับบ้านกันเลยเราก็มีพี่เขาแหละคะคุยด้วย ถ้าวันไหนะี่เขากลับบ้านเราก็จะไม่ได้คุยกันเราคุยกันแบบนี้ทุกคืนส่งข้อความบ้างคุยบ้างเล่นเกมด้วยกันมีหึงหวงกันคุยกันเรื่อยๆแบบโครตตตตตมีความสุขค่ะแล้วในคืนวันที่ 21 มิถุนา ถ้าเลยเที่ยงคืนก็จะ22 มิถุนา พี่เราก็พูกกันเล่นกันตามปกติเหมือนวันนั้นพี่เขาบอกว่าจะนอนแล้วเราก็งอแงใส่พี่เขาบอกว่าคุยกันก่อนได้คุยนิดเดียวแต่ที่นิดเดียวคือคลอกันได้3-4ชั่วโมงแล้วพี่เขาก็พูดประมาณว่าถ้าจะอยากคุยกันอยู่ด้วยกันตลอดแบบนี้ก็มมาเป็นแฟนกันไหมแม่เจ้า!!เราก็เขินสิคะตอนนั้นตอบไปว่าเป็นได้ด้วยเหรอพี่เขาก็บอกว่าที่คุยตอนี้ไม่ใช่แฟนก็เหมือนแฟนแล้วพี่เขาก็พูดว่าแบบนี้ก็มาเป็นแฟนกันแบบบ่อยมากเลยได้สักสองชั่วโมงได้เราก็อยากตอบนะแต่เรารอเวลาพอถึงเวลาเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน ตอนนั้นเวลา ตี2 2 นาที วันที่ 22 เราสักพักเราก็นอนกันต่อจากนั้นเราก็คุยกันตามปกติค่ะ พอเวลลาผ่านไปช่วงนั้นเราต้องไปกรุงเทพไปหาน้าที่มาจากต่างประเทศแต่เราไม่ได้บอกพี่เขาแล้วเราก็ไม่ได้คุยกันวันนั้นเรานั่งรถวันที่ 1 ตุลา ตอนกลางคืนเรานั่งข้างแม่ก็คุยได้แบบแอบๆค่ะคุยดังไม่ได้สักพักเราก็ขอวาง พอเช้ามาเราก็คุยกันปกติแชทกัน กลางคืนเราก็ไปเที่ยวกลับโรงแรมดึกแล้วเราก็นอนโรงแรมกับน้าเราก็คุยไม่ได้พี่เขาก็ไม่ถามอะไรเราก็ไม่ได้คุยกัน แล้ววันนั้นเราไปเที่ยวเราก็แอบไปโทรหาพี่เขาก็คุยกันได้แปปเดียวก็ต้องวางละคืนนั้นเป็นคืนสุดท้าย เป็นสายสุดท้ายเป็นความรู้สึกที่โครตดีครั้งสุดท้าย เราก็กลับโรงแรมบอกว่าจะนอนแล้วเพราะทุกคนเขานอนแล้วเราก็กลัวน้ากับแม่ด่าด้วยเราก็บอกพี่เขาว่าเราจะนอน แล้วเราก็ไม่ได้คุยกัน พอเช้ามาเราเปิดเจอข้อความที่พี่เขาส่งมา เรานี่อึ้งเลยค่ะ ชาไปทั้งตัว วันนั้นแบบเหมือนคนบ้าสติไม่อยู่เม่อลอย ไม่รู้จะทำยังไง พี่แล้วกลางวันเราเดินทางกลับบ้านด้วยรถส่วนตัวพี่เขาก็โทรมาเราก็อยากรับนะคะแต่นั่งรถกับครอบครัวมันรับไม่ได้ แล้วหลังจากนั้นพี่เขาก็บล็อกทุกอย่างไปจากเราซึ่งเราอึ้งมากเลยค่ะ แบบไม่รู้จะทำตัวอย่างไร ผ่านมานานมากช่วงเมษาปีนี้เอง เราไปหาทวีตพี่เขาเจอเราก็ไปฟอ แต่ฟอได้ไม่กี่วันพี่เขาก็บล็อกเราอีก เราอยากรู้อธิบายอยากพูดอะไรกับพี่เขา แต่มันก็พูดไม่ได้ ถ้าตอนนั้นเราเลือกได้เราก็อยากตอบคำถามพี่เขานะคะ แต่ตอนนั้นมันชาไปทุกอย่างจริงๆค่ะ เราอยากรู้ว่าการที่เราจะรักคนๆนึ่งเรารักเขาจากอะไรเหรอคะ เราคุยกันในโลกออนไลน์เรารักเขาจากความรู้สึกหรือดูจากรูปและหน้าตา เราอยากจะถามพี่เขาว่าาพี่เขารักเราไหม และ รักเราจากอะไร เราอยากพูดอะไรบางอย่างกับพี่เขาด้วยตัวเราเองเราพยายามตามหาพี่เขาโดยตลอดแต่ก็โดนปิดกั้นทุกช่องทาง เราก็ได้แต่ส่งข้อความไลน์ไปหา โดยที่พี่เขาไม่รับรู้อะไรเลย ไม่มีวันรู้อะไรเลย นี้ก็ผ่านมาปีกว่าแล้วที่เราไม่มีวันของความสุขที่เราคุยกัน พี่จะรู้ไหมว่ามีคนๆหนึ่งรักพพี่โครตๆ คิดถึงพี่โครตๆ อยากอธิบายอยากคุย เราได้แต่ร้องไห้ฟังเพลงเก่า อ่านแชทเก่า ดูรูปเก่า นั่งคิดถึงเวลาเก่าๆเราคิดว่าเราจะสามารถลืมพี่เขาได้แค่เราก็ลืมไม่เคยได้
ปล.ช่วยผลักให้กระทู้นี้ได้ไปอยู่ในเพจกระทู้เด็ดพันทิปทีค่ะเพราะเรารู้จักพันทิปจากพี่เขา เราเล่นพันทิปเพราะพี่เขา และพี่เขาชอบอ่านพันทิปเราอยากให้พี่เขาเห็นกระทู้นี้ ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ช่วยทำให้กระทู้นี้ไปอยู่ในเพจทีคะ ไม่ได้อยากเด่นอยากดังอะไร แต่อยากให้คนๆเดียวรับรู้ค่ะ
ปล2 หัวข้อกระทู้ไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องขอโทษด้วยนะคะ