สวัสดีค่ะทุกๆคนคือเราอัดอั้นมานานแล้วเราเคยเล่าเรื่องพวกนี้ให้คนในบ้านฟังแล้วแต่ว่าทุกคนหาว่าเราเพ้อเจ้อคิดไปเองเรื่องนี้ไม่ได้แต่งขึ้นเลยน่ะค่ะสงสัยอะไรหลังไมค์มาถามได้ค่ะยินดีตอบทุกคำถาม(ต้องขอโทษด้วยที่เราเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งน่ะค่ะ)...เริ่มเรื่องเลยแล้วกันน่ะค่ะปัจจุบันนี้เราอายุ14ย่าง15อยู่ม.3ค่ะ เรื่องมันเริ่มต้นตรงที่ว่าตอนที่เราอยู่ประมาณป.2แม่เราให้เราแยกห้องไปนอนคนเดียวเพราะเมื่อก่อนเรานอนห้องเดียวกับแม่และพ่อแต่พอมีน้องคนเล็กเพิ่มมาอีกคนเตียงมันก็เลยไม่พอแม่เลยต้องให้เราไปนอนอีกห้องนึงซึ่งตอนนั้นเราก็ร้องไห้ใหญ่เลยค่ะไม่ยอมไปนอนจะนอนกับแม่เพราะส่วนตัวเราเป็นคนกลัวสิ่งลี้ลับอยู่แล้วยิ่งให้มานอนคนเดียวโอ้วววตายๆๆแต่ก็ต้องยอมมานอนอ่ะค่ะคืนนั้นนอนไม่หลับเลยนอนร้องไห้ทั้งคืนผ่านไปได้ซักประมาณ4-5วันค่ะเราฝัน..แต่ฝันนี่ไม่ใช่ฝันธรรมดาน่ะค่ะฝันซ้อนฝันด้วยค่ะเราฝันว่าเราวิ่งหนีผีอยู่ในบ้านของตัวเองแล้วทีนี้เราก็ตกใจตื่นแต่ที่ยิ่งไปกว่านั้นเราไม่ได้ตื่นมาในโลกความจริงค่ะเราตื่นมาในความฝันที่เหมือนจริงมากกแล้วตอนนั้นเราก็ลืมตาตื่นมาจะลุกไปเข้าห้องน้ำค่ะแต่สิ่งที่เราเห็นคลานออกมาจากห้องน้ำคือ...ผู้หญิงใส่เสื้อสีขาวผมยาวๆปิดหน้าคลานออกมาค่ะแล้วมันเหมือนจริงมากๆตอนนั้นเรายังคิดเลยค่ะว่าเราโดนจริงๆเรานี่กรี๊ดลั่นเลยค่ะทีนี้ก็สะดุ้งตื่นมาของจริงเลยค่ะตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกตะโกนเรียกแม่ไปเคาะประตูห้องแม่คือคืนนั้นให้แม่มานอนด้วยแล้วก็นอนกอดแม่ทั้งคืนเลยค่ะ ปวดหลังขอพักก่อนน่ะค่ะนั่งอยู่หน้าคอม..ถ้ามีคนอยากติดตามเยอะเดี๋ยวมาต่อค่ะ.
พิมพ์ไป..ขนลุกไปกับประสบการณ์ที่ทุกคนในบ้านหาว่าเราเพ้อเจ้อไปเอง....