คือบอกก่อนเลยว่าเรื่องนี้คือเรื่องจริงๆของผมเอง อัดอั้นตันใจอยากพูดออกมา อยากระบาย และอยากจะถามว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างและมีวิธีแก้ไขอย่างไร
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คือผมมีพี่น้องร่วมสายเลือดเดียวกัน 2 คนครับผมเป็นคนน้อง อายุ 19 ปี และพี่ชายของผมอายุจะ 24 แล้ว คือแบบว่าครอบครัวของเราสูญเสียเสาหลักของครอบครัวคือพ่อไปตั่งแต่ผมอายุ 5 ขวบ ทำให้แม่ของผมต้องออกไปทำงานและจากเราไปตั่งแต่เล็กๆ ลืมบอกไปนะครับผมเป็นคนต่างจังหวัด และตอนแยกกันนั้นเราได้ย้ายบ้านจากบ้านของพ่อซึ่งอยู่กับย่า มาอยู่ที่บ้านยายเพราะปัญหาหลายๆอย่าง(เกี่ยวกับญาติพี่น้องฝ่ายพ่อ) แต่พอย้ายมาบ้านยายด้วยความที่พี่ชายผมตอนนั้นเริ่มโตแล้วก็ว่าได้ อาจติดเพื่อนเลยขอย้ายกลับไปอยู่บ้านย่า ทำให้เราทั้งคู่แยกกันครับ!! ทำให้แม่ทำงานแล้วก็ต้องส่งเงินมาให้เราทั้งคู่แบ่งออกเป็น 2 ทาง คือให้ทางยาย กับย่า (ผมสงสารแม่ผมมากแต่พี่ผมไม่รู้มันคิดอะไร) จึงการเลี้ยงดูของเราก็ต่างกัน ช่องว่างระหว่างพี่น้องเริ่มกว้างขึ้น เชื่อไหมครับว่าตลอดระยะเวลาหลายปีมานี้ผมกับพี่แทบไม่คุยกันเลยมองหน้ากันอย่างกะไม่ใช่พี่กับน้อง ส่วนใหญ่เวลาคุยกันมักเป็นฝ่ายผมชวนคุยสะมากกว่า เพราะผมอยากใช้สัมพันธ์ตรงนี้ให้คุ้มค่าที่สุด อยากมีความรู้สึกแบบว่ากูพี่กับน้องรักกันนะช่วยเหลือกันได้เวลามีปัญหาเราคุยกันได้อะไรแบบนี้ แต่ในความเป็นจริงทุกอย่างมันตรงกันข้ามไปหมด ทำให้ผมรู้สึกแย่ กับอะไรแบบนี้มาก ผมพยายามหลายต่อหลายครั้งที่จะสานสัมพันธ์ตรงนี้ เพื่อให้แม่สบายใจ และเพื่ออะไรอีกหลายๆอย่าง แต่ดูเหมือนว่าทุกความพยายามของผมจะสูญเปล่า คือมันจะมักถูกเมินเสมอไป เวลาพี่ชายมีปัญหาผมพยายามชวนคุย ทักเฟสไป ไลน์หา ทุกอย่างคือเงียบ และส่วนใหญ่มักจะจบด้วยคำว่า "เรื่องของกูดิ" ทุกครั้งที่แม่เล่าให้ฟังถึงปัญหาต่างๆ ทุกการกระทำที่ทำร้ายน้ำใจแม่เกี่ยวกับพี่ชาย (พี่ผมอยู่กับแม่ครับส่วนผมยังเรียนอยู่ต่างจังหวัด) ผมก็จะพยายามชวนคุยหาเหตุผลมาคุยด้วยทุกครั้งผมไม่เคยใช้อารมณ์กับมันเลยเพราะบอกแล้วว่าผมจะพยายามสานสัมพันธ์ความเป็นพี่น้องของผมและพี่ แต่ทุกครั้งของความพยายามก็พังไม่เป็นท่าทุกครั้ง ผมควรหยุดดีไหม ควรปล่อยให้มันไปตามทางของมันดีไหม แต่ผมบอกพี่ชายผมว่า แม่และพี่สำคัญกับผมมาก หากวันหนึ่งข้างหน้าต้องเสียแม่ไปแล้วมีพี่ชายแบบนี้ผมนึกไม่ออกเลยว่าความสัมพันธ์ตรงนี้จะได้ใช้หรือปล่าว
........................................................................................................................................................................................................
คุณมีพี่น้องแบบผมหรือปล่าว ??????
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คือผมมีพี่น้องร่วมสายเลือดเดียวกัน 2 คนครับผมเป็นคนน้อง อายุ 19 ปี และพี่ชายของผมอายุจะ 24 แล้ว คือแบบว่าครอบครัวของเราสูญเสียเสาหลักของครอบครัวคือพ่อไปตั่งแต่ผมอายุ 5 ขวบ ทำให้แม่ของผมต้องออกไปทำงานและจากเราไปตั่งแต่เล็กๆ ลืมบอกไปนะครับผมเป็นคนต่างจังหวัด และตอนแยกกันนั้นเราได้ย้ายบ้านจากบ้านของพ่อซึ่งอยู่กับย่า มาอยู่ที่บ้านยายเพราะปัญหาหลายๆอย่าง(เกี่ยวกับญาติพี่น้องฝ่ายพ่อ) แต่พอย้ายมาบ้านยายด้วยความที่พี่ชายผมตอนนั้นเริ่มโตแล้วก็ว่าได้ อาจติดเพื่อนเลยขอย้ายกลับไปอยู่บ้านย่า ทำให้เราทั้งคู่แยกกันครับ!! ทำให้แม่ทำงานแล้วก็ต้องส่งเงินมาให้เราทั้งคู่แบ่งออกเป็น 2 ทาง คือให้ทางยาย กับย่า (ผมสงสารแม่ผมมากแต่พี่ผมไม่รู้มันคิดอะไร) จึงการเลี้ยงดูของเราก็ต่างกัน ช่องว่างระหว่างพี่น้องเริ่มกว้างขึ้น เชื่อไหมครับว่าตลอดระยะเวลาหลายปีมานี้ผมกับพี่แทบไม่คุยกันเลยมองหน้ากันอย่างกะไม่ใช่พี่กับน้อง ส่วนใหญ่เวลาคุยกันมักเป็นฝ่ายผมชวนคุยสะมากกว่า เพราะผมอยากใช้สัมพันธ์ตรงนี้ให้คุ้มค่าที่สุด อยากมีความรู้สึกแบบว่ากูพี่กับน้องรักกันนะช่วยเหลือกันได้เวลามีปัญหาเราคุยกันได้อะไรแบบนี้ แต่ในความเป็นจริงทุกอย่างมันตรงกันข้ามไปหมด ทำให้ผมรู้สึกแย่ กับอะไรแบบนี้มาก ผมพยายามหลายต่อหลายครั้งที่จะสานสัมพันธ์ตรงนี้ เพื่อให้แม่สบายใจ และเพื่ออะไรอีกหลายๆอย่าง แต่ดูเหมือนว่าทุกความพยายามของผมจะสูญเปล่า คือมันจะมักถูกเมินเสมอไป เวลาพี่ชายมีปัญหาผมพยายามชวนคุย ทักเฟสไป ไลน์หา ทุกอย่างคือเงียบ และส่วนใหญ่มักจะจบด้วยคำว่า "เรื่องของกูดิ" ทุกครั้งที่แม่เล่าให้ฟังถึงปัญหาต่างๆ ทุกการกระทำที่ทำร้ายน้ำใจแม่เกี่ยวกับพี่ชาย (พี่ผมอยู่กับแม่ครับส่วนผมยังเรียนอยู่ต่างจังหวัด) ผมก็จะพยายามชวนคุยหาเหตุผลมาคุยด้วยทุกครั้งผมไม่เคยใช้อารมณ์กับมันเลยเพราะบอกแล้วว่าผมจะพยายามสานสัมพันธ์ความเป็นพี่น้องของผมและพี่ แต่ทุกครั้งของความพยายามก็พังไม่เป็นท่าทุกครั้ง ผมควรหยุดดีไหม ควรปล่อยให้มันไปตามทางของมันดีไหม แต่ผมบอกพี่ชายผมว่า แม่และพี่สำคัญกับผมมาก หากวันหนึ่งข้างหน้าต้องเสียแม่ไปแล้วมีพี่ชายแบบนี้ผมนึกไม่ออกเลยว่าความสัมพันธ์ตรงนี้จะได้ใช้หรือปล่าว
........................................................................................................................................................................................................