ผมเป็นเกย์อีกคน ที่โหยหาแต่รักมาตลอด ทุกวันนี้มีตัวช่วยเยอะแยะที่พาให้พบเจอคนมากมาย ในมือถือผมเรียกว่ามีทุกแอปที่พาให้พบเจอคนดีสักคนที่จะเข้ามาในชีวิต หวังตลอดว่าสักวันต้องเจอรักแท้ร้กจริง แต่ยิ่งคุยกันง่ายเท่าไหร่ มันยิ่งหาความจริงใจยากเท่านั้น เคยคิดจะเลิกเล่นเลิกหาแต่คนเราไม่ใช่พระอิฐพระปูน เห็นคนอื่นมีคู่เห็นเขาสวีตหวานแหวว เราก็อยากมีแบบเขาบ้างเป็นธรรมดา หลายท่านอาจจะคิดว่าผมเจ้าชู้ก็บ่นตั้งแต่ตอนแรกแล้วว่ามีแอปหาคู่แทบทุกแอป ไม่ใช่อย่าที่คิดนะครับ ที่ผ่านมาผมได้คบใครเป็นแฟนผมก็จะเลิกเล่นคุยแต่กับแฟนเท่านั้น แต่ส่วนมากที่เข้ามาคุยแรกๆรู้สึกดีเข้าวันที่3ก็เริ่มหาย ผมเชื่อว่าหลายคนเป็นเหมือนผม เคยไปถามเพื่อนๆว่าทำไมฉันไม่มีแฟนจริงๆกับเขาบ้างสักที หรือผมขี้เร่ผมว่าก็ไม่เท่าไหร่นาตาผมก็พอเข้าวัดเข้าวาได้ นิสัยก็ไม่ได้ดีแต่ก็ไม่ได้เลวขนาดนั้น เคยคิดเปลี่ยนตัวเอง เป็นตัวของตัวเองก็แล้ว เรียกว่าทำหมดที่ใครๆแนะนำ มันก็จบลงที่เลิกไม่ก็หายไปจากชีวิตทุกที หรือมันเป็นเรื่องของวาสนา ถ้าอย่านั้นผมคงจะอาภัพมาก ไม่ใช่ผมหมกมุ่นนะครับ แต่มันอดคิดไม่ได้ ทั้งที่พยายามทำดีที่สุด.ผมก็โสด โสดจนรู้สึกว่าเป็นป่มด้อย ถ้าเลือกเกิดได้อยากจะเลือกเป็นหญิงไม่ก็ชายไปเลย จะได้มีคู่กับเขาบ้าง อย่างน้อยๆก็ให้มีแฟนจริงให้มากกว่า 3 เดือนสักคนในโลกของเกย์มันจะไม่มีรักแท้? #ขอโทษถ้าคำไม่สละสลวย. แต่ออกมาจากใจจริงๆ
รักในโลกของ"เกย์"ปัจจุบัน...คุยกันง่าย...แต่เจอที่ใช่ยากกว่า