ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ
เราเลิกกับแฟนเรานานแล้วค่ะ ช่วงที่เราเลิกกับเขาเรารู้สึกแย่มาก เสียใจแรงพอวันนึงเขาก็กลับมาคุยกับเราแต่ไม่คบนะคะ เราเลิกกันเพราะแฟนเก่าข องเขา เหมือนเขาไม่เคยลืม จนเขาและกลุ่มเพื่อนๆได้ไปเที้ยวด้วยกัน เขาก็พาลใส่เราเรื่องที่เราไม่เคยผิดกลายเป็นผิดมาก จนเราทนไม่ไหวขอเลิกกับเขา ก็เหมือนเขาจะรอคำนี้มานาน เราเสียใจมากไม่คิดว่าเขาจะยอมเลิกกับเราง่ายๆขนาดนั้น เราก็เริ่มกระจ่างขึ้นกว่าเดิม เราร้องไห้ฟูมฟายเรากลายเป็นคนงี่เง่า แต่เราพยายามทำให้ทุกอย่างดูปกติสุขคะ จนวันนึงเราตัดสินใจคุยกับเขาอีกครั้ง เพราะเขาเป็นคนบอกว่า"
เลิกกันแล้วไม่จำเป็นต้องเป็นคนไม่รู้จักกันหนิ เค้ากับแฟนเก่ายังเป็นเพื่อนกันได้เลย " ในใจตอนนั้นคิดนะทำไมต้องเอาเราไปเปรียบด้วย เอ่อแต่ก็คิดถึงอะเลยคุยเหมือนเดิมทรมานนะที่คนเคยๆทำอย่างเคยๆไม่ได้ เราก็คุยมาแบบพี่น้อง จนถึงจุดๆนึงเราไม่ไหวแล้วไม่อยากคิดถึงเราก็ดราม่าไป เขาก็กลับมาหาเราอีกครั้งนึง พอวันรุ่งขึ้นเราดูอาการแล้วถามเขาว่า "
แกพร้อมที่จะมีเราจริงๆหรอ " เท่านั้นแหละค่ะ เราก็กลายเป็นของเก่าทันทีแล้วก็พูดคำเดิมว่าให้เราเป็นพี่น้องกันไปแบบเดิม คือเราไม่ได้อยากคุยกับเขาแบบนี้ เราต้องรู้เรื่องทุกอย่างที่เขาทำ ไปไหนมาไหนกับคนอื่นที่เราไม่รู้จัก กินนี่ทำนู่นมา เราก็ไม่มีสิทธิ์หึงหวงเขาอ่ะ แล้วเขาก็ยังจะมาทำดีกับเราเหมือนเดิมอีก ให้ความหวังเราทางอ้อมชัดๆ มารับไปส่งเรากลับบ้านงี้ใครไม่คิดบ้างอ่ะ จนวันนึงเราหลุดพูดไปว่าเรารู้สึกแย่มากๆเลยนะที่แกไปกับคนอื่นแล้วเราต้องรู้อ่ะ เพราะในใจเราก็รู้อยู่แล้วว่ากลุ่มเพือนของเขามีแฟนเก่าเขาอยู่ด้วย ยังไงเขาก็ไปด้วยกัน เราหลุดพูดไปอย่างใจหายเขาก็หมือนจะเฟลเราที่เราพูดแบบนั้นไปแต่ทำไงได้อ่ะ เราทนมานานแล้ว อีกไม่กี่วันก็คบรอบเรากับเขาแล้ว เราอยากเลิกติดต่อกับเขามากๆ ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เราจะทำไงดี เราไม่รู้จะทำไง เราเคยบอกเขานะว่าเราไท่อยากคุยเราลืมเขาไม่ได้สักที เขาก็ทำเป็นพูดเล่นตลอดเลย เราเหนื่อยแล้ว ...
มีใครรู้วิธีลืมแฟนเก่าบ้าง บอกเราที :(
ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ
เราเลิกกับแฟนเรานานแล้วค่ะ ช่วงที่เราเลิกกับเขาเรารู้สึกแย่มาก เสียใจแรงพอวันนึงเขาก็กลับมาคุยกับเราแต่ไม่คบนะคะ เราเลิกกันเพราะแฟนเก่าข องเขา เหมือนเขาไม่เคยลืม จนเขาและกลุ่มเพื่อนๆได้ไปเที้ยวด้วยกัน เขาก็พาลใส่เราเรื่องที่เราไม่เคยผิดกลายเป็นผิดมาก จนเราทนไม่ไหวขอเลิกกับเขา ก็เหมือนเขาจะรอคำนี้มานาน เราเสียใจมากไม่คิดว่าเขาจะยอมเลิกกับเราง่ายๆขนาดนั้น เราก็เริ่มกระจ่างขึ้นกว่าเดิม เราร้องไห้ฟูมฟายเรากลายเป็นคนงี่เง่า แต่เราพยายามทำให้ทุกอย่างดูปกติสุขคะ จนวันนึงเราตัดสินใจคุยกับเขาอีกครั้ง เพราะเขาเป็นคนบอกว่า"เลิกกันแล้วไม่จำเป็นต้องเป็นคนไม่รู้จักกันหนิ เค้ากับแฟนเก่ายังเป็นเพื่อนกันได้เลย " ในใจตอนนั้นคิดนะทำไมต้องเอาเราไปเปรียบด้วย เอ่อแต่ก็คิดถึงอะเลยคุยเหมือนเดิมทรมานนะที่คนเคยๆทำอย่างเคยๆไม่ได้ เราก็คุยมาแบบพี่น้อง จนถึงจุดๆนึงเราไม่ไหวแล้วไม่อยากคิดถึงเราก็ดราม่าไป เขาก็กลับมาหาเราอีกครั้งนึง พอวันรุ่งขึ้นเราดูอาการแล้วถามเขาว่า "แกพร้อมที่จะมีเราจริงๆหรอ " เท่านั้นแหละค่ะ เราก็กลายเป็นของเก่าทันทีแล้วก็พูดคำเดิมว่าให้เราเป็นพี่น้องกันไปแบบเดิม คือเราไม่ได้อยากคุยกับเขาแบบนี้ เราต้องรู้เรื่องทุกอย่างที่เขาทำ ไปไหนมาไหนกับคนอื่นที่เราไม่รู้จัก กินนี่ทำนู่นมา เราก็ไม่มีสิทธิ์หึงหวงเขาอ่ะ แล้วเขาก็ยังจะมาทำดีกับเราเหมือนเดิมอีก ให้ความหวังเราทางอ้อมชัดๆ มารับไปส่งเรากลับบ้านงี้ใครไม่คิดบ้างอ่ะ จนวันนึงเราหลุดพูดไปว่าเรารู้สึกแย่มากๆเลยนะที่แกไปกับคนอื่นแล้วเราต้องรู้อ่ะ เพราะในใจเราก็รู้อยู่แล้วว่ากลุ่มเพือนของเขามีแฟนเก่าเขาอยู่ด้วย ยังไงเขาก็ไปด้วยกัน เราหลุดพูดไปอย่างใจหายเขาก็หมือนจะเฟลเราที่เราพูดแบบนั้นไปแต่ทำไงได้อ่ะ เราทนมานานแล้ว อีกไม่กี่วันก็คบรอบเรากับเขาแล้ว เราอยากเลิกติดต่อกับเขามากๆ ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เราจะทำไงดี เราไม่รู้จะทำไง เราเคยบอกเขานะว่าเราไท่อยากคุยเราลืมเขาไม่ได้สักที เขาก็ทำเป็นพูดเล่นตลอดเลย เราเหนื่อยแล้ว ...