สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา แฮร่ๆ
เรื่องของเรามีอยู่ว่า
....ตอนนั้นเราอยู่แอบชอบรุ่นน้องผู้ชายอยู่คนนึง น้องเป็นคนน่ารัก นิสัยดี หล่อ ที่สำคัญเป็นผู้ชายที่ยิ้มเก่งมากๆ เราเลยตกหลุมรักน้องตรงนี้แหละ แรกๆเราก็แอบมองน้องเค้าทุกวัน เดินตาม ถ่ายรูป ดูเหมือนคนโรคจิต 555 ก็ทำอย่างนี้เกือบทุกวันประมาณ 3 เดือน จนตัดสินใจให้เพื่อนไปขอเฟส แต่เหมือนน้องเค้าจะรู้แล้ว เพราะตอนที่เราเดินผ่านน้องเค้า เพื่อนเราก็แซวแรงมากกก พอเราได้เฟสน้องเค้ามาก็ทักน้องเค้าไปค่ะ ให้แทนชื่อน้องว่า ป. ละกัน
เรา:น้องๆ ใช่คนที่ชื่อ ป. ป่ะ?
ป.:อ่อใช่ครับๆ พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ
เรา:ไม่มีอะไรๆแค่น้องหน้าคล้ายคนๆนึง ที่พี่รู้จักอ่ะ นึกว่าเป็นญาติกัน
ป.:อ่าครับ ^^ งั้นผมไปนอนก่อนน่ะครับ
เรา:โอเคๆ ฝันดีน้าาา
ป.:คร้าบบบบ
.
.
.
ตั้งแต่วันนั้นเรากับน้องก็คุยกันทุกวัน สนิทกันมากขึ้น แต่เรายังไม่ได้บอกน้องว่าเราชอบ เพราะเราก็ยังไม่แน่ใจว่าน้องมีแฟนหรือยัง เลยถามน้องไป
เรา:เห้ยยยๆๆ ได้ข่าวมีแฟนแล้วแงะๆ
ป.:เปล่าาา~
เรา:แกโกหกข้าาา
ป.:จริงๆ ไม่มีแฟน แค่แอบชอบเค้าเฉย
เรา:น้านนนนน~ แซวๆ(แต่ในใจก็เจ็บช้ำ)
ป.:แต่เค้าไม่สนใจอ่ะ
เรา:เอาหน่าาๆ เดี๋ยวก็จีบติด น้องข้าซะอย่าง
.
.
แล้วน้องก็หายไปซักพัก จนกลับมาพร้อมกับคำถามที่ใจเราล่นไปอยู่ตาตุ่ม?
.
.
ป.:พี่....(ชื่อเรา) ชอบผมหรอ
เรา
ชิบและ)แกรู้ได้ไง
ป.:ผมรู้ตั้งแต่วันที่เพื่อนพี่แซวแล้ว
เรา:แล้วทำไมแกไม่บอกข้าอ่ะ
ป.:ผมคิดว่าคุยแบบพี่น้องอย่างนี้ก็ดีแล้ว
เรา:อือ
ป.:ผมขอโทษน่ะ แต่ผมคิดแค่พี่น้องอ่ะ
เรา:แกรู้ไหมว่าคุยการที่คุยแบบนี้มันเป็นการให้ความหวังอ่ะ
.
.
แล้วเราก็ไม่ได้คุยกับน้องคนนั้นประมาณ 2 เดือน จนวันนึงน้องก็ทักเรามา บอกว่าขอโทษ~ ด้วนในใจเราที่ยังรักน้องเค้าอยู่ก็เลยให้อภัย เราก็คุยกันมาเรื่อยๆไปด้วยกัน ซื้อขนมให้ ดูแลกันตลอด ไปหา ไปส่ง เกือบจะได้เป็นแฟนกันแล้วค่ะ อ่อก่อนหน้านี้เราถามน้องว่าที่มาขอโทษเนี่ยให้ความหวังหรือเปล่า น้องก็ตอบว่าถ้าไม่ให้ความหวังจะมาขอโทษไหมเนี่ยยย พอผ่านไปซักเดือนนึง น้องก็เริ่มออกห่าง ไม่ตอบข้อความ ไม่ไปหา เราก็ไปรู้มาค่ะ ว่าคนที่น้องป.แอบชอบในตอนนั้นนางแล้วเหมือนสองคนนั้นจะตกลงเป็นแฟนกัน เราก็จุกสิ ร้องไห้ ไม่กินข้าว แบบฟูมฟายมาก ผ่านไป 2 วัน เราก็ทักน้องเค้าไปก็ได้คำตอบกลับมาว่า "ขอโทษน่ะผมไม่ได้ให้ความหวังพี่แล้วอ่ะ" เดี๋ยวมาต่อน้าาา เรารู้ว่าต้องมีคนงงแน่ๆ 555
คิดยังไงกับการโดนให้ความหวัง?
เรื่องของเรามีอยู่ว่า
....ตอนนั้นเราอยู่แอบชอบรุ่นน้องผู้ชายอยู่คนนึง น้องเป็นคนน่ารัก นิสัยดี หล่อ ที่สำคัญเป็นผู้ชายที่ยิ้มเก่งมากๆ เราเลยตกหลุมรักน้องตรงนี้แหละ แรกๆเราก็แอบมองน้องเค้าทุกวัน เดินตาม ถ่ายรูป ดูเหมือนคนโรคจิต 555 ก็ทำอย่างนี้เกือบทุกวันประมาณ 3 เดือน จนตัดสินใจให้เพื่อนไปขอเฟส แต่เหมือนน้องเค้าจะรู้แล้ว เพราะตอนที่เราเดินผ่านน้องเค้า เพื่อนเราก็แซวแรงมากกก พอเราได้เฟสน้องเค้ามาก็ทักน้องเค้าไปค่ะ ให้แทนชื่อน้องว่า ป. ละกัน
เรา:น้องๆ ใช่คนที่ชื่อ ป. ป่ะ?
ป.:อ่อใช่ครับๆ พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ
เรา:ไม่มีอะไรๆแค่น้องหน้าคล้ายคนๆนึง ที่พี่รู้จักอ่ะ นึกว่าเป็นญาติกัน
ป.:อ่าครับ ^^ งั้นผมไปนอนก่อนน่ะครับ
เรา:โอเคๆ ฝันดีน้าาา
ป.:คร้าบบบบ
.
.
.
ตั้งแต่วันนั้นเรากับน้องก็คุยกันทุกวัน สนิทกันมากขึ้น แต่เรายังไม่ได้บอกน้องว่าเราชอบ เพราะเราก็ยังไม่แน่ใจว่าน้องมีแฟนหรือยัง เลยถามน้องไป
เรา:เห้ยยยๆๆ ได้ข่าวมีแฟนแล้วแงะๆ
ป.:เปล่าาา~
เรา:แกโกหกข้าาา
ป.:จริงๆ ไม่มีแฟน แค่แอบชอบเค้าเฉย
เรา:น้านนนนน~ แซวๆ(แต่ในใจก็เจ็บช้ำ)
ป.:แต่เค้าไม่สนใจอ่ะ
เรา:เอาหน่าาๆ เดี๋ยวก็จีบติด น้องข้าซะอย่าง
.
.
แล้วน้องก็หายไปซักพัก จนกลับมาพร้อมกับคำถามที่ใจเราล่นไปอยู่ตาตุ่ม?
.
.
ป.:พี่....(ชื่อเรา) ชอบผมหรอ
เรา
ป.:ผมรู้ตั้งแต่วันที่เพื่อนพี่แซวแล้ว
เรา:แล้วทำไมแกไม่บอกข้าอ่ะ
ป.:ผมคิดว่าคุยแบบพี่น้องอย่างนี้ก็ดีแล้ว
เรา:อือ
ป.:ผมขอโทษน่ะ แต่ผมคิดแค่พี่น้องอ่ะ
เรา:แกรู้ไหมว่าคุยการที่คุยแบบนี้มันเป็นการให้ความหวังอ่ะ
.
.
แล้วเราก็ไม่ได้คุยกับน้องคนนั้นประมาณ 2 เดือน จนวันนึงน้องก็ทักเรามา บอกว่าขอโทษ~ ด้วนในใจเราที่ยังรักน้องเค้าอยู่ก็เลยให้อภัย เราก็คุยกันมาเรื่อยๆไปด้วยกัน ซื้อขนมให้ ดูแลกันตลอด ไปหา ไปส่ง เกือบจะได้เป็นแฟนกันแล้วค่ะ อ่อก่อนหน้านี้เราถามน้องว่าที่มาขอโทษเนี่ยให้ความหวังหรือเปล่า น้องก็ตอบว่าถ้าไม่ให้ความหวังจะมาขอโทษไหมเนี่ยยย พอผ่านไปซักเดือนนึง น้องก็เริ่มออกห่าง ไม่ตอบข้อความ ไม่ไปหา เราก็ไปรู้มาค่ะ ว่าคนที่น้องป.แอบชอบในตอนนั้นนางแล้วเหมือนสองคนนั้นจะตกลงเป็นแฟนกัน เราก็จุกสิ ร้องไห้ ไม่กินข้าว แบบฟูมฟายมาก ผ่านไป 2 วัน เราก็ทักน้องเค้าไปก็ได้คำตอบกลับมาว่า "ขอโทษน่ะผมไม่ได้ให้ความหวังพี่แล้วอ่ะ" เดี๋ยวมาต่อน้าาา เรารู้ว่าต้องมีคนงงแน่ๆ 555