สวัสดีคะ นีเป็นกระทู้เเรกที่ตั้งเลย ก็ขอเข้าเรื่องเลยละกันนะคะ
คือตอนเเรกเราก็เป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชายนี่แหละ แต่พอเราได้มาดูรายการหนึ่งเกี่ยวกันเลสเบี้ยเนี่ยแหละเราก็รู้สึกชอบขึ้นมา เรารู้สึกว่มันน่ารักดี
เราก็เลยลงไอดีไลน์ไว้ในเว็บที่หาเพื่อนเลสเบี้ยน แล้วก็มีคนเข้ามาคุย แต่มีคนนึงที่เค้าเข้ามาคุยกับเราตลอด ส่วนตัวเราอยู่ภาคเหนือ เค้าอยู่ภาคกลาง
ส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยพูดนะคะ เราพูดน้อยมาก เค้าก็ขอโทรคุยกับเรา แล้วเราก็เริ่มโทรคุยกัน จนผ่านไปประมาณดือนกว่า
เค้าก็ถามเราว่า "ที่เราคุยกันนี่อยู่ในสถานะอะไร" เราก็ตอบไม่ได้คะ เค้าก็บอก "ยังตอบไม่ได้ใช่ไหม เเต่เค้าจะรอนะถ้าเราบอกให้เค้ารอ"
การที่เราได้คุยกับเรารู้สึกดีมากลยนะ จากนั้นเราก็เก็บเอาคำถามเค้าไปคิด แล้วเราก็มาตอบเค้า เราบอกกับเค้าว่า ไม่ต้องให้เค้ารอเรา เพราะเรากลัวจะทำให้เค้าเสียใจ เรากลัวตัวเอง แล้วเราก็อีกว่าถ้าเค้าจะไปคุยกับคนอื่นก็ได้นะ อีกอย่างเราก็อยู่ไกลกันด้วย ซึ่งการที่เราพูดแบบนี้ไปมันก็ทำให้เค้าเสียใจ เรารู้สึกผิดมาก รู้สึกว่าน้ำตาเราจะไหล แต่เค้าก็บอกกับเราว่าเค้าไม่รีบเค้ารอได้ และแล้วตอนนี้เราก็ยังคุยกันอยู่คะ ซึ่งการที่เราคุยกับเค้าทุกวันมันก็ทำให้เราผูกพันกันมากขึ้น เรารู้สึกดีที่ได้คุยกับเค้าทุกวัน แต่เราก็กลัวคะ ถ้าเกิดนานไป กลัวว่าเค้าจะเบื่อ กับการที่เราพูดน้อย กลัวเค้าไม่อยากคุยกับเรา กลัวเค้าหายไป เรากลัวทุกอย่างเลยย เราไม่รู้ว่าเรื่องเรากับเค้ามันพอจะเป็นไปได้รึป่าว? ซึ่งกว่าที่เราจะได้เจอกันมันก็คงอีกนานด้วย
เรื่องของเรามันพอจะเป็นได้ไหม ? (เลสเบี้ยน)
คือตอนเเรกเราก็เป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชายนี่แหละ แต่พอเราได้มาดูรายการหนึ่งเกี่ยวกันเลสเบี้ยเนี่ยแหละเราก็รู้สึกชอบขึ้นมา เรารู้สึกว่มันน่ารักดี
เราก็เลยลงไอดีไลน์ไว้ในเว็บที่หาเพื่อนเลสเบี้ยน แล้วก็มีคนเข้ามาคุย แต่มีคนนึงที่เค้าเข้ามาคุยกับเราตลอด ส่วนตัวเราอยู่ภาคเหนือ เค้าอยู่ภาคกลาง
ส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยพูดนะคะ เราพูดน้อยมาก เค้าก็ขอโทรคุยกับเรา แล้วเราก็เริ่มโทรคุยกัน จนผ่านไปประมาณดือนกว่า
เค้าก็ถามเราว่า "ที่เราคุยกันนี่อยู่ในสถานะอะไร" เราก็ตอบไม่ได้คะ เค้าก็บอก "ยังตอบไม่ได้ใช่ไหม เเต่เค้าจะรอนะถ้าเราบอกให้เค้ารอ"
การที่เราได้คุยกับเรารู้สึกดีมากลยนะ จากนั้นเราก็เก็บเอาคำถามเค้าไปคิด แล้วเราก็มาตอบเค้า เราบอกกับเค้าว่า ไม่ต้องให้เค้ารอเรา เพราะเรากลัวจะทำให้เค้าเสียใจ เรากลัวตัวเอง แล้วเราก็อีกว่าถ้าเค้าจะไปคุยกับคนอื่นก็ได้นะ อีกอย่างเราก็อยู่ไกลกันด้วย ซึ่งการที่เราพูดแบบนี้ไปมันก็ทำให้เค้าเสียใจ เรารู้สึกผิดมาก รู้สึกว่าน้ำตาเราจะไหล แต่เค้าก็บอกกับเราว่าเค้าไม่รีบเค้ารอได้ และแล้วตอนนี้เราก็ยังคุยกันอยู่คะ ซึ่งการที่เราคุยกับเค้าทุกวันมันก็ทำให้เราผูกพันกันมากขึ้น เรารู้สึกดีที่ได้คุยกับเค้าทุกวัน แต่เราก็กลัวคะ ถ้าเกิดนานไป กลัวว่าเค้าจะเบื่อ กับการที่เราพูดน้อย กลัวเค้าไม่อยากคุยกับเรา กลัวเค้าหายไป เรากลัวทุกอย่างเลยย เราไม่รู้ว่าเรื่องเรากับเค้ามันพอจะเป็นไปได้รึป่าว? ซึ่งกว่าที่เราจะได้เจอกันมันก็คงอีกนานด้วย