http://news.voicetv.co.th/thailand/270654.html
เท่าที่อ่านจากข่าวที่ อ.วิษณุให้ความเห็นว่า คดีจำนำข้าวของคุณยิ่งลักษณ์ ถ้าจะปล่อยให้เป็นกระบวนการตัดสินของศาล
ก็น่าจะใช้เวลา สองปี นั้นถ้าเปลี่ยนมาใช้ พรบ การละเมิดของจนท โดยอาศัย มาตรา 8 และ 10
คหสต เข้าใจน่าจะเป็นการเร่งรัดที่ดีกว่า
อ.วิษณุ บอกว่าน่าจะสอดคล้องกับ มติ ของ ป.ป.ช. ว่าเป็นความจงใจประมาทเลินเล่อ ของ จนทรัฐ
( แต่เท่าที่จำได้ ป.ป.ช. ชี้มูลความผิดคุณยิ่งลักษณ์ไปในทางส่อทุจริต จึงทำให้มีการฟ้องร้อง แต่วันนี้ กลับกลายเป็น
ความประมาทเลินเล่อไปแล้ว ถามว่าใครพิสูจน์ได้ว่าคุณยิ่งลักษ์ประมาทจริง ในเมื่อสิ่งที่คุณยิ่งลักษณ์ทำคือการปฎิบัติหน้าที่
ตามนโยบาย และยังไม่เห็นผลจากการปฎิบัติ รัฐบาลคุณยิ่งลักษณ์ ก็ต้องลาออก และถูกขัดขวางการทำงาน โดยม๊อบ กปปส
และในที่สุดก็โดน รปห โดยไม่มีโอกาสบริหารให้โครงการ จำนำข้าวเดินหน้าได้ต่อไป)
ถามต่อ แล้วกลุ่มคนที่ขัดขวางการทำงานของ จนท รัฐ อย่าง กปปส สมควรถูกดำเนินคดี ทั้งทางแพ่งและทางอาญาหรือไม่?
ในเนื้อข่าวดูเหมือน อ.วิษณุจะละเลย ประเด็น เรื่องเงินระวางศาล ประมาณ 600 กว่าล้านไป ซึ่งพอจะเข้าใจได้ว่า
อ วิษณุน่าจะรักษาผลประโยนช์ของรัฐบาลนี้ไว้ให้มากที่สุด
ถามต่อว่า แล้วทำไมต้องใช้ฝ่ายปกครองมาตัดสิน เรื่องนี้แทนที่จะเป็นศาล นั่นเป็นเพราะเงื่อนเวลาที่รัฐบาลชุดนี้มีหรือไม่
อีกอย่างคือ เมื่อใช้ฝ่ายปกครองตัดสิน คดีทางอาญาก็ยังอยู่ แปลว่าคุณยิ่งลักษณ์และพวกคงต้องต่อสู้ในคดีนี้ไปอีกนาน
บทบาททางการเมืองต่อไปของคุณยิ่งลักษณ์ คงเต็มไปด้วยขวากหนามที่ถูกวางเอาไว้
แต่ในความเห็นส่วนตัวนะคะ การฟ้องร้อง คุณยิ่งลักษณ์ เรื่องจำนำข้าว ที่พยายามสื่อให้เห็นว่าเป็นความเสียหายของชาติอย่างมหาศาล
มันเป็นการสร้างภาพให้คนขาดความคิดความรู้เกิดความรู้สึกเสียหายตามเท่านั้นเอง ซึ่งเรื่องการบริหารแบบนี้
เพราะเป็นการดำเนินตามนโยบาย ไม่ใช่ผิดเพราะ ทุจริตส่วนตัว การสร้างกระแสเพื่อหลอกสาวกจึงเกิดขึ้น
แล้วตัวเลขความเสียหายแบบตรงตัวโดยมีหลักฐานชัดเจน ก็ยังไม่มีผลสรุปออกมาแน่นอนเลย
อ.วิษณุเองก็ยังไม่ส่งตัวเลขนี้ให้ นรม และคณะกรรมการปกครอง ดูเลย
( เข้าใจว่าแกก็คงจะตรวจสอบก่อนนั่นแหล่ะ หรืออาจจะไม่แน่ใจเลยด้วยซ้ำไป)
ประเด็นต่อมาคือ กรณีที่คุณยิ่งลักษณ์ มีจดหมายถึงท่าน นรม เพื่อขอให้ยุติ การส่งเรื่องทางฝ่ายปกครองเพื่อ เรียกร้องทางแพ่ง
มาเป็นการใช้กระบวนการยุติธรรมตัดสินแทน ตรงนี้ เข้าใจว่าในความแปลกของการบริหารบ้านเมืองของ รบ นี้
การเร่งรัดคดีของคุณยิ่งลักษณ์ และความพยายามที่จะดำเนินการเอาผิด ดูเหมือนจะมีมากขึ้นและหลากหลายช่องทางเหลือเกิน
ในขณะที่ผู้ถูกกล่าวหา กลับมีช่องทางเดียวคืออุทธรณ์ ต่อศาลเท่านั้น ซึ่งผลจะออกมาอย่างไรไม่มีใครรู้ได้
แต่การชี้นำ ชี้ช่องที่พยายามทุกอย่างที่จะเอาความผิดต่อคุณยิ่งลักษณ์นี่สิ ทำไมลอดช่องไปได้เรื่อย
กฎหมายไทย จะเอาผิดได้ก็จะเป็นเฉพาะเจาะจงกับฝ่ายกับบุคคลอย่างนั้นหรือ?
ถ้าจะพูดถึง การเอาความผิดทางนโยบายกันแล้ว ดูๆไป ทุกๆรัฐบาลที่ผ่านมารวมทั้งรัฐบาลนี้คงจะผิดหมด เพราะแต่ละนโยบาย
เท่าที่ดูก็ไม่เห็นรัฐบาลไหนบริหารเงินให้งอกเงยขึ้นมาเลย และความเสียหายก็มีเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็น โฮบเวลล์ ปรส
ถนนปลอดฝุ่น คุรุภัณฑ์อาชีวะ โครงการชั่งไข่ เครื่องกรองน้ำแสงอาทิตย์ ทุกโครงการก็เห็นมีแต่ความเสียหายจากนโยบาย
และการบริหารที่ผิดพลาด ของรัฐบาลนั้นๆ
แม้แต่กองทุนหมู่บ้านที่เพิ่งปล่อยออกไป ก็ไม่เห็นว่ารายได้ตรงนี้ที่เข้าคลังจะมากขึ้นมาเลย
แล้วถ้าสมัยหน้า เกิด ป.ป.ช. ตรวจสอบว่า เงินกองทุนหมู่บ้านที่ปล่อยออกไป
สร้างความเสียหายให้กับประเทศ และ เป็นการประมาทเลินล่อจนทำให้เงินคงคลัง งบประมาณเกิดความเสียหาย
ถามว่าบรรทัดฐานนี้ ต่อไป สามารถฟ้อง นายกรัฐมนตรี และคุณสมคิด และพวก
ในฐานะเป็นผู้บริหารและผู้สมรู้ร่วมคิดในนโยบายนี้ได้ไหม? คดีคุณยิ่งลักษณ์ จะใช้เป็นบรรทัดฐานได้หรือไม่?
ย้อหลังได้หรือไม่ ? ถ้าเห็นพ้องต้องกันก็กำหนดไปใน รธน ฉบับนี้เลยดีไหม? จะได้บังคับใช้ต่อไป
เรื่องนี้ฝ่ายรัฐบาลเองก็เหมือนพยายามจะออกมาชี้แจงว่าให้เคารพกฎหมาย เพื่อเป็นบรรทัดฐานต่อไป และเพื่อสร้างความปรองดอง
แต่ในสายตา ปชช อย่างเราๆ การจะให้ปชช เคารพกฎหมายอย่างจริงจัง ผู้ปกครองหรือผู้บริหารนั่นแหล่ะ
ที่สมควรใช้กฎหมายอย่างยุติธรรม และไม่เลือกใช้ กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
การสร้างความปรองดองก็เหมือนกัน อยากปรองดอง แต่ไม่เคยมองไปถึงปฐมเหตุของความขัดแย้งว่าเกิดตรงไหน
ทำอย่างไรให้ทั้งสองฝ่ายหันหน้าเข้าหากันให้มากที่สุด รัฐบาลอาจอยากทำให้ประเทศเข้ารูปเข้ารอยอย่างเร็ว
แต่รัฐบาลกลับใช้อำนาจอย่างสะเปะสะปะ โดยเอาความรู้สึกของคณะรัฐบาลเป็นตัววัด
และก็หลงอยู่ในวังวนของพวกพ้องกันเอง อีกกี่ชาติก็คงปรองดองไม่ได้
ถ้ารัฐบาลออกมาเป็นผู้ดูมากกว่าผู้เล่น รัฐบาลอาจมองเห็นแนวทางในการแก้ไข ได้ไม่ยาก
ฝากอีกนิด บทเรียนที่ภูเก็ตที่เกิดขึ้น ฝ่ายปกครองน่าจะหันกลับไปทบทวนว่า ทำไมคนเหล่านั้นถึงไม่เกรงกลัวกฎหมาย
ความเชื่อที่พวกเค้าปลูกฝังมาเป็นฝ่ายโดนรังแกและความไม่ยุติธรรมของคนบังคับใช้กฎหมาย มันจึงเป็นกระแสที่จุดติดได้ไม่ยาก
สุดท้ายในฐานะ ปชช อย่างเรา ขอเป็นกำลังใจให้คุณยิ่งลักษณ์ ฝ่าฟันอุปสรรคเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี
ขอให้ความยุติธรรมเกิดขึ้นอย่างทรงพลังและมีอำนาจเหนือความเลวร้ายทั้งปวงที่เกิดขึ้นในประเทศไทย
ฝากคำถาม : ตกลงการฟ้องร้องเรียกค่าปรับจากคุณยิ่งลักษณ์ ตามที่อ.วิษณุออกข่าว ถูกต้องหรือไม่?
เท่าที่อ่านจากข่าวที่ อ.วิษณุให้ความเห็นว่า คดีจำนำข้าวของคุณยิ่งลักษณ์ ถ้าจะปล่อยให้เป็นกระบวนการตัดสินของศาล
ก็น่าจะใช้เวลา สองปี นั้นถ้าเปลี่ยนมาใช้ พรบ การละเมิดของจนท โดยอาศัย มาตรา 8 และ 10
คหสต เข้าใจน่าจะเป็นการเร่งรัดที่ดีกว่า
อ.วิษณุ บอกว่าน่าจะสอดคล้องกับ มติ ของ ป.ป.ช. ว่าเป็นความจงใจประมาทเลินเล่อ ของ จนทรัฐ
( แต่เท่าที่จำได้ ป.ป.ช. ชี้มูลความผิดคุณยิ่งลักษณ์ไปในทางส่อทุจริต จึงทำให้มีการฟ้องร้อง แต่วันนี้ กลับกลายเป็น
ความประมาทเลินเล่อไปแล้ว ถามว่าใครพิสูจน์ได้ว่าคุณยิ่งลักษ์ประมาทจริง ในเมื่อสิ่งที่คุณยิ่งลักษณ์ทำคือการปฎิบัติหน้าที่
ตามนโยบาย และยังไม่เห็นผลจากการปฎิบัติ รัฐบาลคุณยิ่งลักษณ์ ก็ต้องลาออก และถูกขัดขวางการทำงาน โดยม๊อบ กปปส
และในที่สุดก็โดน รปห โดยไม่มีโอกาสบริหารให้โครงการ จำนำข้าวเดินหน้าได้ต่อไป)
ถามต่อ แล้วกลุ่มคนที่ขัดขวางการทำงานของ จนท รัฐ อย่าง กปปส สมควรถูกดำเนินคดี ทั้งทางแพ่งและทางอาญาหรือไม่?
ในเนื้อข่าวดูเหมือน อ.วิษณุจะละเลย ประเด็น เรื่องเงินระวางศาล ประมาณ 600 กว่าล้านไป ซึ่งพอจะเข้าใจได้ว่า
อ วิษณุน่าจะรักษาผลประโยนช์ของรัฐบาลนี้ไว้ให้มากที่สุด
ถามต่อว่า แล้วทำไมต้องใช้ฝ่ายปกครองมาตัดสิน เรื่องนี้แทนที่จะเป็นศาล นั่นเป็นเพราะเงื่อนเวลาที่รัฐบาลชุดนี้มีหรือไม่
อีกอย่างคือ เมื่อใช้ฝ่ายปกครองตัดสิน คดีทางอาญาก็ยังอยู่ แปลว่าคุณยิ่งลักษณ์และพวกคงต้องต่อสู้ในคดีนี้ไปอีกนาน
บทบาททางการเมืองต่อไปของคุณยิ่งลักษณ์ คงเต็มไปด้วยขวากหนามที่ถูกวางเอาไว้
แต่ในความเห็นส่วนตัวนะคะ การฟ้องร้อง คุณยิ่งลักษณ์ เรื่องจำนำข้าว ที่พยายามสื่อให้เห็นว่าเป็นความเสียหายของชาติอย่างมหาศาล
มันเป็นการสร้างภาพให้คนขาดความคิดความรู้เกิดความรู้สึกเสียหายตามเท่านั้นเอง ซึ่งเรื่องการบริหารแบบนี้
เพราะเป็นการดำเนินตามนโยบาย ไม่ใช่ผิดเพราะ ทุจริตส่วนตัว การสร้างกระแสเพื่อหลอกสาวกจึงเกิดขึ้น
แล้วตัวเลขความเสียหายแบบตรงตัวโดยมีหลักฐานชัดเจน ก็ยังไม่มีผลสรุปออกมาแน่นอนเลย
อ.วิษณุเองก็ยังไม่ส่งตัวเลขนี้ให้ นรม และคณะกรรมการปกครอง ดูเลย
( เข้าใจว่าแกก็คงจะตรวจสอบก่อนนั่นแหล่ะ หรืออาจจะไม่แน่ใจเลยด้วยซ้ำไป)
ประเด็นต่อมาคือ กรณีที่คุณยิ่งลักษณ์ มีจดหมายถึงท่าน นรม เพื่อขอให้ยุติ การส่งเรื่องทางฝ่ายปกครองเพื่อ เรียกร้องทางแพ่ง
มาเป็นการใช้กระบวนการยุติธรรมตัดสินแทน ตรงนี้ เข้าใจว่าในความแปลกของการบริหารบ้านเมืองของ รบ นี้
การเร่งรัดคดีของคุณยิ่งลักษณ์ และความพยายามที่จะดำเนินการเอาผิด ดูเหมือนจะมีมากขึ้นและหลากหลายช่องทางเหลือเกิน
ในขณะที่ผู้ถูกกล่าวหา กลับมีช่องทางเดียวคืออุทธรณ์ ต่อศาลเท่านั้น ซึ่งผลจะออกมาอย่างไรไม่มีใครรู้ได้
แต่การชี้นำ ชี้ช่องที่พยายามทุกอย่างที่จะเอาความผิดต่อคุณยิ่งลักษณ์นี่สิ ทำไมลอดช่องไปได้เรื่อย
กฎหมายไทย จะเอาผิดได้ก็จะเป็นเฉพาะเจาะจงกับฝ่ายกับบุคคลอย่างนั้นหรือ?
ถ้าจะพูดถึง การเอาความผิดทางนโยบายกันแล้ว ดูๆไป ทุกๆรัฐบาลที่ผ่านมารวมทั้งรัฐบาลนี้คงจะผิดหมด เพราะแต่ละนโยบาย
เท่าที่ดูก็ไม่เห็นรัฐบาลไหนบริหารเงินให้งอกเงยขึ้นมาเลย และความเสียหายก็มีเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็น โฮบเวลล์ ปรส
ถนนปลอดฝุ่น คุรุภัณฑ์อาชีวะ โครงการชั่งไข่ เครื่องกรองน้ำแสงอาทิตย์ ทุกโครงการก็เห็นมีแต่ความเสียหายจากนโยบาย
และการบริหารที่ผิดพลาด ของรัฐบาลนั้นๆ
แม้แต่กองทุนหมู่บ้านที่เพิ่งปล่อยออกไป ก็ไม่เห็นว่ารายได้ตรงนี้ที่เข้าคลังจะมากขึ้นมาเลย
แล้วถ้าสมัยหน้า เกิด ป.ป.ช. ตรวจสอบว่า เงินกองทุนหมู่บ้านที่ปล่อยออกไป
สร้างความเสียหายให้กับประเทศ และ เป็นการประมาทเลินล่อจนทำให้เงินคงคลัง งบประมาณเกิดความเสียหาย
ถามว่าบรรทัดฐานนี้ ต่อไป สามารถฟ้อง นายกรัฐมนตรี และคุณสมคิด และพวก
ในฐานะเป็นผู้บริหารและผู้สมรู้ร่วมคิดในนโยบายนี้ได้ไหม? คดีคุณยิ่งลักษณ์ จะใช้เป็นบรรทัดฐานได้หรือไม่?
ย้อหลังได้หรือไม่ ? ถ้าเห็นพ้องต้องกันก็กำหนดไปใน รธน ฉบับนี้เลยดีไหม? จะได้บังคับใช้ต่อไป
เรื่องนี้ฝ่ายรัฐบาลเองก็เหมือนพยายามจะออกมาชี้แจงว่าให้เคารพกฎหมาย เพื่อเป็นบรรทัดฐานต่อไป และเพื่อสร้างความปรองดอง
แต่ในสายตา ปชช อย่างเราๆ การจะให้ปชช เคารพกฎหมายอย่างจริงจัง ผู้ปกครองหรือผู้บริหารนั่นแหล่ะ
ที่สมควรใช้กฎหมายอย่างยุติธรรม และไม่เลือกใช้ กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
การสร้างความปรองดองก็เหมือนกัน อยากปรองดอง แต่ไม่เคยมองไปถึงปฐมเหตุของความขัดแย้งว่าเกิดตรงไหน
ทำอย่างไรให้ทั้งสองฝ่ายหันหน้าเข้าหากันให้มากที่สุด รัฐบาลอาจอยากทำให้ประเทศเข้ารูปเข้ารอยอย่างเร็ว
แต่รัฐบาลกลับใช้อำนาจอย่างสะเปะสะปะ โดยเอาความรู้สึกของคณะรัฐบาลเป็นตัววัด
และก็หลงอยู่ในวังวนของพวกพ้องกันเอง อีกกี่ชาติก็คงปรองดองไม่ได้
ถ้ารัฐบาลออกมาเป็นผู้ดูมากกว่าผู้เล่น รัฐบาลอาจมองเห็นแนวทางในการแก้ไข ได้ไม่ยาก
ฝากอีกนิด บทเรียนที่ภูเก็ตที่เกิดขึ้น ฝ่ายปกครองน่าจะหันกลับไปทบทวนว่า ทำไมคนเหล่านั้นถึงไม่เกรงกลัวกฎหมาย
ความเชื่อที่พวกเค้าปลูกฝังมาเป็นฝ่ายโดนรังแกและความไม่ยุติธรรมของคนบังคับใช้กฎหมาย มันจึงเป็นกระแสที่จุดติดได้ไม่ยาก
สุดท้ายในฐานะ ปชช อย่างเรา ขอเป็นกำลังใจให้คุณยิ่งลักษณ์ ฝ่าฟันอุปสรรคเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี
ขอให้ความยุติธรรมเกิดขึ้นอย่างทรงพลังและมีอำนาจเหนือความเลวร้ายทั้งปวงที่เกิดขึ้นในประเทศไทย