คือเรื่องมีอยู่ว่า หลังจากที่ผมโสด ก็ยังไม่เจอความรักแบบที่ว่า รักที่ได้จากแฟนอีกเลย
ก็ได้แต่หาเพื่อนคุยไปเรื่อย เจอคนที่คิดว่าใช่ ผมก็พยายามเข้าหา จนมาเจอรุ่นน้องคนนึง
ผมเลยลองคุยเล่นกับเธอ ก็มีชวนไปนั่นไปนี่ แต่เธอก็คงไม่คิดอะไรกับผมหรอก เป็นแค่พี่หรือคนรู้จักคนนึง
ผมก็พยายามจะสื่อให้เธอรู้นะว่าผมอ่ะ เริ่มชอบเธอขึ้นมาแล้ว แต่ผมไม่สามารถบอกเธอได้
เพราะเธอก็มีคนที่เข้ามาจีบอยู่บ้าง เธอเป็นคนที่นิสัยดีเฟรนลี่ และเธอคงไม่รู้เลยมั้งว่าผมก็ชอบเธออยู่เหมือนกัน
ผมก็ทำตัวได้แค่เป็นที่ปรึกษาในเรื่องความรักกับเธอ มีเรื่องอะไรเธอก็จะมาบอกผม มาถามผมว่าเขาคนนั้นคิดอะไรกับเธอไหม
โดยที่เธอคงไม่รู้หรอกว่าผมต้องทนฟัง ทนเจ็บในใจแค่ไหน ผมก็ได้แค่คุย ได้แค่ไปรับ-ไปส่ง ชวนไปกินข้าว ไปโน่นนี่นั่น ดูหนัง
พอเธอไปกับเขาคนนั้น ผมก็ได้แค่นั่งเหงา รอฟังเธอเล่าว่าไปไหนมา แบบนี้ผมควรจะทำอย่างไรดี เลิกคิด เลิกคุย และตีตัวออกห่างดีไหม
หรือใครมีอะไรแนะนำได้บ้าง ขอความคิดเห็นได้เลยนะครับ ไม่รู้จะเล่าอะไรต่อดี เอาแค่นี้ล่ะกันครับ
เหนื่อยไหม ที่คุยกับคนที่ไม่คิดจะมีใจให้ !!
ก็ได้แต่หาเพื่อนคุยไปเรื่อย เจอคนที่คิดว่าใช่ ผมก็พยายามเข้าหา จนมาเจอรุ่นน้องคนนึง
ผมเลยลองคุยเล่นกับเธอ ก็มีชวนไปนั่นไปนี่ แต่เธอก็คงไม่คิดอะไรกับผมหรอก เป็นแค่พี่หรือคนรู้จักคนนึง
ผมก็พยายามจะสื่อให้เธอรู้นะว่าผมอ่ะ เริ่มชอบเธอขึ้นมาแล้ว แต่ผมไม่สามารถบอกเธอได้
เพราะเธอก็มีคนที่เข้ามาจีบอยู่บ้าง เธอเป็นคนที่นิสัยดีเฟรนลี่ และเธอคงไม่รู้เลยมั้งว่าผมก็ชอบเธออยู่เหมือนกัน
ผมก็ทำตัวได้แค่เป็นที่ปรึกษาในเรื่องความรักกับเธอ มีเรื่องอะไรเธอก็จะมาบอกผม มาถามผมว่าเขาคนนั้นคิดอะไรกับเธอไหม
โดยที่เธอคงไม่รู้หรอกว่าผมต้องทนฟัง ทนเจ็บในใจแค่ไหน ผมก็ได้แค่คุย ได้แค่ไปรับ-ไปส่ง ชวนไปกินข้าว ไปโน่นนี่นั่น ดูหนัง
พอเธอไปกับเขาคนนั้น ผมก็ได้แค่นั่งเหงา รอฟังเธอเล่าว่าไปไหนมา แบบนี้ผมควรจะทำอย่างไรดี เลิกคิด เลิกคุย และตีตัวออกห่างดีไหม
หรือใครมีอะไรแนะนำได้บ้าง ขอความคิดเห็นได้เลยนะครับ ไม่รู้จะเล่าอะไรต่อดี เอาแค่นี้ล่ะกันครับ