ใครเป็นแบบเรามั้ยที่เลิกกับแฟนไป3ปีแล้วยังลืมเขาไม่ได้

นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ ผิดพลาดยังไงต้องขอโทดด้วยนะคะ
- เราขอแทนชื่อแฟนเก่าว่า"เขา"นะ แทนตัวจขกทว่า"เรา"
  เรากับเขาเรียนโรงเรียนเดียวกัน เข้าโรงเรียนนี้พร้อมกัน รู้จักกันตั้งแต่มอ.4 ตอนช่วงมอ.4 เราเคยคบกับเพื่อนกลุ่มเดียวกับเขา แต่คบได้ไม่นานก็ต้องเลิกลากันไปเพราะเพื่อนเขาฮอตมาก ทุกคนในโรงเรียนรู้จักเกือบหมด และด้วยนิสัยที่เจ้าชู้ เลยทำให้เราคบกันได้ไม่นาน พอเลิกกับเพื่อนเขาไป เพื่อนเราก็แนะนำเขาให้เราได้รู้จักเพื่อนเราไปขอเบอร์ ขอmsmมาให้เราคุย แรกๆเราก็คุยๆไปงั้นๆเพราะเบื่อๆเซงๆ แต่พอคุยไปสักพักเริ่มรู้สึกดีเพราะเราสองคนเข้ากันได้ดี นิสัยขี้เล่น เฮฮ่าไปวันๆ เราก็คิดจะเริ่มคุยแบบจริงจัง พอคิดจะจริงจังเขาก็มาบอกกับเราว่า"เขามีแฟนแล้วคบกันก่อนที่จะเข้าโรงเรียนนี้ "เราก็แบบเสียใจอะแอบนอยนิดๆแต่เขากลับบอกเราทิ้งทายว่า"เขากำลังจะเลิกกับแฟนแล้ว" เราก้แอบมีหวังนิดๆป่ะว้ะ แต่เราก็ไม่คิดจะแย่งของๆใคร เราเลยบอกกับเขาไปว่า"ถ้าจะเลิกกันเพราะเราไม่ต้องเลิกนะเพราะเราจะไปเอง"เขาก้บอกว่า"ไม่ๆไม่ใช่เพราะเราเลย สาเหตุเพราะว่าเขาทะเลาะกันบ่อยมากกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง รำคาญเลยอยากเลิก ไม่เกี่ยวกับเรานะ" เราก็เงียบไป แล้วเขาก็บอกกับเราว่า"รอหน่อยนะ" พูดงี้คืออะไร คือจะคบกับเราไปแบบไม่เปิดเผยหรอ งี้เราก็ไม่ต่างจากกิ๊กเลยนะ ถ้าแบบนี้เลิกคุยกันดีกว่า เขาก็ไม่ยอม ยังไงก็ไม่ยอมจบกับเรา (เราเป็นคนขี้ใจอ่อน) เราก็เออๆอยากคุยก็คุยสรุปก็คุยกันไปเรื่อยๆแบบลับๆคุยกันประมาณ 3-4เดือน ก็ยังไม่เลิกกับแฟนเขา เราก็เริ่มจะหงุดหงิดละ เราก็คุยกับเขาเลยว่า"ตกลงจะเอายังไงกันแน่ ทำไมเป็นโลเลแบบนี้ว่ะ จะเลือกใครก็เลือกสักคนดิว่ะ กุจะไปก็ไม่ปล่อยกุไป แล้วแฟนเก่าก็ยังไม่เลิก" คือเราโมโหมากไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยแล้วเขาก็บอกว่า"ขอโทษนะแต่เราไม่รู้จะบอกเลิกแฟนเก่ายังไง แต่เรารักเทอนะ" โอ้ยยยยยย พูดงี้คืออยากเก็บเทอไว้ทั้งสองคนหรอว่ะ ก็อีกเช่นเคยเราใจอ่อนเหมือนเดิม ยอมคุยต่อไป ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่เขากลัวที่สุดคือแฟนเก่าเขาจับได้ว่าเขามีคนอื่นเขาดูเครียดมากกินข้าวไม่ลง หน้าตาเหมือนจะร้องไห้ แฟนเขาโทรหาเขาถามสารพัดว่าแอบคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้จักกันได้ยังไง บลาๆ (เราลืมบอกไปว่าเขากับแฟนเขาคบกันมา4ปี)ตอนเขาคุยกับแฟนเขา เขาก็นั่งอยู่กับเรา เราก็นั่งคุยกับเพื่อนเราไป สักพักเขาก็ยื่นโทรสับมาให้เราบอกว่า"อะ..แฟนเขาอยากคุยด้วย" เอาละไงกุ นี่กุกลายเป็นมือที่สามจริงๆหรอเนี่ย เราก็รับโทรสับเขามาแนบหูแบบเกรงๆนิดนึง เราก็พูดใส่โทรสับ"ฮัลโหล" แฟนเขาก็พูดว่า"ฮัลโหลนี่(เรียกชื่อเรา)นี่เรา(บอกชื่อเขา)นะ.." (เราขอแทนคำพูดที่แฟนเขาคุยกับเรานะ แฟนเขาเรียกเราว่าแกส่วนเราเรียกเขาว่าเธอละกันนะคะ) เราก็ตอบไปว่า"อืม ว่าไง" แฟนเขาก็บอกว่า"แก..เราขอเขาคืนได้มั้ยเรารักเขามากอะ เราคบกันมา4ปีแล้ว เราไม่อยากเสียเขาไปแกเข้าใจเราใช่มั้ย" เราก็รีบต้องแบบไม่ต้องคิดเลย"เราไม่คิดจะแย่งของเธออยู่แล้ว เอาคนของเธอคืนไปได้เลย และช่วยบอกเขาด้วยว่าอย่ามาทักเราอีก..เราเข้าใจเธอนะ" พอคุยกับเราเสดเราก็ยื่นโทรสับไปให้เขาคุยกันต่อ สรุปเครียสแล้วนะ เลิกยุ่งกันจริงๆสักทีนะ เราคิดว่าเขาคงกลัวแล้วล่ะ แต่คือเราคิดผิดจ้าหลังจากวันนั้น2วัน เขาก็มานั่งร้องไห้จับมือเราบอกว่าลืมเราไม่ได้ เราก็ถามเขาว่า"แล้วจะให้ทำไง สิ่งนี้คือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว..ตัดใจเถอะนะเราคุยกันได้ไม่นานเดี๋ยวก็ลืมได้เอง" เขาก็บอกเราว่า"ไม่เอาๆๆๆๆๆจะคุยกับเราต่อ"เขาบอกว่าเขาเลือกได้แล้วว่าจะเลือกใครเขาเลือกเราเขาจะบอกเลิกกับแฟนเขา เราก็แบบ!!เห้ยยแกคิดดีแล้วหรอว่ะ คือแฟนเขานิสัยโอเคเลยนะ คุยโทรสับกับแฟนเขาคือเขาวางตัวดีมาก ไม่มีแม้แต่คำด่า
*เดี๋ยวมาต่อนะคะ พิมในมือถือเมื่อยมือมากคะ* ถ้าพิมผิดต้องขอโทดด้วยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่