นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ อาจจะพูดวกไปวนมาหรือผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ
ก่อนอื่นเลยขอเกริ่นก่อนเลยนะคะว่า เราเป็นคนที่สามารถปรับตัวเข้ากับสถานที่ใหม่ๆ คนใหม่ๆ ได้เร็วพอสมควร คือถ้าอยู่ต่อหน้าคนที่ไม่รู้จัก เราสามารถ
ทำความรู้จักหรือชวนคนๆนั้นเริ่มบทสนทนาได้เลย แต่เรามีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งคือ พอทำความรู้จักคนๆนึงแล้ว วันนึงถ้าเขาเกิดมีข้อเสียที่เรารับไม่ได้ เราก็จะตีตัวออกห่างคนๆนั้นออกมา ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเราอาจจะมีท่าทีสนิมสนมด้วย อีกอย่างคือเราเป็นคนที่ไม่ชอบคุยโทรศัพท์หรือแชท ดังนั้นเวลาปิดเทอมหรือวันหยุด เราก็จะอยู่ที่หอไม่ก็กลับบ้าน อยู่บ้านอยู่หอ ฟังเพลง เล่นเน็ต ดูหนังตามประสาไปเรื่อย โดยที่ไม่ค่อยติดต่อเพื่อนเลยช่วงปิดเทอมหรือวันหยุด
เรามีแฟนและติดแฟนมากค่ะ ส่วนใหญ่จะตัวติดกันตลอดถ้าว่างจากการเรียน ก็จะไปเดินห้าง กินข้าว ดูหนังด้วยกัน สรุปคือ จะได้เจอเพื่อน คุยกันเฉพาะเวลาเรียนกับนัดทำงานซะส่วนใหญ่ หรือถ้าเพื่อนนัดไปแฮงค์เอ้าท์เราก็ไปบ้างนะคะ
เราเคยคิดว่าก็ไม่ผิดนะที่คนมีแฟนจะติดแฟน ใช้เวลาอยู่กับแฟนซะส่วนใหญ่ แล้วการเจอเพื่อนที่มหาลัยและมีนัดมีทติ้งกันบ้างก็น่าจะเพียงพอแล้ว จนถึงตอนนี้คือเราไม่มีเพื่อนสนิท หรือกลุ่มก๊วนเลยค่ะ เพื่อนที่คิดว่าเราสนิทด้วย ตอนนี้เขาก็ทำท่าห่างเหินเหลือเกิน ยิ่งช่วงเป็นช่วงฝึกงานด้วย ต่างคนต่างก็ไปผึกงาน พอกลับมาเจอกับเพื่อนกลุ่มเดิมเรากลับรู้สึกว่าไม่มีตัวตน เวลาเพื่อนจะไปไหนก็ไม่ชวนเรา เราชวนก็ไม่ว่างไป บางทียืนอยู่ด้วยกันตรงนั้น บทจะย้ายไปที่อื่นไม่บอกเราซักคำ พอเราหันมาอีกที อ้าว หายไปไหนกันหมดแล้ว นี่อาจจะเป็นอาการน้อยใจเพื่อนก็ว่าได้นะคะ แต่เราก้ไม่ได้ตั้งใจจะดราม่าหรือไปเรียกร้องกับเพื่อนว่า ทำไมเธอไม่แครื ไม่สนใจฉันเลยล่ะ ฉันเสียใจนะรู้ไหม ไม่ค่ะไม่คิดจะทำแบบนั้น
เพื่อนๆคิดว่าเราเป็นคนที่มีปัญหาด้สนการเข้ากับคนอื่นไหมคะ เราควรจะปรับตัวยังไงดี เพราะบางทีเราก็คิดว่าเราเข้ากับคนอื่นได้ง่ายนะ แต่สุดท้ายแล้วมันก็ไม่ใช่แบบที่เราคิดเลย
มีใครที่คิดว่าตัวเองเข้ากับคนอื่นได้ยากบ้างไหมคะ
ก่อนอื่นเลยขอเกริ่นก่อนเลยนะคะว่า เราเป็นคนที่สามารถปรับตัวเข้ากับสถานที่ใหม่ๆ คนใหม่ๆ ได้เร็วพอสมควร คือถ้าอยู่ต่อหน้าคนที่ไม่รู้จัก เราสามารถ
ทำความรู้จักหรือชวนคนๆนั้นเริ่มบทสนทนาได้เลย แต่เรามีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งคือ พอทำความรู้จักคนๆนึงแล้ว วันนึงถ้าเขาเกิดมีข้อเสียที่เรารับไม่ได้ เราก็จะตีตัวออกห่างคนๆนั้นออกมา ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเราอาจจะมีท่าทีสนิมสนมด้วย อีกอย่างคือเราเป็นคนที่ไม่ชอบคุยโทรศัพท์หรือแชท ดังนั้นเวลาปิดเทอมหรือวันหยุด เราก็จะอยู่ที่หอไม่ก็กลับบ้าน อยู่บ้านอยู่หอ ฟังเพลง เล่นเน็ต ดูหนังตามประสาไปเรื่อย โดยที่ไม่ค่อยติดต่อเพื่อนเลยช่วงปิดเทอมหรือวันหยุด
เรามีแฟนและติดแฟนมากค่ะ ส่วนใหญ่จะตัวติดกันตลอดถ้าว่างจากการเรียน ก็จะไปเดินห้าง กินข้าว ดูหนังด้วยกัน สรุปคือ จะได้เจอเพื่อน คุยกันเฉพาะเวลาเรียนกับนัดทำงานซะส่วนใหญ่ หรือถ้าเพื่อนนัดไปแฮงค์เอ้าท์เราก็ไปบ้างนะคะ
เราเคยคิดว่าก็ไม่ผิดนะที่คนมีแฟนจะติดแฟน ใช้เวลาอยู่กับแฟนซะส่วนใหญ่ แล้วการเจอเพื่อนที่มหาลัยและมีนัดมีทติ้งกันบ้างก็น่าจะเพียงพอแล้ว จนถึงตอนนี้คือเราไม่มีเพื่อนสนิท หรือกลุ่มก๊วนเลยค่ะ เพื่อนที่คิดว่าเราสนิทด้วย ตอนนี้เขาก็ทำท่าห่างเหินเหลือเกิน ยิ่งช่วงเป็นช่วงฝึกงานด้วย ต่างคนต่างก็ไปผึกงาน พอกลับมาเจอกับเพื่อนกลุ่มเดิมเรากลับรู้สึกว่าไม่มีตัวตน เวลาเพื่อนจะไปไหนก็ไม่ชวนเรา เราชวนก็ไม่ว่างไป บางทียืนอยู่ด้วยกันตรงนั้น บทจะย้ายไปที่อื่นไม่บอกเราซักคำ พอเราหันมาอีกที อ้าว หายไปไหนกันหมดแล้ว นี่อาจจะเป็นอาการน้อยใจเพื่อนก็ว่าได้นะคะ แต่เราก้ไม่ได้ตั้งใจจะดราม่าหรือไปเรียกร้องกับเพื่อนว่า ทำไมเธอไม่แครื ไม่สนใจฉันเลยล่ะ ฉันเสียใจนะรู้ไหม ไม่ค่ะไม่คิดจะทำแบบนั้น
เพื่อนๆคิดว่าเราเป็นคนที่มีปัญหาด้สนการเข้ากับคนอื่นไหมคะ เราควรจะปรับตัวยังไงดี เพราะบางทีเราก็คิดว่าเราเข้ากับคนอื่นได้ง่ายนะ แต่สุดท้ายแล้วมันก็ไม่ใช่แบบที่เราคิดเลย