สวัสดีชาว Pantip ทุกท่านครับ ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนว่าผมเล่าเรื่องไม่เก่งนะครับ อาจจะยาวหน่อย เพราะผมไม่อยากตัดมากไป ยังไงก็ทนๆอ่านกันไปก่อน ถ้ามีเรื่องอะไรอีกจะมาเล่าให้ฟัง และจะพัฒนาต่อไปครับ
วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องของผมเอง ที่เกิดขึ้นในงาน Indieinspiration เป็นงานดนตรีเล็กๆที่จัดขึ้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ที่ผ่านมานี่เอง เป็นงานดนตรีเฉพาะทางนะครับ จะเน้นไปทางเพลงอินดี้สากล วงที่มาแสดงก็เป็นวงดนตรีไทยนะครับ แต่จะ Cover เพลงสากล คนที่ฟังเพลงแนวนี้คงจะรู้จักงานนี้ สำหรับใครที่ไม่รู้จักก็เข้าไปดูในแฟนเพจกันได้นะครับ
คำเตือน! บทความต่อไปนี้อาจจะไร้สาระสำหรับคนบางกลุ่ม หากท่านอ่านแล้วรู้สึกว่ามันไร้สาระ แสดงว่าท่านไม่เคยมีความรัก แนะนำให้รีบปิดซะ ด้วยความปรารถนาดีจากเจ้าของกระทู้
วันงาน เวลา 18:00 น. ผมใช้เวลาครุ่นคิดอยู่ว่าจะไปดีไหม เพราะไม่มีเพื่อนไปด้วยเลยสักคน ทั้งๆที่แต่งตัวเสร็จแล้ว และด้วยความที่อยู่ห้องก็เซ็งๆ แฟนก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่ชอบเพลงพวกนี้ “เอาวะ! ไปก็ไป อย่างน้อยก็ไปสนุกบ้าง อยู่แต่ในห้องมันก็น่าเบื่อ” ผมเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่งาน ผมถึงงานเลทกว่าเวลาเริ่มแสดงประมาณ 20 นาที เพราะมัวแต่คิด ผมเดินเข้าไปในงาน ยื่นบัตรที่เคาท์เตอร์ พนักงานถามว่า “ใบเดียวเหรอคะ?” ผมคิดในใจว่า “มีกูคนเดียวรึเปล่าวะ ที่มาคนเดียว?” จากนั้นก็ได้รับริสแบนด์มาเพื่อใช้ในการเข้างาน ภายในงาน คนยังไม่ค่อยเยอะ วงที่กำลังเล่นอยู่ชื่อวง Masterbass เล่นแนว Folk rock ผมก็ยืนดูอยู่กลางๆลาน ระหว่างดูอยู่นั้น หางตาผมได้สังเกตุเห็นผู้หญิงตัวเล็กคนนึง ใส่เชิร์ตสีขาวคลุมด้านนอก แต่ด้วยตัวผมเป็นคนขี้อาย จึงไม่ได้สนใจอะไร ไม่ได้มองหน้าด้วยซ้ำ เมื่อวงนี้เล่นเสร็จ ผมเดินไปด้านข้าง ยืนพิงผนังเพื่อรอให้สตาฟจัดอุปรกณ์บนเวทีเพื่อใช้ในการแสดงของวงต่อไป สักพักพิธีกรเรียกผู้ชมให้เข้ามานั่งที่ลาน เพื่อชมการแสดง ผมเข้าไปนั่งตรงกลาง หน้าสุด ทันใดนั้น มีผู้หญิงตัวเล็ก ใส่เชิร์ตสีขาวคลุมด้านนอก มานั่งหน้าผม เยื้องๆขวาหน่อยๆ ผมคิดว่าน่าจะใช่คนๆเดียวกันนะ (ถ้าเธออ่านอยู่แล้วไม่ใช่เธอ เราขอโทษด้วย 555) แต่ครั้งนี้ผมเห็นเธอชัดขึ้น เพราะเธออยู่ใกล้ผมไม่ถึง 10 เมตร และที่สังเกตุเห็นอีกอย่างคือ เธอมาคนเดียว!!!!!! เธอนั่งคนเดียวครับ เป็นโอกาสดีที่ผมจะได้มีเพื่อนดูคอนเสิร์ตด้วยกันคืนนี้ ผมอ้ำอึ้งอยู่นาน จึงตัดสินใจคุยกับเธอ ผมถามเธอว่า “มาคนเดียวเหรอครับ?” เธอตอบกลับมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า “ค่ะ” เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นหน้าเธอแบบชัดๆ เธอน่ารักมาก เธอยิ้มเก่ง เธอน่ารักสุดๆและเท่ห์มากๆในเวลาเดียวกัน ที่สำคัญเธอมีลักยิ้มด้วย
ผมขอนั่งข้างเธอ เธอตอบตกลง เราดูโชว์และคุยกันเรื่องเพลงอยู่นาน ผมจึงขอตัวไปซื้อเบียร์ และดูโชว์กันจนเราทั้งคู่ดื่มเบียร์จนหมด เธอเป็นคนที่ Enjoy กับการดูคอนเสิร์ตมาก ทำให้ผมสนุกไปกับการดูครั้งนี้ ระหว่างนั้น ผมขอเธอถ่ายรูปคู่ เธอก็ไม่ปฏิเสธ ทำให้ผมได้รูปคู่มาทั้งหมด 4 ภาพ สักพัก ผมจึงไปซื้อเบียร์มาอีก 2 แก้ว สำหรับเธอและผม เราดื่มไป ดูไป คุยกันไป จนดื่มเบียร์หมดอีกครั้ง ตอนนั้นเวลาน่าจะประมาณ 4 ทุ่มครึ่ง วงขวัญใจมหาชนก็มา นั่นคือวง Jelly Rocket นั่นเอง ผู้ชมกรูกันเข้ามาด้านหน้าเวที เบียดเสียด แออัดมาก ทำให้เราใกล้กันมากยิ่งขึ้น เธอร้องเพลงของ Jelly Rocket ได้ทุกเพลง ดูท่าเธอจะชอบวงนี้นะ เรากระโดด เต้นกัน มันส์มาก หลัง Jelly Rocket จบลง ผมไปซื้อน้ำเปล่ามาให้เธอและผมคนละ 1 ขวด เธอยังอุตส่าห์คืนเงินให้ผม 10 บาทแหนะ 5555 (จริงๆมันขวดละ 20 นะเธอ อิอิ) และวงสุดท้ายของค่ำคืนนี้ก็มาถึง นั่งคือวง Gym and Swim วงนี้เล่นสดมันส์มากกกก!!! (ใครยังไม่เคยดูเล่นสด หาโอกาสไปชมนะครับ รับประกันว่าไม่ผิดหวังแน่นอน) เรากระโดด กันสุดชีวิต จนคอนเสิร์ตจบลง เวลาตอนนั้นประมาณ เที่ยงคืน เราอยู่ด้วยกันเป็นเวลา 5 ชั่วโมง เป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมาก เธอขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ผมก็ปวดเช่นกัน จึงตามเข้าไปทีหลัง และสวนทางกับเธอที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำผู้หญิง เมื่อผมเสร็จธุระ ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมไปที่เดิม แต่ไม่เจอเธอ ผมเดินหาเธอ แต่ไม่เจอ เกิดคำถามขึ้นในใจว่า "เธอหนีเราไปแล้วหรือเปล่าวะ? เธอกลับบ้านไปแล้วแน่ๆ” คิดไป เดินไป สายตาก็กวาดไปจนผมพบเธอ แต่ภาพที่ผมเห็นคือ เธอยืนอยู่กับผู้ชายครับ!!! ผมทำตัวไม่ถูก อยากจะเดินเข้าไป แต่กลัวเธอจะว่าเอา ผมจึงรอเธออยู่ห่างๆ เธอก็เห็นผมนะ สักพักเธอเดินมาหาผมและพูดว่า “กลับกันเถอะ” ผมถามเธอว่า “เพื่อนเหรอ?” เธอตอบว่า “เปล่า... เขาแค่มาขอ Facebook” ผมรู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก จากนั้นผมจึงเดินไปส่งเธอ จากงาน ไปถึงปากซอย ระยะทางประมาณ 200 เมตร เดินคุยกันเรื่องงานวันนี้ จนถึงปากซอย ผมเรียกแท็กซี่ให้เธอ (เธอพักที่ห้วยขวาง ส่วนผมอยู่บางจาก) และเราก็บอกลากัน ผมจึงเรียกแท็กซี่อีกคันให้ไปส่งผมที่อพาร์ทเม้นต์ ตลอดทางผมนั่งยิ้มไม่หุบเลย จนวันนี้ผมก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม..... ผมไม่รู้จะจบยังไง เอาเป็นว่าจบแค่นี้นะครับ ถ้ามีอะไรเพิ่มเติม อาจจะมาเล่าให้ฟังอีก ขอบคุณที่อ่านนะครับ
ลาไปด้วยบรรยากาสงานในคืนนั้นครับ
อย่างกับงานพรอมในหนังฝรั่ง ที่พระเอกแอบชอบนางเอก แล้วมาบอกเอาวันนี้ (ดูหนังมากไปนะเรา 555)
ปล. ที่เธอบอกว่ายังไม่มีแฟน ถ้ามันเป็นความจริง เราจะบอกว่าเราชอบเธอนะ อาจจะเร็วไป แต่เรารู้สึกได้ตั้งแต่แรกแล้ว
ปล.2 ถ้ามันไม่เป็นความจริง เราก็จะบอกว่าเราชอบเธอ แต่ไม่ต้องสนใจนะ เราไม่ได้หวังอะไรมาก เราแค่อยากบอก
Indieinspiration งานดนตรี แต่ดันมีคนตกหลุมรัก
วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องของผมเอง ที่เกิดขึ้นในงาน Indieinspiration เป็นงานดนตรีเล็กๆที่จัดขึ้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ที่ผ่านมานี่เอง เป็นงานดนตรีเฉพาะทางนะครับ จะเน้นไปทางเพลงอินดี้สากล วงที่มาแสดงก็เป็นวงดนตรีไทยนะครับ แต่จะ Cover เพลงสากล คนที่ฟังเพลงแนวนี้คงจะรู้จักงานนี้ สำหรับใครที่ไม่รู้จักก็เข้าไปดูในแฟนเพจกันได้นะครับ
คำเตือน! บทความต่อไปนี้อาจจะไร้สาระสำหรับคนบางกลุ่ม หากท่านอ่านแล้วรู้สึกว่ามันไร้สาระ แสดงว่าท่านไม่เคยมีความรัก แนะนำให้รีบปิดซะ ด้วยความปรารถนาดีจากเจ้าของกระทู้
วันงาน เวลา 18:00 น. ผมใช้เวลาครุ่นคิดอยู่ว่าจะไปดีไหม เพราะไม่มีเพื่อนไปด้วยเลยสักคน ทั้งๆที่แต่งตัวเสร็จแล้ว และด้วยความที่อยู่ห้องก็เซ็งๆ แฟนก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่ชอบเพลงพวกนี้ “เอาวะ! ไปก็ไป อย่างน้อยก็ไปสนุกบ้าง อยู่แต่ในห้องมันก็น่าเบื่อ” ผมเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่งาน ผมถึงงานเลทกว่าเวลาเริ่มแสดงประมาณ 20 นาที เพราะมัวแต่คิด ผมเดินเข้าไปในงาน ยื่นบัตรที่เคาท์เตอร์ พนักงานถามว่า “ใบเดียวเหรอคะ?” ผมคิดในใจว่า “มีกูคนเดียวรึเปล่าวะ ที่มาคนเดียว?” จากนั้นก็ได้รับริสแบนด์มาเพื่อใช้ในการเข้างาน ภายในงาน คนยังไม่ค่อยเยอะ วงที่กำลังเล่นอยู่ชื่อวง Masterbass เล่นแนว Folk rock ผมก็ยืนดูอยู่กลางๆลาน ระหว่างดูอยู่นั้น หางตาผมได้สังเกตุเห็นผู้หญิงตัวเล็กคนนึง ใส่เชิร์ตสีขาวคลุมด้านนอก แต่ด้วยตัวผมเป็นคนขี้อาย จึงไม่ได้สนใจอะไร ไม่ได้มองหน้าด้วยซ้ำ เมื่อวงนี้เล่นเสร็จ ผมเดินไปด้านข้าง ยืนพิงผนังเพื่อรอให้สตาฟจัดอุปรกณ์บนเวทีเพื่อใช้ในการแสดงของวงต่อไป สักพักพิธีกรเรียกผู้ชมให้เข้ามานั่งที่ลาน เพื่อชมการแสดง ผมเข้าไปนั่งตรงกลาง หน้าสุด ทันใดนั้น มีผู้หญิงตัวเล็ก ใส่เชิร์ตสีขาวคลุมด้านนอก มานั่งหน้าผม เยื้องๆขวาหน่อยๆ ผมคิดว่าน่าจะใช่คนๆเดียวกันนะ (ถ้าเธออ่านอยู่แล้วไม่ใช่เธอ เราขอโทษด้วย 555) แต่ครั้งนี้ผมเห็นเธอชัดขึ้น เพราะเธออยู่ใกล้ผมไม่ถึง 10 เมตร และที่สังเกตุเห็นอีกอย่างคือ เธอมาคนเดียว!!!!!! เธอนั่งคนเดียวครับ เป็นโอกาสดีที่ผมจะได้มีเพื่อนดูคอนเสิร์ตด้วยกันคืนนี้ ผมอ้ำอึ้งอยู่นาน จึงตัดสินใจคุยกับเธอ ผมถามเธอว่า “มาคนเดียวเหรอครับ?” เธอตอบกลับมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า “ค่ะ” เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นหน้าเธอแบบชัดๆ เธอน่ารักมาก เธอยิ้มเก่ง เธอน่ารักสุดๆและเท่ห์มากๆในเวลาเดียวกัน ที่สำคัญเธอมีลักยิ้มด้วย
ลาไปด้วยบรรยากาสงานในคืนนั้นครับ
อย่างกับงานพรอมในหนังฝรั่ง ที่พระเอกแอบชอบนางเอก แล้วมาบอกเอาวันนี้ (ดูหนังมากไปนะเรา 555)
ปล. ที่เธอบอกว่ายังไม่มีแฟน ถ้ามันเป็นความจริง เราจะบอกว่าเราชอบเธอนะ อาจจะเร็วไป แต่เรารู้สึกได้ตั้งแต่แรกแล้ว
ปล.2 ถ้ามันไม่เป็นความจริง เราก็จะบอกว่าเราชอบเธอ แต่ไม่ต้องสนใจนะ เราไม่ได้หวังอะไรมาก เราแค่อยากบอก