"ด้วยรักและจริงใจ" บทที่ ๑๑ โดย พันธิตรา

วรรธน์เลี้ยวรถเข้ามาจอดในร้านอาหารตามสั่งหลังจากออกมาจากมหาวิทยาลัยไม่กี่กิโลเมตร ชายหนุ่มหิวจนไส้จะขาดหลังจากต้องไปคุมคนงานตัดปาล์มมาทั้งวัน และเขาเดาว่าผู้โดยสารข้างๆ เขาก็คงหิวเหมือนกัน เพราะตอนนี้

......

.....

.....

“อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” เสียงตะโกนของ “อิงดาว” ดังก้องท้องนา ขณะที่เธอพยายามดึงข้อเท้าออกจากโคลนในคันนา แต่ชายหนุ่มร่างสูงผิวเข้มในเสื้อเชิ้ตสีซีดกลับยื่นมือมาช่วยเธออีกครั้ง

“นี่พ่อปี คนดังของที่นี่ รู้จักกันไว้ ส่วนนี่ปาล์ม หลานสาวของป้านะพ่อปี .........