เพลงบทสุดท้าย ๑๒ ต.ค.๕๘

คงได้แต่ฝากคำนำสื่อสารผ่านวานวัน นานเนิ่น เกินหน่ายหนีด้วยฤทัย หมายมั่น กานท์กวีวาดวลี มีพ้รอม  ที่น้อมนำ ตั้งแต่เริ่ม เติมฝัน หมายฟันฝ่าหญิงคนหนึ่ง ด้นดั้น จนถลำมนต์กวี ชี้ช่อง เหมือนจองจำให้กรอ

วันนี้พวกเราตัวแทนชาวไร้สังกัด ได้ร่วมใจกันไปส่ง พี่ตุ๋ย ผู้เป็นทั้งพี่ชาย และ เพื่อนที่แสนดีของพวกเรา (รบกวนเพื่อนๆที่มีรูปช่วยกันลงนะคะ เดี๋ยวน้องพี่ตุ๋ยจะตามเก็บภาพและกระทู้ค่ะรวมๆกันเลยนะคะ)

ขาดคนข้าง เคียงหมอน ไว้นอนคู่เพียงรับรู้ ที่ใจ ได้สุขสานต์คือคู่เขียน อักษร สุนทรกานท์                       

คล้ายจันทรา ดารา คราอับแสงแลมืดมน อ่อนแรง แห่งสุกศรีกาลอาทิตย์ ลาฟ้า นานราตรีใครคนนี้ เหมือนไม่ อยากหายใจ โลกใบเดิม สดใส ไม่เหมือนเก่าฤดูกาล แปรเร้า เข้ายุคใหม่ไร้พรรษา ฟ้าคราม มาลย์งามวิไลขาดความรัก

น่าจะมีวิธีที่ใช้สู้กับ scambodia drama ได้หลายวิธี ทางฝ่ายไทยน่าจะมีนักกลยุทธ์ นักการสื่อสารเก่งๆ นักจิตวิทยา นักวิเคราะห์การเงิน น่าจะต้องใช้หลายๆ ส่วนมาช่วย ทหารที่ออกไปชายแดน คนไทยส่วนใหญ่ได้แต่นั