กระทู้นี้
ขอเขียนในลักษณะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นนะคะ
ถ้าเพื่อนๆมีประสบการณ์ หรือความคิดเห็น
ก็มาแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ ^^
เกริ่นก่อนว่า ดิชั้นเป็นผู้หญิง
ที่ชอบแต่งตัวแบบผู้ชาย
ไม่ชอบใส่กระโปรง
เพราะไม่คล่องตัวเวลาทำงาน
(เป็นผู้ช่วยพยาบาล)
แต่ก่อนหน้านี้สองสามปีก่อน
เคยทำงานร้านสะดวกซื้อ
เป็นพนักงานพาร์ทไทม์นะคะ
ตอนนั้นเนี่ย ก็ตัดผมสั้น แต่งตัวแมนๆแล้ว
แต่ไหนแต่ไร ก็รู้สึกดีกับผู้หญิงนะคะ
แค่ก็ไม่รังเกียจอะไรผู้ชาย
เคยมีคนมาจีบตอนทำงานร้านสะดวกซื้อ
เป็นหนุ่มกู้ภัยในเขตที่ดิชั้นทำงานอยู่
ดิชั้นเคยบอกเขาแล้วว่า
"เราไม่ชอบผู้ชาย...พี่อย่าจีบหนูเลย"
(ตอนนั้นเราคิดว่าไม่มีทางชอบผู้ชายได้)
แต่เขาก็ไม่ลดละ ยังมาหาเรื่อยๆ
มาคุยมาหยอกประจำ
จนวันนึง
เรากำลังเติมของอยู่หลังร้าน
เขาเข้ามาคุยด้วย (ตามปกติ)
และวันนั้นเขาก็บอกเราว่า
ทำไมถึงเป็นพี่ไม่ได้
เพราะพี่เป็นผู้ชายหรอ?
ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไร
แต่เขากลับกระชากเราไปจูบ
ซึ่งแปลกใจที่เราก็ไม่ได้ผลักไสอะไร
ไม่ได้รังเกียจ
จนสุดท้ายเราก็หยุดและบอกให้ไป
เพราะเราทำงานอยู่ ใครมาเห็นคงไม่เหมาะ
หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลย จนเราย้ายร้าน
เขาก็มาเจอตอนอยู่ที่ร้านใหม่
เขาก็คุยปกติ ยังตามซื้อของให้อะไรให้
จนตอนหลังเราลาออกมา
ทำงานที่ประจวบแทนก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย
ต่อมาเราก็เปลี่ยนงานมาเป็นผู้ช่วยพยาบาล
แต่ไม่ได้ทำงานรพ. ทุกวันนี้ทำงานอยู่บ้านของคนป่วย
ซึ่งหัวใจเจ้ากรรม ดันทำให้เราไปแอบรักลูกสาวคนไข้
ที่ทำงานราชการ แต่หลังๆเราก็ไม่ได้อะไรกับเขาเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้
พอตอนนี้ ก็มีเพื่อนคนนึง ที่รู้จักกันเพราะอยู่ใกล้ๆกัน
เป็นเพื่อนผู้ชาย รู้จักตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แรกๆ
ไปๆมาๆ ก็สนิทกัน มีะไรก็บอกกัน ปรึกษากัน
และเขาก็บอกกับเราว่า "เราชอบแกว่ะ"
เราไม่รู้จะทำไงเลยตอบไปว่า
"จะมาชอบเราทำไม? เราไม่ได้ชอบผู้ชาย"
แต่มันตอบว่ามันไม่เชื่อ มันบอกมันรู้จักเราดี
มันบอกว่าเราแค่ทำตัวเหมือนแต่ไม่ใช่
มันรู้สึกว่า เราเหมือนผู้หญิงมากกว่า
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีก
เราก็เก็บมาคิดว่า ทำไมเราถึงดูแปลกๆ
จะหญิงก็ได้ จะชายก็ได้ งั้นหรือ?
ไม่ค่ยเข้าใจตัวเองว่าจริงแล้วเราชอบผู้หญิง
แล้วทำไมตอนจูบกับผู้ชาย เรากลับไม่รังเกียจ แต่ก็ไม่เขินเลย รู้สึกสับสนเพศตัวเอง 555+
ยังไงก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ
เคยสับสนเพศของตัวเองไหมคะ?
ขอเขียนในลักษณะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นนะคะ
ถ้าเพื่อนๆมีประสบการณ์ หรือความคิดเห็น
ก็มาแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ ^^
เกริ่นก่อนว่า ดิชั้นเป็นผู้หญิง
ที่ชอบแต่งตัวแบบผู้ชาย
ไม่ชอบใส่กระโปรง
เพราะไม่คล่องตัวเวลาทำงาน
(เป็นผู้ช่วยพยาบาล)
แต่ก่อนหน้านี้สองสามปีก่อน
เคยทำงานร้านสะดวกซื้อ
เป็นพนักงานพาร์ทไทม์นะคะ
ตอนนั้นเนี่ย ก็ตัดผมสั้น แต่งตัวแมนๆแล้ว
แต่ไหนแต่ไร ก็รู้สึกดีกับผู้หญิงนะคะ
แค่ก็ไม่รังเกียจอะไรผู้ชาย
เคยมีคนมาจีบตอนทำงานร้านสะดวกซื้อ
เป็นหนุ่มกู้ภัยในเขตที่ดิชั้นทำงานอยู่
ดิชั้นเคยบอกเขาแล้วว่า
"เราไม่ชอบผู้ชาย...พี่อย่าจีบหนูเลย"
(ตอนนั้นเราคิดว่าไม่มีทางชอบผู้ชายได้)
แต่เขาก็ไม่ลดละ ยังมาหาเรื่อยๆ
มาคุยมาหยอกประจำ
จนวันนึง
เรากำลังเติมของอยู่หลังร้าน
เขาเข้ามาคุยด้วย (ตามปกติ)
และวันนั้นเขาก็บอกเราว่า
ทำไมถึงเป็นพี่ไม่ได้
เพราะพี่เป็นผู้ชายหรอ?
ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไร
แต่เขากลับกระชากเราไปจูบ
ซึ่งแปลกใจที่เราก็ไม่ได้ผลักไสอะไร
ไม่ได้รังเกียจ
จนสุดท้ายเราก็หยุดและบอกให้ไป
เพราะเราทำงานอยู่ ใครมาเห็นคงไม่เหมาะ
หลังจากนั้นเขาก็หายไปเลย จนเราย้ายร้าน
เขาก็มาเจอตอนอยู่ที่ร้านใหม่
เขาก็คุยปกติ ยังตามซื้อของให้อะไรให้
จนตอนหลังเราลาออกมา
ทำงานที่ประจวบแทนก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย
ต่อมาเราก็เปลี่ยนงานมาเป็นผู้ช่วยพยาบาล
แต่ไม่ได้ทำงานรพ. ทุกวันนี้ทำงานอยู่บ้านของคนป่วย
ซึ่งหัวใจเจ้ากรรม ดันทำให้เราไปแอบรักลูกสาวคนไข้
ที่ทำงานราชการ แต่หลังๆเราก็ไม่ได้อะไรกับเขาเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้
พอตอนนี้ ก็มีเพื่อนคนนึง ที่รู้จักกันเพราะอยู่ใกล้ๆกัน
เป็นเพื่อนผู้ชาย รู้จักตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แรกๆ
ไปๆมาๆ ก็สนิทกัน มีะไรก็บอกกัน ปรึกษากัน
และเขาก็บอกกับเราว่า "เราชอบแกว่ะ"
เราไม่รู้จะทำไงเลยตอบไปว่า
"จะมาชอบเราทำไม? เราไม่ได้ชอบผู้ชาย"
แต่มันตอบว่ามันไม่เชื่อ มันบอกมันรู้จักเราดี
มันบอกว่าเราแค่ทำตัวเหมือนแต่ไม่ใช่
มันรู้สึกว่า เราเหมือนผู้หญิงมากกว่า
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีก
เราก็เก็บมาคิดว่า ทำไมเราถึงดูแปลกๆ
จะหญิงก็ได้ จะชายก็ได้ งั้นหรือ?
ไม่ค่ยเข้าใจตัวเองว่าจริงแล้วเราชอบผู้หญิง
แล้วทำไมตอนจูบกับผู้ชาย เรากลับไม่รังเกียจ แต่ก็ไม่เขินเลย รู้สึกสับสนเพศตัวเอง 555+
ยังไงก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ