เรื่อง: ถนนดงดิบ
ประเภท: สยองขวัญ
(ลองเขียน)
"เส้นทางบางสาย ไม่ได้มีไว้เพื่อจะให้ผ่านไป..."
ณ ถนนสายหนึ่งอันห่างไกลตัวเมือง ทอดยาวตัดผ่านป่าทึบในยามค่ำคืนที่มืดมิด
"สุทิน"ขับรถหรูพร้อมกับ"ไอริน" สาวสวยสะพรั่งที่ติดรถมาด้วยกัน ทั้งคู่พึ่งจะเคยพบกันและกำลังกลับมาจากงานเลี้ยงสังสรรค์ที่จัดขึ้น
ในผับแห่งนึงในตัวเมือง ความดึงดูดทางเพศของไอรินแค่แรกพบ ทำให้สุทินไม่อาจปฎิเสธแรงผลักดันทางธรรมชาติของชายหนุ่มที่ต้องการสาวสวยมาเคียงข้างกายในยามค่ำคืนแบบนี้ได้
รถของสุทินขับผ่านถนนที่ทอดยาวเข้าไประหว่างป่าที่ดูมืดมิดและน่ากลัว ชวนให้สยองขวัญ
แค่คิดว่าต้องหยุดกลางคันแล้วต้องออกไปข้างนอกก็ชวนให้ขนพองสยองเกล้าแล้ว "ข้างนอกน่ากลัวจังเลยนะคะ พี่สุทิน" ไอรินกล่าวด้วยน้ำเสียงและแววตาที่เว้าวอนมาหาสุทิน อาจจะเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล หรือ แรงขับดันทางเพศ หรืออาจจะทั้งคู่ ที่ทำให้ไอรินเป็นได้ถึงขนาดนี้ "ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ผมขับผ่านทางนี้ทุกวัน บ้านผมอยู่ข้างในนี้แหละ เป็นส่วนตัวดี" สุทินกล่าวปลอบใจเชิงอวดอ้างความมั่งคั่งที่ตัวเองมีบ้านตากอากาศส่วนตัวแบบนี้
รถของสุทินขับผ่านไปอย่างรวดแล้ว ทำให้ไอรินรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นมากหากเพราะมันอยู่กลางฉากหลังที่เป็นป่ารกทึบดำทะมึนแบบนี้ จะได้พ้นๆออกไปเร็วๆสักที แต่ความอบอุ่นใดเหล่าจะสู้สายตาของสุทินที่มองมาหาไอรินตอนนี้ได้
ทันใดนั้นเอง เมื่อสุทินหันหน้ากลับมามองทางข้างหน้า รถของเขาก็ปะทะกับบางสิ่งบางอย่างเข้าอย่างรุนแรง!
หน้ากระจกของรถถูกสาดกระเจิงด้วยเลือดที่แดงฉ่ำอย่างรุนแรง จนสุทินและไอรินเกือบจะช็อคจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่ สุทินรีบหักพวงมาลัยรถและจอดรถเพื่อระงับสติชั่วครู่
"แฮ่ก แฮ่ก บ้าจริง ชนอะไรว่ะเนี่ย"สุทินตะโกนออกมา จากนั้น สุทินและไอรินเปิดประตูเพื่อที่จะลงมาดูความเสียหาย และดูว่า สิ่งมีชีวิตที่ถูกชนเมื่อครู่ คือตัวอะไร และทันใดนั้นเอง ทั้งสุทินและไอริน ต่างหน้าซีดและขนหัวลุกกันทั้งคู่จนไม่อาจเก็บอาการได้อยู่ "หมานี่หว่า อี๋ ไส้ทะลักเลย" สุทินกล่าว
ไอรินได้แต่ยืนตัวสั่นเพราะความกลัว อีกทั้งบรรกาศรอบข้างเต็มไปด้วยป่าทึบที่ไม่น่าวางใจ เมื่อเจอสิ่งที่อยู่ต่อหน้ายิ่งทำให้ดูคลื่นไส้และชวนขนพองสยองเกล้าสุดๆ
จากนั้นสุทินจึงตัดสินใจลากซากเจ้าสุนัขที่เละเทะจากการชนจนไส้และเครื่องในทะลักทะล้นออกมาไปไว้ในป่าข้างทาง "อุบาทว์จริงๆ เหม็นก็เหม็น ไอหมาบ้าเอ้ย" สุทินสบถออกมา เพราะคาวเลือดและความเหม็นคลุกเคล้าให้หนุ่มเนี๊ยบอย่างเขาต้องแปดเปื้อนด้วยของสกปรกอย่างเลือดหมาโสโครกนี่
ฉึบ!!! อึก!!!
เสียงปริศนาเหมือนการสับหรือการกระแทกอะไรสักอย่าง ดังก้องอยู่ด้านหลังของสุทิน ทำให้เขาขนหัวลุก ตาเบิกโพลงและสั่นสะท้านเย็นหวาบไปทั่วร่าง และเมื่อเขาหันไป กับต้องตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างสุดขีดยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดที่ผ่านมา ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าสุทิน คือ สิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายสุนัขที่เขาชนมันเมื่อครู่ แต่มันยืนสองขาได้เหมือนมนุษย์! นัยน์ตา-ถมืงทึง ขณะที่ขาหน้าที่คล้ายมือมนุษย์ของมันจับขาไอรินและลากศพของไอรินที่ถูกทุบจนเละเทะ สมองออกมากองหยดย้อยกระจายเต็มพื้นถนน ลากร่างอันสยดสยองของไอรินเข้าป่าไป...
แบบเดียวกับที่สุทินทำกับสุนัขตัวนั้น...
-จบ-
ครับ นี้คือเรื่องสั้น(ที่ไม่ใช่เรื่องแรก)ที่ผมได้ลองเขียนดู โดยแต่ละเรื่องไม่เคยปล่อยออกมาให้ใครได้อ่านซักที(อาย) กระทู้นี้จึงเป็นครั้งแรกที่ได้เอามาลง อยากทราบความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญหรือผู้ชื่นชอบการอ่านนิยายทั่วๆไป ว่ามีจุดใดบกพร่องและต้องแก้ไขบ้าง สามารถติได้ทุกอย่างครับ ขอบคุณครับ
►ถนนดงดิบ◄
ประเภท: สยองขวัญ
(ลองเขียน)
ณ ถนนสายหนึ่งอันห่างไกลตัวเมือง ทอดยาวตัดผ่านป่าทึบในยามค่ำคืนที่มืดมิด
"สุทิน"ขับรถหรูพร้อมกับ"ไอริน" สาวสวยสะพรั่งที่ติดรถมาด้วยกัน ทั้งคู่พึ่งจะเคยพบกันและกำลังกลับมาจากงานเลี้ยงสังสรรค์ที่จัดขึ้น
ในผับแห่งนึงในตัวเมือง ความดึงดูดทางเพศของไอรินแค่แรกพบ ทำให้สุทินไม่อาจปฎิเสธแรงผลักดันทางธรรมชาติของชายหนุ่มที่ต้องการสาวสวยมาเคียงข้างกายในยามค่ำคืนแบบนี้ได้
รถของสุทินขับผ่านถนนที่ทอดยาวเข้าไประหว่างป่าที่ดูมืดมิดและน่ากลัว ชวนให้สยองขวัญ
แค่คิดว่าต้องหยุดกลางคันแล้วต้องออกไปข้างนอกก็ชวนให้ขนพองสยองเกล้าแล้ว "ข้างนอกน่ากลัวจังเลยนะคะ พี่สุทิน" ไอรินกล่าวด้วยน้ำเสียงและแววตาที่เว้าวอนมาหาสุทิน อาจจะเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล หรือ แรงขับดันทางเพศ หรืออาจจะทั้งคู่ ที่ทำให้ไอรินเป็นได้ถึงขนาดนี้ "ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ผมขับผ่านทางนี้ทุกวัน บ้านผมอยู่ข้างในนี้แหละ เป็นส่วนตัวดี" สุทินกล่าวปลอบใจเชิงอวดอ้างความมั่งคั่งที่ตัวเองมีบ้านตากอากาศส่วนตัวแบบนี้
รถของสุทินขับผ่านไปอย่างรวดแล้ว ทำให้ไอรินรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นมากหากเพราะมันอยู่กลางฉากหลังที่เป็นป่ารกทึบดำทะมึนแบบนี้ จะได้พ้นๆออกไปเร็วๆสักที แต่ความอบอุ่นใดเหล่าจะสู้สายตาของสุทินที่มองมาหาไอรินตอนนี้ได้
ทันใดนั้นเอง เมื่อสุทินหันหน้ากลับมามองทางข้างหน้า รถของเขาก็ปะทะกับบางสิ่งบางอย่างเข้าอย่างรุนแรง!
หน้ากระจกของรถถูกสาดกระเจิงด้วยเลือดที่แดงฉ่ำอย่างรุนแรง จนสุทินและไอรินเกือบจะช็อคจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่ สุทินรีบหักพวงมาลัยรถและจอดรถเพื่อระงับสติชั่วครู่
"แฮ่ก แฮ่ก บ้าจริง ชนอะไรว่ะเนี่ย"สุทินตะโกนออกมา จากนั้น สุทินและไอรินเปิดประตูเพื่อที่จะลงมาดูความเสียหาย และดูว่า สิ่งมีชีวิตที่ถูกชนเมื่อครู่ คือตัวอะไร และทันใดนั้นเอง ทั้งสุทินและไอริน ต่างหน้าซีดและขนหัวลุกกันทั้งคู่จนไม่อาจเก็บอาการได้อยู่ "หมานี่หว่า อี๋ ไส้ทะลักเลย" สุทินกล่าว
ไอรินได้แต่ยืนตัวสั่นเพราะความกลัว อีกทั้งบรรกาศรอบข้างเต็มไปด้วยป่าทึบที่ไม่น่าวางใจ เมื่อเจอสิ่งที่อยู่ต่อหน้ายิ่งทำให้ดูคลื่นไส้และชวนขนพองสยองเกล้าสุดๆ
จากนั้นสุทินจึงตัดสินใจลากซากเจ้าสุนัขที่เละเทะจากการชนจนไส้และเครื่องในทะลักทะล้นออกมาไปไว้ในป่าข้างทาง "อุบาทว์จริงๆ เหม็นก็เหม็น ไอหมาบ้าเอ้ย" สุทินสบถออกมา เพราะคาวเลือดและความเหม็นคลุกเคล้าให้หนุ่มเนี๊ยบอย่างเขาต้องแปดเปื้อนด้วยของสกปรกอย่างเลือดหมาโสโครกนี่
เสียงปริศนาเหมือนการสับหรือการกระแทกอะไรสักอย่าง ดังก้องอยู่ด้านหลังของสุทิน ทำให้เขาขนหัวลุก ตาเบิกโพลงและสั่นสะท้านเย็นหวาบไปทั่วร่าง และเมื่อเขาหันไป กับต้องตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างสุดขีดยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดที่ผ่านมา ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าสุทิน คือ สิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายสุนัขที่เขาชนมันเมื่อครู่ แต่มันยืนสองขาได้เหมือนมนุษย์! นัยน์ตา-ถมืงทึง ขณะที่ขาหน้าที่คล้ายมือมนุษย์ของมันจับขาไอรินและลากศพของไอรินที่ถูกทุบจนเละเทะ สมองออกมากองหยดย้อยกระจายเต็มพื้นถนน ลากร่างอันสยดสยองของไอรินเข้าป่าไป...
แบบเดียวกับที่สุทินทำกับสุนัขตัวนั้น...
-จบ-
ครับ นี้คือเรื่องสั้น(ที่ไม่ใช่เรื่องแรก)ที่ผมได้ลองเขียนดู โดยแต่ละเรื่องไม่เคยปล่อยออกมาให้ใครได้อ่านซักที(อาย) กระทู้นี้จึงเป็นครั้งแรกที่ได้เอามาลง อยากทราบความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญหรือผู้ชื่นชอบการอ่านนิยายทั่วๆไป ว่ามีจุดใดบกพร่องและต้องแก้ไขบ้าง สามารถติได้ทุกอย่างครับ ขอบคุณครับ