คือว่าผมเป็นคนฟันเหยินหน่ะครับ และสุขภาพฟันไม่ดี(ตอนนี้พยายามรักษาอยู่). ผมฟันเหยิน เหยินแบบหมอแนะนำให้ผ่าตัดขากรรไกรร่วมกับการดัดฟันเลย(ซึ่งค่าผ่า 200,000 อย่างต่ำ).

ฟันผมประมาณนี้อ่ะครับ ขอใส่สปอยนะครับ เดี๋ยวทานข้าวไม่ลงกัน.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คือ 2 เดือนก่อนครับ คือผมพึ่งถอนฟันซี่บนไปซี่นึง เวลายิ้มเห็นเหงือกนิดนึงๆอยู่. จนมาวันนี้ 2 เดือนต่อมาผมพึ่งสังเกตได้ว่า เวลายิ้มฟันผมยื่นลงมาผิดปกติครับ ยื่นลงมาพร้อมเหงือกหนาใหญ่ๆ. พอส่องกระจกดู เห็นบนกระดูกเหงือกเลื่อนลงมาด้านล่างทั้งแผงเลย. พี่ที่ทำงานบอกว่าเป็น เหงือกร่น จึงนัดไปหาหมอเหงือกในคลีนิคพี่เค้าไปอยู่. พอไปแล้ว หมอบอกไม่ใช่เหงือกร่น แต่เป็นฟันเหยินครับ. เขาบอกว่าตอนเด็กๆชอบดูดนิ้วใช่มั้ย. ผมคิดว่าตอนเด็กๆอายุไม่ถึงปี น่าจะมีดูดๆบ้าง. แต่จำความได้ว่าไม่เคยดูดครับ. หมอบอกคนปกติไม่มีใครดูดนิ้วกันหรอก. และบอกว่าที่เราเป็นอยู่คือฟันมันเหยินมากขึ้น พอแก่ตัวลง จะเหยินยิ่งกว่านี้. ให้ไปจัดฟัน. ไปพิมพ์ฟันก่อน. แล้วค่อยมารักษาฟันที่เสียอีกที. ซี่ไหนต้องถอนจะได้ไม่ต้องรักษา แล้วค่อยดัดฟันที่หลัง.

วันนี้ผมจึงไปอีกที่นึงครับ เป็น รพ. ใกล้ๆบ้าน เพื่อลองปรึกษา และพิมพ์ฟันดู. หมอบอกต้องรักษาฟันทั้งหมดก่อน แล้วค่อยพิมพ์ฟันและดัดฟัน ส่วนถอน อาจจะถอนในห้องผ่าตัด. และผมก็ถามอาการที่เหงือกร่นลงมาทั้งแผง. ว่าเกี่ยวกับฟันเหยินรึป่าว. หมอบอกมีส่วน แต่จะไม่ร่นลงมากว่านี้แล้ว ถ้าเราไม่ไปทำอะไรมัน. ผมถามย้ำ เขาก็บอก หยุดอยู่แค่นี้ละครับ.

ตอนนี้ผมสงสัยครับว่า ผมจะเชื่อหมอท่านไหนดีครับ. ถ้าฟันไม่เหยินมากกว่านี้ ผมคิดว่าผมจะปล่อยไว้. เน้นรักษาฟันอย่างเดียว.
แต่ถ้าฟันเหยินลงมาเรื่อยๆตามอายุ ผมคิดว่าผมจะจัดฟันและร่วมกับการผ่าตัด. แต่ค่าผ่าตัดค่อนข้างแพง(มากกก)ครับ. ผมพึ่งได้ทำงานไม่ถึง 2 เดือน. เลยอยากขอคำปรึกษาจากพี่ๆหน่อยครับ ว่าควรทำยังไดี ขอบคุณมากครับ