ผมเป็นอีกคนที่เวลารักใครก็ให้แบบเต็มร้อยไม่ค่อยกั๊ก เทคแคร์ดูแลเอาใจใส่มากๆ แล้วก็จะไม่คุยกับใครเลย(ในทำนองจีบนะ) ประมาณว่าผมเลือกคุณแล้วนะคุณคือคนพิเศษ และผมก็ไม่ต้องการให้คนพิเศษของผมเสียใจ เวลาไปไหนมาไหนก็พยายามดูแลเธอ อยากกินอยากทำอะไรผมก็จะให้เธอเป็นฝ่ายเลือก ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความชอบเป็นของตัวเองนะครับ แค่อยากรู้ว่าเธอชอบอะไรแบบไหนเลยให้เธอเต็มที่เลย เวลามีใครมาทักมาคุยกับผม ผมก็จะบอกและอธิบายนะว่าเขาคือใคร (ทั้งชายและหญิงเลยครับ) ทีนี้กลายเป็นเรื่องเศร้าซะแล้ว หลังผ่านมาช่วงเวลานึงที่มีความสุขกันดีเธอบอกว่าผมไม่มีความเป็นผู้นำ ไม่ค่อยคิดเองต้องถามตลอดว่าจะดูอะไร ไปไหน กินอะไร ชอบนี่ไหม ทำแบบนี้โอเคหรือเปล่า และอีกมากมายกลายเป็นเธอมาลงท้ายที่คำว่า แคร์มากไป อึดอัด ตอนแรกที่เราคุยกันผมถามเธอว่าคิดว่าผมเป็นคนยังไง เธอบอก ดูเป็นผู้ใหญ่ มีความเป็นผู้นำดี แต่พอมาวันนี้กับสิ่งที่ผมเอาใจใส่ถามไถ่ความชอบความต้องการของเธอกลายเป็นทำให้เธอเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อผมว่า ไม่เป็นผู้นำ ก็เสียใจนะครับ ตอนนี้ก็เป็นได้แค่พี่น้องกัน รู้สึกใจหายเหมือนกัน ไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เราคิดว่าดี ที่มอบให้ด้วยความจริงใจ ความรักการดูแลเอาใจใส่และทุกๆอย่าง กลายเป็นมันมากจนทำให้เสียเธอไป อยากรู้ว่าแบบไหนกันที่ผู้หญิงเขาพอใจ ระวังนะครับแคร์จนเกินไป ทำให้คุณเสียใจได้เหมือนกัน : ) ขอบคุณที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ปล. ผมอายุน้อยกว่าเธอครับ
ทำไมเดี๋ยวนี้ผู้หญิงถึงไม่ชอบให้ผู้ชายมาแคร์แล้วล่ะครับพอเราไม่แคร์ก็บ่นว่าไม่สนใจแล้วแบบไหนที่เธอต้องการล่ะเนี่ย????
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้