ความรู้สึกนี้คืออะไรกันแน่

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของฉัน. ตอนนี้ฉันอายุ 16. ปีค่ะ คือเรื่องของฉันก็คือ ฉันแอบชอบรุ่นพี่คนนึงค่ะ เอ่อ เรื่องอาจจะยาวนิดนึงนะคะอย่าพึ่งเบื่อ>< ฉันน่ะแอบชอบรุ่นพี่คนนี้มา 4. ปี ใช้ชื่อสมมุติว่าพี่ s. ก็ได้ค่ะคือฉันอ่ะ ตอนม.1 อ่ะ เป็นคนผิวดำแต่ไม่มากคล้ำๆค่ะ หัวหยิก ฟูหน่อยๆ ฟันนี่-.- เหยินค่ะ ดูแล้วอัปลักษณ์ใช่มั้ยคะ แต่ฉันอ่ะก็มีความรักนะ คนทีาฉันชอบอ่ะดูดีแต่ฉันอ่ะไม่เลย แต่ก็ช่างเหอะด้วยความเด็กฉันเลยชอบพี่เค้าทีนี้รู้สึกแบบว่าตัวเองเป็นนักสืบ ฉันนี่หาชื่อเฟชร. หา หาหา..แล้วก้อหาจนเจอพอหาเจอจะรอไรค้าบ แอดเลย555 ทีนี้ก็สืบอีกว่าพี่เค้าชื่ออะไร เกิดวันไหน พ่อแม่ชื่ออะไร ชอบกินอะไร คือกาทุกอย่าง+เหมือนคนโรคจิต--*  ทีนี้ฉันก็เริ่มทักพี่เค้าไปตามปกติอ่ะคุยไปเรื่อยๆ เวลาเจอพี่เค้าที่ ร.ร ฉันกะพี่เค้าเวลาเจอกันที่ ร.ร อ่ะ ก็จะนิ่งๆใส่กันตลอดแบบว่าไม่เคยคุยไม่เคยรู้จัก(ก็ไม่กล้าทักอ่ะกลัว) และแล้วก็ถึงวันกีฬาสี เย้>< จะได้ดูพี่เค้าแข่งกีฬา. แต่สรุปพี่เค้าดันไม่แข่ง-.-* เจิรญมากๆค่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรดูคนอื่นแข่งก็ได้ พอถึงเที่ยงวันฉันกับเพื่อนสนิทก็เดินไปกินข้าวที่โรงอาหาร ขอแนะนำเพื่อนแปปนะคะ เพื่อนฉันเนี่ยแตกต่างกะฉันมากเพื่อนฉันสวย ขาว หมวยสุดๆ เวลาอยู่ด้วยกันนะรู้สึกว่าฉันน่ะเป็นช็อกโกแลตส่วนดพื่อนน่ะเป็นวนิลา55555ตลกดี แต่ฉันก็สนิทที่สุดอ่ะ. พอเดินไปโรงอาหารด้วยกัน ตาฉันก็ดันไปเห็นพี่ s. >< ทีนี้ฉันก็บอกเพื่อนว่าไปนั่งตงนั้นนะคนที่ฉันชอบอยู่นั่น แล้วเราก็เดินไปนั่งแถวๆที่พี่เค้านั่งแต่แล้วสวรรค์ก็ไม่เข้าข้างพี่เค้าดันอิ่มแล้ว-,- เออค่ะดีจิงๆ. แล้วจู่ๆสวรรค์กลับเข้าข้างคือพี่เค้าอ่ะต้องเอาจานมาเก็บตงที่เรานั่งพอดีเป๊ะ>< เขินแรงแต่ก็หุบยิ้มไม่อยู่ แล้วพี่เค้าก็เดินมามองหน้าเราฉันแล้วชะงัก(หน้าเหมือนผีป่าวฟะ) แล้วเหมือนพี่เค้าก็เกร็งๆทำตัวไม่ถูกแล้วก็ยิ้มอ่ะเพื่อนฉันนี่ก็แซวทำเป็นไอ ยิ่งทำให้เขินอ่ะแล้วพี่เค้าก็หันไปหาพี่เค้าแล้วก็ยิ้มเขินๆ จนเพื่อนพี่เค้ามองแบบว่า เป็นไรวะ ผีเข้าสิงหรอ ตอนนั้นฉันรู้เลยว่าพี่เค้ายังไม่ได้บอกเพื่อนว่าคุยกับฉัน55555พอกีฬาสีผ่านไปเราก็ยังคุยกันปกติทุกวันนะแต่ที่ฉันเศร้าคือ ฉันต้องทักก่อนตลอดว่า ทำอะไร. กินไรยังทุกวัน พี่เค้าไม่เคยทักก่อนเลย ไม่ถามด้วย เราเลยลองให้พี่เค้าถามเราบ้าง พี่เค้าก็ถามว่า   "กินไรยัง". ดีใจนะแต่ ถามตอน 3 ทุ่ม -.- เหอะๆ ยังไม่กินมั้งพี่ หลายๆวันผ่านไปเพื่อนฉันดันชอบเพื่อนพี่เค้าไอเราก็สนับสนุนเลยแล้วเพื่อนฉันก็ทักคนที่ชอบไปก็ทักเหมือนเราอ่ะสไตล์เดียวกัน55555 แล้วจู่ๆเพื่อนฉันอ่ะก็บอกว่าคนทีาฉันชอบอ่ะเค้าไม่ชอบ ผญ ดำ ฉันนี่ปรี้ดเลย กล้าว่าฉันดำหรอ เชอะ แต่ฉันไม่แคร์หรอก ก็ชอบต่อไป จนวันนึงก็ไปซื้อสมุดบันทึก พอซื้อมาก็เขียนความในใจไป(ด้วยความเด็กและใสซื่อ) เขียนไปเกี่ยวกะพี่เค้าล้วนๆ พอวันต่อมาฉันก็จะทักพี่เค้าแต่หาเฟชรพี่เค้าไม่เจอสรุปโดนบล็อค ก็เศร้านะ แต่ก็ยังไม่เลิกชอบ. วันนึงฉันรั่นกะกลุ่มเพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทน่ะ แล้วก็เดินไปซื้อขนมกะเพื่อนสนิท แล้วพอกลับมา ตกใจมากเพราะคนที่ฉันชอบอ่ะนั่งโต๊ะถัดไปจากโต๊ะที่ฉันนั่งฉันก็เลี่ยงทำไปล้างมือ แต่จู่ๆก็ไปเห็นสมุดเล่มนึงวางอยู่บนโต๊ะพี่เค้า เอ ทำไมเหมือนของฉันอ่ะ พี่เค้าซื้อเหมือนฉันหรอ? มองไปมองมา *0* โอ ไม่นะ นั่นมันสมุดของฉันนี่ แล้วไปอยู่นั่นได้ไง เพื่อนสนิทเราไม่รอช้า รีบไปเอาสมุดนั้น อาย?  มีอแต่ความอายบังเกิด  อายมากๆค่ะจะเอาปี๊ปคุมหัว แล้วทีนี้เพื่อนในกลุ่มที่ฉันนั่งด้วยอ่ะก็เดินไปหาคนที่ฉันชอบแล้วถามว่า "พี่ชอบ..หรอ?" ตำตอบคือ"ไม่คับ". จุกสิคับต่อหน้าต่อตา แต่ตอบว่าไม่ แล้วยิ้มแปลกๆ แต่ช่างเหอะ ตอนนั้นมีแต่คำว่ส เกลียด ๆๆๆๆ ให้ตายเหอะ แล้วฉันก็เดินออกไปจากตงนั้นแล้วเพื่อนฉันก็คอยถามว่าเป็นอะไรมั้ย ฉันก็ตอบว่าไม่เป็นไร ฉันทำหน้านิ่งๆ น้ำตาไม่มีหยด  ไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็น ไม่ชอบอ่อนแอ แล้วก็ปิดเทอม พอปิดเทอมเราก็อยากจะลบคำสบประหม่าของเพื่อนคนที่ฉันชอบแล้งบอกว่าฉัน ดำ -.-  ฉันก็เลยเริ่มขัดผิว ทาผิว ทำไปประมาณอาทิตครึ่งมั้ง เพราะขี้เกียจ55555 แต่จู่ๆ ฉันก็ดันขาวซะงั้นอต่ก็ไม่ได้ขาวเวอร์อ่ะ ผมก็โอขึ้น ทีความมั่นใจมากขึ้นเปิดเทอมมา ก็มีคนทักว่าขาวขึ้น สวยขึ้น มีคนมาจีบ พอฉันเจอพี่เค้าปุ้ปต่างคนต่างมองกันแต่ฉันก็รีบหลบไม่กล้าสบตาแล้วหลักจากน้นพี่เค้าก็ชอบแอบมองแอบยิ้ม. ชอบทำตัวเด่นต่อหน้าฉัน จนฉันกลับไปชอบอีก(เอาจิงๆปิดเทอมก็เลอกชอบไม่ได้) แล้วมีครั้งนึงคือดลุ่มฉันกับกลุ่มพี่เค้าเดินมาประจันหน้ากันพอดี เกร็งเลยทีนี้ ทำท่าทางนิ่งๆ แล้วก็เดินผ่านกันแต่จู่ๆเพื่อนพี่เค้าก็ตะโกนบอกว่า"เฮ้น้องไอ s. ชอบ" ฉันก็เลยชี้ไปทางเพื่อนสนิทฉันเพื่อนสนิทฉันก็ชี้มาทางฉัน ก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเองอ่ะ. แล้วฉันก็ชอบมาเรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน แต่ฉันกับพี่เค้าไม่เคยคุยกันเลย มีอยู่ครั้งนึงฉันไปเที่ยวทะเลแล้วไม่ได้มา ร.ร แต่เพื่อนฉันโทรมาเล่าว่าเพื่อนฉันกำลังกินขนมกะกลุ่มเพือนๆแล้วก็เจอกลุ่มพี่ s เดินมา แล้วเพื่อนสนิทพี่ s. ก็เหมือนพูดลอยๆว่า น้อง.....ไม่มาหรอ ฉันนี่เขินแรง. แต่เราไม่เคยคุยกันตัวต่อตัวนะ. แล้วปัจุจบันนี้อ่ะ พี่เค้ามีแฟนแล้วแฟนพี่เค้าอยู่มหาลัยอ่ะ. แต่เวลาพี่เค้าเจอเราอ่ะก็ชอบมีท่าทางเหมือนเดิม คือชอบแอบมอง ชอบดูตอนฉันเอ๋อๆ คือฉันจะรู้ตัวช้าทุกทีเลยอ่ะว่าพี่เค้ามอง ทั้งๆที่รู้ว่สมีแฟนแล้วอต่ก็ยังชอบ หรือเรายังลืมไม่ได้กันแน่ เฮ้อ แต่ก็มีหลายครั้งนะ อย่างเช่น ตอน ม.3 ที่ ร.ร จดให้นักร้องมาคือ กั้ง เดอะสตาร์ เราก็ไปดูเนาะ แล้วพอดูไปเรื่อยๆก็รู้สึกเหมือนใครมองพอมองไปกลับเป็นพี่ s. ที่มอง แต่เรามองกลับทีไรนี่หลบกลับอย่างไวอ่ะ55555 แล้วพองานจบเราก็เดินมาพี่เค้าก็เดินมาแล้วแขนเราทั้งคู่ชนกัน แล้วหันไปมองหน้ากัน หน้านี่แดง-//-  แล้วก็มีอีกตอนนึง คือเราต้องเดินขบวนพาเหรดกีฬาสีเราได้แต่งชุดเป็นคนถือดอกกล้วยไม้ ยังกะผีบ้า-.-* อล้วเราก็ยืนอยู่ตงขบวนแล้วเล่นกะเพื่อน. ผช ทีนี้เพื่อนเราก็บอกว่ส แกๆๆ พี่s มองแกอ่ะ เราก็ตกใจแล้วก็หันไปมอง แต่คือพี่เค้าจ้องเราเลยอ่ะ จ้องแบบว่สจ้องจิงจัง ไม่หลบ จนเราหลบอ่ะ พอกลับไปมอง พี่เค้าก็จ้องอีก จ้องแบบนี้หมายความว่าไงฟะ ตลกเหรอ แต่งงี้อ่ะ TT. ปัจจุบันฉันก็ยังนึกถึงพี่เค้าอยู่ เป็นความฝังใจหรอ?  หรือเป็นรักแบบไหน. คือพี่เค้าเป็นคนนิ่งๆอ่ะ ขี้เก๊กมากกถึงมากที่สุด แต่เนื่องที่เล่ามาน้ำเน่าเนาะ 5555. แต่ก็เนื่องจิงอ่ะ655. เรารู้สึกไงกันนแน่ ชอบ รัก ฝังใจ แต่ก็มีคนมาจีบเรานะ แต่ไม่หวั่นไหวอ่ะหวั่นไหวแปปๆเดี๋ยวก็ปกติเฮ้อ. ช่วยหน่อยนะความรู้สึกนี้คือไร ไม่เคยลืมเลย ขอบคุณมากๆค่ะ