รักครั้งแรกตอนป.6 กับคนๆนึง อีก 6 ปีต่อมา แฟนคนแรกของเรากลับเป็นน้องชายเขา

นะคะ
(ตอนนั้นเราเรียกพี่เค้าว่าพี่คนนั้นจริงๆเพราะเราไม่รู้จักชื่อพี่เค้าฮ่าๆ) แบบเป็นรักครั้งแรก
แล้วก็เป็นรักแรกพบเลยก็ว่าได้ อิอิ คือบ้านเราอยู่ละแวกเดียวกันค่ะ
เราเจอพี่เค้าตอนไปทำบุญที่วัด คือตอนนั้นพี่เค้าคือเหตุผลดีๆที่ทำให้เราอยากไปวัดเลยล่ะค่ะ
(รู้สึกบาปแปลกๆอยากไปวัดเพราะผู้ชาย555)แต่เป็นรักข้างเดียวนะคะ ไม่ใช่ว่าพี่เค้าไม่ชอบเรา
แต่พี่เค้าไม่รู้ค่ะว่าเราชอบ (คือถึงรู้ก็อาจจะไม่ชอบก็ได้ป่ะ5555)พี่เค้าไม่เคยรู้ว่าเราชอบจนเวลาล่วงเลยมา 5 ปี
เรากำลังจะขึ้นม.5  เพิ่งจะได้รู้ชื่อจริงๆของพี่เค้าเนี่ยแหละค่ะ
เพื่อนข้างบ้านเรารู้จักเลยมาบอกว่าพี่คนนั้นของแกนะชื่อพี่…นะ (ชอบมาตั้ง5ปีไม่รู้จักชื่อเลย555555)
เรายังชอบพี่เค้าอยู่นะคะ ไปวัดแต่ละทีก็ยังชะเง้อหาทุกที ดูเป็นรักมั่นคงแบบแปลกๆฮ่าๆ
คือชอบแบบที่เรารู้ตัวว่าคงไม่มีโอกาสได้คุยกัน คงได้แค่แอบชอบแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็พี่เค้าไม่รู้ว่าเราชอบหนิ
เราก็ไม่กล้าบอกด้วย คือตอนนั้นเป็นคนขี้อายขั้นสุดเลยค่า ใสใส อิอิ

แต่ก็มีคุยกับหนุ่มๆที่โรงเรียนบ้างตามประสาวัยรุ่นเนอะ (ใสมากกกก  ฮ่าๆ)
แต่ใจเราตอนนั้นไม่ว่าจะคุยกับใคร พี่เค้าไม่เคยหายไปจากหัวเราเลยค่ะ
เรายังชอบพี่เค้ามากๆ แต่พี่เค้าก็ยังไม่รู้อยู่ดีนะ ตอนนั้นช่วงปิดเทอมขึ้นม.5
เราเข้าไปเรียนพิเศษที่กรุงเทพกับเพื่อนค่ะ คือตอนนั้นการไปเรียนพิเศษที่กท.
มันเป็นที่ฮิตกันในโรงเรียนเรามาก (อาจจะโรงเรียนอื่นด้วย)  คือแต่ที่ไปเรียนนี่ไม่ได้ตามกระแสหรืออะไรนะคะ
คือโง่จริงๆ - - ลืมเล่าไปช่วงนึงค่ะ คือถ้าสงสัยว่าพี่คนนั้นรู้จักเรามั้ย
เค้าก็เพิ่งรู้จักเราก่อนที่เราจะมาเรียนพิเศษนี่แหละค่ะ คือที่วัดมีงานละเราก็ไปช่วยเสิร์ฟน้ำงี้
พี่เค้าไม่ต้องพูดถึงค่ะ หล่อ สปอร์จต ใจดี ช่วยงานตลอด ปลื้มปริ่มในตัวพี่แกมากๆค่าาา55555
จากงานนี้แหละค่ะพี่เค้าเลยรู้จักเราแล้วก็คงชื่อเราด้วยมั้ง
ตัดภาพมาที่ตอนมาเรียนพิเศษต่อเลยค่ะ ตอนนั้นเราพักอยู่กับเพื่อนที่คอนโดแห่งหนึ่งในกท.ค่ะ
คืนนั้นเราก็คุยเล่นกับเพื่อนปกติค่ะ สักพักเสียงโทรศัพท์เราก็ดังขึ้นค่ะ แต่แบบเอ๊ะ ทำไมดังแปปเดียวเอง
คือคนโทรมาจงใจแบบยิงมาให้เราโทรกลับค่ะ แอบหงุดหงิดค่ะ
พอมาดูปรากฏว่าเป็นเบอร์แปลกที่เราไม่ได้เมมไว้ คือทุกทีเราไม่ชอบโทรกลับเบอร์แปลกนะคะ
แล้วยิ่งยิงมาด้วยแล้ว  ลงทุนบ้างม้ายยย แต่วันนั้นเราโทรกลับค่ะคู๊ณณณณ  
พอโทรสักพัก ปลายสายก็รับเป็นเสียงผู้ชายค่ะ“ฮัลโหล”  เราก็แบบแปลกใจคือตอนนั้นเราก็มีหนุ่มที่โรงเรียนมาจีบค่ะ
นางโทรมาบ่อย แต่นี่ไม่ใช่เสียงนางนะ นึกไม่ออกว่าใคร เราก็เลยเงียบเลยค่ะ งงเหมือนกันว่าทำไมเราไม่วาง555
คือถ้าปลายสายโทรมาผิดเค้าก็คงบอกขอโทษครับโทรผิดแล้วก็คงวางไปเอง
สักพักปลายสายก็ฮัลโหลอีกค่ะ เราก็ตะกุกตะกักตอบกลับไปว่า
“อ้อ ค่ะ คือเมื่อกี้ได้โทรมาเบอร์นี้รึเปล่าคะ”
“อ๋อ ใช่ครับ”
เราก็เงียบค่ะ คือรอเค้าพูดว่า โทรผิดน่ะครับ ขอโทษครับ ไรงี้ ปรากฏว่านางถามเรากลับมาค่ะ
“ใช่น้อง…ป่ะครับ” เราก็แบบเห้ยยยย  ใครวะรู้จักชื่อเราด้วย สงสัยผู้มาจีบ แน่ๆ
(แรดมากค่า ไหนความใส5555)
“ใช่ค่ะ เอ่อ นั่นใครคะ”
“นี่พี่…นะจำได้ป่าว” คือตอนนั้นคงคิดว่าเราตื่นเต้นแหกปากร้องใช่มั้ยคะ
แต่เปล่าเลยค่ะ เพราะเราไม่เคยคิดว่าจะได้มีโอกาสคุยกัน เลยไม่คิดถึงพี่คนนั้นของเราเลยค่ะ
อาจจะคนที่ชื่อเหมือนกันเฉยๆมั้งไรงี้
“พี่…ไหนอ่ะคะ?”
“555พี่…ไงที่บ้านอยู่ใกล้เราน่ะ” เห้ยยยยยยยยยยยยยยยย เดี๋ยวนะะะะะ
“พี่…ที่บ้านอยู่ใกล้โรงเรียนน่ะหรอคะ?”
“ใช่ครับ” เห้ยยยยยยยยยยยยยยยย
“พี่คะแปปนึงนะ” กรี๊ดดดดดดดดดเรากรี๊ดแบบเก็บเสียงสุดๆค่ะ
กลัวพี่เค้าได้ยินฮ่าๆ กระโดดตีลังกายืดขาอยู่หลายรอบ เพื่อนก็มองแปลกๆ ประมาณแบบนี่เป็นอะไร
5555555 คือมันเหมือนฝันเลยค่ะ คนที่เราแอบชอบโดยที่ไม่รู้จักชื่อมาตลอด5ปี
คนที่เราไม่เคยคิดว่าจะได้คุยกัน ทำไมอยู่ๆเค้าโทรมาหาเราได้วะ งงมาก
ถึงแม้จะยิงมาแล้วให้ตูโทรกลับก็เถอะ - -
พอมาคุยต่อ พี่เค้าก็ถามแบบหัวเราะไปด้วยว่าไปทำไรมาหรอ?
คือแกอย่าบอกนะว่าเมื่อกี้แกได้ยินว่าเรากรี๊ดอ่ะ แหะๆ ก็คุยๆกันค่ะ จนวาง
คือวันนั้นแบบเป็นวันที่เราจะจำไปตลอดชีวิตเลย คือนิยามของคำว่าฟินเราให้ใช้กับความรู้สึกเราในวันนั้นเลยค่ะ แบบโอ้ยยยยยฟินนนนนนนน
แล้วก็คุยมาเรื่อยๆจนเข้าวันที่10ค่ะ  พี่เค้าเป็นคนโทรมาหาเราก่อนตลอดค่ะ
คือตอนนั้นเราคิดว่าการโทรหาผู้ชายก่อนเป็นสิ่งไม่ดี (โคตรหัวโบราณค่ะ5555)
ผิดกับตอนนี้โทรหาผู้ก่อนตลอดๆ ฮ่าๆ พอวันที่ 10 พี่เค้าก็หายไปค่ะ ไม่โทรมาหา
ไม่บอกอะไรล่วงหน้า เราก็แบบเอาไงดีๆ จะโทรหาก่อนก็ไม่กล้า
เลยไม่ได้คุยกันอีกเลยค่ะ ตอนนั้นเราเฮิร์ทสุดๆ โคตรเสียใจ แบบได้มีโอกาสคุยกับคนที่ชอบแล้วทำไม ฟ้าลิขิตให้คุยกันได้แค่10วันเนี้ย  
เฮิร์ทค่ะ กลับบ้านไปพักใจ เป็นวันพระพอดีตอนนั้น ก็ไปวัดทำบุญปกติค่ะ
คือเราใจนึงก็อยากเจอ ใจนึงก็ไม่อยากเจอ คือไม่รู้จะมองหน้าพี่เค้ายังไง
(คือทั้งๆที่พี่เค้าเป็นคนหายไป พี่เค้าต้องเป็นคนรู้สึกผิดสิยะ) สุดท้ายเราก็ไม่เจอคะ
มารู้ทีหลังว่าพี่แกมีคนกุ๊กๆกิ๊กๆอยู่  เอิ่มม ละคือ10วันที่ผ่านมาคือร่ะ (นานมาก555)
เสียใจจจจจ คือตอนที่แอบชอบพี่เค้ามานานหลายปีเนี่ยคือไม่ได้สนใจอย่างอื่นเลยว่าพี่เค้ามีน้องรึเปล่า?
มีพี่มั้ย? จนตอนที่ได้คุยโทรศัพท์กับพี่แกนั่นแหละ ถึงรู้ว่าพี่แกมีน้องชายอยู่คนนึง
อายุมากกว่าเราปีนึง ให้ชื่อว่าบ. บ.นางชอบพูดเสียงดังแทรกมาตอนเรากำลังคุยโทรศัพท์กับพี่ชายนางอยู่
ต้องการอัลไลยะ ผ่านมาปีนึงได้ค่ะตอนนั้นเฟสบุ๊คกำลังบูมใหม่ๆ มีเฟสผู้ชายคนนึงแอดมาหาเรา
เราก็ไม่รับค่ะ แต่เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ทำไมนามสกุลเหมือนพี่คนนั้นเลยอ่ะ (เรายังชอบพี่คนนั้นอยู่ไม่เสื่อมคลายฮ่าๆ)
เราก็แบบรับทันทีเลยค่า คือตอนนั้นใครมีส่วนเกี่ยวข้องกับพี่คนนั้นเราสนใจหมด
เผื่อจะมีข่าวสารพี่คนนั้นให้ติดตามบ้าง คิดถึง5555 พอเข้าไปดูรูป
อ๋ออออ น้องชายพี่คนนั้นแน่ๆ สักพักนางมาไลค์รัวๆค่า แหนะ อ่อยหรอ
เรื่องของแก เหอะๆ เราก็เลื่อนดูว่ามีเฟสพี่คนนั้นมั้ย มีรูปพี่คนนั้นมั่งมั้ยไรงี้ ไม่เจอเลยค่า เซ็ง สักพักบ.ก็ทักมาค่ะ
“ดีๆ ชื่อไรอ่ะ “  ชื่อเฟสอ่านไม่ออกไงยะ - -
เราก็บอกชื่อไปแล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ แต่คือตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรด้วย
เห็นเป็นน้องพี่คนนั้นเฉยๆ  แล้วเราก็ ไม่คิดว่านางจะจีบเรา เพราะนางก็รู้ว่าเรากับพี่คนนั้นเคยคุยกัน
เรากับบ.ก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ เรารู้สึกว่าบ. คุยสนุก จนเรารู้สึกชอบบ. ค่ะ
แต่ถ้าถามว่ายังชอบพี่คนนั้นอยู่มั้ยเราตอบได้เลยว่ายังชอบมากเหมือนเดิม
เราพยายามคุยกับบ. น้อยลงค่ะ กลัวใจตัวเองจริงๆตอนนั้น  แต่พอไม่ได้คุยแล้วก็รู้สึกเหงาๆค่ะ
จนวันนึง บ.ขอเบอร์เรา เราก็แบบเห้ย ไม่ปกติและ จะมาขอบงขอเบอร์ทำไมยะ
เพื่อนกันก็คุยในนี้ดิ่ แต่เราค่าาา เราให้ค่า ให้ไปปุ๊ปนางก็โทรมาปั๊ป เราก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ
เราเริ่มรู้สึกชอบบ. มากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าวันที่ 10 ค่ะ บ. หายเงียบไปค่ะ
เราก็แบบเห้ย ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยหรอ ทั้งพี่ทั้งน้อง เราก็โทรไปหานางค่ะ
นางทำเสียงไม่ค่อยอยากคุยกับเรา เราก็แบบเห้ยนี่เราผิดอะไรวะ
คือทำไมมันเหมือนภาพเดิมผุดมาในหัวเรา เราก็จะตัดใจจริงจังค่ะ
คือตอนนั้นความรู้สึกเราชอบ บ.ไปแล้วจริงๆ แต่เราก็ยังมีความรู้สึกชอบพี่คนนั้นอยู่
คือทำไมเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ค่ะ ตอนนั้นคิดว่าตัวเองเลวมากอ่ะ55555 เราก็ตัดใจค่ะ
หลังจากนั้นสองวัน บ.ก็โทรมาหาเราค่า เราก็แบบอารมณ์ตัดใจอยู่แต่แค่สองวันอ่ะค่ะ
จะไปตัดอะไรด้ายยยย เราก็กลับไปคุยกับบ.ค่ะ คือตอนนั้นเรายอมรับว่าเรายังชอบพี่คนนั้นอยู่มาก
มากกว่าบ.ด้วยซ้ำ แต่เราก็ตัดสินใจคบกับบ.ค่ะ ตอนนั้นก็กลัวนะคะ ว่าถ้าพี่คนนั้นรู้ว่าเราคบกับน้องชายเค้า
เค้าจะว่าไง เค้าจะเกลียดเรามั้ย แต่ที่เราสงสัยทำไมอินางบ.มันกล้ามาจีบเราทั้งๆที่เราเคยคุยกับพี่ชายนาง
มาถามนางทีหลังนางบอก”ก็ชอบอ่ะก็เลยจีบ ต้องแคร์ใครล่ะ”  โอโหความคิดเมิงนี่นะ5555  
คือตลอดเวลาที่คบกับบ. เรามีความสุขมากนะคะ บ.เป็นแฟนคนแรกของเรา
แต่เราชอบถามเรื่องพี่คนนั้นกับบ. บ่อยๆ เช่น พี่คนนั้นทำไรอยู่ พี่คนนั้นชอบกินไร
มีครั้งนึงเราทะเลาะกับบ.เรื่องที่บ.มาถามเรื่องเพื่อนเรา คือเราหึงนั่นแหละค่ะ5555
บ.ตะคอกเรากลับมาว่า” ทีเธอยังชอบถามเรื่องพี่เราเลย งั้นเธอก็ต้องเลิกถาม” เสียงนางจริงจังมาก
ตั้งแต่นั้นมาเราก็เลิกถามเรื่องพี่คนนั้นกับ บ.อีกเลยค่ะ เรากับ บ.ก็ยังคบกันมาถึงปัจจุบันค่ะ 5 ปีแล้ว
เรารัก บ. นะคะ แต่ความรู้สึกที่มีให้พี่คนนั้นอาจจะเพราะเค้าเป็นรักครั้งแรกมากกว่า
น่าแปลกนะคะที่เราชอบผู้ชายสองคนในเวลาเดียวกัน แถมเค้ายังเป็นพี่น้องกันอีก 555555
    คือเราเห็นบางคนมาเล่าแปปนึงละทิ้งให้ขาดตอนแล้วค่อยมาต่อ มันไม่ต่อเนื่องค่ะ
เราเลยพิมพ์ใส่เวิร์ดไว้ทีเดียวเลยฮ่าๆ ถ้าเราใช้ภาษาแปลกหรือพิมแล้วอารมณ์มันติดๆนี่ต้องขออภัยด้วยค่า
ใครมีประสบการณ์คล้ายๆเราเอามาแชร์กันได้นะคะ สุดท้ายขอบคุณคนที่อ่านจนจบค่ะ555