เพิ่งกลับมาจากฮานอยเมื่อเช้านี้เลยรีบมาเขียนรีวิวก่อน อยากเล่า อยากแบ่งปันเรื่องราวให้คนรักบอลไทยเชียร์บอลไทย
ได้ฟินไปกับเราด้วย เราเป็นพวกเพิ่งมาดูบอลตามที่เคยเห็นหลายๆคนใน pantip เรียกกัน (เพิ่งมาดูจริงจังตอน AFF Suzuki Cup อ่ะนะ)
แต่ไม่ใช่ติ่งนักบอลนะ รักทุกคนจ้า ถึงน้องก้องจะหล่อเข้มตรงสเปก น้องต้นจะขาวดูดีมีชาติตระกูล น้องเจจะน่ารักขี้เล่น หรือว่าเราจะปลื้มมุ้ยเอามากๆ
อ้าววว ไม่ใช่ละ
ออกตัวก่อนเลยว่าถึงจะเริ่มดูบอลแต่ไม่เคยไปดูที่สนามเลยซักครั้ง นั่งเฝ้าหน้าจอตลอด กลัวไม่มีตั๋ว กลัวไปลำบาก ตอนกลับจะกลับไงล่ะ คนออกมาพร้อมกันเยอะๆรถติดตาย กลัวฝนตก ข้ออ้างสารพัดอ่ะ วันไหนบอลเตะนี่นั่งรอดูรีวิวใน pantip ตั้งแต่บ่ายละ คือแบบเห่ออยู่ที่หน้าจอค่ะ
แต่วันนั้นที่ไทยเตะกับอิรัก จบเกมส์ปุ๊บเดินขึ้นบ้านมาจองตั๋วเครื่องบินเลยจ้า ทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าจะซื้อตั๋วบอลที่ไหน แบบว่าใจมันไปแล้วอ่ะ อยากเป็นส่วนหนึ่งในนั้นอยากไปยืนกอดคอกระโดดด้วย อยากไปร่วมร้องเพลงเชียร์ อยากให้คนที่วิ่งในสนามหันมาเจอกองเชียร์ไทยแล้วอุ่นใจ ดราม่าเนอะ..
ทีนี้ก็เรื่องตั๋ว ตอนนั้น TTM ยังไม่ขายนะ เราเลยเข้าไปในเพจบอลของอาเซียน แล้วหาคนเวียดนามที่แบบดูแล้วไม่ใช่พวกเกรียนน่ะ add friend แล้วเลียบๆเคียงๆถามเค้าว่า ตั๋วขายเมื่อไหร่ ราคาเท่าไหร่ไรงี้
นางบอกนางจะซื้อให้นะยูไม่ต้องจ่ายเงิน แค่ใบเดียวเองมาถึงฮานอยแล้วนัดกันอีกที Welcome to Vietnam เรานี่แบบเฮ้ย คือคิดมาตลอดว่าเหงียนไง
เกลียดบอลไทยไม่ใช่เหรอ กูเชียร์ไทยนะ เกลียดกูแน่เลย เอาเข้าจริงๆแล้วคนดีๆก็มีนะบอกเลย (ดีขึ้นมาทันตาเห็น)
ไปเจอกันเราเอาผ้าพันคอไปฝากด้วยนะ นางปลื้มมาก
เช้าวันที่ 13 ขึ้นเครื่องที่ดอนเมือง เราเกือบตกเครื่องจ้า เราไม่แน่ใจว่าใกล้หน้าหนาวแล้ว เป็นฤดูย้ายถิ่นฐานของชาวจีนหรือเปล่า
แต่ดอนเมืองเต็มไปด้วย อาม่า อาซิ่ม อากู๋ อาโกว ที่พยามยามตั้งแถวใหม่ แถวเสริม อย่างหน้าชื่นตาบาน
เรามองเวลาแล้วถ้าไม่ได้ check in ภายใน 15 นาทีนี้เราตกเคื่องอย่างเป็นทางการแน่ แถวที่ต่อมาตั้งนานมันงอกได้ไงไม่รู้ยาวขึ้นทุกทีเลย
อ้อลืมบอกไป เรานัดเจอกับสมาชิกในเพจคนนึงที่ดอนเมืองไม่เคยเจอกันหรอก เพิ่งมารู้จักกันวันนี้แหละ
นางเป็นแฟนคลับน้องก้องนะ คือนางจริงจังอ่ะเอ็นดูนาง ตอนก้องยิงลูกแรกนางน้ำตาซึมนะ นางปลื้ม
ไม่รู้จะทำไงแล้วเลยเดินไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่แอร์เอเชีย ต้องขอบคุณไว้ตรงนี้ด้วยนะค้า check in มาได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปดผ่าเก้ามาก
มา X-ray กระเป๋าข้างใน คือนึกออกช่ายมั้ยที่เค้ากั้นไว้ให้เดินตามแถวขดๆกันเป็นงูอ่ะ เหล่าเจ๊กเกอร์แกมุดเลยจ้า
เรานี่แบบยืนตะลึงเลย ..... กล้าเนอะ
อ่ะๆๆ หมดเรื่องตืนเต้นละ รูปมาๆ flight ที่เราไปมีคนไทยไปเชียร์บอลเยอะนะดูได้จากทุกคนใส่เสื้อน้ำเงินอ่ะ
คุยกันใหญ่เฮฮามาก เหมือนรู้จักกันมาก่อน
ประสบการณ์เชียร์บอลไทยในต่างประเทศครั้งแรก รูปเพียบ *คำเตือน* เพ้อเจ้อและยาวมากนะ
เพิ่งกลับมาจากฮานอยเมื่อเช้านี้เลยรีบมาเขียนรีวิวก่อน อยากเล่า อยากแบ่งปันเรื่องราวให้คนรักบอลไทยเชียร์บอลไทย
ได้ฟินไปกับเราด้วย เราเป็นพวกเพิ่งมาดูบอลตามที่เคยเห็นหลายๆคนใน pantip เรียกกัน (เพิ่งมาดูจริงจังตอน AFF Suzuki Cup อ่ะนะ)
แต่ไม่ใช่ติ่งนักบอลนะ รักทุกคนจ้า ถึงน้องก้องจะหล่อเข้มตรงสเปก น้องต้นจะขาวดูดีมีชาติตระกูล น้องเจจะน่ารักขี้เล่น หรือว่าเราจะปลื้มมุ้ยเอามากๆ
อ้าววว ไม่ใช่ละ
ออกตัวก่อนเลยว่าถึงจะเริ่มดูบอลแต่ไม่เคยไปดูที่สนามเลยซักครั้ง นั่งเฝ้าหน้าจอตลอด กลัวไม่มีตั๋ว กลัวไปลำบาก ตอนกลับจะกลับไงล่ะ คนออกมาพร้อมกันเยอะๆรถติดตาย กลัวฝนตก ข้ออ้างสารพัดอ่ะ วันไหนบอลเตะนี่นั่งรอดูรีวิวใน pantip ตั้งแต่บ่ายละ คือแบบเห่ออยู่ที่หน้าจอค่ะ
แต่วันนั้นที่ไทยเตะกับอิรัก จบเกมส์ปุ๊บเดินขึ้นบ้านมาจองตั๋วเครื่องบินเลยจ้า ทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าจะซื้อตั๋วบอลที่ไหน แบบว่าใจมันไปแล้วอ่ะ อยากเป็นส่วนหนึ่งในนั้นอยากไปยืนกอดคอกระโดดด้วย อยากไปร่วมร้องเพลงเชียร์ อยากให้คนที่วิ่งในสนามหันมาเจอกองเชียร์ไทยแล้วอุ่นใจ ดราม่าเนอะ..
ทีนี้ก็เรื่องตั๋ว ตอนนั้น TTM ยังไม่ขายนะ เราเลยเข้าไปในเพจบอลของอาเซียน แล้วหาคนเวียดนามที่แบบดูแล้วไม่ใช่พวกเกรียนน่ะ add friend แล้วเลียบๆเคียงๆถามเค้าว่า ตั๋วขายเมื่อไหร่ ราคาเท่าไหร่ไรงี้
นางบอกนางจะซื้อให้นะยูไม่ต้องจ่ายเงิน แค่ใบเดียวเองมาถึงฮานอยแล้วนัดกันอีกที Welcome to Vietnam เรานี่แบบเฮ้ย คือคิดมาตลอดว่าเหงียนไง
เกลียดบอลไทยไม่ใช่เหรอ กูเชียร์ไทยนะ เกลียดกูแน่เลย เอาเข้าจริงๆแล้วคนดีๆก็มีนะบอกเลย (ดีขึ้นมาทันตาเห็น)
ไปเจอกันเราเอาผ้าพันคอไปฝากด้วยนะ นางปลื้มมาก
เช้าวันที่ 13 ขึ้นเครื่องที่ดอนเมือง เราเกือบตกเครื่องจ้า เราไม่แน่ใจว่าใกล้หน้าหนาวแล้ว เป็นฤดูย้ายถิ่นฐานของชาวจีนหรือเปล่า
แต่ดอนเมืองเต็มไปด้วย อาม่า อาซิ่ม อากู๋ อาโกว ที่พยามยามตั้งแถวใหม่ แถวเสริม อย่างหน้าชื่นตาบาน
เรามองเวลาแล้วถ้าไม่ได้ check in ภายใน 15 นาทีนี้เราตกเคื่องอย่างเป็นทางการแน่ แถวที่ต่อมาตั้งนานมันงอกได้ไงไม่รู้ยาวขึ้นทุกทีเลย
อ้อลืมบอกไป เรานัดเจอกับสมาชิกในเพจคนนึงที่ดอนเมืองไม่เคยเจอกันหรอก เพิ่งมารู้จักกันวันนี้แหละ
นางเป็นแฟนคลับน้องก้องนะ คือนางจริงจังอ่ะเอ็นดูนาง ตอนก้องยิงลูกแรกนางน้ำตาซึมนะ นางปลื้ม
ไม่รู้จะทำไงแล้วเลยเดินไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่แอร์เอเชีย ต้องขอบคุณไว้ตรงนี้ด้วยนะค้า check in มาได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปดผ่าเก้ามาก
มา X-ray กระเป๋าข้างใน คือนึกออกช่ายมั้ยที่เค้ากั้นไว้ให้เดินตามแถวขดๆกันเป็นงูอ่ะ เหล่าเจ๊กเกอร์แกมุดเลยจ้า
เรานี่แบบยืนตะลึงเลย ..... กล้าเนอะ
อ่ะๆๆ หมดเรื่องตืนเต้นละ รูปมาๆ flight ที่เราไปมีคนไทยไปเชียร์บอลเยอะนะดูได้จากทุกคนใส่เสื้อน้ำเงินอ่ะ
คุยกันใหญ่เฮฮามาก เหมือนรู้จักกันมาก่อน