เพราะรักมากเลยต้องเหนื่อยอยู่ฝ่ายเดียวเราควรทำยังไต่อไปดี...

วันนึงเราทนไม่ไหว เหนื่อยมาก ท้อมาก เเต่ขาดเขาไม่ได้เเต่วันนึงคำๆนึงที่เขาพูดมาทำให้เราเสียใจเเละเสียความรู้สึกมาก เเต่เราก็ทนเขามานาน อาจจะเป็นเพราะรักมากก็ได้ ความผูกพันทำให้เราไม่อยากจากเขาเลยเราเป็นคนเเคร์ความรู้สึกของคนมากๆ ทำอะไรก็จะนึกถึงใจเขาใจเรามาตลอด เขาไม่เคยสนใจ ไม่เคยมีอะไรพิเศษๆมาทำให้เราเลย เราก็น้อยใจอยู่บ้างเเต่เราก็ไม่พูดเรากลัวเขารำคาน เเต่สิ่งที่เราไม่พูดเลยทำให้เรามานั่งเสียใจอยู่คนเดียว เราคิดมาก เราคอยระเเวงมาโดยตลอดกลัวว่าเขาจะมีคนอื่น กลัวไปหมดทุกอย่าง เขาไม่เคยนึกถึงจิตใจเราเลย ไปไหนก็ไม่บอก ติดเกม ติดเพื่อนมากๆ บางวันเราไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ เเต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรถ้าพูดไปเขาก็จะหาว่าเรางี่เง่า ชอบคิดอะไรไร้สาระ เเต่ที่เราต้องคิดมากต้องคอยระเเวงนี่ก็เป็นเพราะเขาเนี่ยเเหละค่ะ เราคบกันมาปีกว่าๆทำให้เราเเหละเขาต่างรู้นิสัยกัน เราเคยเลิกกันหลายรอบ เเล้วเขาก็กลับมาง้อ เราให้อภัยเขาซ้ำๆ เราอยากให้เขาปรับปรุงตัวให้ดีกว่าเดิม เเต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คิดเลย เหมือนเรารักเขาอยู่ฝ่ายเดียวเเต่เราก็ทำใจเลิกไม่ได้ ใจมันไม่ยอมเลิกมากกว่าทำให้เราเป็นเเบบนี้ เหนื่อยจนไม่รู้จะเหนื่อยยังไงเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงเเล้วเราเคยบอกเลิกเขาเขาก็ไม่ยื้อ ไม่อะไรเลย ได้เเต่ตอบ ไม่รู้ เออ อืม เเล้วเเต่เหอะ เเค่นี้จริงๆ เเบบเราดราม่าสุดๆพิมไปสะยาวถามว่าเเกรู้สึกยังไงอยากคบต่อมั้ย เขาตอบว่าไม่รู้ เเค่นี้ค่ะ คือเราก็ไม่ใช่เขาเราก็ไม่ร็ทุกเรื่องหรอก เห้ออออ ............. เราควรทำยังไงต่อไปดี....เราควรคบต่อ...หรือ.................ตัดใจ