หลังจากเลิกกับเขามาก็นานพอที่จะต้องลืมแต่ทำไมไม่รู้ความรู้สึกมันไม่เปลี่ยนไปชักทีเวลาผ่านไปก็ได้แต่นึกถึงเรื่องราวเก่าๆพยายามไม่นึกไม่จำไม่สนใจเรื่องเขาแล้วแต่มันกลับตรงข้ามและมากขึ้นกว่าเดิมคิดถึงคำพูดการกระทำของเขาที่เคยใช้กับเราทุกวันคิดถึงทุกๆอย่าง มันโคตรเหงาโคตรคิดถึงเลย


มันพูดง่ายแต่มันทำโคตรยากเลยกับคำว่าลืมลืมในสิ่งที่เคยจำ มีคนผ่านเข้ามาเราก็เลือกที่จะปิดกั้นกลัวการเริ่มต้นใหม่กลัวการต้องมานั่งพยายามลืมทุกสิ่งที่เคยรัก
มีใครพอมีวิธีที่ทำให้ลืมง่ายบ้างค่ะ

ทำไมไม่ลืมชักที ?
มีใครพอมีวิธีที่ทำให้ลืมง่ายบ้างค่ะ