สำหรับใครหลายๆคนการนอนฝันร้าย เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติใช่ไหมครับ วิธีจัดการสำหรับฝันร้าย ก็คือการลืมตาตื่น เราก็จะรู้ว่าเราแค่ฝันไป
แต่สำหรับผมแล้ว ทุกครั้งที่นอนฝันร้ายลืมตาตื่นขึ้นมา ฝันร้ายมันยังคงอยู่กับผมและยังจำได้ไม่มีวันลืม แถมยังคอยหลอกหลอนผมไปตลอดชีวิต...และผมยังจำมันได้เป็นอย่างดี แม้มันจะผ่านมาแล้ว1ปี...
ผมเป็นคนนึงที่มีความสุขกับทุกสิ่งอย่าง ร่าเริงแจ่มใส เรียกได้ว่าใครอยู่ใกล้ๆก็ต้องยิ้ม เพราะผมแทบจะไม่มีเรื่องเครียดรบกวนจิตใจเลย ไม่เคยเก็บเอาอะไรมาคิดใส่หัวตัวเองนานๆ ไม่ชอบโกรธหรือมีปัญหากับใคร แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาโกรธผมด้วย ก็ด้วยความที่ผมเป็นคนคิดตื้นๆ ไม่เคยวางแผนรองรับกับเรื่องอนาคต การใช้ชีวิตอยู่บนความสนุกก็ตามมา เรียกได้ว่า ใช้ชีวิตสุดโต่งมาก บวกกับผมเป็นพวกชอบเอาชนะ อยากได้อะไรก็ต้องทำให้ได้ แอบโรคจิตหน่อยๆ
มันเลยทำให้ผม ก้าวพลาดครั้งสำคัญในชีวิต เพราะการใช้ชีวิตประมาท ของผม หลังจากผมได้เข้าสู่วัยทำงาน ชีวิตโลดโผนก็เริ่มต้นขึ้น ด้วยการย้ายออกมาอยู่คนเดียว จากที่เป็นเด็กนอนกับพ่อแม่ ตั้งแต่เด็กจนถึงปี 4 ผมก็ยังนอนห้องเดียวกับพ่อแม่ ห้องตัวเองมีไว้เก็บของ กว่าจะย้ายมานอนห้องตัวเองก็นู่น เริ่มทำงาน...
การใช้ชีวิตคนเดียวไม่มีใครมาควบคุมความประพฤติของผม ก็เริ่มต้นขึ้นหลังทำงานได้1ปี ทั้งเที่ยวกลางคืน รวมถึงที่อโคจรทั้งหลาย ผมก็ไป บวกกับไม่มีแฟน แล้วติส คิดว่าเงินซื้อความสุขได้ ก็ทำมันหมดทุกอย่าง เรียกได้ว่าไปสุดทาว
เคยมี....กับใครหลายๆคน 3วันติดไม่ซ้ำคน ก็ทำมาแล้ว ใช้ชีวิตบนความเสี่ยงแบบจริงจัง จนกระทั่งวันนึงผมมีแฟนเขาเป็นพยาบาลครับ ทุกอย่างที่เคยทำตัวเหลวแหลก มันก็กลับมาปกติ เพราะคำว่ารัก แต่นั่นแหละครับผมนิสัยไม่ดี อะไรที่เคยทำแล้วไม่ได้ทำ พอนานวันเข้า อะไรมันอยู่ตัวขึ้นทั้งงานทั้งคนรัก นิสัยไม่ดีของผมมันก็เริ่มกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม ก็คือการนอกใจแฟน แต่แฟนไม่เคยจับได้นะครับ ผมคบกับแฟนได้1ปี ก็มีเหตุต้องเลิกกันไป เพราะเราเริ่มรู้สึกไม่รักกันเหมือนเดิม
ทีนี้ก็หนักเลยครับ ชีวิตเดิมๆกลับมา จนเมื่อเดือนสิงหาปีที่แล้ว ผมได้เจอกับพี่คนนึง เขาทำผมเปลี่ยนกลับมาสู่การเริ่มต้นอะไรใหม่ๆอีกครั้ง อยากจะเป็นคนดีให้เขาได้รัก อยากทำทุกอย่างให้เขารู้สึกดี ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีครับ การเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งนี้ ทำผมเพ้อตลอดเวลา จนตอนนี้ที่กำลังพิมพ์นึกถึงพี่เขา ผมก็ยังเพ้ออยู่ เรา2คนคุยกันเรียกได้ว่าแทบจะทั้งวัน จนผมติดหนึบ ยากจะถอนตัว ทั้งๆที่ก็รู้ว่าพี่เขาก็ค่อนข้างจะป๊อบ มีคนชอบเยอะแถมยังเฟรนลี่ กับทุกคน แล้วก็ไม่ใช่ผมคนเดียวที่ตกหลุมรัก...
วันเวลาผ่านไปได้1เดือน ทุกอย่างมันก็เหมือนจะพังลงอย่างเงียบๆด้วยตัวผมเอง เพื่อนๆผม ชวนกันไปตรวจ HIV เพราะโครงการนั้นมีของแจกฟรี ผมที่ไม่เคยตรวจมาก่อนก็เลยตัดสินใจไปตรวจ เพราะคิดว่าไปกับเพื่อนก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ก่อนหน้านี้ก็เคยคิดครับว่าอยากตรวจ แต่ก็ไม่กล้าไปคนเดียว เพราะความซวยมักเกิดกับผมเสมอ แล้วลึกๆก้คิดมาตลอดว่า ทำตัวเสี่ยงขนาดนี้ ถ้ารอดก็คงทำบุญมาเยอะ
ไม่ว่าจะร้ายดี ชีวิตยังคง ชีวิตยังคงสวยงาม
แต่สำหรับผมแล้ว ทุกครั้งที่นอนฝันร้ายลืมตาตื่นขึ้นมา ฝันร้ายมันยังคงอยู่กับผมและยังจำได้ไม่มีวันลืม แถมยังคอยหลอกหลอนผมไปตลอดชีวิต...และผมยังจำมันได้เป็นอย่างดี แม้มันจะผ่านมาแล้ว1ปี...
ผมเป็นคนนึงที่มีความสุขกับทุกสิ่งอย่าง ร่าเริงแจ่มใส เรียกได้ว่าใครอยู่ใกล้ๆก็ต้องยิ้ม เพราะผมแทบจะไม่มีเรื่องเครียดรบกวนจิตใจเลย ไม่เคยเก็บเอาอะไรมาคิดใส่หัวตัวเองนานๆ ไม่ชอบโกรธหรือมีปัญหากับใคร แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาโกรธผมด้วย ก็ด้วยความที่ผมเป็นคนคิดตื้นๆ ไม่เคยวางแผนรองรับกับเรื่องอนาคต การใช้ชีวิตอยู่บนความสนุกก็ตามมา เรียกได้ว่า ใช้ชีวิตสุดโต่งมาก บวกกับผมเป็นพวกชอบเอาชนะ อยากได้อะไรก็ต้องทำให้ได้ แอบโรคจิตหน่อยๆ
มันเลยทำให้ผม ก้าวพลาดครั้งสำคัญในชีวิต เพราะการใช้ชีวิตประมาท ของผม หลังจากผมได้เข้าสู่วัยทำงาน ชีวิตโลดโผนก็เริ่มต้นขึ้น ด้วยการย้ายออกมาอยู่คนเดียว จากที่เป็นเด็กนอนกับพ่อแม่ ตั้งแต่เด็กจนถึงปี 4 ผมก็ยังนอนห้องเดียวกับพ่อแม่ ห้องตัวเองมีไว้เก็บของ กว่าจะย้ายมานอนห้องตัวเองก็นู่น เริ่มทำงาน...
การใช้ชีวิตคนเดียวไม่มีใครมาควบคุมความประพฤติของผม ก็เริ่มต้นขึ้นหลังทำงานได้1ปี ทั้งเที่ยวกลางคืน รวมถึงที่อโคจรทั้งหลาย ผมก็ไป บวกกับไม่มีแฟน แล้วติส คิดว่าเงินซื้อความสุขได้ ก็ทำมันหมดทุกอย่าง เรียกได้ว่าไปสุดทาว
เคยมี....กับใครหลายๆคน 3วันติดไม่ซ้ำคน ก็ทำมาแล้ว ใช้ชีวิตบนความเสี่ยงแบบจริงจัง จนกระทั่งวันนึงผมมีแฟนเขาเป็นพยาบาลครับ ทุกอย่างที่เคยทำตัวเหลวแหลก มันก็กลับมาปกติ เพราะคำว่ารัก แต่นั่นแหละครับผมนิสัยไม่ดี อะไรที่เคยทำแล้วไม่ได้ทำ พอนานวันเข้า อะไรมันอยู่ตัวขึ้นทั้งงานทั้งคนรัก นิสัยไม่ดีของผมมันก็เริ่มกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม ก็คือการนอกใจแฟน แต่แฟนไม่เคยจับได้นะครับ ผมคบกับแฟนได้1ปี ก็มีเหตุต้องเลิกกันไป เพราะเราเริ่มรู้สึกไม่รักกันเหมือนเดิม
ทีนี้ก็หนักเลยครับ ชีวิตเดิมๆกลับมา จนเมื่อเดือนสิงหาปีที่แล้ว ผมได้เจอกับพี่คนนึง เขาทำผมเปลี่ยนกลับมาสู่การเริ่มต้นอะไรใหม่ๆอีกครั้ง อยากจะเป็นคนดีให้เขาได้รัก อยากทำทุกอย่างให้เขารู้สึกดี ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีครับ การเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งนี้ ทำผมเพ้อตลอดเวลา จนตอนนี้ที่กำลังพิมพ์นึกถึงพี่เขา ผมก็ยังเพ้ออยู่ เรา2คนคุยกันเรียกได้ว่าแทบจะทั้งวัน จนผมติดหนึบ ยากจะถอนตัว ทั้งๆที่ก็รู้ว่าพี่เขาก็ค่อนข้างจะป๊อบ มีคนชอบเยอะแถมยังเฟรนลี่ กับทุกคน แล้วก็ไม่ใช่ผมคนเดียวที่ตกหลุมรัก...
วันเวลาผ่านไปได้1เดือน ทุกอย่างมันก็เหมือนจะพังลงอย่างเงียบๆด้วยตัวผมเอง เพื่อนๆผม ชวนกันไปตรวจ HIV เพราะโครงการนั้นมีของแจกฟรี ผมที่ไม่เคยตรวจมาก่อนก็เลยตัดสินใจไปตรวจ เพราะคิดว่าไปกับเพื่อนก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ก่อนหน้านี้ก็เคยคิดครับว่าอยากตรวจ แต่ก็ไม่กล้าไปคนเดียว เพราะความซวยมักเกิดกับผมเสมอ แล้วลึกๆก้คิดมาตลอดว่า ทำตัวเสี่ยงขนาดนี้ ถ้ารอดก็คงทำบุญมาเยอะ