ท้ายสวนบ้านเพื่อน

เรื่องนี้ เป็นเรื่องเล่าจากเพื่อนผม (ปนจินตนาการหลอนบ้า ๆ บอ ๆ ด้วยมั้ง) แต่ผมฟังแล้วว่ามันสนุกดี เลยเอามาเล่าให้ฟังครับ อ่านสนุก ๆ เพลิน ๆ  
ละกันนะครับ ผมเริ่มเลย

เพื่อนผมคนนี้สมมติชื่อ เอก อายุเท่ากันกับผม (ตอนที่เล่าเรื่องนี้เราอายุ 24 ครับ) บ้านเอกอยู่นนทบุรี อยู่ในสวน การเดินทางระหว่างบ้านและ
ที่ทำงานก็ต้องนั่งเรือ นั่งรถเมล์ คือค่อนข้างลำบาก ยิ่งหน้าฝนไม่ต้องพูดถึง เอกเลยมาเช่าห้องอยู่แถวบ้านผม (ซอยเดียวกัน) ด้วยความที่วัยใกล้เคียง
เจอกันบ่อยบางครั้งดึก ๆ ไปเที่ยวกลับมาเจอกัน ก็ยิ้มให้กันจากนั้นก็พูดคุยรู้จักกัน พอวันศุกร์ก็นัดกันไปเที่ยวหลังเลิกงาน แล้วกลับบ้านพร้อมกัน
เอกเป็นคนง่าย ๆ ตลก ๆ คล้าย ๆ กับผมครับ คุยกันก็พากันขำขัน

จนมีอยู่วันนึง เดินกลับเข้าซอยบ้านด้วยกันประมาณ 3-4 ทุ่มแหละ เดินเข้าปากซอย ผมก็เล่าให้เอกฟังว่า กรูเคยเจอผีในซอยนี้
(ชี้มือไปซอยตันด้านซ้าย) ตอนอายุประมาณ 11-12 ขวบ ขี่จักรยานออกมาซื้อหนังสือ พ่อไม่ให้ออก ก็ดื้อจะออกมา จนเจอดี จับไข้ จักรยานล้ม
เข่าแตกแหกปากร้องไห้ลากจักรยานกลับบ้าน ก็หัวเราะเฮฮาโฮกฮากตามประสาคนกรึ่ม ๆ ครับ เดินมาเรื่อย ๆ
*สองข้างทางเป็นบ้านปลูกครับ รั้วรอบขอบชิด จะมีต้นไม้สูงเลยรั้วมาบ้าง*
ไอ้เอกมองต้นไม้ข้างหน้าแล้วพูดว่า เฮ้ยยxx… (ขื่อผม) เห็นต้นไม้ย้อย ๆ ออกมาจากรั้วแล้วถ้ามีหัวคนโผล่มาด้วย เมริงว่าคนหรือผีว๊ะ ?
อ้าวกรูก็เผ่นซิ ไม่มานั่งพิสูจน์หลักฐานหรอก 5555... สองคนเดินไปจนถึงร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดแถวบ้าน *ร้านนี้ร้านโปรดเลย อร่อยมาก
เพื่อนมาเที่ยวบ้านทีไรก็ต้องกินร้านนี้ ส่วนอาซิ่มเจ้าของร้านก็ชอบครับ เวลาผมพาเพื่อนมากินดึก ๆ ก็เหมือนอยู่เป็นเพื่อนแกด้วย*