สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีความทรงจำดีๆของเรากับคนคนนึงมาเล่าให้ฟัง อยากเก็บไว้เป็นตัวอักษรเพราะคิดถึงทีไรก็ยิ้มออกทุกที
เราขอไม่เอ่ยชื่อนะ เรากลัวเขามาเห็นแล้วเขาจะไม่เหมือนเดิมกับเรา เรา..เป็นลูกแม่ค้าค่ะ คนในตลาดนั้นรู้จักเราดีเพราะเราเติบโตมาในตลาด แม่มักพาเราไปขายของด้วยเสมอ ส่วนคนที่เราชอบเขาก็เป็นลูกแม่ค้าเหมือนเราเนี่ยแหละ เหมือนตัวมาด้วยกัน แต่ไม่เคยคุยกันเลย จนมีเรื่องที่ทำให้เราได้พูดคุยกันมากขึ้น
แม่บอกเราว่า "หมูน้อยชอบเรา" (เราขอให้ชื่อสมมติละกัน" เราก็ ฮะ บ้าหรอแม่ไม่ใช่แล้ว เราก็พูดไปแบบนี้ แม่ก็บอกว่าจริงๆ คนที่ตลาดเขาก็รู้กันหมด แต่หมูน้อยมันไม่กล้ามาบอกเรา ตอนนั้นเราไม่ค่อยชอบหน้าหมูน้อยเท่าไหร่หรอก เพราะเราร็สึกว่ามันขี้เก๊กอ่ะ เห็นแล้วหงุดหงิด 5555 แถมยังกวนประสาทอีกต่างหาก เราได้คุยกับเขาตอนที่แม่เรากับแม่เขามานั่งกินส้มตำไก่ย่างด้วยกัน (ถ้าจำไม่ผิด) นิสัยเสียของหมูน้อยคือเขาจะไม่ค่อยเคารพรุ่นพี่สักเท่าไหร่ เรียกรุ่นพี่ไม่มีำว่า พี่ นำหน้า ซึ่งเราก็ไม่ชอบ แล้ววันนั้นเราได้ยินเขาเรียกพี่คนนึงที่เป็นลูกน้องที่ร้านหมูน้อยนั่นแหละ เรียกชื่ออย่างเดียวไม่มีคำว่าพี่นำหน้า เราก็แบบ.. "เห้ย หมูน้อยเรียกเขาว่าพี่ดิ เขาเป็นรุ่นพี่นะ เรียกดีๆไม่ได้รึไง" หมุน้อยก็เงียบไป ไม่พอใจเราล่ะมั้ง แต่แม่ของหมูน้อยก็หัวเราะ ชอบใจ (แม่เคยเล่าให้ฟังว่าพ่อแม่ของหมูน้อยอ่ะชอบเรามากๆ อยากได้เป็นลูกสะใภ้เลยล่ะ) ตั้งแต่วันนั้นเราเริ่มคุยกันมากขึ้น เวลาเรานั่งขายของอยู่ที่ร้านหมูน้อยจะชอบเดินมาแกล้ง เดินมากวนประสาทให้เราหงุดหงิด แล้วเราเป็นคนปากไว ชอบด่าหมูน้อยเป็นประจำ (ไอ้บ้าบ้างล่ะ กวนประสาทบ้างล่ะ ว่างมากหรอเห้ย) เราพูดดีๆไม่ค่อยจะได้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เวลาเจอหมูน้อยปากเราเสียทุกทีอ่ะ 5555 แต่ก็ไม่เคยเห็นหมูน้อยโกรธเรานะ การที่เรากวนประสาทกันทุกวันมันทำให้เราสนิทกันมาในระดับหนึ่ง ก็จะเริ่มมีคุยดีๆบ้างเป็นบางครั้ง ผู้ใหญ่ในตลาดก็แซว ว่าสองคนนี้นี่ยังไงกันๆ เราก็บอกไม่ได้ตอบ เพราะคิดว่าเขาคงแซวไปเรื่อย พ่อของหมูน้อยชอบแกล้งถามเราว่า มีแฟนยัง สนใจหมูน้อยไหม เราก็บอกไปตามตรงตามความรู้สึกตอนนั้นอ่ะ ว่า "โอ้ยยย หนูยอมตายดีกว่า" พ่อหมูน้อยก็หัวเราะ 5555 แม่เราก็ยังมาพูดกับเราบ่อยๆ นะว่า หมูน้อยมันชอบเราจริงๆ มันบอกกับคนที่ตลาด แต่ไม่กล้าบอกเรา ตอนนั้นเราเริ่มเชื่อขึ้นมานิดๆแล้วล่ะ ความสนิทมันทำให้เรารู้สึกดีกับหมูน้อยขึ้นมาระดับหนึ่ง แต่มันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงหมูน้อยพาแฟนมาที่ร้าน มาช่วยขายของ ตอนที่เราเห็นคือ เห้ยยย..ไรวะ ไหนใครบอกว่าหมูน้อยชอบเรา เรารู้สึกยังไงบอกไม่ถูกอ่ะ มันจะเสียใจก็ไม่ใช่นะ แต่มันหงุดหงิดอ่ะ เวลาเห็นเขาสองคนใกล้กันนะ เรายิ่งหงุดหงิด จากที่เคยพูดกันดีๆ เราก็เริ่มไม่อยากคุยกับหมูน้อย แต่ก็มาคิดได้ว่าเรามีสิทธิ์ไปโกรธเขาหรอ และถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เรากับเขาคงไม่ได้คุยกันอีกแน่ๆ เราเลยต้องแกล้งทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร คุยด้วยปกติแต่ก็ไม่ได้สนิทกันเหมือนแต่ก่อนเพราะกลัวแฟนหมูน้อยหึง จนวันนึงลุงกับป้าที่ตลาดชวนเรากับแม่ไปเที่ยวที่บ้านเขา และก็ชวนครอบครัวหมูน้อยไปด้วย เราตื่นเต้นมากอ่ะ อยากไปมากๆ เพราะหมูน้อยไปด้วย เราขอแม่จนแม่ยอมไป แต่ลุงกับป้าที่ชวนเราอ่ะ บอกว่าให้เราไปกับเขาคืนนี้เลยก็ได้ เดี๋ยวให้แม่ตามไปพรุ่งนี้ (ลุกกับป้าอยากได้เราเป็นลูกสะใภ้อีกแล้ว 5555) ช่วงนั้นเนื้อหอมแต่ตอนนี้สงสยจะเน่า 5555 คืนนั้นเราตื่นเต้นมาก นอนก็นอนไม่ค่อยหลับ คิดแต่เรื่องของพรุ่งนี้ว่าจะทำตัวยังไง เช้าวันรุ่งขึ้นน้าที่ขายของอยู่ตลาดเดียวกันก็มารับเรากับแม่ แล้วเราก็ออกเดินทาง เราไปรถคนละคันกับหมูน้อยนะ เรามองรถหมูน้อยตลอดทางเลยอ่ะ (เพราะเขาขับนำรถเรา) มองว่าเขานั่งตรงไหน นั่งตรงกับเราหรือเปล่า 555 มโนหนักมาก จนรถไปจอดปั๊ม ประตูรถหมูน้อยเปิดออก...(จอดรถข้างกัน) มันเลยทำให้เราเห็นว่าในรถหมูน้อยมีใครบ้าง แฟน แฟนหมูน้อยมาด้วย เราเฟลไปเรื่อย จากความตื่นเต้นมันมีแต่ความเซ็ง! ทำไมต้องหอบแฟนมาด้วยวะ ไอ้หมูบ้าาาา เราเลยไม่สนใจล้มตัวเหยียดขานอนอยู่เบาะหลังฟังเพลงสบายใจ ไม่อยากเห็นภาพเขาจับมือกัน เมื่อถึงที่หมายลุงกับป้าเจ้าของบ้านก็มาต้อนรับ เราก็เข้าไปในบ้าน นั่งเล่นโทรอยู่พักนึงและก็กินข้าว จากนั้นก็ไปเล่นน้ำค่ะ ไชโย แม่จะเล่นให้หายเซ็งเลย เราเดินทางกันต่อเพื่อจะไปเล่นน้ำ ระหว่างเดินทางหมูน้อยกับแฟนนั่งหลังกระบะค่ะ เราอยู่คันข้างหลังเหมือนเดิมเลย คราวนี้เห้นชัดกว่าเดิมอีก ทั้งกอดคอกัน ทั้งใส่หมวกให้กัน (หมวกที่ใส่ให้แฟนแกมันหมวกของแม่ฉันนะโว้ยยยยยย) เราแบบ วุ้ววว หงุดหงิดเว้ย เมื่อไหร่จะถึงสักที พอถึงที่หมายเราก็เดินสำรวจสถานที่เลยค่ะ ลูกชายของลุงกับป้า ขอใช้ชื่อสมมติว่า ผักหวาน ละกันค่ะ ชื่อผู้หญิงไปไหม 5555 ผักหวานมาถึงก็โดดลงน้ำเลยค่ะ งงมาก คือจะรีบเล่นไปไหน เขาดูสบายๆชิวๆมากอ่ะ ไม่สนใจคนอื่นเลย เราก็เริ่มอยากเล่นบ้างแล้วล่ะ เลยลงบ้าง แล้วที่นั่นมีสไลด์เดอร์ค่ะ!! พ่อของผักหวานชวนเราไปเล่น เราไม่ปฏิเสธเลยค่ะ เรื่องแบบนี้เราชอบมาก เราวิ่งขึ้นวิ่งลงบ่อยมากอ่ะ เล่นจนเหนื่อย ตั้งใจจะมาเล่นอีกรอบนึงเดินผ่านหมูน้อยกับแฟน นั่งชิงช้ากันอยู่สองคน! หงุดหงิดอีกแล้วค่ะ เบื่อมากกกกก ห่างกันบ้างก็ได้ป้ะวะ เราก็เดินผ่านไม่สนใจแม้หมูน้อยจะแซวเราก็เหอะ งอน! ไม่ต้องมายุ่ง! หลังจากที่เราสไลด์ตัวลงมาในน้ำ เราก็หมดแรงเลค่ะ ไม่มีแรงจะเดินขึ้นฝั่งแล้วเนี่ย แล้วผักหวานก็ลงมาช่วยเรา เขายื่นมือมาให้เราจับ แต่เราบอกว่าไม่เป้นไร (เล่นตัวชิบเป๋ง คนมันกำลังหงุดหงิดอ่ะ) ผักหวานก็เร้าหรือบอกว่าจับมาเหอะน่า เราก็รำคาญ จับมือที่ผักหวานยื่นมา ผักหวานกระชากเราขึ้นฝั่งเราลื่นเลยอ่ะ ดีนะไม่ล้ม แล้วเราไปหาอะไรกินที่โต๊ะอาหาร เรานั่งตรงข้ามกับผักหวาน ผักหวานยื่นอะไรไม่รู้มาให้เรากิน มันเหมือนป้อนเราอ่ะ แล้วผู้ใหญ่ในโต๊ะก็มอง ทั้งแม่เรา พ่อแม่พี่น้องของหมูน้อย และก็พอแม่ของผักหวานด้วย เราอึ้งมากอ่ะ เห้ยทำไรไม่เกรงใจผู้ใหญ่เลย ประเด็นคือตอนนั้นหมูน้อยเดินมาเห็นอ่ะ มองหน้าเรานิ่งๆ นิ่งแบบนิ่งมาก เราก็รู้สึกแปลกๆ เราเลยบอกผักหวานว่าไม่กิน ผักหวานเลยกินเอง หลังจากนั้นก็ไปขับรถเอทีวี แน่นอนค่ะหมูน้อยก็ต้องไปกับแฟนเขาสิคะ ส่วนเรา..ไปกับพี่ชายและน้องชายของหมูน้อย เอทีวีซ้อนสาม -.- เรามองหมูน้อยตลอดอ่ะ ตอนที่อยู่กับแฟน รู้นะว่ามันทำให้เสียความรู้สึกแต่ก็มองตลอด หลังจากเล่นน้ำเสร็จก็กลับมาบ้านของผักหวาน เราอาบน้ำก่อนเพื่อนเลยจากนั้นก็นอนค่ะ ระหว่างที่เรานอนหมูน้อยก็ไปอาบน้ำ มารู้ตัวอีกทีตอนที่หมูน้อยสะกิดจะเอาของจากกระเป๋าที่เราหนุนอยู่ เราก็ อ้าวว ของแกหรอ พอหมูน้อยได้ของที่ต้องการก็ยื่นกระเป๋าให้เราหนุนต่อ และหมูน้อยก็นอน..ข้างๆเรา (เห้ยยย แฟนแกอยู่ในห้องน้ำนะ) แล้วพ่อหมูน้อยก็แซวว่า นอนข้างกันได้แต่อย่าเอาหน้าชนกันนะ เรากับหมูน้อยมองหน้ากัน ต่างคนต่างลุกขึ้นยืนแล้วก็ฟาดฟันกันเสียงดังเลย หมูน้อยเอาผ้าเช็ดตัวฟาดเรา เราก็ตีเขา ด่ากันเสียงดัง ไม่รู้ว่าเขินหรืออะไรไม่รู้ แต่อยู่ๆก็ลุกขึ้นมาตีกัน 5555 ผู้ใหญ่เขาก็หัวเราะเรากับหมูน้อย พอแฟนหมูน้อยออกมาทุกอย่างก็อยู่ในความสงบ เสียงหัวเราะหายไป เราก็แยกย้ายกับหมูน้อย อย่างที่บอกเราเกรงใจแฟนเขา จะให้เล่นกันเหมือนแต่ก่อนคงไม่ได้ เรามานอนตรงเตียงพับที่เราไปค้นเจอ นอนได้พักเดียวผักหวานก
้มาแกล้ง เอามือเขี่ยหน้า มาเล่นผม เอาหมอนโยนใส่ เราก็ เห้ยยยย ไม่มีคนเล่นด้วยหรอวะ (คิดในใจ) เราเลยเอาผ้าเช็ดตัวปิดหน้า แตมันยังแกล้งไม่เลิก ไม่นงไม่นอนมันละ เราหนีไปนั่งหลับตรงมุมบ้าน บอกตรงๆ ง่วงมากกกกก พ่อของผักหวานเลยเอาเบาะมาให้เรานอน ตอนแรกเราก็นอนคนเดียวแหละ แล้วพี่ชายหมูน้อยก็มานั่งข้างๆ ชวนเราคุย ให้เราดูรูปในมือถือ เราก็เอ้อออ ไม่ต้องนอนกันแล้วววว สักพักนึงแฟนหมูน้อยก็มาขอนอนด้วย เราก็ไม่ว่าอะไรนะ เบาะมันกว้างก็แบ่งๆกันนอน มีผู้หญิงอยู่สองคนนี่นา เราก็เริ่มจะไม่ไหวแล้ว เลยปล่อยให้พี่ชายหมูน้อยคุยคนเดียวแล้วเราก็หลับ 55555 สักพักเราลืมตาขึ้นมาเห้นหมูนอนยืนมองอยู่ เราก็มองกลับแต่ไม่ได้คุยอะไร จากนั้นหมูน้อยก็ล้มตัวลงนอนกับพื้น นอนคว่ำด้วย ชอบสีหน้าหมูน้อยตอนนั้นมากอ่ะ เหมือนเด็กที่งอแงเพราะง่วงนอน โคตรน่ารัก 55555 ตอนนี้ต่างคนต่างประจำที่แล้วล่ะ ผักหวานนอนเตียงที่เรานอนตอนแรก (แกล้งตูเพราะจะแย่งเตียงสินะ เลวววว) ส่วนเรากับแฟนผักหวานนอนบนที่นอน พี่ชายผักหวานหนุนเบาะที่เรานอน อยู่ข้างๆเรา ส่วนหมูน้อยอ่ะหรอ นอนกลางบ้านค่ะ นอนคว่ำตัวตรง กลัวจะหายใจไม่ออกนะนั่นน (แอบห่วง)
ไว้มาพิมใหม่ เรื่องนี้อีกยาว *อย่างที่บอกอยากบันทึกไว้เป็นตัวอักษร*
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะค้าาา
รักเกิดในตลาดนัด
เราขอไม่เอ่ยชื่อนะ เรากลัวเขามาเห็นแล้วเขาจะไม่เหมือนเดิมกับเรา เรา..เป็นลูกแม่ค้าค่ะ คนในตลาดนั้นรู้จักเราดีเพราะเราเติบโตมาในตลาด แม่มักพาเราไปขายของด้วยเสมอ ส่วนคนที่เราชอบเขาก็เป็นลูกแม่ค้าเหมือนเราเนี่ยแหละ เหมือนตัวมาด้วยกัน แต่ไม่เคยคุยกันเลย จนมีเรื่องที่ทำให้เราได้พูดคุยกันมากขึ้น
แม่บอกเราว่า "หมูน้อยชอบเรา" (เราขอให้ชื่อสมมติละกัน" เราก็ ฮะ บ้าหรอแม่ไม่ใช่แล้ว เราก็พูดไปแบบนี้ แม่ก็บอกว่าจริงๆ คนที่ตลาดเขาก็รู้กันหมด แต่หมูน้อยมันไม่กล้ามาบอกเรา ตอนนั้นเราไม่ค่อยชอบหน้าหมูน้อยเท่าไหร่หรอก เพราะเราร็สึกว่ามันขี้เก๊กอ่ะ เห็นแล้วหงุดหงิด 5555 แถมยังกวนประสาทอีกต่างหาก เราได้คุยกับเขาตอนที่แม่เรากับแม่เขามานั่งกินส้มตำไก่ย่างด้วยกัน (ถ้าจำไม่ผิด) นิสัยเสียของหมูน้อยคือเขาจะไม่ค่อยเคารพรุ่นพี่สักเท่าไหร่ เรียกรุ่นพี่ไม่มีำว่า พี่ นำหน้า ซึ่งเราก็ไม่ชอบ แล้ววันนั้นเราได้ยินเขาเรียกพี่คนนึงที่เป็นลูกน้องที่ร้านหมูน้อยนั่นแหละ เรียกชื่ออย่างเดียวไม่มีคำว่าพี่นำหน้า เราก็แบบ.. "เห้ย หมูน้อยเรียกเขาว่าพี่ดิ เขาเป็นรุ่นพี่นะ เรียกดีๆไม่ได้รึไง" หมุน้อยก็เงียบไป ไม่พอใจเราล่ะมั้ง แต่แม่ของหมูน้อยก็หัวเราะ ชอบใจ (แม่เคยเล่าให้ฟังว่าพ่อแม่ของหมูน้อยอ่ะชอบเรามากๆ อยากได้เป็นลูกสะใภ้เลยล่ะ) ตั้งแต่วันนั้นเราเริ่มคุยกันมากขึ้น เวลาเรานั่งขายของอยู่ที่ร้านหมูน้อยจะชอบเดินมาแกล้ง เดินมากวนประสาทให้เราหงุดหงิด แล้วเราเป็นคนปากไว ชอบด่าหมูน้อยเป็นประจำ (ไอ้บ้าบ้างล่ะ กวนประสาทบ้างล่ะ ว่างมากหรอเห้ย) เราพูดดีๆไม่ค่อยจะได้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เวลาเจอหมูน้อยปากเราเสียทุกทีอ่ะ 5555 แต่ก็ไม่เคยเห็นหมูน้อยโกรธเรานะ การที่เรากวนประสาทกันทุกวันมันทำให้เราสนิทกันมาในระดับหนึ่ง ก็จะเริ่มมีคุยดีๆบ้างเป็นบางครั้ง ผู้ใหญ่ในตลาดก็แซว ว่าสองคนนี้นี่ยังไงกันๆ เราก็บอกไม่ได้ตอบ เพราะคิดว่าเขาคงแซวไปเรื่อย พ่อของหมูน้อยชอบแกล้งถามเราว่า มีแฟนยัง สนใจหมูน้อยไหม เราก็บอกไปตามตรงตามความรู้สึกตอนนั้นอ่ะ ว่า "โอ้ยยย หนูยอมตายดีกว่า" พ่อหมูน้อยก็หัวเราะ 5555 แม่เราก็ยังมาพูดกับเราบ่อยๆ นะว่า หมูน้อยมันชอบเราจริงๆ มันบอกกับคนที่ตลาด แต่ไม่กล้าบอกเรา ตอนนั้นเราเริ่มเชื่อขึ้นมานิดๆแล้วล่ะ ความสนิทมันทำให้เรารู้สึกดีกับหมูน้อยขึ้นมาระดับหนึ่ง แต่มันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงหมูน้อยพาแฟนมาที่ร้าน มาช่วยขายของ ตอนที่เราเห็นคือ เห้ยยย..ไรวะ ไหนใครบอกว่าหมูน้อยชอบเรา เรารู้สึกยังไงบอกไม่ถูกอ่ะ มันจะเสียใจก็ไม่ใช่นะ แต่มันหงุดหงิดอ่ะ เวลาเห็นเขาสองคนใกล้กันนะ เรายิ่งหงุดหงิด จากที่เคยพูดกันดีๆ เราก็เริ่มไม่อยากคุยกับหมูน้อย แต่ก็มาคิดได้ว่าเรามีสิทธิ์ไปโกรธเขาหรอ และถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เรากับเขาคงไม่ได้คุยกันอีกแน่ๆ เราเลยต้องแกล้งทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร คุยด้วยปกติแต่ก็ไม่ได้สนิทกันเหมือนแต่ก่อนเพราะกลัวแฟนหมูน้อยหึง จนวันนึงลุงกับป้าที่ตลาดชวนเรากับแม่ไปเที่ยวที่บ้านเขา และก็ชวนครอบครัวหมูน้อยไปด้วย เราตื่นเต้นมากอ่ะ อยากไปมากๆ เพราะหมูน้อยไปด้วย เราขอแม่จนแม่ยอมไป แต่ลุงกับป้าที่ชวนเราอ่ะ บอกว่าให้เราไปกับเขาคืนนี้เลยก็ได้ เดี๋ยวให้แม่ตามไปพรุ่งนี้ (ลุกกับป้าอยากได้เราเป็นลูกสะใภ้อีกแล้ว 5555) ช่วงนั้นเนื้อหอมแต่ตอนนี้สงสยจะเน่า 5555 คืนนั้นเราตื่นเต้นมาก นอนก็นอนไม่ค่อยหลับ คิดแต่เรื่องของพรุ่งนี้ว่าจะทำตัวยังไง เช้าวันรุ่งขึ้นน้าที่ขายของอยู่ตลาดเดียวกันก็มารับเรากับแม่ แล้วเราก็ออกเดินทาง เราไปรถคนละคันกับหมูน้อยนะ เรามองรถหมูน้อยตลอดทางเลยอ่ะ (เพราะเขาขับนำรถเรา) มองว่าเขานั่งตรงไหน นั่งตรงกับเราหรือเปล่า 555 มโนหนักมาก จนรถไปจอดปั๊ม ประตูรถหมูน้อยเปิดออก...(จอดรถข้างกัน) มันเลยทำให้เราเห็นว่าในรถหมูน้อยมีใครบ้าง แฟน แฟนหมูน้อยมาด้วย เราเฟลไปเรื่อย จากความตื่นเต้นมันมีแต่ความเซ็ง! ทำไมต้องหอบแฟนมาด้วยวะ ไอ้หมูบ้าาาา เราเลยไม่สนใจล้มตัวเหยียดขานอนอยู่เบาะหลังฟังเพลงสบายใจ ไม่อยากเห็นภาพเขาจับมือกัน เมื่อถึงที่หมายลุงกับป้าเจ้าของบ้านก็มาต้อนรับ เราก็เข้าไปในบ้าน นั่งเล่นโทรอยู่พักนึงและก็กินข้าว จากนั้นก็ไปเล่นน้ำค่ะ ไชโย แม่จะเล่นให้หายเซ็งเลย เราเดินทางกันต่อเพื่อจะไปเล่นน้ำ ระหว่างเดินทางหมูน้อยกับแฟนนั่งหลังกระบะค่ะ เราอยู่คันข้างหลังเหมือนเดิมเลย คราวนี้เห้นชัดกว่าเดิมอีก ทั้งกอดคอกัน ทั้งใส่หมวกให้กัน (หมวกที่ใส่ให้แฟนแกมันหมวกของแม่ฉันนะโว้ยยยยยย) เราแบบ วุ้ววว หงุดหงิดเว้ย เมื่อไหร่จะถึงสักที พอถึงที่หมายเราก็เดินสำรวจสถานที่เลยค่ะ ลูกชายของลุงกับป้า ขอใช้ชื่อสมมติว่า ผักหวาน ละกันค่ะ ชื่อผู้หญิงไปไหม 5555 ผักหวานมาถึงก็โดดลงน้ำเลยค่ะ งงมาก คือจะรีบเล่นไปไหน เขาดูสบายๆชิวๆมากอ่ะ ไม่สนใจคนอื่นเลย เราก็เริ่มอยากเล่นบ้างแล้วล่ะ เลยลงบ้าง แล้วที่นั่นมีสไลด์เดอร์ค่ะ!! พ่อของผักหวานชวนเราไปเล่น เราไม่ปฏิเสธเลยค่ะ เรื่องแบบนี้เราชอบมาก เราวิ่งขึ้นวิ่งลงบ่อยมากอ่ะ เล่นจนเหนื่อย ตั้งใจจะมาเล่นอีกรอบนึงเดินผ่านหมูน้อยกับแฟน นั่งชิงช้ากันอยู่สองคน! หงุดหงิดอีกแล้วค่ะ เบื่อมากกกกก ห่างกันบ้างก็ได้ป้ะวะ เราก็เดินผ่านไม่สนใจแม้หมูน้อยจะแซวเราก็เหอะ งอน! ไม่ต้องมายุ่ง! หลังจากที่เราสไลด์ตัวลงมาในน้ำ เราก็หมดแรงเลค่ะ ไม่มีแรงจะเดินขึ้นฝั่งแล้วเนี่ย แล้วผักหวานก็ลงมาช่วยเรา เขายื่นมือมาให้เราจับ แต่เราบอกว่าไม่เป้นไร (เล่นตัวชิบเป๋ง คนมันกำลังหงุดหงิดอ่ะ) ผักหวานก็เร้าหรือบอกว่าจับมาเหอะน่า เราก็รำคาญ จับมือที่ผักหวานยื่นมา ผักหวานกระชากเราขึ้นฝั่งเราลื่นเลยอ่ะ ดีนะไม่ล้ม แล้วเราไปหาอะไรกินที่โต๊ะอาหาร เรานั่งตรงข้ามกับผักหวาน ผักหวานยื่นอะไรไม่รู้มาให้เรากิน มันเหมือนป้อนเราอ่ะ แล้วผู้ใหญ่ในโต๊ะก็มอง ทั้งแม่เรา พ่อแม่พี่น้องของหมูน้อย และก็พอแม่ของผักหวานด้วย เราอึ้งมากอ่ะ เห้ยทำไรไม่เกรงใจผู้ใหญ่เลย ประเด็นคือตอนนั้นหมูน้อยเดินมาเห็นอ่ะ มองหน้าเรานิ่งๆ นิ่งแบบนิ่งมาก เราก็รู้สึกแปลกๆ เราเลยบอกผักหวานว่าไม่กิน ผักหวานเลยกินเอง หลังจากนั้นก็ไปขับรถเอทีวี แน่นอนค่ะหมูน้อยก็ต้องไปกับแฟนเขาสิคะ ส่วนเรา..ไปกับพี่ชายและน้องชายของหมูน้อย เอทีวีซ้อนสาม -.- เรามองหมูน้อยตลอดอ่ะ ตอนที่อยู่กับแฟน รู้นะว่ามันทำให้เสียความรู้สึกแต่ก็มองตลอด หลังจากเล่นน้ำเสร็จก็กลับมาบ้านของผักหวาน เราอาบน้ำก่อนเพื่อนเลยจากนั้นก็นอนค่ะ ระหว่างที่เรานอนหมูน้อยก็ไปอาบน้ำ มารู้ตัวอีกทีตอนที่หมูน้อยสะกิดจะเอาของจากกระเป๋าที่เราหนุนอยู่ เราก็ อ้าวว ของแกหรอ พอหมูน้อยได้ของที่ต้องการก็ยื่นกระเป๋าให้เราหนุนต่อ และหมูน้อยก็นอน..ข้างๆเรา (เห้ยยย แฟนแกอยู่ในห้องน้ำนะ) แล้วพ่อหมูน้อยก็แซวว่า นอนข้างกันได้แต่อย่าเอาหน้าชนกันนะ เรากับหมูน้อยมองหน้ากัน ต่างคนต่างลุกขึ้นยืนแล้วก็ฟาดฟันกันเสียงดังเลย หมูน้อยเอาผ้าเช็ดตัวฟาดเรา เราก็ตีเขา ด่ากันเสียงดัง ไม่รู้ว่าเขินหรืออะไรไม่รู้ แต่อยู่ๆก็ลุกขึ้นมาตีกัน 5555 ผู้ใหญ่เขาก็หัวเราะเรากับหมูน้อย พอแฟนหมูน้อยออกมาทุกอย่างก็อยู่ในความสงบ เสียงหัวเราะหายไป เราก็แยกย้ายกับหมูน้อย อย่างที่บอกเราเกรงใจแฟนเขา จะให้เล่นกันเหมือนแต่ก่อนคงไม่ได้ เรามานอนตรงเตียงพับที่เราไปค้นเจอ นอนได้พักเดียวผักหวานก
้มาแกล้ง เอามือเขี่ยหน้า มาเล่นผม เอาหมอนโยนใส่ เราก็ เห้ยยยย ไม่มีคนเล่นด้วยหรอวะ (คิดในใจ) เราเลยเอาผ้าเช็ดตัวปิดหน้า แตมันยังแกล้งไม่เลิก ไม่นงไม่นอนมันละ เราหนีไปนั่งหลับตรงมุมบ้าน บอกตรงๆ ง่วงมากกกกก พ่อของผักหวานเลยเอาเบาะมาให้เรานอน ตอนแรกเราก็นอนคนเดียวแหละ แล้วพี่ชายหมูน้อยก็มานั่งข้างๆ ชวนเราคุย ให้เราดูรูปในมือถือ เราก็เอ้อออ ไม่ต้องนอนกันแล้วววว สักพักนึงแฟนหมูน้อยก็มาขอนอนด้วย เราก็ไม่ว่าอะไรนะ เบาะมันกว้างก็แบ่งๆกันนอน มีผู้หญิงอยู่สองคนนี่นา เราก็เริ่มจะไม่ไหวแล้ว เลยปล่อยให้พี่ชายหมูน้อยคุยคนเดียวแล้วเราก็หลับ 55555 สักพักเราลืมตาขึ้นมาเห้นหมูนอนยืนมองอยู่ เราก็มองกลับแต่ไม่ได้คุยอะไร จากนั้นหมูน้อยก็ล้มตัวลงนอนกับพื้น นอนคว่ำด้วย ชอบสีหน้าหมูน้อยตอนนั้นมากอ่ะ เหมือนเด็กที่งอแงเพราะง่วงนอน โคตรน่ารัก 55555 ตอนนี้ต่างคนต่างประจำที่แล้วล่ะ ผักหวานนอนเตียงที่เรานอนตอนแรก (แกล้งตูเพราะจะแย่งเตียงสินะ เลวววว) ส่วนเรากับแฟนผักหวานนอนบนที่นอน พี่ชายผักหวานหนุนเบาะที่เรานอน อยู่ข้างๆเรา ส่วนหมูน้อยอ่ะหรอ นอนกลางบ้านค่ะ นอนคว่ำตัวตรง กลัวจะหายใจไม่ออกนะนั่นน (แอบห่วง)
ไว้มาพิมใหม่ เรื่องนี้อีกยาว *อย่างที่บอกอยากบันทึกไว้เป็นตัวอักษร*
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะค้าาา