เนื่องจากไปดูหนังเรื่องนี้ก็รอบสองแล้ว เลยคันปากอยากจะรีวิว..
ในตอนแรกเห็นทรีลเลอร์แล้วคิดว่าแป้กแน่ๆ มุขก็ธรรมดา เลยตัดสินใจว่าขอบาย
แต่ว่าบังเอิญได้รับตั๋วฟรีไปดูรอบสื่อ เลยกะว่าลองดูไหนๆก็ดูฟรี ปรากฎว่า
ในตอนแรกของหนังมีการไทด์อินสินค้าอย่างเนียนๆไปได้อีก โดยเปรียบเทียบกับการแบ่งฐานันดรต่างๆในโรงเรียน
เรื่องเปิดมาว่า ป๋อง เป็นอย่างที่เห็นกันในทรีลเลอร์คือ ไร้ตัวตน ไม่ขึ้นสแตนยังไม่มีใครรู้ แอบชอบมิ้ง ตัวท็อปของโรงเรียน ป๋องได้แต่แอบมองมิ้งเงียบๆจากมุมของตัวเอง มโนเอามิ้งมาวาดรูปเป็นเล่มๆ ซึ่งหนังเล่ามาถึงจุดนี้ก็แบบโห มันจริงๆนะสำหรับคนไร้ตัวตน
จนหนังสือที่ป๋องวาดไปถึงมือมิ้ง สุดท้ายมิ้งไม่อยากเข้าใกล้ป๋อง ป๋องโกรธตามหาคนที่เอาหนังสือไปให้มิ้ง ว่าคือใคร
จนป๋องได้รู้จักกับเมย์ไหน แล้วก็สุดท้ายกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน แล้วก็ช่วยซึ่งกันและกัน
ในขณะที่ความสัมพันธ์ของเมย์ไหนกับพี่เฟมกำลังค่อยๆเคือบหน้า ความสัมพันธ์ของป๋องกับมิ้งยิ่งแย่ลง
สุดท้ายก็ตามแบบหนังรัก "เพอร์เฟคแค่ไหน ก็แพ้ใกล้ชิด"
จำได้ว่าตอนจบนี่คนกรี้ดกันลั่นโรงง คือฟินจริงๆ
ข้อคิดของเรื่องนี้ : สมัยนี้มีคนมากมายที่อยากทำอะไรที่เปลี่ยนแปลงสิ่งเดิมๆ แต่แค่ขาดความมั่นใจ จนสุดท้ายต้องมานั่งเสียใจว่า ทำไมเราไม่ทำตั้งแต่แรก หนังเรื่องนี้อาจเป็นแรงผลักดันให้คุณกล้าทำในสิ่งที่เปลี่ยนแปลงมากขึ้น
การแสดงของนักแสดงหลักทั้ง 4 คนดีมากๆ โดยเฉพาะแบงค์ ไม่คิดว่าจะแสดงดีขนาดนี้ คนอื่นๆก็เล่นดีมากๆ มุขมีไม่ขาด
ข้อติก็มี คือ ไม่ค่อยเน้นเรื่องฐานันดรในช่วงหลังๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้หนังน่าเบื่อเท่าไหร่
รักหนังเรื่องนี้มากๆ อยากชวนไปปดูจริงๆ