อาจเป็นเพราะเราเคยทำกับเค้าไว้ก่อน...

สมัยเราม.ต้น เราได้ย้ายโรงเรียนใหม่ที่ถือว่าเป็นชายล้วนตอนม.3 (แต่ผญ.เรียนเยอะมาก)มาพร้อมกับเพื่อนอีกคน ด้วยความที่เราเป็นคนที่ห้าวๆกวนๆเล่นได้กับทุกคนเลยสนิทกับเพื่อนในห้องง่ายไม่ได้มีปัญหากับเพื่อนผญ.ในห้อง (เข้าใจอารมณ์แก๊งค์ผญ.ที่มีสไตล์เป็นของตัวเองช่วงม.ต้นใช่ป่ะ555) แล้วอีกอย่างคือด้วยความที่เรากับเพื่อนเป็นเด็กใหม่ที่พึ่งเข้ามา ในห้องกับห้องอื่นก็จะมองเราแปลกออกไปจากเด็กเก่าหน่อยแหละ555 คือก็จะมีเด็กห้องอื่นมาชอบบ้าง แต่หนักเลยนี้คือห้องเดียวกันนี้แหละ...(บอกก่อนว่าเราเป็นคนห้าวๆแต่เป็นผญ.นะ ก็มีบ้างที่คิดว่าตัวเองก็น่ารักนะ แต่ไม่ได้อะไรมากมายเป็นคนไม่ชอบดูถูกตัวเองไงงงงง อิ้อิ้) พอเข้ามาก็เจอเพื่อนเก่าสมัยประถม มาบอกว่าเห้ยยยมีคนชอบ คือตั้งแต่วันแรกๆเลย แล้วก็มีเท่าที่รู้น่าจะ 5 คนมั้ง แต่บอกไว้ก่อนเลยนะว่าเราไม่ใช่พวกที่แบบคุยไปเรื่อยยยนะ แต่เราบริสุทธิ์ใจแหละแล้วเป็นคนกวนๆแกล้งไปแกล้งกลับไม่ยอมเท่าไร แต่ก็มีเรื่องที่คิดย้อนไปก็ไม่โอเคกับตัวเองตรงที่ว่าพอมารู้ว่าใครชอบเรา เราจะห่างไปเลยกลัวตัวเองจะไปให้ความหวังเพื่อน จากเคยเล่นกันก็เป็นแค่คนรู้จักเพื่อนเฉยๆไป (ตอนเด็กๆกลัวการมีคนมาจีบมากซึ่งตัวเองเป็นคนห้าวๆนะแต่หัวโบราณเลยลึกๆอ่ะ)

......เข้าประเด็นหลักเลยละกัน ก็มีเพื่อนคนนึงนี้แหละที่เราก็เล่นกันแกล้งกัน จนมีเพื่อนแซวเล่นๆว่ามันชอบเราป่ะเนี้ย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่คิดไรมากกับที่มีคนแซวมัน ช่วงนั้นยุคMSNจ้าาา (ขอแทนเรียกเพื่อนคนนั้นว่ามันนะ555) มันก็ทักมาบ่อย ทุกวันหาเรื่องคุย แต่เรากลับไม่ค่อยสนใจ เล่นมุกไรมาเราก็เฉยๆไปหมด ไม่สนใจเลยยแหละ วาเลนไทน์มันก็เอากุหลาบมาให้ตอนเลิกเรียนตอนนั้นรู้สึกอายเพื่อนคนอื่น แทนที่จะเขิน เราก็พยายามห่างๆมันออกมาจนจบม3. พอขึ้นม.ปลายเราก็ยังอยู่ ที่เดิมกันแต่คนละห้องคนละสาย เราเป็นคนชอบเล่นบาสมันก็เล่น เจอกันตอนเล่นบ้าง แต่ก็มีช่วงที่เจอกันตอนเย็นหลังเลิกเรียนถี่ๆนะ เล่นกับกลุ่มเพื่อนผช.จะเยอะหน่อย แต่ก็มีผญ.ด้วย เราก็ไปกับเพื่อนกลุ่มเรา(ผญ.) พอเราจะกลับมันก็เรียกเพื่อนเราไป ถามประมาณว่าเรามีแฟนยังยังชอบอยู่ไรประมานนี้จำไม่ค่ยได้ตอนเพื่อนมาบอกตอนนั้น แต่เราก็ยังเฉยใส่มันไปเพราะไม่ได้รู้สึกด้วยจริงๆ

.......จนผ่านมา.ม6 เป็นจุดเปลี่ยนและจุดพีคในชีวิตเลย (บอกก่อนว่าเราไม่เคยคบใครเป็นแฟนนะ เคยนั่งคิดว่าตัวเองชอบใครมั้ยว่ะก็คิดไม่ออก )
ก็เป็นช่วงกีฬาสีของโรงเรียนเราเล่นบาสให้สีตั้งแต่ ม4. จนม.6 ช่วงซ้อมเนี้ยแหละเราเป็นอะไรไม่รู้จ้าาเหมือนเจอมันบ่อยด้วย คือคราวนี้แค่ทักกันยืนคุยไรกันนี้ก็มีความรู้สึกที่รู้ว่ามีอะไรแปลกๆไปกับตัวเองแล้ว เวลามันมีแข่งนอกรอบก็จะไปดูบ้าง ไปซ้อมกันก็รู้สึกโอเคเวลาเจอกับมัน แล้วมีสักวันนี้แหละที่เราดูมันแข่งแล้วมันเล่นดีตอนอยู่บ้านเลยกลับมาอัพตัสลอยๆว่า 'เล่นดีนะเนี้ยย' มันก็มาเม้นเลยจ้าา 'เค้าใช่มั้ย ตุ้บๆๆๆ ๆ ๆๆ ..... เลยงานนี้
จนงานวันกีฬาสีวันสุดท้ายช่วงเก็บของมันก็วนๆมาแถวสีเราบ่อย เรานั่งอยู่บนรถมาก็มาแกล้งๆ (แต่มันมาหาคนอื่นแหละเอาจริงๆแล้วคิดว่างั้น) เป็นเรื่องปกติที่เวลาจบกีฬาแต่ละสีจะมีนัดเลี้ยงฉลองกัน ไม่รู้ที่อื่นเป็นป่าว? เราก็ไปกินหมูกะทะกับสีเรา แล้วก็มีอีกส่วนที่จะไปต่อกัน(ร้านเหล้า)ก็คือเป็นกลุ่มพวกเรานี้แหละ แล้วก็มีห้องอื่นไปเจอกันอีกทีที่ร้านหลายๆคนน่าจะเข้าใจเนอะว่าเป็นเพื่อนกันรู้จักกันทั้งสายชั้นเป็นส่วนใหญ่เพื่อนมันจะเยอะมากกขนาดไหน รุ่นน้องก็มีบ้างที่ไปด้วยกัน เราก็ไม่คิดหรอกว่ามันก็จะไปด้วยรู้อีกทีคือ 'อ้าวววววววมาด้วยหรอว่ะ' พวกผญ.ก็จะนั่งเล่นกินอยู่ในร้าน(แต่เราเป็นคนไม่กินเหล้าเลยนะจนถึงม.6) มันส์ด้วยน้ำอัดลมล้วนๆ เราลุกไปเข้าห้องน้ำออกมาเจอมันอยู่หน้าห้องน้ำ มันก็ทำเป็นแกล้งๆเรา แต่คือเราเป็นพวกปากหนักฟอร์มจัด เลยบอกมันไปว่าหลบดิเห้ยยโอ้ยยย มันก็หลบเข้าห้องน้ำไป จนกลับมาบ้านคือใจตอนนั้นคือแบบร็สึกแล้วว่ารัวๆแล้ว รีบเปิดเฟสเลย มันก็ทักมาคุยกันไปนู้นนี้นั้น มันก็ถามประมาณว่า'คิดถึงมั้ย' เราก็ไม่บอก แต่คือหน้าร้อนเป็นไงก็เข้าใจแล้ว จนเราคุยกันเรื่อยๆ(ยังคนคอนเซ็ปฟอร์มเยอะอยู่) แต่!!! พอถัดมาอีกประมาณ1อาทิต ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดเลย มันหายไปเลยอ่านไม่ตอบ ถ้าตอบก็สั้นๆ มันทำให้เราแบบแน่ใจสุดๆว่าเราชอบมันแล้ว กระวนกระวาย ไปสอบที่กทม.ก็ไปเจอกันอีก แบบก็พอจะเพื่อนที่สนิทๆเริ่มร็แล้วว่าเราชอบมัน (เพื่อนงงตึบว่าเราชอบใครเป็น) มันก็บอกให้เราทักแชทมันไปก่อนเลย แต่คือกว่าจะกดได้แต่ละตัวมันคิดหนักมากกกกกก มากจริงๆ แต่พอกล้าทักไปผลที่กลับมาคือ คำตอบห้วนๆ จนแบบไปมอ.ที่ไปสอบเราก็แบบเห้ยยยมันข้องใจจริงๆนะ อยากรู้มากๆว่าเพราะอะไรถึงหายไปเฉยๆ แต่เข้าใจโมเม้นที่แบบว่าพิมไปยาวมากๆอ่ะ ว่าจะส่งไปแล้ว แต่ไปเจอกันซะก่อน ไอ่ที่กล้าๆพิมแล้วคิดจะส่งต่อหน้าเงียบบบบกริบ ไม่แม้แต่มองกันเลย คุยกับเพื่อนคนอื่นเราก็พยายามไม่มองมันเลยไม่ได้ทักกันเลย (แต่พอเวลาสอบนะอือหืออออ ในหัวคิดแต่เรื่องมัน เราไปสอบคณะที่ต้องใช้คะแนนสอบวาดรูปด้วยตันมากกกในหัว)จนกลับมาบ้านก็ได้มารู้ว่ามันคุยกับรุ่นน้องอยู่ จีบๆอยู่ แต่เราก็ตัดสินใจกล้าๆพิมไปเลยว่าตอนนี้เค้ารู้ตัวแล้วว่าชอบใคร ก็บอกๆมันไปว่าชอบมัน แต่คำตอบที่ได้เราก็อึ้งเลย แต่จำไม่ค่อยได้ละว่ามันตอบมาว่าไร แต่จำความรู้สึกได้ (ฟิลตอนนั้นคือฟังแต่เพลง ว่าแล้ว ของว่านอ่ะ) พอไปโรงเรียนทีคือใช้คำว่าหลบหน้าเลยนะเราอ่ะ พยายามไม่สังเกตอะไรรอบข้างทั้งนั้นถ้าเราคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนอยู่ แต่ก็ยังมีเจอกันนะเพราะเราก็ไปเล่นบาสเล่นแบตกับเพื่อน มันก็จะมากับ'เพื่อนสนิทของมัน' ก็ถือได้ว่าเจอกันเรื่อยๆ ยอมรับเลยว่ามีร้องนะ (ก็ต้องมีบ้างเนอะ ยิ่งเป็นการรู้สึกชอบครั้งแรก 555ภูมิคุ้มกันยังไม่มีให้ตัวเอง แต่รู้ตัวนะว่าไม่ได้ถึงกับรู้สึกรักมัน แต่มันเป็นการชอบมากๆอ่ะ ) แต่เราก็ยังข้องใจมากๆอ่ะ เพราะอยู่ๆก็หายไปมีแต่คนมาบอกว่ามันคุยกับน้องอีกคนอยู่ เราเลยรู้สึกว่าถ้าจะให้เคลียกับความรู้สึกเราจริงๆก็อยากได้คำตอบจากมันเลย จนเวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ (แต่ความเฮิร์ทยังคงมีอยู่มาก) ก็เลยมีเพื่อนหลายๆคนบอกว่าคงเป็นเพราะเคยทำกับมันไว้รึป่าวมันคงแค้นมั้ง 5555 เวรกรรมไรประมานนี้(แต่เราไม่ได้ให้ความหวังมันนะตอนเด็กๆแค่หยิ่งใส่แล้วมารู้สึกตอนที่เค้าไม่ได้ร็สึกกับเราแล้วเองงง) แล้วยิ่งเป็นช่วงรอยต่อระหว่างเราที่ต้องการคำปรึกษาจากเพื่อนมากๆว่าทำไมมันต้องทำแบบนี้ที่อยู่ๆก็หายไปเฉย


ก็มีอีกคนนึงที่ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปหนักกว่าเดิมอีกกกกกกกกกกกกกกกกกก แล้วพีคกว่าเดิมเยอะะะะะะะะะะ !!!!!! .............




-------ขอบคุณน้าาาที่อ่านจบ เพราะเป็นการเขียนกระทู้ยาวมากกกกกกกครั้งแรก นึกเรื่องที่ผ่านมาไปพิมไปไม่ได้กลับไปอ่านเลย อาจจะมีงงไม่รู้เรื่องบ้างก็มีน้ำๆมากกว่าเนื้อๆบ้าง 55555ต้องขอโทษด้วยน้าาาาา ยิ้ม ----------