คบกันมาไม่เคยทะเลาะกันเลย เพราะเรายอมไง ยอมเป็นตัวเลือกตั้งแต่แรก !!

เรารู้จัก ผช คนนึงมาจะ1ปี เราก็ไม่ได้รู้ตั้งแต่แรกนะว่าเขามีแฟนแล้ว เราเพิ่งมารู้ที่หลังเราเสียใจมากๆอ่าที่ความรู้สึกเรามันแบบเยอะเกินไปมากๆแล้วอ่า จากนั้นเราก็เริ่มตั้งสตินะช่วงแรกๆที่รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว พยายามจะเปลี่ยนความคิดเปลี่ยนการคุยเปลี่ยนสถานะ แต่เราทำทุกอย่างที่เราคิดไม่ได้เลย เราเป็นห่วงเค้าเราคิดถึงเค้าตลอดเวลา เช้ามาก็ต้องไลน์ถามอยู่ไหนทำอะไรกินข้าวหรือยังเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกๆจนถึงปัจจุบัน เค้าดีกับเราทุกอย่างจะไปไหนทำอารัยตามใจเราทุกอย่าง ขนาดเค้าอยู่กับแฟนเค้ายังไลน์ถามตลอด อยู่ไหนทำอะไรกลับบ้านหรือยัง เรารักเค้ามากจนยอมทุกอย่างได้เลยอ่ะ ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีสถานะเลยก็ตาม เราต่างจากเมื่อก่อนมากอ่าเมื่อก่อนนะเราเป็น ผญ ที่งี่เง่าเอาแต่ใจไม่มีเหตุผลคนนึงเลยล่ะ ต้องให้ได้ดั่งใจทุกอย่างทะเลาะกับแฟนคนเก่าตลอด แต่เราลองมาย้อนมองตอนนี้ทำไมเราถึงไม่กล้าที่จะงี่เง่าหรืองอนไม่มีเหตุผลกับผู้ชายคนนี้เลยล่ะ เรายอมเค้าทุกอย่างเลย ทั้งๆที่บ้างครั้งเราน้อยใจเค้ามากเราอยากให้เค้าเห็นใจเราบ้าง แต่เราไม่กล้าที่จะแสดงอากาศแบบนั้นออกมาเลยนะ เรารอเค้าทักไลน์ เรารอเค้าโทมา เรารอเค้ามาหา เรารอเค้าได้ทุกอย่างเลย เราก็สงสัยตัวเองนะ ว่าทำไมความรู้สึกเรามันถึงยอมคนๆนึงได้มากขนาดนี้ ?