เคยคุยกับใครแบบไม่มีสถานะจนเกิดความรักไหม

เรื่องนี้จะเรียกว่าเราเป็นมือที่สามหรือป่าวก็ไม่รู้น่ะ แต่เรื่องมันเกิดมาประมาน 2เดือนกว่าแล้ว
คือเราเป็น ผช ที่เรียกว่าอารมณ์ดี เรียกว่าเฟรนรี่ก็ว่าได้คือเป็นคนสนิดกับคนง่ายมาก
แล้วเราก็โสดอยู่ เราก็เลยเปิดเฟสเลื่อนดูเฟสไปเรื่อย จนเจอ ผญ คนหนึ่งเป็นคนน่ารักมาก
เราก็เลื่อนดูรูปไปเรื่อย จนเหนว่าคนนี้มีแฟนอยู่แล้ว ตอนแรกเร่คิดว่าจะทักไปแต่เห็นว่ามีแฟนแล้ว
เลยตัดสินใจว่าไม่ดีกว่า จนผ่านมาระยะหนึ่งเค้าได้เปลี่ยนรูปเราก็จำไม่ได้เราเลยทักไป ตอนแรก
ทักไปก็ไม่คิดว่าเค้าจะตอบด้วยซ้ำ เพราะเค้าเป็นคนที่ถือว่าหน้าตาน่ารักก็ว่าได้ เราก็เริ่มทักไปก่อน
เค้าก็ตอบกลับมาน่ะก็คุยกันวันนั้นทั้งวัน (ลืมบอกว่าเราเป็นนักเรียนทหาร ส่วนคนนั้นก็เรียนพยาบาล)^^
ซึ่งวันนั้นเป็นวันศุกเป็นวันที่เรากลับบ้านพอดี ตอนที่เราคุยเราก็ถามเค้าแล้วน่ะ ว่าคุยด้วยแฟนไม่ว่าใช่ไหม
(เหมือนเชิงถามว่าตกลงเค้ามีแฟนรึยัง) เค้าก็บอกว่าไม่หรอกกคุยแบบเพื่อนไม่เป็นไรหรอก จากนั้นเราก็คุยไปเรื่อย
ไม่รู้มีเรื่องอะไรมากมาย 555 จนมือเราเผลอไปโดน ปุ่มcall ในเฟสแบบไม่ตั้งใจ โดนไป 2ครั้ง เค้าก็เลยพูดประมานว่า
ถ้าโดนอีกครั้งจะรับแล้วน่ะ ด้วยความที่เราก็เป็นคนที่กวน ก็เลยบอกว่ากล้ารับหรอ เค้าว่ากล้าเราก็เลยจัดเลย กดโทร
เดี๋ยวนั้น เค้าก็รับสายจริงตามที่พูด เสียงแรกที่เราได้ยินในใจคิดเลย เหยดเค้เสียงจะน่ารักไปไหน เสียงน่ารักกมากๆ
เราก็คุยกันคืนนั้นตั้งแต่ ประมาน4-5ทุ่มมั่ง จนถึงเกือบตี 2 ซึ่งนานมากสำหรับคนที่พึ่งรู้จักกันและคุยนานนอย่านี้ทุกครั้งงที่คุยกัน
คุยไปจนรู้สึกว่าคนนี้มีอะไรที่เหมือน
เราในหลายยอย่าทั้งนิสัยทั้งการใช่ชีวิต ก็ยังไม่ค่อยคิดอะไรมาก จนมาอีกวันเราก็พิมแชทคุยปกติ อยู่ๆเค้าก็callมาหาเรา
เราก็รับแล้วก็คุนปกติ จนรู้เรื่องบางเรื้องว่าเค้า พึ่งห่างกับแฟนเค้า ในใจก็เริ่มคิดละเห้ยจีบดีป่าวน๊า อะไไรประมานนี้
จากนั้นเราก็คุยกันทุกวันศุกเสาและอาทิตย์ คุยกันมาเรื่อยทุกอาทิตย์ๆ จนมาวันหนึ่งเค้าก็เลือกลับไปหาแฟนเค้า ช่วงนั้น
เราว่าเราเริ่มมีความรู้สึกว่าชอบคนๆนี้แล้วแหละ ประมานว่าสเปคเลยคนนีใช่เลยนิสัยตามที่เรากำหนดเลย

วันนั้นเราก็เลยตัดสินใจบอกความรู้สึกของเราไปหมดเลยในวันนั้น แล้วเราก็คิดว่าคงจะต้องหายไปแล้วแหละมั่งเค้าก็มีคนของเค้า
เราก็ควนจะถอยออกมา แต่มีประโยคนึงที่เค้าพิมมาว่า ก็ชอบเราเหมือนกัน ประโยคนั้นทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนความคิดอีกครั้ง
ว่าจะเดินหน้าต่อ เราก็คุยกันเรื่อยๆติดต่อกันตลอด เย็นวันศุกที่เรากลับเราก็จะคุยกันยันดึกตลอด เราก็จะติดตาทมค้าเรื่อยๆบางครั้ง
ก็คุยกันผ่านสถานะบ้าง(โดยที่แฟนเค้าก็ไม่รู้เรื่อง) จนเราได้มาเจอกัน เค้าก็เดินทางมาเจอกันที่กรุงเทพ เพราะเราอยู่กรุงเทพ
วันนั้นเราตื่นเต้นมากแต่เก็บอาการมากด้วยการแกล้งเค้าแก้เขิน 5555 บางครั้งเราก็รู้ว่าเค้าทะเลาะกับแฟนเราก็พยามได้แค่ปลอบ
แล้วก็ให้กำลังใจ ทำได้แค่นี้ แต่เราก็มีความสุขน่ะกับสิ่งที่ทำอยู่ มีคนหลายคนน่ะถามเรา ทำไมไม่เดินออกมา ไม่เจ็บหรอ
เราก็ชอบตอบไปน่ะว่า เจ็บเว้ยแต่กูดื้อเพราะกูมีความสุข (ปกติเราเป็นคนดื้ออยู่แล้ว ) มีหลายครั้งน่ะที่เค้าพยามจะหายไปจากเรา
เราก็พยามเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ล้มเหลงทั้งคู่รู้สึกว่าความรู้สึกมันจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนับวันยิ่งเพิ่ม จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคุยกับเค้าอยู่
เรารู้น่ะว่าที่ทำอยู่มันเป็นเรื่องที่ผิดแต่ความรู้สึกมันห้ามไม่อยู่แล้ว เราเคยพยามหาคนคุยใหม่น่ะแต่ก็ไม่ใช่ซักคน แต่ก่อนเราคุยกันคน
หลายคนมาก ต่อพอได้มาคุยกับคนนี้ทำให้เราเปลี่ยนไป เราลบทุกคนที่คุยเพราะเราคิดว่าจะจริงจังกับคนนี้จริง
เราก็รู้น่ะว่าเค้ารู้สึกเค้าคิดยังไงกับเรา เราก็พยามจะไม่ทำให้เค้ารู้สึกลำบากใจ แต่เราก็มีความสุขกับการได้คุยกับเค้าน่ะ มีความสุขมากๆ
เรื่องก็มีประมานนี้  ไม่รู้ว่าใครจะมองเราว่าเป็นมือที่สามรึป่าวแต่เราก็ไม่ได้อยากให้เค้าเลิกกับแฟนเพื่อมาคุยกับเรานน่ะ เราอยู่อย่างนี้
เราโอเคแล้วเรราแค่อยากรู้ว่าควรทำไงต่อดี ยินดีรับฟังคำแนะนำจากทุกคนน่ะคับ ^^ ขอบคุณ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่