สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมใน pantip เรื่องนี้ผ่านมาหลายปีแล้ว แต่คิดทีไรก็รู้สึกเหวอๆงงๆ ปนหวาดเสียว
เรื่อมันมีอยู่ว่า ช่วงนั้นเป็นผู้จัดการโรงแรมหนึ่งที่สุพรรณครับ รุ่นน้องกับเพื่อนผมก็จะไปช่วยงานกันประจำ ผมหยุดวันจันทร์ เลิกจากผับที่โรงแรมปิดคืนวันอาทิตย์ก็ตี2-3 ผมก็นั่งรถเข้ากรุงเทพ โดยมีรุ่นน้องผมเอารถมารอรับกลับกรุงเทพ รุ่นน้องขับ ผมนั่งข้างคนขับ เพื่อนนั่งข้างหลัง พอช่วงน้ำท่วมเส้น304หนักๆ ก็ต้องเลี่ยงเข้าทางอยุธยา 2ข้างทางก็มีคนหนีน้ำท่วมมาอยู่ริมถนน ไฟข้างทางก็ไม่มี พอขับจะเข้าอยุธยา ผมก็สลึมสลือจะหลับ เพื่อนนั่งข้างหลังก็นั่งเล่นเฟส จากโทรศัพท์เครื่องนึง อีกเครื่องนึงเก็บใส่กระเป๋า จู่ๆโทรศัพท์รุ่นน้อง ที่วางอยู่ใกล้ๆกระปุกเกียร์ก็ดังขึ้น โชว์เบอร์ของเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลัง พร้อมกับรุ่นน้องที่ขับรถอยู่สะดุ้ง หันมามอง ผมเลยถือโทรศัพท์มาดูแล้วหันไปถามเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังว่า "อยู่กันแค่นี้จะโทรเข้ามาเครื่องมันทำไมวะ"แล้วโทรศัพท์ก็ดับไป
เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังบอกว่า "เฮ้ย..!! กรูป่าวโทร นั่งเล่นเฟสอยู่ อีกเครื่องนึงแบตหมดเลยเก็บไว้ในกระเป๋า" ผมก็หยิบ Miss Call ให้มันดู "ก็นี่ไงเบอร์เมิงนี่ "พอเพื่อนหยิบดู ก็บอกว่า "เฮ้ย..!! นี่มันเบอร์เครื่องที่แบตหมด" เท่านั้นแหละครับ ในรถหันมามองหน้ากันเหรอหรา รุ่นน้องพูดขึ้นมาว่า "สงสัยพ่อผมพี่ นี่รถเค้า ก่อนขับรถผมจะบอกพ่อเสมอว่าช่วยดูแลคุ้มครองด้วย(พ่อรุจเสียไปแล้ว)นะครับ อีกอย่างเมื่อกี้ผมหลับใน มาสะดุ้งตอนเสียงโทรศัพท์นี่แหละพี่ เค้าคงมาเตือนน่ะครับ" เท่านั้นแหละ ผมเลยบอกว่า หาที่สว่างๆจอดข้างทางเลย นอนกันให้เต็มที่ สว่างแล้วค่อยขับต่อ เลยจอดเอนเบาะนอนริมถนนตรงอยุธยากันยันเช้า พอตื่นมาก็เข้ากรุงเทพ พร้อมกับความงงๆปนหวาดเสียวเมื่อคืน ว่าถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา แล้วพวกเราจะเป็นยังไงกัน? แล้วตอนนี้โทรศัพท์คุณมีสายทึ่ไม่รู้จักโทรมาหรือยัง...!!!??
ใครโทรมา หลอน(รวดเดียวจบ)
เรื่อมันมีอยู่ว่า ช่วงนั้นเป็นผู้จัดการโรงแรมหนึ่งที่สุพรรณครับ รุ่นน้องกับเพื่อนผมก็จะไปช่วยงานกันประจำ ผมหยุดวันจันทร์ เลิกจากผับที่โรงแรมปิดคืนวันอาทิตย์ก็ตี2-3 ผมก็นั่งรถเข้ากรุงเทพ โดยมีรุ่นน้องผมเอารถมารอรับกลับกรุงเทพ รุ่นน้องขับ ผมนั่งข้างคนขับ เพื่อนนั่งข้างหลัง พอช่วงน้ำท่วมเส้น304หนักๆ ก็ต้องเลี่ยงเข้าทางอยุธยา 2ข้างทางก็มีคนหนีน้ำท่วมมาอยู่ริมถนน ไฟข้างทางก็ไม่มี พอขับจะเข้าอยุธยา ผมก็สลึมสลือจะหลับ เพื่อนนั่งข้างหลังก็นั่งเล่นเฟส จากโทรศัพท์เครื่องนึง อีกเครื่องนึงเก็บใส่กระเป๋า จู่ๆโทรศัพท์รุ่นน้อง ที่วางอยู่ใกล้ๆกระปุกเกียร์ก็ดังขึ้น โชว์เบอร์ของเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลัง พร้อมกับรุ่นน้องที่ขับรถอยู่สะดุ้ง หันมามอง ผมเลยถือโทรศัพท์มาดูแล้วหันไปถามเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังว่า "อยู่กันแค่นี้จะโทรเข้ามาเครื่องมันทำไมวะ"แล้วโทรศัพท์ก็ดับไป
เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังบอกว่า "เฮ้ย..!! กรูป่าวโทร นั่งเล่นเฟสอยู่ อีกเครื่องนึงแบตหมดเลยเก็บไว้ในกระเป๋า" ผมก็หยิบ Miss Call ให้มันดู "ก็นี่ไงเบอร์เมิงนี่ "พอเพื่อนหยิบดู ก็บอกว่า "เฮ้ย..!! นี่มันเบอร์เครื่องที่แบตหมด" เท่านั้นแหละครับ ในรถหันมามองหน้ากันเหรอหรา รุ่นน้องพูดขึ้นมาว่า "สงสัยพ่อผมพี่ นี่รถเค้า ก่อนขับรถผมจะบอกพ่อเสมอว่าช่วยดูแลคุ้มครองด้วย(พ่อรุจเสียไปแล้ว)นะครับ อีกอย่างเมื่อกี้ผมหลับใน มาสะดุ้งตอนเสียงโทรศัพท์นี่แหละพี่ เค้าคงมาเตือนน่ะครับ" เท่านั้นแหละ ผมเลยบอกว่า หาที่สว่างๆจอดข้างทางเลย นอนกันให้เต็มที่ สว่างแล้วค่อยขับต่อ เลยจอดเอนเบาะนอนริมถนนตรงอยุธยากันยันเช้า พอตื่นมาก็เข้ากรุงเทพ พร้อมกับความงงๆปนหวาดเสียวเมื่อคืน ว่าถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา แล้วพวกเราจะเป็นยังไงกัน? แล้วตอนนี้โทรศัพท์คุณมีสายทึ่ไม่รู้จักโทรมาหรือยัง...!!!??