ผมเป็นส่วนหนึ่งของเด็กเวิคร์ปี 2015 ครับ
ผมได้ไปทำงานที่ grand canyon DNC park and resort ที่ Arizona
พี่ใหญ่สุดในการไปครั้งนี้ครับ
ตอนที่ 1 มันคืออะไรหน่อ ?
ก่อนอื่นเลยเป็นเกริ่นก่อนว่าผมเป็นคนที่โง่ภาษาเอามาก ๆ ก็เลยคิดว่าช่วงซัมเมอร์ปิดตั้ง สาม เดือนจะเอาเวลาไปทำอะไร คงจะนอนตีพุง อยู่บ้านทั้งวันแน่ ๆ เลย ถามกับเพื่อนที่เรียนด้วยกัน เพื่อนเลยบอกว่า จะไปเวิร์ค์ ที่อเมริกา
จั๊กกกกกกกกกกกกกกกกกก ! ? คืออะไร ผมก้อเริ่มหาข้อมูลถึงได้รู้ว่ามันเป็นยังไง เมื่อได้ข้อมูลเสร็จสิ่งที่อยากกว่ากว่าหาข้อมูลคือ ขอพ่อ แม่ เป็นห่วงบ้างล่ะ จะโดนหลอกมั๊ย จะโดนลอยแพมั๊ย จะไปอยู่กับใคร ทำงานอะไร ปลอดภัยมั๊ย ไปกับใคร โน่นนี่นั้น คำถามหนึ่งล้านแปดแสนสี่หมื่นห้า้พันสามร้อยยี่สิบเอ็ดยกกำลังอีกสามล้าน
คำถามมากกว่าเกินกว่าจะตอบ สุดท้ายแล้วก้อเลยได้ไป
ขั้นตอนต่อมา คือเลือก เอเจนซี่ ผมได้เลือกของพี่ ๆ American learning ครับ ตอนนั้นเพื่อนแนะนำมาก้อเลยเลือกไป พี่ ๆ ดูแลเอาใจใส่ดีมากครับ ขั้นตอนแรก คือ สัมภาษร์ภาษาครับ 555555 ซึ้งแน่นอน คนโง่ภาษาอย่างผม คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ผม คือเพื่อนที่คอยแปลให้ 55555 สุดท้าย ได้ดภาษาระดับกลางมา อย่างติ่ง
ขั้นที่สอง คือ เลือกงาน ตอนนั้นผมตั้งใจเลือกน Outlaw North Dakota ไว้เพราะได้เรตสูง (ในใจแบบคิดไว้ เงินมาก่อน เงินมาก่อน) สุดท้าย หง่างจ้าาา สัมภาษณ์ไม่ผ่าน ตอนนั้นแบบ เอาไงแล้วกู จะได้งานไหมนี้ แบบเครียดมากกกกกกกก สุดท้ายไปสะดุดตากับงานคือ Grand Canyon ซึ่งเป็น Natiom park อันดับที่เท่าไหร่ของอเมริกาไม่รู้ ผมเลยโทรไปจองงานกับพี่ ๆ เอเจนซี่ และแล้วก้อสำเร็จ ผ่านไปได้ด้วยดี
ขั้นตอนที่สาม จ่ายเงิน เอานี้สำคัญมากกกกก 555555555
ขั้นตอนที่สี่ ทำวีซ่า เอาแล้วไงพี่เค้านัดวันทำสัมภาษณ์วีซ่า เอาแล้วว บร๊ะเจ้า ภาษากูก้อโง่ คราวนี้ไม่มีเพื่อนคอยอยู่ข้าง ๆ ล่ะ ช่วยเหลือตัวเอง ผมไปรอหน้าสถาณทูตตอนเที่ยง รอสัมภาษณ์ ในใจคิดแบบ เอาแล้ว ถามอะไรบางว่ะ ก่อนไปผมไปอ่านรีวิว สัมภาษณ์เค้าบอกว่างายบ้างล่ะ ยากบ้างล่ะ ผ่านบ้าง ไม่ผ่านบ้าง พอถึงคิว ผมได้ตู้ของฝรั่งสูง ๆ ไม่ได้คนเอเชียหน้าตาดีดี แลดูถามเยอะ เอาล่ะ ในใจคิด หมั่นหน้าเข้าไว้ คำถามแรกที่เจอคือ what is your name ? ก้อเลยตอบไป คำถามที่ สอง เรียนที่ไหน ไปทำงานที่ไหน งานอะไร และ ก้อสแกนนิ้วมือ แล้วบอกลา (คือง่ายแถะ ดูเวลา เอ้า สามสิบวิเสร็จ) ตอนนั้นแบบดีใจมากกก ไปเก็บกระเป๋าดีกว่าเดือนครึ่งเดินทาง (ไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่ จริง จริง)
เอาล่ะตอนที่ 2 เรื่องของการเดินทาง
พี่ ๆ Aerican learning โทรมาบอกให้ไปปฐมนิเทศเรื่องการเดินทางผมก้อไม่รอช้า สอบเสร็จรีบไปปฐมเลยเพราะ กลัวทุกอย่าง กลัวขาดเหลือ เอาอะไรไปไม่ครบ ฮ่า ๆ
เอาล่ะ ถึงเวลาเดินทาง เย้ เดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกที่เดินทางไกลขนาดนี้
กำหนดการเดินทางของผม ผมไปกะเพื่อนอีก 5 คน รวมผมเป็นหก (ขอฝากชีวิตและภาษาไว้ด้วย) คือ จาก BKK ถึง Hong Kong ด้วยสายการบิน American Airline ผมออกจากนี้ ตอน 08.35 ถึงประมาณ 11.55 ตามเวลาท้องถิ่น และต้องนั่งต่อจาก Hong Kong ไป Dallas Fort w รัฐ Taxas เครื่องออกเวลา 12.45 คุณพระ ! มีเวลาเปลี่ยนเครื่อง แค่ 50 นาที โอเคมีเวลาแค่นี้ สวมวิญญาณ นั่งวิ่ง โอลิมปิกเลยแล้วกันนนน และ ความ
ก้อมาถึง ฮ่องกง ฝนตก เครื่องดีเลย์อยู่ สิบห้านาที มีเวลาเปลี่ยนเครื่องจริง ๆ แล้ว สี่สิบนาที ผมและเพื่อนอีกสองคนวิ่งจ้าาา รอไรล่ะ พอไปถึงหน้าเกจ ก้อเลยโทรไลน์ไปหาเพื่อนอีกสามคน(ผมเช็คอินจาก Hong Kong ไป Dallas Fort w มาตั้งแต่สุวรรณภูมิ เลยวิ่งเข้าเกจได้เลย) ผมก้อรอเพื่อนอีกสามคนเมือไหร่จะมา ตอนนั้นถึงหน้าเกจ ผมกำลังจะขึ้นเครื่อง เป็นผู้โดยสารเกือบสามคนสุดท้าย พอเพื่อนรับไลน์ “ อยู่ไหน เร็ว ๆ เข้า เครื่องจะออกแล้วตอนนี้” และเพื่อนผมก้อตอบกลับมาว่า “ จะรีบไปไหน เหลืออีกตั้งสองชั่วโมง กลัวไม่ได้ไปหรอ ” จ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เจอกันอเมริกาเลยเพื่อน เพราะพวกมันลืมปรับเป็นเวลาฮ่องกง หลังจากนั้นเพื่อนสามคนก้อตกเครื่อง และเหลือผู้รอดชีวิตอีกสามคน เอาล่ะ ตั้งสติ และนั่งไป 12 ชั่วโมงนิด ๆ
เมื่อเครื่อวถึง Dallas Fort w ก้อต้องนั่งต่อไป Phonix รัฐ Arizona เพื่อเดินทางไป Grand Canyon ซึ่งก้อมีเวลาเปลี่ยนเครื่องแค่ ห้าสิบนาทีเช่นเคย 55555555เป็นประสบการณ์ทีดี่ คิดว่านะ
สนามบินที่ฮ่องกง ตรวจเยอะมากครับ
สนามบินที่ dallas ครับ ฝนตกหนักมาก
อยู่บนรถไฟเพื่อที่จะไปต่อเครื่อง สนามบินที่นั้นค่อนข้างใหญ่
เครื่อง landing สู่ PHX แล้ว
shuttle bus ที่นั่งต่อขากสนามบินไป เมือง flafstaff แล้งนั่งต่อไป แกรนด์
เมือง flagstaff สถานีรถไฟที่คิดว่าเหมือน ในแฮรี่ พอตเตอร์
เมื่อเครื่องถึง PHX ตอนนั้นถึง สองทุ่ม กว่า อากาศค่อนข้างร้อนแต่ก้อไม่ร้อนมาก เพราะเมืองเป็นทะเลทราย
ต้องนั่ง shuttle bus ขึ้นไป ที่เรียกว่า flag staff และต้องนั่งต่อ ไป Grand Canyon ทุกอย่างดีเหมือนจะราบรื่น แต่แล้วความ
ก้อมาเยือนอีกครั้ง ผมวางแพลนกับเพื่อนห้าคนไว้ว่า เราจะไปถึง flag staff ตอนเที่ยงคืน และจะรถต่อในตอนเช้า ไป Grand Canyon โดยไม่จองโรงแรมไว้ เพราะโรงแรมแพงมาก คืนนึ่ง สองร้อยกว่าเหรียญ เลยตัดสินใจจะนอนที่ สถานีรถไฟ ซึ้งตอนวางแพลนไว้คิดว่าสถานีรถไฟ เป็นแบบ คิงส์ ครอส ในแฮรี่พอตเตอร์ พอมาถึง โอ้โห คุณพระเจ้า มันไม่สามารถนอนได้ และพวกเราลืมคิดไปว่า อากาศที่เมือง ไม่เหมือน PHX คือเย็นมาก จำได้ว่าประมาณ 4 องศา เอาไงดีว่ะเพื่อน เลยตัดสินใจเดินหาโรงแรม เน็ตก้อไม่มี สรุปแล้ว ไม่ได้นอนจ้า โรงแรมอย่างแพง เลยกลับไปรอที่สถานีรถไฟ และความ
ยิ่งกกว่า คือ homeless จ้า มาไถ่ตังค์ เอาแล้วกู ทำไงว่ะเนี่ยยย อยู่กันสามคน ชาย 1 หญิง 2 เลยตัดสินใจย้ายจากสถานีรถไฟ ไปอยู่ร้านอาหารที่เปิด 24 ชั่วโมง นั่งรอจนเช้า พอตอนเช้าก้อ ขึ้น รถมา Grand Canyon ใช้เวลาประมาณ สองชั่วโมง
พอมาถึง Grand Canyon โอโห ป่า ๆ ๆๆ ภูเขา คุณพระ พวกผมสามคนก้อไปรายงานตัว กับนายจ้าง แล้วนายจ้างก้อพาไปที่พักคนงาน บ้านพักคนงานถือว่าสบายเลยที่เดียว เดียวเอารูปมาลงให้นะครับบบ และเพื่อนอีกสามคนก้อมาถึงในเย็นวันนั้น
บ้านพักคนงาน ขอบคุณรูปภาพจากพี่ เบลล์ล่าสาวน้อยผู้มากับเหล้าป๊อก
ตอนที่ สาม วันแรกของการยืนแผ่นดินอเมริกา
เอาล่ะ วันแรก หลังจากรอดตายจากโฮมเลส และมายืนบน Grand Canyon แน่นอนว่าบ้านพักของคนงานค่อยข้างสะดวก มีทุกอย่างให้เกือบครบ ห้องครัว ห้องน้ำ ขอเกริ่นก่อนเลยว่า บ้านพักคนงานเป็นห้องนอน สองห้อง ห้องนึ่งนอนสี่คน ห้องน้ำในตัว ห้องครัว และห้องนั่งเล่น ห้องผมอยู่ด้วยกัน 8 คน เป็นผู้ชายหมด แบ่งเป็น คนไทย 4 และอีกห้องเป็น คนรัชเชีย โคลัมเบีย และ เอกัวดอร์ (เดียวผมเอารูปลงให้ดูนะครับ) วันแรกของการอยู่อเมริกา แน่นอนครับ อาหารการกิน พวกผมตื่นนอนกัน แล้วมุ่งหน้า ไป general store ซึ่งเป็นเครื่อข่ายเดียวกับ DNC ซึ่งเป็นซุปเปอร์มาเก็ต แห่งเดียวบนนั้น (ผมคิดว่านะ) ราคาอาหารการกิน ค่อนแข่งแพง แต่ผมเป็นพนักงานที่นั้น เลยได้ส่วนลดของพนักงงาน 25 % และ อาหาร ใน deli ลด 50 %
(general store คือ ซุปเปอร์มาเก็ต ที่แบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนที่หนึ่ง คือ ร้านอาหาร พวกผมเรียกว่า deli และ ซุปเปอร์มาเก็ต เดียวมีรูปประกอบให้นะครับ ) พวกผมก้อแห่กันซื้อเลย เนื้อหมู นม น้ำส้ม โค้ก ไข่ ผัก บลา ๆๆ ๆ วันแรก ของการซื้อหมดไป 100 กว่าเหรียญ แล้วพวกผมก้อกลับมาทำกินกัน ในตอนเที่ยง อ่อผมลืมไป ที่นั้นเค้ามีรถคนงานมารับมาส่งทุก ๆ สามสิบนาที หรือไม่เราก้อ นั่งรถบัสฟรี ของ Grand Canyon ไปก้อได้
general store
ไฮไลต์ของการอยู่อเมริกาวันแรก คือ การไปสำรวจในตัว Grand Canyon เมื่อพวกผมกินข้าวเที่ยงเสร็จ เลยตกลงกันไว้ว่าจะออกไปสำรวจใน Grand Canyon และสิ่งที่พวกเห็นผมคือ ความไม่น่าเชื่อ
มันสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก สวยจนแบบอ้าปากค้างเลย อาจจะเป็นเพราะผมไม่เคยเห็นด้วยก้อได้
มันสวยและใหญ่มาก
ขอบคุณรูปภาพจากพี่ตูน
รูปภาพจากน้ำฟ้า
ขอบคุณรูปภาพจากเพื่อนเฟริช
ขอบคุณเอ้ครับ
พอตกเย็นพวกผมก้อทำกับข้าวกินและแน่นอนครับ ผมคิดว่าทุกคนที่อ่านกำลังสงสัยเหมือนผมว่า ทำไมถึงแล้วไม่ติดต่อกลับมาหาที่เมืองไทย โทรหาพ่อ แม่ ผมลืมบอกไปว่า ที่บ้านพักคนงาน ไม่มี อินเทอร์เน็ต เมื่อพวกผมได้ยินคำนี้ ทุกคนมองหน้ากัน และน้ำตาคลอ เพราะไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ หากจะเล่นอินเทอร์เน็ตจะต้องเดินจากบ้านพักคนงานไป REC Centerหรือ general store (REC Center คือ ศุนย์รวมทำกิจกรรมต่าง ในนั้น เหมือนเป็นที่พบปะ ของ คนแถวนั้น มี อินเทอร์เน็ต โต๊ะสนุ๊ก ฟิตเนส สนามเบสบอล โต๊ะปิงปอง สนามวอลเลย์ และสิ่งที่เรารอคอยคืออินเทอร์เน็ต อย่างช้า ช้า
ยิ่งกว่าเต่าคลานอีก แต่ก้อต้องจำใจเล่น ) และพูดในใจ เอาแล้ว กูจะทำอะไรดีเนี่ย ไม่มีเน็ต อินเทอร์เน็ตคือปัจจัยที่ ห้า หก เจ็ด แปด เลยนะ ทำไงดีเนี่ยย พวกผมก้อโวยวายไปครู่หนึ่ง จนได้สติ พอตกดึก พวกผมก้อนั่งคุยกันในห้องกับเพื่อน (ผมกับเพื่อนทุกคนที่ไปไม่เคยรู้จักกันมาก่อน) จนเราคุยกันและได้รู้ว่า จะมีคนไทยมาเพิ่มอีก รวมทั้งหมด มี 18 คน เย้ ๆ มีเพื่อนล่ะ เรานั่งคุยกันเกือบตี 4 เลย เพราะอาการ jet lag
rec center
ไว้พรุ่งนี้ผมสอบเสร็จ ผมจะมาเขียนต่อนะครับ เรื่องราวมากมายที่นั้น วันทำงาน วัน day off ที่แสนสนุก และ เพื่อนต่างชาติ ที่เหมือนจะเข้ากันได้
และการเตรียมตัวสำหรับคนที่จะไปปีนี้นะครับ ไว้พรุ่งนี้จะมาเล่าใหม่
แชร์ประสบการณ์ Work And Travel in USA 2015 at Grand canyon Arizona
ผมได้ไปทำงานที่ grand canyon DNC park and resort ที่ Arizona
พี่ใหญ่สุดในการไปครั้งนี้ครับ
ตอนที่ 1 มันคืออะไรหน่อ ?
ก่อนอื่นเลยเป็นเกริ่นก่อนว่าผมเป็นคนที่โง่ภาษาเอามาก ๆ ก็เลยคิดว่าช่วงซัมเมอร์ปิดตั้ง สาม เดือนจะเอาเวลาไปทำอะไร คงจะนอนตีพุง อยู่บ้านทั้งวันแน่ ๆ เลย ถามกับเพื่อนที่เรียนด้วยกัน เพื่อนเลยบอกว่า จะไปเวิร์ค์ ที่อเมริกา
จั๊กกกกกกกกกกกกกกกกกก ! ? คืออะไร ผมก้อเริ่มหาข้อมูลถึงได้รู้ว่ามันเป็นยังไง เมื่อได้ข้อมูลเสร็จสิ่งที่อยากกว่ากว่าหาข้อมูลคือ ขอพ่อ แม่ เป็นห่วงบ้างล่ะ จะโดนหลอกมั๊ย จะโดนลอยแพมั๊ย จะไปอยู่กับใคร ทำงานอะไร ปลอดภัยมั๊ย ไปกับใคร โน่นนี่นั้น คำถามหนึ่งล้านแปดแสนสี่หมื่นห้า้พันสามร้อยยี่สิบเอ็ดยกกำลังอีกสามล้าน
คำถามมากกว่าเกินกว่าจะตอบ สุดท้ายแล้วก้อเลยได้ไป
ขั้นตอนต่อมา คือเลือก เอเจนซี่ ผมได้เลือกของพี่ ๆ American learning ครับ ตอนนั้นเพื่อนแนะนำมาก้อเลยเลือกไป พี่ ๆ ดูแลเอาใจใส่ดีมากครับ ขั้นตอนแรก คือ สัมภาษร์ภาษาครับ 555555 ซึ้งแน่นอน คนโง่ภาษาอย่างผม คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ผม คือเพื่อนที่คอยแปลให้ 55555 สุดท้าย ได้ดภาษาระดับกลางมา อย่างติ่ง
ขั้นที่สอง คือ เลือกงาน ตอนนั้นผมตั้งใจเลือกน Outlaw North Dakota ไว้เพราะได้เรตสูง (ในใจแบบคิดไว้ เงินมาก่อน เงินมาก่อน) สุดท้าย หง่างจ้าาา สัมภาษณ์ไม่ผ่าน ตอนนั้นแบบ เอาไงแล้วกู จะได้งานไหมนี้ แบบเครียดมากกกกกกกก สุดท้ายไปสะดุดตากับงานคือ Grand Canyon ซึ่งเป็น Natiom park อันดับที่เท่าไหร่ของอเมริกาไม่รู้ ผมเลยโทรไปจองงานกับพี่ ๆ เอเจนซี่ และแล้วก้อสำเร็จ ผ่านไปได้ด้วยดี
ขั้นตอนที่สาม จ่ายเงิน เอานี้สำคัญมากกกกก 555555555
ขั้นตอนที่สี่ ทำวีซ่า เอาแล้วไงพี่เค้านัดวันทำสัมภาษณ์วีซ่า เอาแล้วว บร๊ะเจ้า ภาษากูก้อโง่ คราวนี้ไม่มีเพื่อนคอยอยู่ข้าง ๆ ล่ะ ช่วยเหลือตัวเอง ผมไปรอหน้าสถาณทูตตอนเที่ยง รอสัมภาษณ์ ในใจคิดแบบ เอาแล้ว ถามอะไรบางว่ะ ก่อนไปผมไปอ่านรีวิว สัมภาษณ์เค้าบอกว่างายบ้างล่ะ ยากบ้างล่ะ ผ่านบ้าง ไม่ผ่านบ้าง พอถึงคิว ผมได้ตู้ของฝรั่งสูง ๆ ไม่ได้คนเอเชียหน้าตาดีดี แลดูถามเยอะ เอาล่ะ ในใจคิด หมั่นหน้าเข้าไว้ คำถามแรกที่เจอคือ what is your name ? ก้อเลยตอบไป คำถามที่ สอง เรียนที่ไหน ไปทำงานที่ไหน งานอะไร และ ก้อสแกนนิ้วมือ แล้วบอกลา (คือง่ายแถะ ดูเวลา เอ้า สามสิบวิเสร็จ) ตอนนั้นแบบดีใจมากกก ไปเก็บกระเป๋าดีกว่าเดือนครึ่งเดินทาง (ไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่ จริง จริง)
เอาล่ะตอนที่ 2 เรื่องของการเดินทาง
พี่ ๆ Aerican learning โทรมาบอกให้ไปปฐมนิเทศเรื่องการเดินทางผมก้อไม่รอช้า สอบเสร็จรีบไปปฐมเลยเพราะ กลัวทุกอย่าง กลัวขาดเหลือ เอาอะไรไปไม่ครบ ฮ่า ๆ
เอาล่ะ ถึงเวลาเดินทาง เย้ เดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกที่เดินทางไกลขนาดนี้
กำหนดการเดินทางของผม ผมไปกะเพื่อนอีก 5 คน รวมผมเป็นหก (ขอฝากชีวิตและภาษาไว้ด้วย) คือ จาก BKK ถึง Hong Kong ด้วยสายการบิน American Airline ผมออกจากนี้ ตอน 08.35 ถึงประมาณ 11.55 ตามเวลาท้องถิ่น และต้องนั่งต่อจาก Hong Kong ไป Dallas Fort w รัฐ Taxas เครื่องออกเวลา 12.45 คุณพระ ! มีเวลาเปลี่ยนเครื่อง แค่ 50 นาที โอเคมีเวลาแค่นี้ สวมวิญญาณ นั่งวิ่ง โอลิมปิกเลยแล้วกันนนน และ ความ
เมื่อเครื่อวถึง Dallas Fort w ก้อต้องนั่งต่อไป Phonix รัฐ Arizona เพื่อเดินทางไป Grand Canyon ซึ่งก้อมีเวลาเปลี่ยนเครื่องแค่ ห้าสิบนาทีเช่นเคย 55555555เป็นประสบการณ์ทีดี่ คิดว่านะ
สนามบินที่ฮ่องกง ตรวจเยอะมากครับ
สนามบินที่ dallas ครับ ฝนตกหนักมาก
อยู่บนรถไฟเพื่อที่จะไปต่อเครื่อง สนามบินที่นั้นค่อนข้างใหญ่
เครื่อง landing สู่ PHX แล้ว
shuttle bus ที่นั่งต่อขากสนามบินไป เมือง flafstaff แล้งนั่งต่อไป แกรนด์
เมือง flagstaff สถานีรถไฟที่คิดว่าเหมือน ในแฮรี่ พอตเตอร์
เมื่อเครื่องถึง PHX ตอนนั้นถึง สองทุ่ม กว่า อากาศค่อนข้างร้อนแต่ก้อไม่ร้อนมาก เพราะเมืองเป็นทะเลทราย
ต้องนั่ง shuttle bus ขึ้นไป ที่เรียกว่า flag staff และต้องนั่งต่อ ไป Grand Canyon ทุกอย่างดีเหมือนจะราบรื่น แต่แล้วความ
พอมาถึง Grand Canyon โอโห ป่า ๆ ๆๆ ภูเขา คุณพระ พวกผมสามคนก้อไปรายงานตัว กับนายจ้าง แล้วนายจ้างก้อพาไปที่พักคนงาน บ้านพักคนงานถือว่าสบายเลยที่เดียว เดียวเอารูปมาลงให้นะครับบบ และเพื่อนอีกสามคนก้อมาถึงในเย็นวันนั้น
บ้านพักคนงาน ขอบคุณรูปภาพจากพี่ เบลล์ล่าสาวน้อยผู้มากับเหล้าป๊อก
ตอนที่ สาม วันแรกของการยืนแผ่นดินอเมริกา
เอาล่ะ วันแรก หลังจากรอดตายจากโฮมเลส และมายืนบน Grand Canyon แน่นอนว่าบ้านพักของคนงานค่อยข้างสะดวก มีทุกอย่างให้เกือบครบ ห้องครัว ห้องน้ำ ขอเกริ่นก่อนเลยว่า บ้านพักคนงานเป็นห้องนอน สองห้อง ห้องนึ่งนอนสี่คน ห้องน้ำในตัว ห้องครัว และห้องนั่งเล่น ห้องผมอยู่ด้วยกัน 8 คน เป็นผู้ชายหมด แบ่งเป็น คนไทย 4 และอีกห้องเป็น คนรัชเชีย โคลัมเบีย และ เอกัวดอร์ (เดียวผมเอารูปลงให้ดูนะครับ) วันแรกของการอยู่อเมริกา แน่นอนครับ อาหารการกิน พวกผมตื่นนอนกัน แล้วมุ่งหน้า ไป general store ซึ่งเป็นเครื่อข่ายเดียวกับ DNC ซึ่งเป็นซุปเปอร์มาเก็ต แห่งเดียวบนนั้น (ผมคิดว่านะ) ราคาอาหารการกิน ค่อนแข่งแพง แต่ผมเป็นพนักงานที่นั้น เลยได้ส่วนลดของพนักงงาน 25 % และ อาหาร ใน deli ลด 50 %
(general store คือ ซุปเปอร์มาเก็ต ที่แบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนที่หนึ่ง คือ ร้านอาหาร พวกผมเรียกว่า deli และ ซุปเปอร์มาเก็ต เดียวมีรูปประกอบให้นะครับ ) พวกผมก้อแห่กันซื้อเลย เนื้อหมู นม น้ำส้ม โค้ก ไข่ ผัก บลา ๆๆ ๆ วันแรก ของการซื้อหมดไป 100 กว่าเหรียญ แล้วพวกผมก้อกลับมาทำกินกัน ในตอนเที่ยง อ่อผมลืมไป ที่นั้นเค้ามีรถคนงานมารับมาส่งทุก ๆ สามสิบนาที หรือไม่เราก้อ นั่งรถบัสฟรี ของ Grand Canyon ไปก้อได้
general store
ไฮไลต์ของการอยู่อเมริกาวันแรก คือ การไปสำรวจในตัว Grand Canyon เมื่อพวกผมกินข้าวเที่ยงเสร็จ เลยตกลงกันไว้ว่าจะออกไปสำรวจใน Grand Canyon และสิ่งที่พวกเห็นผมคือ ความไม่น่าเชื่อ
มันสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก สวยจนแบบอ้าปากค้างเลย อาจจะเป็นเพราะผมไม่เคยเห็นด้วยก้อได้
มันสวยและใหญ่มาก
ขอบคุณรูปภาพจากพี่ตูน
รูปภาพจากน้ำฟ้า
ขอบคุณรูปภาพจากเพื่อนเฟริช
ขอบคุณเอ้ครับ
พอตกเย็นพวกผมก้อทำกับข้าวกินและแน่นอนครับ ผมคิดว่าทุกคนที่อ่านกำลังสงสัยเหมือนผมว่า ทำไมถึงแล้วไม่ติดต่อกลับมาหาที่เมืองไทย โทรหาพ่อ แม่ ผมลืมบอกไปว่า ที่บ้านพักคนงาน ไม่มี อินเทอร์เน็ต เมื่อพวกผมได้ยินคำนี้ ทุกคนมองหน้ากัน และน้ำตาคลอ เพราะไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ หากจะเล่นอินเทอร์เน็ตจะต้องเดินจากบ้านพักคนงานไป REC Centerหรือ general store (REC Center คือ ศุนย์รวมทำกิจกรรมต่าง ในนั้น เหมือนเป็นที่พบปะ ของ คนแถวนั้น มี อินเทอร์เน็ต โต๊ะสนุ๊ก ฟิตเนส สนามเบสบอล โต๊ะปิงปอง สนามวอลเลย์ และสิ่งที่เรารอคอยคืออินเทอร์เน็ต อย่างช้า ช้า
rec center
ไว้พรุ่งนี้ผมสอบเสร็จ ผมจะมาเขียนต่อนะครับ เรื่องราวมากมายที่นั้น วันทำงาน วัน day off ที่แสนสนุก และ เพื่อนต่างชาติ ที่เหมือนจะเข้ากันได้
และการเตรียมตัวสำหรับคนที่จะไปปีนี้นะครับ ไว้พรุ่งนี้จะมาเล่าใหม่