สวัสดีค่ะ เรื่องที่เราอยากถามอาจจะเป็นปัญหาธรรมดาๆสำหรับใครหลายๆคน แต่กับเราเราไม่รู้จริงๆว่าปัญหานี้ควรทำยังไงคิดมาทุกวิธีที่จะหาทางออกให้ดีที่สุด เลยอยากจะถามทุกๆคนว่าเราควรทำไงดี
คือพ่อกับแม่เราทะเลาะกันค่ะ ทะเลาะกันบ่อยและแรงมากเกือบเลิกกันไปแล้วหลายครั้งพวกท่านไม่ได้จดทะเบียนสมรสค่ะที่ตอนนี้อยู่ด้วยกันได้เป็นเพราะเรากับน้องค่ะ แม่เราคิดว่าเรายังอยากที่จะอยู่กับพร้อมหน้ากันอยู่ใช่ค่ะเราอยากอยู่แต่ตอนนี้มันรุนแรงขึ้นเร่ยๆและเราเริ่มจะเหนื่อยแล้ว ครั้งที่ทะเลาะกันแรงมากคือตอนที่แม่เราหนีกลับบ้านยายที่ต่างจังหวัดค่ะบอกพ่อเราว่าจะพาน้องไปหาหมอแล้วก็ขับรถกลับมาเลยเราอยู่ที่บ้านยายพอดีค่ะมารู้ว่าแม่มาก็ตอนที่ป้าบอกว่าแม่อยู่จังหวัดเดียวกับเราแล้วสักพักคงมาถึง แม่มาถึงตาบวมมมากค่ะเพราะร้องไห้มาตลอดทางหน้าโทรมสุดๆ เราอยู่ที่นี้จนถึงเวลาเปิดเทอมค่ะแม่จำเป็นต้องกลับไปพอกลับไปเสร็จพวกเขาปรับความเข้าใจกันค่ะแล้วทุกๆอย่างก็ดีขึ้นมากเลยแต่ก็ทะเลาะกันอยู่เป็นบางครั้งแต่ไม่บ่อยเหมือนที่ผ่านๆมา จนมาถึงเหตุการณ์ที่เราเริ่มคิดที่จะไปอยู่กับยายที่ต่างจังหวัดคือเราชวนพ่อไปทานข้าวข้างนอก พ่อเราไม่ชอบออกจากบ้านค่ะเวลาทำงานก็ทำอยู่บ้านฐานะครอบครัวของเราไม่ได้แย่เกินไปและไม่ได้ร่ำรวยอะไรค่ะ อยู่ตรงกลางๆสาเหตุที่ทะเลาะกันก็อาจจะีเรื่องเงินอยู่บ้าง เราเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันตั้งแต่เด็กๆแต่เราไม่ใช่เด็กขาดความอบอุ่นะค่ะ เรื่องการเรียนไม่มีปัญหาค่ะเพราะเราสอบได้ที่ต้นๆตลอด ด้วยความที่ว่าเทอมนี้เราสอบได้ที่ 1 ของสายเราเลยขอพ่อว่าไปทานข้าวด้วยกันได้มัย พ่อบอกไม่ไปแล้วบอกเราว่าที่ไม่ไปเพราะแม่ ไม่อยากไปข้างนอกกับแม่เพราะไปทีไรจะทะเลาะกันแต่ที่บ้านเราทานข้าวพร้อมกันทุกวันนะค่ะ แล้วเย็นวันนั้นแ่เราออกไปซื้อข้าวเพราะไม่พอแล้วพ่อเราเป็นคนตรงต่อเวลามากเวลาใครไม่มาแล้วจะพาลโมโหตลอดแม่ออกไปซื้อข้าวพ่อก็ด่าแม่แล้วว่าตลอดๆว่าที่ไม่ไปกินข้าวเพราะแม่เป็นอย่างนี้ให้พวกเราไปกินกันเองไปต้องชวน แต่ด้วยความที่เราอยากที่จะกินข้าวพร้อมมกันทั้งรอบรัวข้างนอกบ้างตั้งแต่เกิดาเรานับครั้งได้จริงๆค่ะว่าเราไปกินข้าวไปเที่ยวด้วยกันทั้งครอบครัวมากี่ครั้ง จากนั้นพ่อเราบึ้งตึงใส่แม่ไม่คุยกันเลยและพาลาไ่คุยใส่น้องด้วยแต่มาวันที่สี่ที่ห้าเริ่มคุยกับน้องและชวนเราไปกินเจที่เยาวราชด้วยเราก็ดีใจ พอไปห้องแม่ (เขาสองคนแยกห้องกันค่ะแม่เราอยู่กับน้องเพราะยังเล็กอยู่เราอยู่กับพ่อค่ะ) แม่เราบอกเดียวไปง้อพ่อ จากนั้นพ่อกับเราก็กลับมาอยู่กับแบบปกติค่ะจนเมื่อวานพ่อเราไปกินข้าวข้างนอกด้วยเราดีใจมากๆและคิดว่าทุกอย่างต้องดีขึ้นแน่ๆ จนมาวันนี้แม่เราออกไปทำธุระจนมึนดึกแล้วเราหิวพ่อเราบอกว่าแม่ไปกับป้าเราเลยไปถามป้าแต่ป้าก้ตอบมาว่าแม่ยังไม่ถึงบ้านเหรอ? เราถามป้าอยู่ไหนป้าเราบอกอยู่สระแก้ม พ่อหันมาถามเราว่ามีอะไรแม่อยู่ไหน? เราก้ตอบตามความจริงที่ป้าบอก พ่อเริ่มโวยวายจนเรากระหน่ำโทรหาแม่แต่แม่เราไม่รับและตัดสายเราก้บอกพ่อว่าแม่ตัดสายนะไม่รับนะ เราก็โทรไปตลอดจนโทรติดเราถามแม่ว่าอยู่ไหนแม่ตอบเพียงแค่อยู่แถวๆนี้เราถามอยู่กับใครแมม่ไม่ต้อบจนเราถามมากๆแมม่บอกอยู่กับเพื่อนซึ่งมันผิดกับที่แม่บอกพ่อว่าอยู่กับป้า พ่อเลยถามเราก็ตอบตามความจริง จนแม่โทรมาอย่าพึ่งบอกพ่อนะว่าแมม่อยู่กับเพื่อนแต่เราก็บอกแม่ไปว่าเราบอกไปแล้วแม่บอกเดียวโทรไปคุยกับป้าอีกทีสักพักเราก็โทรไปถามป้าว่าเป็นไงมั้งป้าบอกว่าให้เราตอบแค่ตอนนี้แม่อยู่กับป้าแล้วป้าโทรเรียกไประหว่างกลับบ้าน แม่เราโทรมาแล้วก็บอกเหมือนที่ป้าบอก พอพ่อถามเราก็บอกตามที่ป้ากับแม่ให้บอกพ่อเราเซ้าซี้มากๆเราก็พูดผิดๆถูกๆในหัวหาทางให้พวกเขาไม่ทะเลาะกันพ่อก็บอกประารณว่า แม่หลอกเราแล้วโกหกป้ากับแม่ช่วยกันแก้ตัวประมาณนี้ พอเราได้ยินก็เดินๆขึ้นห้องแล้วมาร้องไห้และคิดว่าเมื่อไรเราจะหยุดเหตุการณ์บ้าๆนี้ลงได้สักทีเมื่อไรเราจะไม่ต้องมานั่งร้องไห้เพราะเรื่องที่พวกเขาทะเลาะกันเมื่อไรทที่เราจะทำอะไรพูดอะไรให้ไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาจะมานั่งทะเลาะกัน เวลาที่พวกเขาทะเลาะกันมันรู้สึกแย่มากเราเลยคิดว่าถ้าเราบอกพวกเขาไปว่าจะแยกกันอยู่ก็ได้นะ ไม่ต้องมาสนว่าเรารู้สึกยังไงเพราะถ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้สักวันมันก็ต้องแย่ลงๆเดาไม่ได้เลยว่าวันไหนจะดีจะร้าย แต่ถ้าเลิกกันจริงๆเราก้เลือกไม่ไดด้ที่จะอยู่กับใครถ้าอยู่กับพ่อเราก็กลัวว่าพ่อจะไม่คุยกับเราแต่ถ้าอยู่กับแม่เราต้องย้ายไปต่างจังหวัดไปเริ่มต้นใหม่แล้วเราเป็นคนเข้ากับคนอื่นหรือปรับตัวยากพอควร เราเป็นคนยึดติดกับอดีตด้วยเรากลัวว่าเราไปเริ่มต้นใหม่อาจจะแย่กว่าเดิมเรายังอยากอยู่ด้วยกันสี่คนพ่อแม่ลูกแบบนี้อยู่แต่ถ้ามันอยู่ด้วยความอึดอัดเราก็เหนื่อและท้อมากจิงๆ เราเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายมาหลายครั้งแต่เราก็ไม่เคยทำได้เพราะนึกถึงตอนเราเด็กๆที่เราได้ไปเที่ยวกัน เราไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นของการทะเลาะกันทั้งหมดเป็นเพราะอะไร เพราะใคร เพราะเรามัยแต่ตอนนี้เราอากที่จะหยุดมันหยุดความรู้สึกอึดอัดแบบนี้สักที ตอนนี้แม่เรากลับมาแล้วแม่บอกจะคุยกับพ่อดีๆ เราว่าพ่อคงไม่ดีด้วยหรอกเพราะเขาไม่คุยกับเราแล้วตอนนี้ เราควรเลือกทางไหนดี
ควรปล่อยพวกเขาไปหรือควรรั้งพวกเขาไว้
คือพ่อกับแม่เราทะเลาะกันค่ะ ทะเลาะกันบ่อยและแรงมากเกือบเลิกกันไปแล้วหลายครั้งพวกท่านไม่ได้จดทะเบียนสมรสค่ะที่ตอนนี้อยู่ด้วยกันได้เป็นเพราะเรากับน้องค่ะ แม่เราคิดว่าเรายังอยากที่จะอยู่กับพร้อมหน้ากันอยู่ใช่ค่ะเราอยากอยู่แต่ตอนนี้มันรุนแรงขึ้นเร่ยๆและเราเริ่มจะเหนื่อยแล้ว ครั้งที่ทะเลาะกันแรงมากคือตอนที่แม่เราหนีกลับบ้านยายที่ต่างจังหวัดค่ะบอกพ่อเราว่าจะพาน้องไปหาหมอแล้วก็ขับรถกลับมาเลยเราอยู่ที่บ้านยายพอดีค่ะมารู้ว่าแม่มาก็ตอนที่ป้าบอกว่าแม่อยู่จังหวัดเดียวกับเราแล้วสักพักคงมาถึง แม่มาถึงตาบวมมมากค่ะเพราะร้องไห้มาตลอดทางหน้าโทรมสุดๆ เราอยู่ที่นี้จนถึงเวลาเปิดเทอมค่ะแม่จำเป็นต้องกลับไปพอกลับไปเสร็จพวกเขาปรับความเข้าใจกันค่ะแล้วทุกๆอย่างก็ดีขึ้นมากเลยแต่ก็ทะเลาะกันอยู่เป็นบางครั้งแต่ไม่บ่อยเหมือนที่ผ่านๆมา จนมาถึงเหตุการณ์ที่เราเริ่มคิดที่จะไปอยู่กับยายที่ต่างจังหวัดคือเราชวนพ่อไปทานข้าวข้างนอก พ่อเราไม่ชอบออกจากบ้านค่ะเวลาทำงานก็ทำอยู่บ้านฐานะครอบครัวของเราไม่ได้แย่เกินไปและไม่ได้ร่ำรวยอะไรค่ะ อยู่ตรงกลางๆสาเหตุที่ทะเลาะกันก็อาจจะีเรื่องเงินอยู่บ้าง เราเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันตั้งแต่เด็กๆแต่เราไม่ใช่เด็กขาดความอบอุ่นะค่ะ เรื่องการเรียนไม่มีปัญหาค่ะเพราะเราสอบได้ที่ต้นๆตลอด ด้วยความที่ว่าเทอมนี้เราสอบได้ที่ 1 ของสายเราเลยขอพ่อว่าไปทานข้าวด้วยกันได้มัย พ่อบอกไม่ไปแล้วบอกเราว่าที่ไม่ไปเพราะแม่ ไม่อยากไปข้างนอกกับแม่เพราะไปทีไรจะทะเลาะกันแต่ที่บ้านเราทานข้าวพร้อมกันทุกวันนะค่ะ แล้วเย็นวันนั้นแ่เราออกไปซื้อข้าวเพราะไม่พอแล้วพ่อเราเป็นคนตรงต่อเวลามากเวลาใครไม่มาแล้วจะพาลโมโหตลอดแม่ออกไปซื้อข้าวพ่อก็ด่าแม่แล้วว่าตลอดๆว่าที่ไม่ไปกินข้าวเพราะแม่เป็นอย่างนี้ให้พวกเราไปกินกันเองไปต้องชวน แต่ด้วยความที่เราอยากที่จะกินข้าวพร้อมมกันทั้งรอบรัวข้างนอกบ้างตั้งแต่เกิดาเรานับครั้งได้จริงๆค่ะว่าเราไปกินข้าวไปเที่ยวด้วยกันทั้งครอบครัวมากี่ครั้ง จากนั้นพ่อเราบึ้งตึงใส่แม่ไม่คุยกันเลยและพาลาไ่คุยใส่น้องด้วยแต่มาวันที่สี่ที่ห้าเริ่มคุยกับน้องและชวนเราไปกินเจที่เยาวราชด้วยเราก็ดีใจ พอไปห้องแม่ (เขาสองคนแยกห้องกันค่ะแม่เราอยู่กับน้องเพราะยังเล็กอยู่เราอยู่กับพ่อค่ะ) แม่เราบอกเดียวไปง้อพ่อ จากนั้นพ่อกับเราก็กลับมาอยู่กับแบบปกติค่ะจนเมื่อวานพ่อเราไปกินข้าวข้างนอกด้วยเราดีใจมากๆและคิดว่าทุกอย่างต้องดีขึ้นแน่ๆ จนมาวันนี้แม่เราออกไปทำธุระจนมึนดึกแล้วเราหิวพ่อเราบอกว่าแม่ไปกับป้าเราเลยไปถามป้าแต่ป้าก้ตอบมาว่าแม่ยังไม่ถึงบ้านเหรอ? เราถามป้าอยู่ไหนป้าเราบอกอยู่สระแก้ม พ่อหันมาถามเราว่ามีอะไรแม่อยู่ไหน? เราก้ตอบตามความจริงที่ป้าบอก พ่อเริ่มโวยวายจนเรากระหน่ำโทรหาแม่แต่แม่เราไม่รับและตัดสายเราก้บอกพ่อว่าแม่ตัดสายนะไม่รับนะ เราก็โทรไปตลอดจนโทรติดเราถามแม่ว่าอยู่ไหนแม่ตอบเพียงแค่อยู่แถวๆนี้เราถามอยู่กับใครแมม่ไม่ต้อบจนเราถามมากๆแมม่บอกอยู่กับเพื่อนซึ่งมันผิดกับที่แม่บอกพ่อว่าอยู่กับป้า พ่อเลยถามเราก็ตอบตามความจริง จนแม่โทรมาอย่าพึ่งบอกพ่อนะว่าแมม่อยู่กับเพื่อนแต่เราก็บอกแม่ไปว่าเราบอกไปแล้วแม่บอกเดียวโทรไปคุยกับป้าอีกทีสักพักเราก็โทรไปถามป้าว่าเป็นไงมั้งป้าบอกว่าให้เราตอบแค่ตอนนี้แม่อยู่กับป้าแล้วป้าโทรเรียกไประหว่างกลับบ้าน แม่เราโทรมาแล้วก็บอกเหมือนที่ป้าบอก พอพ่อถามเราก็บอกตามที่ป้ากับแม่ให้บอกพ่อเราเซ้าซี้มากๆเราก็พูดผิดๆถูกๆในหัวหาทางให้พวกเขาไม่ทะเลาะกันพ่อก็บอกประารณว่า แม่หลอกเราแล้วโกหกป้ากับแม่ช่วยกันแก้ตัวประมาณนี้ พอเราได้ยินก็เดินๆขึ้นห้องแล้วมาร้องไห้และคิดว่าเมื่อไรเราจะหยุดเหตุการณ์บ้าๆนี้ลงได้สักทีเมื่อไรเราจะไม่ต้องมานั่งร้องไห้เพราะเรื่องที่พวกเขาทะเลาะกันเมื่อไรทที่เราจะทำอะไรพูดอะไรให้ไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาจะมานั่งทะเลาะกัน เวลาที่พวกเขาทะเลาะกันมันรู้สึกแย่มากเราเลยคิดว่าถ้าเราบอกพวกเขาไปว่าจะแยกกันอยู่ก็ได้นะ ไม่ต้องมาสนว่าเรารู้สึกยังไงเพราะถ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้สักวันมันก็ต้องแย่ลงๆเดาไม่ได้เลยว่าวันไหนจะดีจะร้าย แต่ถ้าเลิกกันจริงๆเราก้เลือกไม่ไดด้ที่จะอยู่กับใครถ้าอยู่กับพ่อเราก็กลัวว่าพ่อจะไม่คุยกับเราแต่ถ้าอยู่กับแม่เราต้องย้ายไปต่างจังหวัดไปเริ่มต้นใหม่แล้วเราเป็นคนเข้ากับคนอื่นหรือปรับตัวยากพอควร เราเป็นคนยึดติดกับอดีตด้วยเรากลัวว่าเราไปเริ่มต้นใหม่อาจจะแย่กว่าเดิมเรายังอยากอยู่ด้วยกันสี่คนพ่อแม่ลูกแบบนี้อยู่แต่ถ้ามันอยู่ด้วยความอึดอัดเราก็เหนื่อและท้อมากจิงๆ เราเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายมาหลายครั้งแต่เราก็ไม่เคยทำได้เพราะนึกถึงตอนเราเด็กๆที่เราได้ไปเที่ยวกัน เราไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นของการทะเลาะกันทั้งหมดเป็นเพราะอะไร เพราะใคร เพราะเรามัยแต่ตอนนี้เราอากที่จะหยุดมันหยุดความรู้สึกอึดอัดแบบนี้สักที ตอนนี้แม่เรากลับมาแล้วแม่บอกจะคุยกับพ่อดีๆ เราว่าพ่อคงไม่ดีด้วยหรอกเพราะเขาไม่คุยกับเราแล้วตอนนี้ เราควรเลือกทางไหนดี