ผมเขียนเรื่องสั้น อ่านหลายๆรอบเพื่อแก้/ตรวจทาน แต่กลายเป็นว่าอ่านบ่อยจนไม่สนุก แก้/ตรวจไม่ได้เลย มีวิธีแก้ไหมครับ?

ตามหัวข้อเลยครับ ตอนแรกก็พยามยึดความรู้สึกตอนเขียนเรื่องนั้นช่วงแรกๆเอาไว้นะครับ

แต่พอเริ่มตรวจเริ่มแก้ เปลี่ยนบทพูดบทบรรยายบ้างอะไรบ้าง ตามที่เห็นว่าสมควร

ไปๆมาๆอ่านอีกรอบ ด้วยความที่อ่านมาหลายสิบรอบจนจำบทได้ขึ้นใจแล้วนั้น ความตื่นเต้นแบบครั้งแรกที่อ่านจึงไม่มีเหลือเลย...

ไอ้ที่แก้ไปจึงไม่รู้ว่าตกลงแล้วมันดีหรือไม่อะไรยังไงสับส้นสับสนนน

เคยไม่อ่านเลยซักเดือนนึงกลับมาอ่านใหม่ ก็พอช่วยได้นะครับ เสียแต่ว่าตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว
ผมคิดว่า ให้คนอื่นช่วยอ่านน่าจะช่วยได้ แต่ว่ายังไงก็อยากพึ่งตัวเองมากกว่าน่ะครับ

มีวิธีแก้ ข้อแนะนำ หรือทางออก ช่วยบอกผมทีนะครับเป็นมาหลายรอบแล้ว ขอบคุณครับ