คือ.... เรากับแฟนเก่าคบกันได้ปีกว่าๆแล้ว ตลอดเวลาที่คบกัน รักครั้งนี้ยิ่งกว่านิยายอีกแกเอ้ยยยย.. >< （ไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นในชีวิตจิงง่ะ) เอาๆๆเข้าเรื่ิองๆ คือเราเปนคนเจ้าชู้ แฟนเราก็เปนคนเจ้าชู้ ซึ่งครั้งแรกที่เราเจอเขา เขาเปนรุ่นพี่ม.ปลาย มีคนกรี๊ดเยอะเลยแหละ (แหงล่ะเพลบอยขนาดนั้น หึหึหึ) ตอนนั้นที่เรายุ่ที่รร.พอดีมีซ้อมกีฬาสีเราก็เลยกลับบ้านเย็นๆ พอดีพี่เขาเดินผ่านมาแถวโต๊ะที่เรากำลังนั่งพอดี ยุ่ๆพี่เขาก็เดินเข้ามานั่งด้วย ถามอีกว่าอย่างนี้อย่างนั้น หยอดยุ่ได้ นี่แหละน้อคนเจ้าชู้ อัยเราเหนก็ไม่ชอบเลยแหละ ถึงขั้นเกลียดเลยแหละมั้งตอนนั้นอ่ะเพราะความเจ้าชู้ของพี่เขาล่ะมั้ง หลายวันต่อมาพี่เขาก็มาทักแชท เราก็เปนคนเฟรนลี่ >< คัยทักมาก็คุยหมด 555 พอเราได้คุยกับพี่เขาก็รุ้สึกดีเข้ากันได้ เราคุยกันได้หลายเดือนจนความสัมพันธ์มันเริ่มเปลี่ยน ตัวเราก็รุ้สึกอยากคุยกับพี่เขามากขึ้น พี่เขาก็เคยบอกว่าเหนคนมาคุยกับเราก็หวง พอพี่เขาพูดแบบนั้นคือรุ้สึกอยากจะกระโดดแอนด์กรี๊ดดังๆเลยอ่ะ คือแบบโครตดีใจ รุ้ตัวอีกทีเราก็คบกันได้ประมาน 5 เดือน ในระหว่าง 5 เดือนนี้อ่ะเราเจออะรัยมากมายยย ทั้งมีความสุข ทั้งเจ็บปวด ตอนนั้นยิ่งคบกับพี่เขาเราก็คิดมากเรื่องผุ้หญิงที่เข้ามา อัยเราเปนผุ้หญิงก็ต้องคิดมาก เราทนๆๆ ไม่อยากจะพูดอะรัยเนอะ ก็แค่เตือนๆพี่เขาให้เลิกคุยกะผุ้หญิงคนอื่นเงี๊ยย (เราไม่ได้โหดไปใช่ม้ะ) เราทนมานานมากกกกกกก จนทนไม่ไหวเลยขอออกห่าง... ประมานว่าเลิกกันนั้นแหละ อาทิตย์กว่าๆเราไม่ได้คุยกันเลยย หลังจากนั้นพี่เขาก็ทักแชทมาประมานว่า "แก...พี่ขอกอดแก คุยกับแกครั้งสุดท้ายได้มั้ย ขอกอดแกในฐานะที่แกเปนน้องสาวเค้าก็ได้" เราก็ไม่กล้าตอบพี่เขาเหมือนกันเพราะเราเลิกกันล่ะเนอะ ตอนนั่นคิดว่าจบๆดีกว่า พอเย็นวันนั้น... (บอกก่อนถ้าเราจะกลับบ้านเย็นๆเราจะเอามอไซมาเอง รร.เราส่วนใหญ่จะขึ้นรถรับส่งนักเรียน ซึ่งแฟนเก่าเราก็ขึ้น).ช่วงนั้นมีพายุเข้าฝนก็ตกแรงมากก เย็นวันนั้นรถรับส่งก็ไปส่งนักเรียนหมดล่ะ เราก็กำลังจะกลับบ้าน (มันอาจจะบังเอิญ) เหนพี่เขายืนยุ่หน้ารร. แต่ๆๆ พี่เขาขึ้นรถรับส่งนี่น่าา มันผิดปกติ ฝนก็กำลังปลอยๆ คนในรร.ก็กลับเกือบหมด เราเลยตัดสินใจเข้าไปถามว่าไม่ทันรถรับส่งหรอ (รถรับส่งจะออกำปตามเวลา ไม่รอคนส่วนน้อยน่ะจ้ะ) แล้วพี่เขาก็บอกว่าใช่ เราเลยถามต่อ เอ้า!! แล้วคัยมารับแกอ่ะ พี่เขาก็บอกแม่ แต่คงดึกๆ เพราะต้องรอแม่เลิกทำงานก่อน (เนื่องด้วยเหตุการณ์ ฝนกำลังจะตกหนัก) เราก็เลยต้องชวนพี่เขากลับ แถวบ้านพี่เขามีปราสาทหินยุ่ (ลืมบอกๆพี่เขาเปนคนขับน้ะ เราซ้อนงิงิ) ตอนนั้นฝนตกปลอยๆยุ่ ยุ่ๆพี่เขาก็ขับรถแล้วไปใต้ต้นไม้หน้าปราสาท เราก็ตกใจสิค่ะ ถามว่าจอดทำไมฝนจะตกแล้วว พี่เขาหันมา มองเหนเลยว่าพี่เขาร้องไห้ เราก็ถาม (กุนี่ถามตลอด 555 ) เราถามว่าจะร้องไห้ทำไมแก? พี่เขาก็บอกว่าไม่ได้ร้องฝนมันตกใจ (ฝนตกใส่อะรัย ตาแดงขนาดนั้น หลอกควายเถอะพี่) ยุ่ดีๆพี่เขาก็ดึงเราเข้าไปกอด (อร๊ายยยชีวิตฉันอย่างกะนิยาย) ด้วยความรุ้สึกหลายๆอย่างด้วยความผูกพัน เราก็กอดกลับยุ่ดีๆน้ำตาก็ไหล พี่เขาก็พูดแค่คำว่าขอโทษๆๆๆๆ เราก็บอกว่าพอแล้วว หยุดร้อง. ยังไงเค้าก็ยังเปนน้องแกน้ะ มีอะไรปรึกษาเค้า มาคุยกับเค้าได้ (นางเอกเนอะกุ 5555) พอเราพูดจบปุ๊บ ฝน ลมพายุ เข้าใาอรงมากกกกก เราก็เลยบอกให้พี่เขารีบขี่รถให้ถึงบ้าน แต่ว่าด้วยลมกับฝนพัดมาจนบังคับรถไม่ได้เกือบล้มแหนะ กิ่งไม้ก็พัดมาถูกขาพี่เขาเปนแผลถลอก เราสงสารพี่เขามากกกก (นางอีกมาอีกแล้วว) พี่เขาก็เลยจอดรถ รีบพาเราวิ่งไปหลบใต้ต้นไม้ (ฝนตกนานมากกทั้งพี่เขาและเราก็เปียกกัน) ตอนฝนตกเราได้เคลียอะรัยกันหลายเรื่อง พี่เขาก็พูดๆ เราก็คอยแต่บอกว่าพอแล้วไม่ต้องพูดแล้วว พี่เขาก็ร้องไห้อีก ด้วยความที่รักพี่เขาล่ะมั้งเราก็เลยหันไปมองแล้วก็เช็ดน้ำตาให้พี่เขา จู่ๆพี่เขาก็เอาหน้าเข้ามาจูบเรา (นี่คือจูบแรกเลยง่ะ>< นิยายเลยสาสสสส) เค้าตกใจเลยผลักพี่เขาออกอย่างเร็ว พี่เขาก็ขอโทด พูดแต่ขอโทด คือตอนนั้นเราโกดมากเลยยย พอพี่เขาเงียบไปเราก็แอบหันไปมอง คราวนี้พี่เขาร้องไห้ออกมาเยอะกว่าครั้งแรกซ่ะอีก เราก็เลยบอกไม่เปนรัยหรอกก (ระหว่างนั้นฝนก็ตกน่าจะเกินชั่วโมงได้คือแบบหนาวมาก ลมก็แรงพัดกิ่งไม้หักต้นไม้หักเลยอ่ะ) เราหนาวจนปากเขียว. จนสั่นอ่ะ พี่เขาเหนก็เลยเข้ามากอด เราก็หนาวมากเลยไม่ปฏิเสธ พอฝนหยุดตกถึงบ้านพี่เขา เราก็กลับบ้านของเรา พอถึงบ้านปุ๊บพี่เขาก็ทักแชทมาถามอย่างเปนห่วง ตัวร้อนมั้ยอะรัยมั้ย เรากับพี่เขาก็คืนดีกันโดยปริยาย (หืมมมมมโครตน้ำเน่าเนอะ )
ตอนเลิกกันครั้งที่2
ครั้งนี้เลิกกันเพราะครอบครัวของเรายังไม่อยากให้ไปคบกับคัยตอนนี้ เลยสั่งให้เราเลิกกับพี่เขาซ่ะ เราก็พยายามห่างแร้วก็บอกเลิกพี่เขาแต่ไม่ได้บอกว่าครอบครัวให้เลิก แต่เรากลับไปบอกว่า เราเบื่อเรื่องพวกผุ้หญิงของแก (ตอนนี้เราก็ยังรุ้สึกผิดที่ไม่พูดความจิงตอนนั้น) พอเราเลิกกันได้สักพักพี่เขาเอาแต่เมา เมามากจนมาโรงเรียนไม่ได้ (ลึกๆเราก็เปนห่วงพี่เขาเหมือนกัน) ในตอนนั้นพี่เขาก็ง้อโดยการอัดคลิปร้องเพลงลงเฟส (นิยายลอยมาอีกแล้ววว) หนพี่เขาในคลิปพี่เขาเมา ตาแดง ร้องเพลงไปร้องไห้ไป(ผุ้ชายอะรัยขี้แงเนอะ) เราก็สงสารพี่เขาอีก เลยกลับไปคืนดีกลับพี่เขาโดยพยายามไม่ให้คนทางบ้านรุ้ว่ากลับมาคบกัน
เลิกกันครั้งที่3
เราขึ้นเรียนขั้นม.4 เลยต้องย้ายมายุ่หอที่รร.ใหม่ ระหว่างนั้นก็เรื่อยๆ ไม่มีอะรัยแต่หลังมา พี่เขาอาจขะเหงา ส่วนตัวเราก็คิดมาก เหนผุ้หญิงเข้ามาคุยกับพี่เขาก็คิดมาก มากซ่ะจนไม่อยากเชื่อว่าทำไมเราถึงรักพี่เขามากขนาดนี้ เราคุยกันน้อยลง ทะเลาะกันบ่อยขึ้น เราคิดมากจนไม่อยากจะคิดมากอีก เราแค่จะลองใจพี่เขาดูถ้าพี่เขายังรักเรายุ่จิงๆไม่มีหญิงอื่นเขาคงจะยื้อเราไว้และเราก็จะบอกว่าเราเชื่อใจ (นี่เปนบททดสอบที่เราอยากทดสอบพี่เขา) แต่พี่เขาไม่ยื้อเราไว้เลย แค่บอกให้โชคดีแล้วก็จบ ..... เราก็ไม่ได้คุยกัน ......
ตอนง้อ
(เราไม่ค่อยง้อคัย. ง้อคัยไม่เปนเลยแหละ ฐิทิสูงว่างั้นก็ได้ มันคือข้อด้อยของเราเองแหละ) แต่สำหรับผุ้ชายคนนี้เราไปง้อขอคืนดีกับเขา เพราะเรารักเขามากกคิดถึงเขามากก แต่เขาบอกมาว่า "อยากลองรักใหม่ดูบ้าง" (โครตเจ็บเลยว่ะตอนนั้น ไม่น่ากลับมาง้อเลย) เราก็จบ.... ไม่อยากจะพูดจะคุยต่อ
หลังจากนั้น
ถ้าพี่เขาทักมาเราก็ตอบ (แต่เราไม่เคยทักไป) บางทีพี่เขาก็ทำเหมือนยังรักเรายุ่ (หรือกุคิดไปเองว่ะ??) พอพี่เข้ามาสักพักก็หายไป อักสักพักก็กลับมา. (เฮ้อเออออ เหนื่อยใจ)
จนถึงทุกวันนี้
เราก็เหมือนพูดแทงใจดำพี่เขา แต่เราไม่ได้ตั้งใจ เราถามว่าพี่จะไปเรียนต่อที่ไหน (พี่เขาจบม.6 พอดี) พี่เขาบอกไม่ต้องถามมเราก็เลยไปเหนที่พี่เขาโพสว่าคงไม่ได้เรียนต่อ อาจเปนเพราะทางบ้านไม่มีเงิน เราก็ตอบไปว่า"ขอโืทดที่ถาม ต่อไปจะไม่ยุ่งล้ะ บาย."
~~ การสนทนาของเราก็จบลงเท่านี้ นี้เปนข้อความสุดท้าย กับความทรงจำแบบนิยายน้ำเน่า~~
เค้าเหนโพสแฟนเก่าโพสว่า
#ซักวันฉันจะดีพอ. (ถ้าหมายถึงกุ)
กุอยากบอกว่า... ™กุไม่ได้รังเกียจที่จน กุไม่ได้มองที่ฐานะบ้าน กุไม่สนใจว่าจะต่างจากกุเท่าไร แต่กุรุ้แค่ว่ากุรัก และทุกสิ่งเราทำให้มันดีขึ้นได้เสมอ กุอยากเดินไปพร้อมกับ ยังจำสะพานเก่าๆนั่นได้มั้ย ปล่อยให้กุรอด แต่กุกับไม่เจอกันอีก... กุคิดว่าคำตอบนั้นดีที่สุด แต่ไม่ใช่เลยยย ตอนนี้กุเปลี่ยนใจกุจะเลือกเดินมาหา.. ถึงสะพานนั้นจะขาด ถึงกุกับต้องตกหน้าผาลงไปตาย กุก็ดีใจที่ทุกวินาทีกุได้ยุ่ข้างน้ะ™
ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย... #แฟนเก่า ใครมีเรื่องรักยิ่งกว่านิยายมาแชร์กันนหน่อยน้ะ
ตอนเลิกกันครั้งที่2
ครั้งนี้เลิกกันเพราะครอบครัวของเรายังไม่อยากให้ไปคบกับคัยตอนนี้ เลยสั่งให้เราเลิกกับพี่เขาซ่ะ เราก็พยายามห่างแร้วก็บอกเลิกพี่เขาแต่ไม่ได้บอกว่าครอบครัวให้เลิก แต่เรากลับไปบอกว่า เราเบื่อเรื่องพวกผุ้หญิงของแก (ตอนนี้เราก็ยังรุ้สึกผิดที่ไม่พูดความจิงตอนนั้น) พอเราเลิกกันได้สักพักพี่เขาเอาแต่เมา เมามากจนมาโรงเรียนไม่ได้ (ลึกๆเราก็เปนห่วงพี่เขาเหมือนกัน) ในตอนนั้นพี่เขาก็ง้อโดยการอัดคลิปร้องเพลงลงเฟส (นิยายลอยมาอีกแล้ววว) หนพี่เขาในคลิปพี่เขาเมา ตาแดง ร้องเพลงไปร้องไห้ไป(ผุ้ชายอะรัยขี้แงเนอะ) เราก็สงสารพี่เขาอีก เลยกลับไปคืนดีกลับพี่เขาโดยพยายามไม่ให้คนทางบ้านรุ้ว่ากลับมาคบกัน
เลิกกันครั้งที่3
เราขึ้นเรียนขั้นม.4 เลยต้องย้ายมายุ่หอที่รร.ใหม่ ระหว่างนั้นก็เรื่อยๆ ไม่มีอะรัยแต่หลังมา พี่เขาอาจขะเหงา ส่วนตัวเราก็คิดมาก เหนผุ้หญิงเข้ามาคุยกับพี่เขาก็คิดมาก มากซ่ะจนไม่อยากเชื่อว่าทำไมเราถึงรักพี่เขามากขนาดนี้ เราคุยกันน้อยลง ทะเลาะกันบ่อยขึ้น เราคิดมากจนไม่อยากจะคิดมากอีก เราแค่จะลองใจพี่เขาดูถ้าพี่เขายังรักเรายุ่จิงๆไม่มีหญิงอื่นเขาคงจะยื้อเราไว้และเราก็จะบอกว่าเราเชื่อใจ (นี่เปนบททดสอบที่เราอยากทดสอบพี่เขา) แต่พี่เขาไม่ยื้อเราไว้เลย แค่บอกให้โชคดีแล้วก็จบ ..... เราก็ไม่ได้คุยกัน ......
ตอนง้อ
(เราไม่ค่อยง้อคัย. ง้อคัยไม่เปนเลยแหละ ฐิทิสูงว่างั้นก็ได้ มันคือข้อด้อยของเราเองแหละ) แต่สำหรับผุ้ชายคนนี้เราไปง้อขอคืนดีกับเขา เพราะเรารักเขามากกคิดถึงเขามากก แต่เขาบอกมาว่า "อยากลองรักใหม่ดูบ้าง" (โครตเจ็บเลยว่ะตอนนั้น ไม่น่ากลับมาง้อเลย) เราก็จบ.... ไม่อยากจะพูดจะคุยต่อ
หลังจากนั้น
ถ้าพี่เขาทักมาเราก็ตอบ (แต่เราไม่เคยทักไป) บางทีพี่เขาก็ทำเหมือนยังรักเรายุ่ (หรือกุคิดไปเองว่ะ??) พอพี่เข้ามาสักพักก็หายไป อักสักพักก็กลับมา. (เฮ้อเออออ เหนื่อยใจ)
จนถึงทุกวันนี้
เราก็เหมือนพูดแทงใจดำพี่เขา แต่เราไม่ได้ตั้งใจ เราถามว่าพี่จะไปเรียนต่อที่ไหน (พี่เขาจบม.6 พอดี) พี่เขาบอกไม่ต้องถามมเราก็เลยไปเหนที่พี่เขาโพสว่าคงไม่ได้เรียนต่อ อาจเปนเพราะทางบ้านไม่มีเงิน เราก็ตอบไปว่า"ขอโืทดที่ถาม ต่อไปจะไม่ยุ่งล้ะ บาย."
~~ การสนทนาของเราก็จบลงเท่านี้ นี้เปนข้อความสุดท้าย กับความทรงจำแบบนิยายน้ำเน่า~~
เค้าเหนโพสแฟนเก่าโพสว่า
#ซักวันฉันจะดีพอ. (ถ้าหมายถึงกุ)
กุอยากบอกว่า... ™กุไม่ได้รังเกียจที่จน กุไม่ได้มองที่ฐานะบ้าน กุไม่สนใจว่าจะต่างจากกุเท่าไร แต่กุรุ้แค่ว่ากุรัก และทุกสิ่งเราทำให้มันดีขึ้นได้เสมอ กุอยากเดินไปพร้อมกับ ยังจำสะพานเก่าๆนั่นได้มั้ย ปล่อยให้กุรอด แต่กุกับไม่เจอกันอีก... กุคิดว่าคำตอบนั้นดีที่สุด แต่ไม่ใช่เลยยย ตอนนี้กุเปลี่ยนใจกุจะเลือกเดินมาหา.. ถึงสะพานนั้นจะขาด ถึงกุกับต้องตกหน้าผาลงไปตาย กุก็ดีใจที่ทุกวินาทีกุได้ยุ่ข้างน้ะ™