สวัสดีคับ ... รบกวนเพื่อน ๆ ให้คำแนะนำผมด้วยนะคับ
คือเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ 2557 ผมมีแฟนอยู่ 1 คนเค้าเป็นคนดีมากสมมุติว่าชื่อ เอ และ ดีกับครอบครัวผมทุกคน ผมก็คบกันมาประมาณ 1 ปี ผมพาเค้าเข้ามารู้จัก แม่ผม ครอบครัวผม แต่ผมไม่รู้ความเป็นตัวตนของเค้าเลยว่าบ้านเค้าอยู่ไหน ลูกเต้าใคร ผมอยากรู้ข้อมูลเผื่อไว้เค้าหายตัวจะได้ตามตัวได้ถูก และ มีอยู่วันนึ่งแฟนผมเค้าจะบวช ( ลืมบอกไปว่าผมเป็นเกย์ 55) เค้าไม่ให้ผมไปงานบวชบ้านเค้า ผมเลยรู้สึกว่าทำไมจะปิดบังอะไร เพราะผมพาเค้ามาให้ครอบครัวผมรู้จักทุกคน และ ตั้งแต่นั้นมาผมเลยค่อยห่าง ๆ จากเค้าไปเรื่อย ๆ แต่ยังคุยกันอยู่ตลอดเพราะเค้ายังบวชอยู่ และ ช่วงนั้นผมได้ไปเจอคนอีกคนนึ่งสมมุติชื่อ บี ซึ่งผมไม่ได้คิดอะไรก็ได้แค่คุย ๆ กันตามปกติเพราะเค้ามีแฟนแล้ว ก็คุยกันมาประมาณ 2 อาทิตย์และเค้าก็หายไป บล๊อก line ผมผมก็ไม่รู้สาเหตุว่าเพราะ?? แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเท่าไหร่นะคับ จนวันนึ่งแฟนผมสึกออกมาผมก็ไปรับที่สนามบินและไปส่งที่ห้องของเค้าแต่ความรู้สึกผมตอนนั้นผมเฉยๆ กับเค้ามากและเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันได้แต่คุยกันทางโทรศัพท์ และ วันนึ่ง lineของ บี ก็เด้งมาในเครื่องของผมอีกครั้งพร้อมกับประโยคว่า " หวัดดีพี่ แฟนผมเค้าจับได้เรื่องเค้าเลยบล๊อก line พี่ แต่ตอนนี้ผมกำลังจะเลิกกับเค้าแล้ว ผมก็ถามอ่าวและทำไมถึงจะเลิกกันละ น้องบี ตอบผมอยู่ด้วยกันผมทะเลาะกันเกือบทุกวัน ซึ่งตัวผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับน้องบีในตอนนั้น ซึ่งตอนนั้นผมกับน้องบีก็คุยผ่าน line กันมาตลอด จนผ่านมาประมาณ 1 week น้องบี line มาบอกผมว่า " ผมเลิกกับแฟนผมแล้วนะคับ " และ วันนั้นผมได้นัดเจอกันกับน้องบีเป็นวันแรก ผมก็ไปกินข้าวกันคุยกันตามปกติ จนเวลามันเริ่มนานขึ้นความรู้สึกของผมและน้องบีก็เริ่มเปลี่ยนเป็นแฟนกัน ซึ่งตอนนั้นผมกับน้องเอก็เริ่มห่างกันไปเรื่อย ๆ ซึ่งตอนนั้นผมขับรถมอไซค์ไป - กลับระหว่างบ้านน้องบี มาบ้านผมทุกวัน จนผมตัดสินใจให้น้องบีย้ายเข้ามาอยู่บ้านผมผมจำได้วันที่ 5 มกราคม 2558 และ ระหว่างผมกับน้องเอก็เริ่มห่างกันไปเรื่อย ๆ ผมลืมบอกไปว่าน้องเอเค้ารักผมมากคับ และ เหตุการณ์ทที่ร้ายแรงก็เกิดขึ้นคือ วันที่ 19 กุมภาพันธ 2558 น้องเอ เค้ามาบ้านผมเพื่อมาสืบดูว่าผมทำไมถึงเปลี่ยนไปและเค้าก็ได้พบกับน้องบี ซึ่งวันนั้นผมลงมาเครียกับเค้าหวังจะพูดดี ๆ กับเค้าแต่เค้าออกแนวเสียงดังมา ด้วยอารมณ์โมโหของผมบวกกับเรื่องเดิม ๆ ที่ผมรู้สึกกับเค้าตามที่กล่าวมาข้างบน ผมจึงพูดกับนายบี ต่อ หน้านายบีว่า " ผมเลิกกับคุณไปแล้วคุณอย่ามายุ่งกับผมเลย ทั้ง ๆ ที่ผมยังไม่ได้บอกเลิกกับเค้า แค่ผมพยายามตีตัวออกห่างออกมา" และ แล้วนายเอก็จากไปพร้อมกับน้ำตาและความเสียใจมากคับ ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกสงสานนายเอมากคับ ( บอกตรง ๆ นะคับ ตอนนั้นผมรักนายบีมากคับ ) และ วันเเวลาก็ผ่านมาเรื่อย ๆ นับตั้งแต่เดือน กุมภาพันธ์ จนถึง เดือนกันยายน นายเอ พยายามมาขอผมคืนดีอยู่ตลอดและทุกครั้งที่นายเอโทรมาร้องไห้ทุกครั้ง ซึ่งตอนนั้นผมก็ใช้ชีวิตอยู่กับนายบีเรามีความสุขมาก จนถึงเหตุการณ์ที่ผมต้องตัดสินใจก็คือ หลังจากนั้นแม่ผมป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะที่ 3 และ ผมมีลูกสาวอยู่ 1 คน ซึ่งครอบครัวผม ผมเป็นหัวหน้าครอบครัวและมีหน้าที่รับผิดชอบ ในขณะนั้นเองนายเอก็ยังคงโทรหาผมอยู่ตลอด ผมจึงมีความคิดว่านายเอน่าจะดูแลแม่ผมได้ดี และ ลูกสาวผม เพราะผมต้องการคนที่ดูแลแม่ผมยามที่ผมต้องไปทำงาน และ ดูแลลูกสาวผมได้ ความคิดจึงเกิดขึ้นกับผมก็คือ ผมต้องบอกเลิกกับนายบี เพื่อที่จะให้นายเอกลับมาหาผม และ มาทำในสิ่งที่ทผมต้องการนั้นก็คือดูแลครอบครัวผม และ วันที่ 12.10.58 ที่ผ่านผมจึงตัดสินใจบอกนายบีว่า เราลองห่างกันสักพักนะคับ ผมขอพูดความรู้สึกของผมให้ฟังนะคับ ผมรักนายบีมาก และ ผมต้องมาบอกเลิกกะเค้าทั้ง ๆ ที่ใจผมยังรักเค้ามาก มันเจ็บปวดมากคับ และ นายบีเองก็เจ็บปวดเช่นกัน นายบีถามผมตลอดว่า เค้าทำผิดอะไร ทำไมผมถึงทำกะเค้าได้ขนาดนี้ ผมเองรู้สึกผิดมากคับ ผมได้แต่บอกนายบีว่า ให้นายบีรู้ไว้ว่าผมรักนายบีมาก และ การตัดสินใจครั้งนี้ผมไม่ได้ทำเพื่อตัวผมเอง ผมได้แต่พูดกับนายบีแบบนี้ ผมรู้นะคับว่า ผมรักนายบีและนายบีก็รักผมมากเช่นกัน ผมรู้ว่าการตัดสินใจทำแบบนี้ผมเหมือนคนที่เห็นแก่ตัวมาก แต่ผมคิดว่าผมทำเพื่อแม่ และ ลูก ของผม ก็เท่านั้น
**** รบกวนให้คำปรึกษาด้วยคับว่าผมควรจะทำยังงัยดี *****
บอกเลิกแฟนทั้ง ๆ ที่ยังรักกันอยู่.....
คือเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ 2557 ผมมีแฟนอยู่ 1 คนเค้าเป็นคนดีมากสมมุติว่าชื่อ เอ และ ดีกับครอบครัวผมทุกคน ผมก็คบกันมาประมาณ 1 ปี ผมพาเค้าเข้ามารู้จัก แม่ผม ครอบครัวผม แต่ผมไม่รู้ความเป็นตัวตนของเค้าเลยว่าบ้านเค้าอยู่ไหน ลูกเต้าใคร ผมอยากรู้ข้อมูลเผื่อไว้เค้าหายตัวจะได้ตามตัวได้ถูก และ มีอยู่วันนึ่งแฟนผมเค้าจะบวช ( ลืมบอกไปว่าผมเป็นเกย์ 55) เค้าไม่ให้ผมไปงานบวชบ้านเค้า ผมเลยรู้สึกว่าทำไมจะปิดบังอะไร เพราะผมพาเค้ามาให้ครอบครัวผมรู้จักทุกคน และ ตั้งแต่นั้นมาผมเลยค่อยห่าง ๆ จากเค้าไปเรื่อย ๆ แต่ยังคุยกันอยู่ตลอดเพราะเค้ายังบวชอยู่ และ ช่วงนั้นผมได้ไปเจอคนอีกคนนึ่งสมมุติชื่อ บี ซึ่งผมไม่ได้คิดอะไรก็ได้แค่คุย ๆ กันตามปกติเพราะเค้ามีแฟนแล้ว ก็คุยกันมาประมาณ 2 อาทิตย์และเค้าก็หายไป บล๊อก line ผมผมก็ไม่รู้สาเหตุว่าเพราะ?? แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเท่าไหร่นะคับ จนวันนึ่งแฟนผมสึกออกมาผมก็ไปรับที่สนามบินและไปส่งที่ห้องของเค้าแต่ความรู้สึกผมตอนนั้นผมเฉยๆ กับเค้ามากและเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันได้แต่คุยกันทางโทรศัพท์ และ วันนึ่ง lineของ บี ก็เด้งมาในเครื่องของผมอีกครั้งพร้อมกับประโยคว่า " หวัดดีพี่ แฟนผมเค้าจับได้เรื่องเค้าเลยบล๊อก line พี่ แต่ตอนนี้ผมกำลังจะเลิกกับเค้าแล้ว ผมก็ถามอ่าวและทำไมถึงจะเลิกกันละ น้องบี ตอบผมอยู่ด้วยกันผมทะเลาะกันเกือบทุกวัน ซึ่งตัวผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับน้องบีในตอนนั้น ซึ่งตอนนั้นผมกับน้องบีก็คุยผ่าน line กันมาตลอด จนผ่านมาประมาณ 1 week น้องบี line มาบอกผมว่า " ผมเลิกกับแฟนผมแล้วนะคับ " และ วันนั้นผมได้นัดเจอกันกับน้องบีเป็นวันแรก ผมก็ไปกินข้าวกันคุยกันตามปกติ จนเวลามันเริ่มนานขึ้นความรู้สึกของผมและน้องบีก็เริ่มเปลี่ยนเป็นแฟนกัน ซึ่งตอนนั้นผมกับน้องเอก็เริ่มห่างกันไปเรื่อย ๆ ซึ่งตอนนั้นผมขับรถมอไซค์ไป - กลับระหว่างบ้านน้องบี มาบ้านผมทุกวัน จนผมตัดสินใจให้น้องบีย้ายเข้ามาอยู่บ้านผมผมจำได้วันที่ 5 มกราคม 2558 และ ระหว่างผมกับน้องเอก็เริ่มห่างกันไปเรื่อย ๆ ผมลืมบอกไปว่าน้องเอเค้ารักผมมากคับ และ เหตุการณ์ทที่ร้ายแรงก็เกิดขึ้นคือ วันที่ 19 กุมภาพันธ 2558 น้องเอ เค้ามาบ้านผมเพื่อมาสืบดูว่าผมทำไมถึงเปลี่ยนไปและเค้าก็ได้พบกับน้องบี ซึ่งวันนั้นผมลงมาเครียกับเค้าหวังจะพูดดี ๆ กับเค้าแต่เค้าออกแนวเสียงดังมา ด้วยอารมณ์โมโหของผมบวกกับเรื่องเดิม ๆ ที่ผมรู้สึกกับเค้าตามที่กล่าวมาข้างบน ผมจึงพูดกับนายบี ต่อ หน้านายบีว่า " ผมเลิกกับคุณไปแล้วคุณอย่ามายุ่งกับผมเลย ทั้ง ๆ ที่ผมยังไม่ได้บอกเลิกกับเค้า แค่ผมพยายามตีตัวออกห่างออกมา" และ แล้วนายเอก็จากไปพร้อมกับน้ำตาและความเสียใจมากคับ ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกสงสานนายเอมากคับ ( บอกตรง ๆ นะคับ ตอนนั้นผมรักนายบีมากคับ ) และ วันเเวลาก็ผ่านมาเรื่อย ๆ นับตั้งแต่เดือน กุมภาพันธ์ จนถึง เดือนกันยายน นายเอ พยายามมาขอผมคืนดีอยู่ตลอดและทุกครั้งที่นายเอโทรมาร้องไห้ทุกครั้ง ซึ่งตอนนั้นผมก็ใช้ชีวิตอยู่กับนายบีเรามีความสุขมาก จนถึงเหตุการณ์ที่ผมต้องตัดสินใจก็คือ หลังจากนั้นแม่ผมป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะที่ 3 และ ผมมีลูกสาวอยู่ 1 คน ซึ่งครอบครัวผม ผมเป็นหัวหน้าครอบครัวและมีหน้าที่รับผิดชอบ ในขณะนั้นเองนายเอก็ยังคงโทรหาผมอยู่ตลอด ผมจึงมีความคิดว่านายเอน่าจะดูแลแม่ผมได้ดี และ ลูกสาวผม เพราะผมต้องการคนที่ดูแลแม่ผมยามที่ผมต้องไปทำงาน และ ดูแลลูกสาวผมได้ ความคิดจึงเกิดขึ้นกับผมก็คือ ผมต้องบอกเลิกกับนายบี เพื่อที่จะให้นายเอกลับมาหาผม และ มาทำในสิ่งที่ทผมต้องการนั้นก็คือดูแลครอบครัวผม และ วันที่ 12.10.58 ที่ผ่านผมจึงตัดสินใจบอกนายบีว่า เราลองห่างกันสักพักนะคับ ผมขอพูดความรู้สึกของผมให้ฟังนะคับ ผมรักนายบีมาก และ ผมต้องมาบอกเลิกกะเค้าทั้ง ๆ ที่ใจผมยังรักเค้ามาก มันเจ็บปวดมากคับ และ นายบีเองก็เจ็บปวดเช่นกัน นายบีถามผมตลอดว่า เค้าทำผิดอะไร ทำไมผมถึงทำกะเค้าได้ขนาดนี้ ผมเองรู้สึกผิดมากคับ ผมได้แต่บอกนายบีว่า ให้นายบีรู้ไว้ว่าผมรักนายบีมาก และ การตัดสินใจครั้งนี้ผมไม่ได้ทำเพื่อตัวผมเอง ผมได้แต่พูดกับนายบีแบบนี้ ผมรู้นะคับว่า ผมรักนายบีและนายบีก็รักผมมากเช่นกัน ผมรู้ว่าการตัดสินใจทำแบบนี้ผมเหมือนคนที่เห็นแก่ตัวมาก แต่ผมคิดว่าผมทำเพื่อแม่ และ ลูก ของผม ก็เท่านั้น
**** รบกวนให้คำปรึกษาด้วยคับว่าผมควรจะทำยังงัยดี *****