สวัสดี เราอยากจะระบายเรื่องที่กดดันกับตัวเองมากในตอนนี้ เรื่องมีอยู่ว่า......
เราคบกับแฟนมาได้ 3 ปีแล้ว ตอนแรกที่เราคบบอย (นามสมมุติ) บอกเลยว่าเค้าไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นๆที่เราเคยรู้จัก บอยไม่ได้หน้าตาดีนะแต่นิสัยเค้าดูมีเสน่ห์มากๆ ช่วงนั้นเราเรียนอยู่แล้วบอยทำงานบอยเห็นเราครั้งแรกเค้าบอกว่าชอบ อยากคุยด้วย เพื่อนบอยรู้จักกับเราเลยติดต่อกันได้ ตอนแรกที่คุยอ่ะเราก็ว่าบอยธรรมดานะไม่มีอะไรพิเศษ พอคุยไปเรื่อยๆเราก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นๆ มีช่วงหนึ่งโทรศัพท์บอยหายเค้าไม่โทรหาไม่ติดต่อ และติดต่อไม่ได้ เรารู้สึกนอย รู้สึกคิดถึงแบบบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าหลงรักเค้าไปตอนไหน เพื่อนเรา ญาติเรา ทุกคนที่อยู่ข้างๆเรา เค้าพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า'หน้าตาแบบนี้คบไปได้ยังไง ออกจะน่ารักแล้วดูเลิอกแฟนสิ (คือไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ คนรองข้างบอกมางี้😁) เราก็พยายามอธิบายให้คนรอบข้างเข้าใจว่าความรักมันดูที่หน้าตาอย่างเดียวไม่ได้ ถ้าคบแค่หน้าตาอยู่ด้วยกันไม่ถึงครึ่งปีไม่รอด แต่ตอนแรกเราก็มีอายๆบ้าง ไม่กล้าไปไหนด้วยกัน คือดูภายนอกเค้าก็ไม่มีดีเลยอ่ะ เหมือนคนติดยาผอมๆ โทรมๆ อาจจะเป็นเพราะบอยไม่ชอบดูแลตัวเอง เค้าปล่อยให้ตัวเองโทรม ต่อมาเราก็พยายามพัฒนาตัวเค้า หาครีมให้ทา คอยดูแลเรื่องผิวพรรณ ประมาณจะเกือบปีบอยดูดีขึ้น คนรอบข้างก็เริ่มยอมรับ แต่ไม่ใช่ยอมรับที่หน้าตาอย่างเดียวนะ นิสัยบอยน่ารักมากจนคนรอบข้างยอมรับ บอยเป็นคนตลก ชอบอำ ชอบแกล้ง เป็นคนขี้เล่น และเฟรนลี่สุดๆ ใครอยู่ไกล้ต้องอบอุ่นกันทุกคน บังเอิญเราเป็นคนที่ขี้หึงสุดๆ บอยตามใจเราทุกอย่าง เราอยากกินอะไรพาไปกิน อยากไปเที่ยวไหนพาไปหมด เราชอบขี่รถเล่นชมวิว ชอบกินอาหารที่ทำให้อ้วนๆ (แต่เราไม่อ้วนนะ เป็นคนตัวเล็กหุ่นพอดี 5555อันนี้เรื่องจริง จริงจริ๊งงงงง) เวลาเรางอลอะไรจะผิดหรือจะถูกบอยจะง้อตลอด จะยอมง้อทุกวิถีทาง บอกเลยว่าเราโครตงี่เง่ามาก นิสัยเราสุดๆอ่ะ งี่เง่า ชอบหาเรื่องทะเลาะ เอาแต่ใจ ชอบงอแง ขี้อ้อน ขี้วีน ขี้ประชด แต่เราก็อดสงสัยไม่ได้ว่าบอยทนนิสัยแบบนี้ได้ยังไง ผ่านมาปีที่2 เราเรียนจบแล้วเราก็แต่งงานกัน นิสัยเราก็ยังเหมือนเดิม บอยก็ยังเหมินเดิม (ตามใจเรา ตามง้อเราเหมือนเดิม) แต่ก่อนจะแต่งงานเราเคยถามบอยว่า...
"บอยน้ำ้ป็นคนงี่เง่า เรื่องเยอะ เรื่องมาก บอยจะทนนิสัยน้ำได้ตลอดไปไหม" (ลืมบอกชื่อตัวเอง เราชื่อน้ำ (นามสมมุติ) บอยยิ้มแล้วก็จับมือเรา แล้วบอยก็พูดขึ้นว่า "ทำไมจะทนไม่ได้ แค่นี้สบายมาก ถ้าทนไม่ได้ป่านนี้เราเลิกไปนานแล้ว" ประโยคนี้แหล่ะที่ทำให้เราตัดสินใจจะแต่งงานกับบอย.
หลังจากแต่งงานเสร็จก็พากันไปเช่าหอพักอยู่ ต่างคนต่างทำงาน บอยดูแลเราดีมากดูแลเหมือนเดิม แต่เราจะทะเลาะกันค่อนข้างบ่อย คงเป็นเพราะเรางี่เง่า เรื่องเยอะละมั้ง แต่บอยก็ง้อและเทคแคร์เราดีมาตลอด พอจะสิ้นปี 2557 เรากลับบ้านมาทำงานที่บ้าน ช่วงนั้นเทศกาลลอยกระทงปี 57. เราสัญญากับบอยว่าเราจะไปลอยกระทงด้วยกัน เพราะตั้งแต่ที่คบกันมายังไม่เคยไปเที่ยวเทศกาลไหนๆด้วยกันเลย พอถึงวันลอยกระทงเราเตรียมตัวเรียบร้อย พอตกดึกประมาณ2ทุ่ม เพื่อนบอยขนกองทับมาบ้าน คือเค้านัดเพื่อนกินปาร์ตี้อ่ะ ตอนนั้นเราจ๋อยเลย พอเราถามบอยบอกว่า"ลืม" อะไรกันลืมนัดไปง่ายๆแบบนี้นี่นะ เราโกรธมากจับกุญแจรถได้เราขับออกจากบ้านไปอย่างไม่มองหน้าใครเลย ไปถึงงานที่ทางอำเภอจัดขึ้น นั่งดูคู่อื่นเค้าลอยกระทง ดูแล้วก็คิดทำไมคู่เราไม่มีแบบนี้บ้างปีล่ะครั้งเอง ตกดึกประมาณจะเที่ยงคืนเรากลับบ้าน เราไม่เจอใคร มารู้ทีหลังว่าทุกคนตามหาเรา ไม่มีใครรู้ว่าเราหายไปไหน ประมาณตี2บอยกลับมา บอยเห็นเราเค้ารีบเข้ามากอด แล้วพูดกับเราว่า "ไปไหนทำไมไม่บอก อย่าหายไปแบบนี้อีกนะ รู้ไหมว่าเป็นห่วง ขอโทษนะ" เราได้ยินคำว่าขอโทษเราก็หายโกรธทันที
น้ำ: บอยก็รู้ว่าเราอยากไปขนาดไหน เราอยากไปลอยกระทง เราอยากไปเวียนเทียนกับเธอ ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยไปเทศกาลอะไรด้วยกันเลยนะ (อย่าว่าเรานะ เราคนงี่เง่า)
บอย: คร๊าบบบบ ผม ต่อไปจะลอยกระทง ออกพรรษา ปีใหม่ วันครบรอบ วันเกิด วันสงการณ์ วันวาเลนไทน์ เค้าจะว่างให้ตัวเองตลอดเลย โอเครไหม
น้ำ: โอเคร ที่เราแอบออกไปเที่ยวเราขอโทษนะ ตอนนั้นเราแค่นอยอ่ะ
แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี
ต่อมาประมาณจะสิ้นปี 2557 เราถามบอยว่า
น้ำ: เตง ปีนี้เราเค้าดาวว์ที่ไหนดีอ่ะ
บอยหน้าเสีย ไม่ตอบ เราพอจะรู้คำตอบแล้วล่ะ ว่าเค้าต้องมีนัดกับเพื่อนเค้าอีกแน่นอน เราเลยพูดไปแบบนอยๆว่า "ถ้านึกสถานที่ไม่ออก ยังไม่ต้องตอบก็ได้" ต่อมาช่วงวันที่ 27 ธันวา 57 เราทะเลาะกันจำไม่ได้ว่าเรื่องไร เค้าเลยพูดออกมาว่า "ปีใหม่นี้ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน เค้าอยากอยู่กับเพื่อน ไม่ว่างเค้าดาวว์ด้วย" คือตอนนั้นหน้าชาเลย อะไรกันสัญญารับปากเราซะดิบดี แต่พอถึงเวลาบอกไม่ว่าง เราก็เลยประชดไปค้างบ้านเพื่อนแบบไม่กลับบ้าน2วัน แต่ขอบอกก่อนเลยเราและบอยไม่เคยมีมือที่3แน่นอน เราต่างคนต่างรู้จักนิสัยกันในเรื่องนี้ดี
ผ่านปีใหม่ไป ทางพ่อแม่บอยก็พาไปเที่ยวที่ต่างจังหวัดเราก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม
พอผ่านไปถึงเดือน4 เทศกาลสงการณ์ เราบอกบอยว่าเราจะไปไหว้ครูที่บ้านครู เค้าก็อนุญาต แต่มีข้อแม้คือห้ามกลับเกินบ่าย3โมง เพราะตอนค่ำๆจะมีวัยรุ่นชอบจับกลุ่มเล่นสงการณ์ เราก็โอเคร ตกลง พอถึงบ่าย2จะบ่าย3 เราชวนเพื่อนไม่มีใครกลับซักคน เราต้องรอกลับพร้อมเพื่อนเพราะไม่ได้เอารถตัวเองมา พอมาถึงบ้านบอยโมโหมาก หาว่าเราไม่ได้ไปหาครู ไม่ได้ไปกับเพื่อน ทะเลาะกันใหญ่มาก แล้วเค้าก็ออกไปปาร์ตี้ตอนกลางคืน พอเช้าวันที่ 14 เราเลยไปเที่ยวกับเพื่อนอีกรอบประชดเลย คราวนี้ไปต่างจังหวัดด้วย กลับมาก็ดึกมาก พอกลับมาถึงบ้านบอยก็ไม่ได้อยู่บ้านแล้ว เค้าไปไหนไม่รู้ เป็นห่วงก็เป็นห่วงนะ แต่ยังโกรธยังนอยอยู่ เลยทำเป็นไม่สนใจ ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เราก็ยังรักกันดีอ่ะ จนมาถึงกลางปีนี้เราได้ย้ายจากบ้านมาอยู่หอ
เดี๋ยวมาต่อนะ😊😊 --->
จะยอมเจ็บต่อไป หรือจะยอมจบแค่นี้
เราคบกับแฟนมาได้ 3 ปีแล้ว ตอนแรกที่เราคบบอย (นามสมมุติ) บอกเลยว่าเค้าไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นๆที่เราเคยรู้จัก บอยไม่ได้หน้าตาดีนะแต่นิสัยเค้าดูมีเสน่ห์มากๆ ช่วงนั้นเราเรียนอยู่แล้วบอยทำงานบอยเห็นเราครั้งแรกเค้าบอกว่าชอบ อยากคุยด้วย เพื่อนบอยรู้จักกับเราเลยติดต่อกันได้ ตอนแรกที่คุยอ่ะเราก็ว่าบอยธรรมดานะไม่มีอะไรพิเศษ พอคุยไปเรื่อยๆเราก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นๆ มีช่วงหนึ่งโทรศัพท์บอยหายเค้าไม่โทรหาไม่ติดต่อ และติดต่อไม่ได้ เรารู้สึกนอย รู้สึกคิดถึงแบบบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าหลงรักเค้าไปตอนไหน เพื่อนเรา ญาติเรา ทุกคนที่อยู่ข้างๆเรา เค้าพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า'หน้าตาแบบนี้คบไปได้ยังไง ออกจะน่ารักแล้วดูเลิอกแฟนสิ (คือไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ คนรองข้างบอกมางี้😁) เราก็พยายามอธิบายให้คนรอบข้างเข้าใจว่าความรักมันดูที่หน้าตาอย่างเดียวไม่ได้ ถ้าคบแค่หน้าตาอยู่ด้วยกันไม่ถึงครึ่งปีไม่รอด แต่ตอนแรกเราก็มีอายๆบ้าง ไม่กล้าไปไหนด้วยกัน คือดูภายนอกเค้าก็ไม่มีดีเลยอ่ะ เหมือนคนติดยาผอมๆ โทรมๆ อาจจะเป็นเพราะบอยไม่ชอบดูแลตัวเอง เค้าปล่อยให้ตัวเองโทรม ต่อมาเราก็พยายามพัฒนาตัวเค้า หาครีมให้ทา คอยดูแลเรื่องผิวพรรณ ประมาณจะเกือบปีบอยดูดีขึ้น คนรอบข้างก็เริ่มยอมรับ แต่ไม่ใช่ยอมรับที่หน้าตาอย่างเดียวนะ นิสัยบอยน่ารักมากจนคนรอบข้างยอมรับ บอยเป็นคนตลก ชอบอำ ชอบแกล้ง เป็นคนขี้เล่น และเฟรนลี่สุดๆ ใครอยู่ไกล้ต้องอบอุ่นกันทุกคน บังเอิญเราเป็นคนที่ขี้หึงสุดๆ บอยตามใจเราทุกอย่าง เราอยากกินอะไรพาไปกิน อยากไปเที่ยวไหนพาไปหมด เราชอบขี่รถเล่นชมวิว ชอบกินอาหารที่ทำให้อ้วนๆ (แต่เราไม่อ้วนนะ เป็นคนตัวเล็กหุ่นพอดี 5555อันนี้เรื่องจริง จริงจริ๊งงงงง) เวลาเรางอลอะไรจะผิดหรือจะถูกบอยจะง้อตลอด จะยอมง้อทุกวิถีทาง บอกเลยว่าเราโครตงี่เง่ามาก นิสัยเราสุดๆอ่ะ งี่เง่า ชอบหาเรื่องทะเลาะ เอาแต่ใจ ชอบงอแง ขี้อ้อน ขี้วีน ขี้ประชด แต่เราก็อดสงสัยไม่ได้ว่าบอยทนนิสัยแบบนี้ได้ยังไง ผ่านมาปีที่2 เราเรียนจบแล้วเราก็แต่งงานกัน นิสัยเราก็ยังเหมือนเดิม บอยก็ยังเหมินเดิม (ตามใจเรา ตามง้อเราเหมือนเดิม) แต่ก่อนจะแต่งงานเราเคยถามบอยว่า...
"บอยน้ำ้ป็นคนงี่เง่า เรื่องเยอะ เรื่องมาก บอยจะทนนิสัยน้ำได้ตลอดไปไหม" (ลืมบอกชื่อตัวเอง เราชื่อน้ำ (นามสมมุติ) บอยยิ้มแล้วก็จับมือเรา แล้วบอยก็พูดขึ้นว่า "ทำไมจะทนไม่ได้ แค่นี้สบายมาก ถ้าทนไม่ได้ป่านนี้เราเลิกไปนานแล้ว" ประโยคนี้แหล่ะที่ทำให้เราตัดสินใจจะแต่งงานกับบอย.
หลังจากแต่งงานเสร็จก็พากันไปเช่าหอพักอยู่ ต่างคนต่างทำงาน บอยดูแลเราดีมากดูแลเหมือนเดิม แต่เราจะทะเลาะกันค่อนข้างบ่อย คงเป็นเพราะเรางี่เง่า เรื่องเยอะละมั้ง แต่บอยก็ง้อและเทคแคร์เราดีมาตลอด พอจะสิ้นปี 2557 เรากลับบ้านมาทำงานที่บ้าน ช่วงนั้นเทศกาลลอยกระทงปี 57. เราสัญญากับบอยว่าเราจะไปลอยกระทงด้วยกัน เพราะตั้งแต่ที่คบกันมายังไม่เคยไปเที่ยวเทศกาลไหนๆด้วยกันเลย พอถึงวันลอยกระทงเราเตรียมตัวเรียบร้อย พอตกดึกประมาณ2ทุ่ม เพื่อนบอยขนกองทับมาบ้าน คือเค้านัดเพื่อนกินปาร์ตี้อ่ะ ตอนนั้นเราจ๋อยเลย พอเราถามบอยบอกว่า"ลืม" อะไรกันลืมนัดไปง่ายๆแบบนี้นี่นะ เราโกรธมากจับกุญแจรถได้เราขับออกจากบ้านไปอย่างไม่มองหน้าใครเลย ไปถึงงานที่ทางอำเภอจัดขึ้น นั่งดูคู่อื่นเค้าลอยกระทง ดูแล้วก็คิดทำไมคู่เราไม่มีแบบนี้บ้างปีล่ะครั้งเอง ตกดึกประมาณจะเที่ยงคืนเรากลับบ้าน เราไม่เจอใคร มารู้ทีหลังว่าทุกคนตามหาเรา ไม่มีใครรู้ว่าเราหายไปไหน ประมาณตี2บอยกลับมา บอยเห็นเราเค้ารีบเข้ามากอด แล้วพูดกับเราว่า "ไปไหนทำไมไม่บอก อย่าหายไปแบบนี้อีกนะ รู้ไหมว่าเป็นห่วง ขอโทษนะ" เราได้ยินคำว่าขอโทษเราก็หายโกรธทันที
น้ำ: บอยก็รู้ว่าเราอยากไปขนาดไหน เราอยากไปลอยกระทง เราอยากไปเวียนเทียนกับเธอ ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยไปเทศกาลอะไรด้วยกันเลยนะ (อย่าว่าเรานะ เราคนงี่เง่า)
บอย: คร๊าบบบบ ผม ต่อไปจะลอยกระทง ออกพรรษา ปีใหม่ วันครบรอบ วันเกิด วันสงการณ์ วันวาเลนไทน์ เค้าจะว่างให้ตัวเองตลอดเลย โอเครไหม
น้ำ: โอเคร ที่เราแอบออกไปเที่ยวเราขอโทษนะ ตอนนั้นเราแค่นอยอ่ะ
แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี
ต่อมาประมาณจะสิ้นปี 2557 เราถามบอยว่า
น้ำ: เตง ปีนี้เราเค้าดาวว์ที่ไหนดีอ่ะ
บอยหน้าเสีย ไม่ตอบ เราพอจะรู้คำตอบแล้วล่ะ ว่าเค้าต้องมีนัดกับเพื่อนเค้าอีกแน่นอน เราเลยพูดไปแบบนอยๆว่า "ถ้านึกสถานที่ไม่ออก ยังไม่ต้องตอบก็ได้" ต่อมาช่วงวันที่ 27 ธันวา 57 เราทะเลาะกันจำไม่ได้ว่าเรื่องไร เค้าเลยพูดออกมาว่า "ปีใหม่นี้ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน เค้าอยากอยู่กับเพื่อน ไม่ว่างเค้าดาวว์ด้วย" คือตอนนั้นหน้าชาเลย อะไรกันสัญญารับปากเราซะดิบดี แต่พอถึงเวลาบอกไม่ว่าง เราก็เลยประชดไปค้างบ้านเพื่อนแบบไม่กลับบ้าน2วัน แต่ขอบอกก่อนเลยเราและบอยไม่เคยมีมือที่3แน่นอน เราต่างคนต่างรู้จักนิสัยกันในเรื่องนี้ดี
ผ่านปีใหม่ไป ทางพ่อแม่บอยก็พาไปเที่ยวที่ต่างจังหวัดเราก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม
พอผ่านไปถึงเดือน4 เทศกาลสงการณ์ เราบอกบอยว่าเราจะไปไหว้ครูที่บ้านครู เค้าก็อนุญาต แต่มีข้อแม้คือห้ามกลับเกินบ่าย3โมง เพราะตอนค่ำๆจะมีวัยรุ่นชอบจับกลุ่มเล่นสงการณ์ เราก็โอเคร ตกลง พอถึงบ่าย2จะบ่าย3 เราชวนเพื่อนไม่มีใครกลับซักคน เราต้องรอกลับพร้อมเพื่อนเพราะไม่ได้เอารถตัวเองมา พอมาถึงบ้านบอยโมโหมาก หาว่าเราไม่ได้ไปหาครู ไม่ได้ไปกับเพื่อน ทะเลาะกันใหญ่มาก แล้วเค้าก็ออกไปปาร์ตี้ตอนกลางคืน พอเช้าวันที่ 14 เราเลยไปเที่ยวกับเพื่อนอีกรอบประชดเลย คราวนี้ไปต่างจังหวัดด้วย กลับมาก็ดึกมาก พอกลับมาถึงบ้านบอยก็ไม่ได้อยู่บ้านแล้ว เค้าไปไหนไม่รู้ เป็นห่วงก็เป็นห่วงนะ แต่ยังโกรธยังนอยอยู่ เลยทำเป็นไม่สนใจ ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เราก็ยังรักกันดีอ่ะ จนมาถึงกลางปีนี้เราได้ย้ายจากบ้านมาอยู่หอ
เดี๋ยวมาต่อนะ😊😊 --->