สวัสดีค่ะ

เราจะมาแชร์ประสบการณ์ความรักในชีวิต ที่อาจจะมีไม่มากหรอกที่จะเจอเรื่องแบบนี้ เรากับแฟนคบกันคุยกันมาได้มา เกือบ 7 ปี ยาวนานเหมือนกันนะ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเรยค่ะ

แต่ก่อนหน้านั้น เรากับแฟน รู้จักกันเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก บ้านเราสองคนยังยุใกล้กันมากยุตรงข้ามกัน แค่ถนนตัดผ่าน เราเป็นคนกทม.ส่วนแฟนเป็นคนตจว.ค่ะ เราไปเยี่ยมญาติบ้านแม่บ่อยๆก็จะเจอแฟนยุบ่อยๆค่ะ แม่ๆและญาติเราสองคนก้อรุ้จักกันดี วันเวลาผ่านเรากับแฟนก้อไม่ค่อยได้เจอกันจนโตขึ้นมา
กลับมาเจอกัน ก้อได้คุยกัน ถามสาระทุกข์สุข และแลกเบอร์คุยกันตั้งแต่นั้นมา จน 1 ปีเต้มที่คุยกันมา แต่ยังไม่ได้ยุในสถานะแฟนนะค่ะ แต่ต่างคนต่างรู้ว่ามีใจให้กัน แต่แฟนเคยบอกเราว่า ถ้าคบกันไป แล้วเกิดเลิกกัน เราสองคนก้อจะมองหน้ากันไม่ติด และญาติๆแม่ๆเราสองคนด้วยเหมือนกัน เราก้อได้แต่เงียบไป
ที่บอกว่าคุยกันครบ 1ปี แฟนเราก้อขอเราเป็นแฟนค่ะ แต่อุปสรรคที่เจอที่คุยที่คบก้อเยอะนะกว่าจะยุกันได้ยาวนานขนาดนี้ ไหนจะยุกันคนล่ะจังหวัด เจอกันเฉพาะตามเทศกาลต่างๆ
แต่ไม่ได้เจอแค่นั้นนะค่ะ ยังต้องเผชิญอะไรอีกเยอะ มาลองติดตามกันนะค่ะ ว่าเรากับแฟนเดินต่อไปกันยังไง

ขอบคุนผู้อ่านและผู้ติดตามนะค่ะ (จะมาเล่าใหม่..มีอีกนะค่ะ)
การเจอรักแท้ที่ดี แต่เป็นรักจริงไม่ได้
กลับมาเจอกัน ก้อได้คุยกัน ถามสาระทุกข์สุข และแลกเบอร์คุยกันตั้งแต่นั้นมา จน 1 ปีเต้มที่คุยกันมา แต่ยังไม่ได้ยุในสถานะแฟนนะค่ะ แต่ต่างคนต่างรู้ว่ามีใจให้กัน แต่แฟนเคยบอกเราว่า ถ้าคบกันไป แล้วเกิดเลิกกัน เราสองคนก้อจะมองหน้ากันไม่ติด และญาติๆแม่ๆเราสองคนด้วยเหมือนกัน เราก้อได้แต่เงียบไป
ที่บอกว่าคุยกันครบ 1ปี แฟนเราก้อขอเราเป็นแฟนค่ะ แต่อุปสรรคที่เจอที่คุยที่คบก้อเยอะนะกว่าจะยุกันได้ยาวนานขนาดนี้ ไหนจะยุกันคนล่ะจังหวัด เจอกันเฉพาะตามเทศกาลต่างๆ
แต่ไม่ได้เจอแค่นั้นนะค่ะ ยังต้องเผชิญอะไรอีกเยอะ มาลองติดตามกันนะค่ะ ว่าเรากับแฟนเดินต่อไปกันยังไง