!!!...คิดใหม่...!!!

เพราะว่าเกิด เป็นหญิง ในสิ่งเห็น
เป็นประเด็น สะท้อน ความอ่อนไหว
หญิงลืมยาก ด้วยจินต์ ถวิลใน
รอยอาลัย ฝังลึก ให้นึกทวน

คนเคยแนบ แอบชิด สนิทสนม
เขาทิ้งปมโศกเศร้าเฝ้ากำสรวล
อยู่กับรอย เปื้อนใจ ที่ไหลอวน
ต้องเซซวน เหว่ว้า อ่อนล้าตรม

กลืนแต่เจ็บ เก็บช้ำ ทุกค่ำเช้า
อยู่กับเงา เดียวดาย ในความขม
เมื่อรักลอย ล่องหาย กับสายลม
ยังเหลือปม แผลเป็น ให้เห็นรอย

**แต่คราวนี้สุนันท์ยา"จะคิดใหม่"
สร้างกำลังแรงใจ เพื่อคลายหงอย
ตั้งหน้าเชิด เข้าไว้ ไม่สำออย
ให้ชายคอย ตามง้อ วอนขอรัก.....