สวัสดีครับทุกท่าน เข้าเดือนตุลาคม เริ่มต้นหน้าหนาวทีไร ผมมักจะหยิบงานแนวหวีด สยอง ลั่นประสาทมาอ่าน และเขียนเสมอ
และหลังจากไม่ได้เขียนแนวนี้นานมาก บวกกับมีพลอตในหัว เลยอยากหยิบแบบดาร์กๆ จัดเต็มสักนิด แต่...จะเขียนเลือดสาดอย่างเดียวก็กลัวเหงา ไม่มีคนอ่าน จึงอยากลองอีกด้านที่ไม่เคยจับเลย
แต่ก็อีกนั่นแหละครับ มือใหม่มาก กลัวไม่สนุกมาก กลัวหลายๆ เรื่อง กระนั้นหากเก็บไว้คนเดียว งานก็คงอยู่ในความจำ ไม่ได้ก้าวออกมาด้านนอก ผมเลยคิดว่า ไหนๆ ก็ รู้จักตัวละครเหล่านี้แล้ว ขอโอกาสให้เขาออกมา พบผู้คนซักหน่อย
ผมหวังว่าจะมีคนแวะเวียนมาอ่านบ้างนะครับ และขอคำชี้แนะด้วย เนื้อหาดูเหมือนรุนแรง แต่จริงๆ แล้วมันคืองานที่ซ่อนปมเอาไว้เช่นเคย หากนิยายเรื่องนี้ ไม่เหมาะกับพันทิป แจ้งผมได้นะครับ พร้อมทำการลบ
‘ ข้าคือผู้ชำระ…
ความพิสุทธิ์คือสิ่งที่ข้าปรารถนา
นางคือราชินีของข้า ทาสสวาทผู้ภักดี
กายเราจะรวมเป็นหนึ่ง
นางนำข้าสู่ความเป็นมรรตัย
ข้าคือผู้ชำระ…
จงเตรียมตัวให้พร้อมก่อนการมาเยือนของนาง…’
บทนำ ดาบนั้นคืนสนอง
“ใจเย็นๆ ซีคะ หยี หยี…ยังไม่พร้อม” เสียงหวานของสาวสวยในชุดเดรสสั้นสีเพลิงเว้าหน้าลึกและโชว์แผ่นหลังเนียนกระซิบข้างหูชายหนุ่มเชื้อสายจีน
มือหนาลูบไล้บริเวณแผ่นหลังหล่อน อีกข้างมอบสัมผัสวับหวามลงบนบั้นท้ายกลมกลึงตามสัญชาติญาณดิบเถื่อนซึ่งซ่อนเร้นในตัว
ทุกครั้งที่หล่อนเคลื่อนไหว หน้าอกขนาดเหมาะมือทรงหยดน้ำจะเผยให้เห็นรำไร มันเย้ายวนดวงตาคู่เฉี่ยว และเชิญชวนเขาดูดดื่มน้ำหวานจากยอดอก
“ อย่าค่ะ…จั๊กจี้” เสียงหัวเราะกระซี้กระซิกด้วยจริตดังเป็นระยะ เมื่อถูกปรนเปรอความสุขอย่างที่ไม่เคยยอมให้ชายใดลุกล้ำมาก่อน น่าประหลาดใจที่หญิงสาวตอบรับสัมผัสหื่นกระหาย ยอมลดค่าตัวเองและทิ้งศักดิ์ศรี ทั้งหมดนี้เป็นเพราะอยากก้าวไปสู่ฝั่งฝัน
“ห้ามอะไรก็ห้ามได้นะหยี แต่อย่าขัดใจผม!” เสียงเขาดุเข้ม พลอยให้หล่อนตื่นตระหนก กระนั้นหากถอยหลังกลับตอนนี้ แผนที่วางไว้นับเดือนคงพังทลาย
ไม่…มาถึงขั้นนี้ หล่อนไม่มีสิ่งใดต้องเสียดาย…
ร่างสมส่วนถูกลากไปสู่โถงลิฟต์คอนโดหรู ผมยาวสลวยซึ่งเกล้าไว้หลวมๆ หลุดลุ่ยคลอเคลียดวงหน้าเรียวสวย ยามนี้สองแก้มแต้มด้วยสีแดงจัด หล่อนหลับตาพริ้มแพขนตายาวไหวเคลื่อนช้าๆ เย้ายวนตัณหาเขา เสียงอู้อี้รอดผ่านริมฝีปากสีสดซึ่งบวมเจ่อ ด้วยตอบสนองสัมผัสหนักหน่วงตั้งแต่อยู่ในรถ
หัวใจหล่อนเต้นระส่ำ ทุกครั้งที่ร่างหนาโถมเข้าใส่ร่างบอบบาง ช่องท้องหล่อนปั่นป่วน เกิดอาการหวิวไหว ในหัวจินตนาการถึงภาพยามเขาเปล่าเปลือย แผงไหล่กว้าง เนื้อหนุ่มแน่นแข็งแกร่ง และยามนี้กระบอกสูบตัวเขื่องในกางเกงสแลคก็พร้อมโจนสู่สระน้ำผึ้งหอมหวาน
หญิงสาวไม่เคยถูกรุกล้ำจากชายใดก็จริง หากไม่ใช่คนไร้เดียงสา ทว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ใช่สิ่งที่หล่อนปรารถนาจริงหรือ
…คำถามนั้นผุดวาบในห้วงคำนึง ปรากฏขึ้นพร้อมดวงหน้าเศร้าๆ ของชายคนหนึ่ง จากนั้นถ้อยคำห่วงหาเปี่ยมด้วยรัก ก็จู่โจมโสตประสาท
‘รอพี่นะหยี เราจะมีวันนั้นด้วยกัน’
‘ละ แล้วหยีต้องรอนานแค่ไหน กว่าน้องชายพี่จะเรียนจบ หรือกว่าแม่พี่จะหายป่วย…’ คำพูดหล่อนในวันวานพร้อมเสียงอื้นไห้ดังรบกวนจิตใจ มันคือเหตุผลที่หญิงสาวเดินหน้า สลัดตนหนีบ่วงรักแสนทุกข์ทรมานเขา ผู้เป็นทั้งเพื่อน พี่…และคนเคยรัก!!
(แก้ไข ...เกลาคำให้อ่านง่ายขึ้นครับ)
หลอนซ่อนร่าง (เกริ่นเรื่อง) ดาบนั้นคืนสนอง
และหลังจากไม่ได้เขียนแนวนี้นานมาก บวกกับมีพลอตในหัว เลยอยากหยิบแบบดาร์กๆ จัดเต็มสักนิด แต่...จะเขียนเลือดสาดอย่างเดียวก็กลัวเหงา ไม่มีคนอ่าน จึงอยากลองอีกด้านที่ไม่เคยจับเลย
แต่ก็อีกนั่นแหละครับ มือใหม่มาก กลัวไม่สนุกมาก กลัวหลายๆ เรื่อง กระนั้นหากเก็บไว้คนเดียว งานก็คงอยู่ในความจำ ไม่ได้ก้าวออกมาด้านนอก ผมเลยคิดว่า ไหนๆ ก็ รู้จักตัวละครเหล่านี้แล้ว ขอโอกาสให้เขาออกมา พบผู้คนซักหน่อย
ผมหวังว่าจะมีคนแวะเวียนมาอ่านบ้างนะครับ และขอคำชี้แนะด้วย เนื้อหาดูเหมือนรุนแรง แต่จริงๆ แล้วมันคืองานที่ซ่อนปมเอาไว้เช่นเคย หากนิยายเรื่องนี้ ไม่เหมาะกับพันทิป แจ้งผมได้นะครับ พร้อมทำการลบ
ความพิสุทธิ์คือสิ่งที่ข้าปรารถนา
นางคือราชินีของข้า ทาสสวาทผู้ภักดี
กายเราจะรวมเป็นหนึ่ง
นางนำข้าสู่ความเป็นมรรตัย
ข้าคือผู้ชำระ…
จงเตรียมตัวให้พร้อมก่อนการมาเยือนของนาง…’
บทนำ ดาบนั้นคืนสนอง
“ใจเย็นๆ ซีคะ หยี หยี…ยังไม่พร้อม” เสียงหวานของสาวสวยในชุดเดรสสั้นสีเพลิงเว้าหน้าลึกและโชว์แผ่นหลังเนียนกระซิบข้างหูชายหนุ่มเชื้อสายจีน
มือหนาลูบไล้บริเวณแผ่นหลังหล่อน อีกข้างมอบสัมผัสวับหวามลงบนบั้นท้ายกลมกลึงตามสัญชาติญาณดิบเถื่อนซึ่งซ่อนเร้นในตัว
ทุกครั้งที่หล่อนเคลื่อนไหว หน้าอกขนาดเหมาะมือทรงหยดน้ำจะเผยให้เห็นรำไร มันเย้ายวนดวงตาคู่เฉี่ยว และเชิญชวนเขาดูดดื่มน้ำหวานจากยอดอก
“ อย่าค่ะ…จั๊กจี้” เสียงหัวเราะกระซี้กระซิกด้วยจริตดังเป็นระยะ เมื่อถูกปรนเปรอความสุขอย่างที่ไม่เคยยอมให้ชายใดลุกล้ำมาก่อน น่าประหลาดใจที่หญิงสาวตอบรับสัมผัสหื่นกระหาย ยอมลดค่าตัวเองและทิ้งศักดิ์ศรี ทั้งหมดนี้เป็นเพราะอยากก้าวไปสู่ฝั่งฝัน
“ห้ามอะไรก็ห้ามได้นะหยี แต่อย่าขัดใจผม!” เสียงเขาดุเข้ม พลอยให้หล่อนตื่นตระหนก กระนั้นหากถอยหลังกลับตอนนี้ แผนที่วางไว้นับเดือนคงพังทลาย
ไม่…มาถึงขั้นนี้ หล่อนไม่มีสิ่งใดต้องเสียดาย…
ร่างสมส่วนถูกลากไปสู่โถงลิฟต์คอนโดหรู ผมยาวสลวยซึ่งเกล้าไว้หลวมๆ หลุดลุ่ยคลอเคลียดวงหน้าเรียวสวย ยามนี้สองแก้มแต้มด้วยสีแดงจัด หล่อนหลับตาพริ้มแพขนตายาวไหวเคลื่อนช้าๆ เย้ายวนตัณหาเขา เสียงอู้อี้รอดผ่านริมฝีปากสีสดซึ่งบวมเจ่อ ด้วยตอบสนองสัมผัสหนักหน่วงตั้งแต่อยู่ในรถ
หัวใจหล่อนเต้นระส่ำ ทุกครั้งที่ร่างหนาโถมเข้าใส่ร่างบอบบาง ช่องท้องหล่อนปั่นป่วน เกิดอาการหวิวไหว ในหัวจินตนาการถึงภาพยามเขาเปล่าเปลือย แผงไหล่กว้าง เนื้อหนุ่มแน่นแข็งแกร่ง และยามนี้กระบอกสูบตัวเขื่องในกางเกงสแลคก็พร้อมโจนสู่สระน้ำผึ้งหอมหวาน
หญิงสาวไม่เคยถูกรุกล้ำจากชายใดก็จริง หากไม่ใช่คนไร้เดียงสา ทว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ใช่สิ่งที่หล่อนปรารถนาจริงหรือ
…คำถามนั้นผุดวาบในห้วงคำนึง ปรากฏขึ้นพร้อมดวงหน้าเศร้าๆ ของชายคนหนึ่ง จากนั้นถ้อยคำห่วงหาเปี่ยมด้วยรัก ก็จู่โจมโสตประสาท
‘รอพี่นะหยี เราจะมีวันนั้นด้วยกัน’
‘ละ แล้วหยีต้องรอนานแค่ไหน กว่าน้องชายพี่จะเรียนจบ หรือกว่าแม่พี่จะหายป่วย…’ คำพูดหล่อนในวันวานพร้อมเสียงอื้นไห้ดังรบกวนจิตใจ มันคือเหตุผลที่หญิงสาวเดินหน้า สลัดตนหนีบ่วงรักแสนทุกข์ทรมานเขา ผู้เป็นทั้งเพื่อน พี่…และคนเคยรัก!!
(แก้ไข ...เกลาคำให้อ่านง่ายขึ้นครับ)