.... " รำลึก สิบสี่ ตุลา มหาวิปโยค " ....

.... " รำลึก สิบสี่ ตุลา มหาวิปโยค " ....

ลุ..สิบสี่ ตุลา มหาวิปโยค
ประชาโศก ทั่วแผ่นดิน ไห้หมองหม่น
มากชีวิต ดับดิ้น สังเวยตน
ห่ากระสุน สาดพ่น .. ผู้คนตาย

หลายสิบปี ผ่านพ้น คนลืมแล้ว
ถ้อยรำลึก จารึกไว้ ไร้ความหมาย ?
สังคมลืม ผู้หลั่งเลือด ชีพวางวาย
คนฟังคล้าย นิยายเล่า .. ไม่สนใจ

หวนคิดถึง เพื่อนพ้อง ที่ห่างหาย
อยู่หรือตาย ก็ไม่รู้ เที่ยวถามไถ่
นกสีเหลือง บินหลงป่า พณาไพร
อยู่หนไหน ไร้สัญญาณ คืนกลับเมือง

น้ำตาหลั่ง ตกในนอง ถึงผองเพื่อน
ไม่ลางเลือน .. เจ้าจากไป .. นกสีเหลือง
ยังเฝ้ารอ ฟังข่าว .. เจ้าเนืองเนือง
แสนนานเนื่อง .. นกสีเหลือง .. (ใย)ไม่หวนคืน(รัง) ?

ไม่ได้คิด เป็นวีรชน .. กันเลยหนา
หากเหตุการณ์ บ้านเมืองพา .. ให้แข็งขืน
เดินหน้าสู้ อำนาจรัฐ กระบอกปืน
เพื่อหยัดยืน เรียกร้องสิทธิ์ ประชาธิปไตย

ก็คนแล้ว คนเล่า จมกองเลือด
ประชาฯเดือด พิงหลังสู้ แม้หวั่นไหว
(จาก)สิบสี่ตุลา (สู่)หกตุลา .. เหลืออะไร
กาลผ่านไป ใครจดจำ .. ตุลาเลือน

ยิ้ม  .... " เสียงรำพึง " ....  ยิ้ม

https://www.youtube.com/watch?v=YfwpEY_kdxY&list=RDYfwpEY_kdxY#t=30
คาราวาน - นกสีเหลือง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่