มาๆหายๆไม่เคยคิดถึงความรู้สึกของคนอื่น!!!!!

สวัสดีค่ะนี่คือกระทู้แรกของเรานะคะ
เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่าาาาาาา
.
.
.
.
คือเรากับแฟนเก่าคบกันมา 3 เดือนกว่าๆบ้านเราสองคนอยู่ใกล้กกันตอนคบกันทุกอย่างดีหมด เจอกันก็ยิ้มให้กันบ่อยๆเวลาเราไปไหนเราก็จะซื้อนู้นซื้อนี่มาฝากเค้า ไม่ค่อยไปไหนด้วยกันเพราะไม่อยากให้คนในบ้านมองไม่ดีเค้าไม่เคยมาหาที่บ้านเราไม่เคยไปหาเค้าที่บ้าน ส่วนมากจะไปไหนด้วยกันก็ไปเจอกันที่อื่น ตอนนั้นยอมรับเลยค่ะว่าเรากำลังรักเค้ามากทั้งๆที่ตอนแรกเราไม่รู้สึกอะไรกับเค้าเลย เค้ามาจีบมาแซวเรายังเฉยๆด้วยซ้ำ แต่พอคุยไปคุยมาดันตกหลุมรักสะงั้น แต่ใครจะไปรู้ว่าวันนึงเค้าจะเปลี่ยนไป ช่วงหลังๆเราสองคนคุยกันน้อยลงห่างกันมาก บทสนทนาสั้นลงทุกวันจนบางครั้งเค้าหายไปหลายๆวันเลย เจอหน้ากันแทบจะไม่มองหน้ากันเลยค่ะ เหมือนคนไม่รู้จักกันเราก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร บางครั้งเค้าก็ทักมาถามว่าทำไมเราไม่ทักไปหาเค้าบ้าง คือเราก็ไม่กล้าทักสิค่ะ อยู่ๆจะหายก็หายจะมาก็มาใครจะไปรู้ว่ะว่าแกกำลังคิดอะไรอยู่ พอกลับมาคุยกันได้ไม่กี่วันเค้าก็หายไปอีกค่ะ เราไม่เคยบอกเลิกกันเลยนะคะ เค้าเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกตอนตั้งคบกันเค้าไม่เคยโพสถึงเราไม่เคยโพสหาเรา แต่เค้าก็บอกรักเราทุกคืนนะ คอยบอกคิดถึงอยู่บ่อยๆ แต่ใครจะไปรู้ว่าเค้าจะเปลี่ยนไปขนาดนี้แต่เค้าเป็นคนติดเกมนะคะ แต่ช่วงแรกๆก็มีเวลาคุยกับเราตลอด แต่ช่วงนี้เค้าหายไปบ่อยหายไป 2 เดือนกว่าๆจนเราเริ่มทำใจได้เค้าก็กลับมาอีกค่ะ ทุกครั้งที่เค้ากลับมาเราก็ได้แต่ถามตัวเองว่าเค้ากลับมาทำไม กลับมาเพื่ออะไร กลับมาทำให้เราเจ็บอีกหรอ ทีแรกเค้ากลับมาเราก็ยังไม่อยากอะไรมากจนเค้าทำความรู้สึกเรากลับมาหมดแล้วเค้าก็หายไปอีก เราก็เสียใจเราคิดไว้เลยค่ะถ้าเค้ากลับมาเราจะไม่ให้อภัยอะไรแล้ว เราจะพอเราจะหยุดจะไม่รู้สึกกลับคนนี้อีก เจอกันเราก็เมินเราไม่มองเค้าก็ไม่มองเราค่ะ พอเวลาผ่านไปอีก 1 เดือนเค้าก็ทักมาอีกค่ะ เราอยากจะด่าเค้ามากว่าเค้าทำแบบนี้ทำไมมาๆหายๆทำไม สนุกมากหรอ แต่เราก็ไม่กล้าด่าค่ะ เพราะทุกครั้งที่เค้ากลับมาเราใจอ่อนทุกครั้งเรารู้อย่างเดียวว่าเรารักเค้ามาก ยอมเค้ามากยอมทุกอย่างไม่เคยบ่นไม่เคยด่าที่มาๆหายๆ รอตลอดรอเค้าทักมารอเค้ากลับมา แต่ครั้งนี้ที่เค้าทักมาตอนแรกเราก็หลงเชื่อค่ะว่าเค้าจะไม่ไปไหนอีก กลับมาครั้งนี้เราคุยกันเยอะมากเค้ายอมรับว่าทำให้ทุกอย่างพังอยากกลับมาทำให้ดีกว่าเดิม แต่สุดท้ายใครจะไปรู้ว่าอีกไม่กี่วันเค้าก็หายไปค่ะ ความรู้สึกเราเหมือนของเล่นมากๆโดนทำร้ายไม่รู้กี่ครั้ง แต่ก็ไม่เคยจำ ครั้งนี้เรายังไม่รู้เลยค่ะว่าเค้าจะมาไม้ไหนอีกจะกลับมาอีกไหม ทุกครั้งที่เค้าหายไปเราเจ็บหนักตลอด เพราะเลิกกันแล้วต้องเจอกันทุกวันต้องเห็นหน้ากันทุกวันใครจะไปทำใจได้ว่ะ จากคนที่เคยยิ้มให้กัน เวลาเค้าขี่รถผ่านเรานี่เขินแทบบ้า คนที่เคยคุยกันทุกๆวันแต่วันนี้กลับกลายเป็นความเย็นชาเฉยชาไม่มองหน้าไม่พูดจาไม่คุยกันไม่รู้จักกัน โคตรทรมารเลยค่ะกว่าเราจะผ่านจุดๆนั้นมาได้ไม่ใช่ง่ายๆเลยนะคะอย่ามาๆหายๆแบบนี้อีกเลย ไปแล้วก็ไปให้คุ้มที่เราเสียใจหน่อยอย่ากลับมาอ่อยให้เราตายใจอีก เราสงสารตัวเองค่ะเสียทั้งความรู้สึกเสียทั้งเวลา