ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่านะคะ เริ่มตั้งแต่เมื่อเดือนที่แล้ว
เรากับพ่อช่วยกันรดน้ำต้นไม้ แล้วตอนที่พ่อเราเดินไปปิดน้ำ เราเห็นป้าบ้านตรงข้าม ตะโกนหน้าบ้านเราเลยเดินไป เกาะประตูรั้วจะถามว่ามีธุระอะไรคะ? แต่ก็ต้องเงิบ เมื่อเห็นป้าแกนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมายืนหน้าบ้านเรา เราก็หลบจ้า ทำเป็นว่าไม่มีใครอยู่บ้านตอนนี้


ครั้งที่2 ตอนเช้ามืด พ่อเราเดินไปดูนกด้านล่าง(ฝนตกเลยจะรีบไปดูมัน) บอกให้เราไปช่วยเก็บพวกอาหารนกที่กระจาย เราก็โอเค ก็ช่วยกันเก็บกวาด หาที่บังฝนให้นกใหม่ ตอนนี้ก็เริ่มเช้าแล้ว พ่อเราเลยบอกจะไปนอนต่อ แต่เราอยากดูที่บังฝนก่อนว่ามันจะบังฝนได้จริงๆ พ่อก็ขึ้นไป แล้วสักพักคือเราดูว่าเอ้อ บังฝนใช้ได้ เราก็จะขึ้นไปบนบ้าน แต่ตาดันไปมองเห็นป้าคนนั้นอีกแล้ว และเหมือนเดิม ป้าแกนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมายืนหน้าบ้านอีกละ แถมคราวนี้มีของติดไม้ติดมือ ผลไม้อะไรสักอย่าง(จำไม่ได้แล้ว)เราเลยเดินไปแล้วถามว่ามีอะไรรึเปล่าคะ? ป้าแกก็เงียบไป แล้วก็เดินกลับบ้านเฉย- -  ในใจเราก็แบบฝนตกแบบนี้นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาทำม้ายย


ครั้งที่3 เมื่อวันอาทิตย์ เราเห็นป้าแกมาคุยกะพ่อเรานุ่งผ้าเช็ดตัวอีกล้ะะะ แต่ไม่เดินมาหน้าบ้าน ตะโกนข้ามมา (เท่าที่เราได้ยิน)ถามว่าต้นไม้ต้นนี้ส้วยสวย ออกดอกดี บลาๆๆๆ คือเรื่องนี้ไปแต่งตัวแล้วค่อยมาคุยไม่ได้? พ่อเราก็แบบครับๆๆอย่างเดียว

รู้สึกไม่ชอบเลย ไม่รู้ว่าเรื่องนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินมาหน้าบ้านคนอื่นมันปกติหรือเปล่า แต่สำหรับเรามันไม่ปกติเลย


เราอยากบอกป้าเค้าว่าเราไม่ชอบให้พันผ้าออกมาแบบนี้แต่งตัวเเล้วค่อยออกมาคุยสิ แต่ก็เดี๋ยวหาว่าไปสั่งสอนป้าเค้า
หรือเราคิดมากไปก็ไม่รู้5555พ่อเราก็คิดเหมือนกันว่ามันแปล่ง

พูดยังไงให้มันซอฟดีนะT^T

แท๊กผิดขอโทษด้วยค่ะไม่รู้จะเเท๊กอะไร