แอบรัก แต่ไม่กล้าบอก เฝ้ามองอยู่ห่างๆๆ

คือ เราแอบชอบเค้าตั้งแต่เราอยู่ปี 1แร่ะ ตอนนี้ก้ออยุ่ปี 2 ก้อยังแอบชอบเค้าอยู่ ตั้งแต่นั้นมาเราคอยแอบมองเค้าตลอด .....ไม่ว่าเค้าจะไปไหน ต้องมีเราอยู่ทุกที แบบห่างๆน่ะ เราเป็นคนที่ว่า บ้า ๆบอๆ ติ่งต๊องหน่อยย ชอบกวนประสาทคนทั่วไป เราก้อแค่คิดเล่นๆว่าถ้าไปแกล้งคุยกับเค้า เค้าจะยอมคุยกับเราไหมน่ะ แค่คิดก้อสนุกแล้วว แต่มันก้อแค่ความคิดน่ะ เราไม่กล้าไปหรอก!!!!! ก้อคงงแอบรัก แอบมอง เค้าอยู่ห่างงๆๆ มีอยู่วันหนึ่งเราได้ไปเห็นเค้ากับผู้หญิงคนไหนไม่รู้ เราก้อแอบคิดไปว่า สงสัยแฟนเค้าม้างงงงง ...... เราก้อแอบเศร้า เซ็ง โดดเดี่ยว ในเวลาเดียวกันน แต่เราก้อคิดไม่ผิดหรอกน่ะ เพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนของเค้าจริงๆๆ เพื่อนเราแอบกระซิบมาบอกเราว่า คนที่แอบชอบอยู่นั้นมีแฟนแล้ว รักแฟนมากกกกกด้วยยย
เราก้อรุ้สึกนอยเลยยยหลังจากได้ยินแบบนั้น พอเย็นวันนั้นเราไม่ออกจากห้องเลยย ได้แต่นั่งนอนร้องไห ได้บอกตัวเองว่า ไม่คู่ควรกับเค้าหรอก แฟนเค้า ทั้ง สวย ทั้งน่ารัก ทั้งขาว ทั้งหุ่นดี เค้าไม่มองคนอย่างหรอก นั้น  ทั้งไม่สวย ทั้งขี้เหร่ สู้เเฟนเค้าไม่ได้สักอย่างงงงงงงง พูดแล้วจะร้องไห เจ็บน่ะ เป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้ก้อยังชอบอยู่ไม่รู้ทำไม ยังชอบ ตัดใจไม่ได้สักที จะทำไงดีให้เราเลิกแอบชอบเค้าเนี่ยะ ใครก้อได้ช่งยบอกที ?

ปล. ถ้าหากผิดพลาดประการใดก้อต้องขอโทษด้วยน่ะห้ะ มือใหม่