ไม่เข้าใจหนุ่มญี่ปุ่นคนนี้

เราคบกันคนญี่ปุ่นคนนึง คบกันมาจะ1ปีแล้วค่ะ เขาจะเดินทางมาไทยบ่อยๆ ไปๆ-มาๆ เดือนล่ะครั้ง ทุกเดือน  ทุกครั้งที่เขามาไทยเราก็จะไปกินข้าวเย็นกันปกติ  หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับค่ะ เขาเคยขอให้เราพาไปพบพ่อแม่เรา แต่เราว่ามันยังเร็วไป และอีกอย่าง ยังไม่แน่ใจในตัวเขา และตัวเรา แต่เราจะคุยกันทางไลน์ทุกวัน ส่วนใหญ่เขาจะเป็นฝ่ายทักไลน์มาตลอด ทุกวัน และทุกครั้งที่เขาว่างจากการทำงานคือเขาจะไลน์มาหาแทบทุกชั่วโมงก็ว่าได้ ช่วงเย็นหลังเขาเลิกงานจะคุยกันเยอะจนบางทีเราก็รำคาญนะ เป็นแบบนี้มาตลอด แต่เขาไม่เคยขอเราเป็นแฟนนะ เวลาเขามาไทยบางทีเราก็ไม่ได้ไปเจอเขา เพราะเราทำงาน และเราค่อยข้างติดเพื่อน บางเดือนมีบ้างที่ไม่ได้เจอกัน เขาก็จะโกรธว่าเราไม่มีเวลาให้เขา แต่มีเวลาให้เพื่อน (จริงๆเราก็เห็นเพื่อนสำคัญกว่าเขาจริงๆหล่ะ) เวลาที่เราคุยไลน์กันส่วนใหญ่เหมือนคุยกับเพื่อน มีครั้งนึงเพื่อนคนญี่ปุ่นของเขามาเที่ยวไทย เขาบอกว่าลองคุยกับเพื่อนเขาไหม จะแนะนำให้รู้จัก เราอึ้งไปพักนึง เลยตอบกับไปว่าไม่ต้องแนะนำใครหรอก ถ้าเราอยากมีแฟน เราสามารถหาเองได้ เขาก็พูดประมาณว่าอยากให้เจอคนที่ดี เขาจะดีสำหรับเธอ หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกันเรื่องนี้อีก ก็คุยกันเรื่องทั่วไป เดือนที่ผ่านมาเขาขอให้เราลางานไปช่วยงานเขาที่ญี่ปุ่น 4วัน แต่เราไม่สามารถไปได้จึงปฏิเสธเขาไป ตอนปฏิเสธ น่าตาเขาดูซืดไปเลย เราก็บอกว่าไปไม่ได้ติดประชุม บลาๆ ก็เลยถามเขาว่าทำไมต้องเป็นเราที่ต้องไป ปกติจะให้พนักงานคนไทยในบริษัทไปไม่ใช่หรอ เขาก็บอกว่าอยากให้ไป ล่าสุดเมื่อคืนเราคุยกันเรื่องวัฒนธรรมหลังแต่งงาน (ไม่รู้คุยท่าไหน ถึงโยงไปถึงเรื่องนี้ ) แล้วเราก็ทะเลาะกัน พอตอนเช้าเขาก็ทักมาปกติ วันนี้เขาบอกว่าเพื่อนที่ญี่ปุ่นมาไทย จะแนะนำให้รู้จัก เอาไหม พอเราได้ยิน เราก็โมโหมาก ( คือ คิดในใจว่าชั้นเป็นคนนะ ไม่ใช่ผัก ไม่ใช่ปลา ที่จะโยนให้คนนั้นคนนี้) เราเลยตอบกลับไปว่า เราไม่ต้องการอยากรู้จัก หากต้องการชั้นหาเองได้ ถ้าไม่ชอบชั้นก็ไม่ต้องคุยกับชั้นสิ เขาก็ตอบกลับมาว่า มันก็โอเค แต่ไม่ได้จริงจังมาก จากนั้นเราก็ไม่ตอบกลับไลน์อีกเลย แต่ตอนนี้เขาก็ยังทักมาตลอด ทั้งข้อความและสติกเกอร์ และเราก็ร้องไห้ไปตามระเบียบ คือน้อยใจอ่า (เริ่มจะไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน)