เรื่องคือ.. เราเป็นเด้กที่เพิ่งจบใหม่เมื่อปีที่แล้ว จบแล้วก็ทำงานเลยเป็นงานโรงแรมที่เกาะช้าง ทำได้ประมาณ 3 เดือนกว่าก็ออก
เพราะ 1. โรงแรมที่เราทำเป็นโรงแรมเปิดใหม่ ระบบการจัดการยังไม่ลงตัว หลายๆ อย่างเลยดูมั่วหมด แต่มันก็มีส่วนดีอยู่บ้าง 2. เวลามีปัญหาเร่งด่วนเราไม่สามารถรีบกลับบ้านได้ ต้องรอเรือข้ามเกาะ ต้องนั่งรถมาขึ้นเครื่องที่ กทม 3. กลับมาดูแลพ่อเพราะพ่อเราไม่สบาย (แต่สุดท้ายก็ไม่ทัน)
พอกลับมาบ้าน เราอยากจะพักเลยหางานทำอยู่บ้าน ก็เป็นงานโรงแรมอีกเหมือนเดิม แต่เงินเดือนแค่ 9 พัน แถมยังไม่ผ่านโปรหักตังค์วันหยุดด้วย ไหนจะประกันสังคมอีก สรุปเงินที่ได้ก็ไม่ถึงเก้าพัน จริงอยู่ว่าอยู่บ้านไม่ได้ใช้ไรมาก แต่สรุปมันก็ไม่เหลือเก็บอยู่ดี เราทำได้สองเดือนเราก็ออก คราวนี้เปลี่ยนมาทำงานที่ กทม จริงๆ เราไม่ชอบ กทม มากๆ เพราะมันทั้งอึดอัดลแะวุ่นวาย แต่ด้วยความที่มีงานเราเลยต้องมา
งานที่ 3 เราทำบริษัททัวร์ ได้เงิน 1.5K แต่ด้วยความเป็นเด็กต่างจังหวัด เราไม่อยู่ว่าแต่ละที่มันอยู่ที่ไหนบ้าง เราก็สมัครไปทั่ว คราวนี้พอได้ เราอยู่ปิ่นเกล้า แต่ต้องไปทำงานอยู่สีลม ซึ่งตอนไปไม่เท่าไรแต่ขากลับนี่สิ 2-3 ชั่วโมงถึงกลับถึง เราแบ่งเงินส่งให้แม่ 4 พัน ไหนจะค่าจิปาถะ ค่ารถ ค่าหอ ติดลบ ยืมเพื่อนทุกเดือน เราเหนื่อย เราไม่อยากอยู่นี่แล้ว เราว่าจะไปหางานต่างจังหวัดทำ แต่เรามักจะได้ยินเสมอว่า ทำไมถึงเปลี่ยนงานบ่อย คือ.. บ้านเราก็ไม่ได้มีตังค์ แม่เราก็แก่มากแล้วแต่ยังต้องทำงานเพราะเรายังไม่มั่นคง เรามีพี่ชายแต่พี่เราก็ไม่ปกติ สรุปมันก็มีแค่เราที่จะต้องดูแลครอบครัว บางทีเราก็เหนื่อยมาก เราคิดมากว่าเราจะดูแลครอบครัวยังไง ทำไงถึงจะมีเงิน เรามันก็แค่ ผญ ธรรมดา คนหนึ่ง เราแค่อยากทำงานดีๆ มีเก็บเงินส่งให้ครอบครับ เหลือเงินเก็บบ้าง จะมีใครเข้าใจเราบ้างมั้ยนะ
ตั้งกระทู้ไม่ได้หวังอะไรมาก แค่อยากระบายนั่นคือเหตุผลหนึ่ง แล้วอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกันบ้างมั้ย
เคยรู้สึกบ้างมั้ย ไม่อยากเปลี่ยนงานบ่อย แต่มันมีอะไรที่จำเป็นจริงๆ
เพราะ 1. โรงแรมที่เราทำเป็นโรงแรมเปิดใหม่ ระบบการจัดการยังไม่ลงตัว หลายๆ อย่างเลยดูมั่วหมด แต่มันก็มีส่วนดีอยู่บ้าง 2. เวลามีปัญหาเร่งด่วนเราไม่สามารถรีบกลับบ้านได้ ต้องรอเรือข้ามเกาะ ต้องนั่งรถมาขึ้นเครื่องที่ กทม 3. กลับมาดูแลพ่อเพราะพ่อเราไม่สบาย (แต่สุดท้ายก็ไม่ทัน)
พอกลับมาบ้าน เราอยากจะพักเลยหางานทำอยู่บ้าน ก็เป็นงานโรงแรมอีกเหมือนเดิม แต่เงินเดือนแค่ 9 พัน แถมยังไม่ผ่านโปรหักตังค์วันหยุดด้วย ไหนจะประกันสังคมอีก สรุปเงินที่ได้ก็ไม่ถึงเก้าพัน จริงอยู่ว่าอยู่บ้านไม่ได้ใช้ไรมาก แต่สรุปมันก็ไม่เหลือเก็บอยู่ดี เราทำได้สองเดือนเราก็ออก คราวนี้เปลี่ยนมาทำงานที่ กทม จริงๆ เราไม่ชอบ กทม มากๆ เพราะมันทั้งอึดอัดลแะวุ่นวาย แต่ด้วยความที่มีงานเราเลยต้องมา
งานที่ 3 เราทำบริษัททัวร์ ได้เงิน 1.5K แต่ด้วยความเป็นเด็กต่างจังหวัด เราไม่อยู่ว่าแต่ละที่มันอยู่ที่ไหนบ้าง เราก็สมัครไปทั่ว คราวนี้พอได้ เราอยู่ปิ่นเกล้า แต่ต้องไปทำงานอยู่สีลม ซึ่งตอนไปไม่เท่าไรแต่ขากลับนี่สิ 2-3 ชั่วโมงถึงกลับถึง เราแบ่งเงินส่งให้แม่ 4 พัน ไหนจะค่าจิปาถะ ค่ารถ ค่าหอ ติดลบ ยืมเพื่อนทุกเดือน เราเหนื่อย เราไม่อยากอยู่นี่แล้ว เราว่าจะไปหางานต่างจังหวัดทำ แต่เรามักจะได้ยินเสมอว่า ทำไมถึงเปลี่ยนงานบ่อย คือ.. บ้านเราก็ไม่ได้มีตังค์ แม่เราก็แก่มากแล้วแต่ยังต้องทำงานเพราะเรายังไม่มั่นคง เรามีพี่ชายแต่พี่เราก็ไม่ปกติ สรุปมันก็มีแค่เราที่จะต้องดูแลครอบครัว บางทีเราก็เหนื่อยมาก เราคิดมากว่าเราจะดูแลครอบครัวยังไง ทำไงถึงจะมีเงิน เรามันก็แค่ ผญ ธรรมดา คนหนึ่ง เราแค่อยากทำงานดีๆ มีเก็บเงินส่งให้ครอบครับ เหลือเงินเก็บบ้าง จะมีใครเข้าใจเราบ้างมั้ยนะ
ตั้งกระทู้ไม่ได้หวังอะไรมาก แค่อยากระบายนั่นคือเหตุผลหนึ่ง แล้วอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกันบ้างมั้ย