กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกนะครับแท็กผิดหรือผิดพลาดประการใดขออภัยไว้โดยงาม
ขอเกริ่นก่อนนะครับ คือผมเนี้ยเป็นนักเรียนชายของโรงเรียนมัธยมชื่อดังย่านสะพานสูงแห่งหนึ่งซึ่งผมเป็นเด็กหัวดีมาแต่ไหนแต่ไรละ (ชมตัวเองนิดนึง) ตอนเด็กๆก็มีนิสัยเสียบ้างครับ เช่น สูบบุหรี่ตอน ป.2 (หลังจากนั้นก็ไม่สูบครับจนมาเข้า รร. นี้..) ทะเลาะกับเพื่อนบ้างตามประสาเด็ก ช่วงอยู่ประถมผมมักถูกรังแกบ่อยๆครับ เช่น วันนึงผมเดินไปทำธุระในห้องน้ำครับ พอจะออกเท่านั้นแหละ.. ประตูล๊อค ! ต้องโวยวายอยู่นานเลยครับแหม่กว่าครูจะมา คือทั้งกลัวทั้งสั่นเลยครับ คิดประมาณว่า Gu จะตายคาห้องน้ำหรอวะเนี้ย !? เกริ่นพอประมาณละมาเข้าเรื่องเลยครับ
ตอนผม ป.6 ก่อนเข้า รร. ผมเล็ง รร. นี้ไว้ว่าจะต้องสอบเข้าให้ได้ครับเพราะครอบครัวผมเห็นว่าเป็น รร. ดังและสอบเข้าค่อนข้างยาก ตอนสอบเข้าก็ประหม่านิดๆครับ ตอนสอบบางข้อก็เดาบ้างข้ามบ้างครับแล้วมาเจอกับเพื่อนคนนึงครับ (ตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีครับเล่นบอลกัน) เขาขอยืมปากกา เขาลืมเอามาสอบครับนับเป็นวันแรกที่ได้เพื่อน (ชื่อสมาย) หลังจากวันประกาศผลก็ตามคาดครับ สอบติดอันดับที่ 44 (เก่งนิดนึง55555) ก็คิดว่าเราเริ่มต้นได้ดีแล้ว หลังจากนั้นไม่นานครับ ผมได้มีแฟนตอน ม.1 (แต่เด็กเลยไอนี่นิ - -) ปิ๊งกันได้แปลกมากครับ คือหลังจากเข้าค่ายลูกเสือ อาจารย์เขาจะให้เรานั่งรถบัสครับ (รวม ช. ญ.) ผมกับแฟนคนนั้นแอนด์เดอะแกงค์ก็นั่งหลังสุดเลยครับ (ตอนนั้นเป็นเพื่อนกันเฉยๆ) จะมีช่วงนึงที่ง่วงๆ ด้วยนิสัยอันน่าม่อของผมจึงหยอกไปเล่นๆว่า.. ขอนอนตักได้ป่าว? ผมก็เดาๆไว้แล้วว่าคงไม่ให้ครับ แต่คำตอบกับผิดคาดเลย เขาให้ด้วยครับแหม่ (ไอนี่มันร้าย) ตัดไปตอนเลิกกันเลยนะครับ หลังจากเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเนี่ย เพื่อนก็เริ่มไม่คบผมครับ.. นินทาผมบ้างด่าต่อหน้าบ้าง ด้วยความไม่สู้คนแต่เด็กแล้วผมเลยเลือกที่จะก้มหน้าน้อมรับคำด่าไปครับ หลังจากนั้นไม่กี่วันก็มีเพื่อนเก่าที่เคยสมัครเฟสไว้ให้เอาไปโพมเล่นๆครับ จนผมมาเห็นละอ่านเม้น.. มันประมาณเสียดสีแฟนเก่าอ่ะครับแล้วมีคนมาเม้นด่าผมเพียบ ผมนี่น้ำตาคลอเลย คือในสถานะนั้นมันอึดอัดมากครับผมทำไรไม่ถูก รู้อยู่อย่างเดียวครับว่าเพื่อนๆเกลียดผมกันหมดแล้ว เพื่อนไม่คบผมแล้ว คนมาถามว่าเกิดไรขึ้นผมก็พิมพ์ๆตอบไปทั้งน้ำตาครับ เป็นโมเม้นต์ที่สุดๆจริงๆ และแล้วเพื่อนแท้ก็มาปรากฏตัวเคลียร์ปัญหาและจัดการกู้เฟสให้ (ลืมไปหลังจากมันโพสมันก็เปลี่ยนรหัสผมเลยครับ) หลังจากเรื่องนี้ผ่านไป ผมกับแฟนเก่าก็คุยกันปกติครับ..
หลังจากนั้น 2-3 เดือน น่าจะเป็นช่วงปีใหม่ครับมีคนมาชอบผมครับ (ชื่อย่อว่า ซ.) ซึ่งก็มีเรื่องมาหาผมอีกแล้วครับ ซ. เนี่ยเพื่อนร่วมห้องผมดันมาชอบซะงั้นเลย ไม่ใช่แค่คนเดียวนะครับ มันถูกชอบตั้ง 2 คน! (ขนาดนั้นเลย) ด้วยความน่าม่อ (อีกละ) ผมก็ขึ้นสถานะกับมันเล่นๆครับ จนไปทะเลาะกับ 2 คนนั้น สกิลปากเยอะเลยครับ พอตอนเช้าคาบแรก เจอกับ น. พอดี (คนที่ชอบ ซ.) ก็ทะเลาะกันเลยครับ ต่อยกันตรงนั้นเลย ครูกับเพื่อนก็มาห้ามครับ ช่วงนั้นรู้สึกว่าตัวเองใหญ่มากครับ เริ่มมีความกล้า เริ่มห้าว หลังจากที่ต่อยกับ น. เพื่อนก็ไม่คบผมอีกล้าวววววว (ฉันเสียใจ) รู้ไหมทำไม ? มันดันเป็นหัวโจกของกลุ่มเพื่อนสิคับ ผมก็แก้ปัญหาด้วยการคบเพื่อนต่างห้องครับ แล้วก็ได้เข้าแก๊งค์ชื่อย่อ MBR. (เป็นชื่อของบุหรี่) แก๊งค์นี้ใหญ่สุดใน ม.1 ละครับ ผมก็ห้าวอย่างเต็มตัวไม่มีใครรังแกผมเลยครับ กลัวด้วยซ้ำ (พวกเยอะ555) แล้วเพื่อนที่ชวนผมเข้าแก๊งค์ก็เคลียร์ปัญหาให้ครับโดยการไปหา น. (ที่มีเรื่องกับผมตอนน้นครับ) บอกว่า 'มึ* เอาป่าว i sud ถ้า มึ* ไม่เอาก็ขอโทษแล้วจับมือกัน ถ้ามึ* ไม่จับมือก็ต่อยกันเลย'...
...................
ชว๊อค!
ในใจก็คิดว่า *มึ*จะฮาร์ดคอร์ไปไหนวะ I เ*ยยยยยยยยยยยยยยยย*
สุดท้ายมันก็ขอโทษละจับมือผมครับ (โล่งเลย)
สุดท้ายแล้วผมก็ได้เพื่อนเก่าคืนมา และมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นครับ
**ชีวิตใน ม.1 ยังไม่จบนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อครับ ^^
เรื่องราวของเด็กชายวัย 14 :D
ขอเกริ่นก่อนนะครับ คือผมเนี้ยเป็นนักเรียนชายของโรงเรียนมัธยมชื่อดังย่านสะพานสูงแห่งหนึ่งซึ่งผมเป็นเด็กหัวดีมาแต่ไหนแต่ไรละ (ชมตัวเองนิดนึง) ตอนเด็กๆก็มีนิสัยเสียบ้างครับ เช่น สูบบุหรี่ตอน ป.2 (หลังจากนั้นก็ไม่สูบครับจนมาเข้า รร. นี้..) ทะเลาะกับเพื่อนบ้างตามประสาเด็ก ช่วงอยู่ประถมผมมักถูกรังแกบ่อยๆครับ เช่น วันนึงผมเดินไปทำธุระในห้องน้ำครับ พอจะออกเท่านั้นแหละ.. ประตูล๊อค ! ต้องโวยวายอยู่นานเลยครับแหม่กว่าครูจะมา คือทั้งกลัวทั้งสั่นเลยครับ คิดประมาณว่า Gu จะตายคาห้องน้ำหรอวะเนี้ย !? เกริ่นพอประมาณละมาเข้าเรื่องเลยครับ
ตอนผม ป.6 ก่อนเข้า รร. ผมเล็ง รร. นี้ไว้ว่าจะต้องสอบเข้าให้ได้ครับเพราะครอบครัวผมเห็นว่าเป็น รร. ดังและสอบเข้าค่อนข้างยาก ตอนสอบเข้าก็ประหม่านิดๆครับ ตอนสอบบางข้อก็เดาบ้างข้ามบ้างครับแล้วมาเจอกับเพื่อนคนนึงครับ (ตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีครับเล่นบอลกัน) เขาขอยืมปากกา เขาลืมเอามาสอบครับนับเป็นวันแรกที่ได้เพื่อน (ชื่อสมาย) หลังจากวันประกาศผลก็ตามคาดครับ สอบติดอันดับที่ 44 (เก่งนิดนึง55555) ก็คิดว่าเราเริ่มต้นได้ดีแล้ว หลังจากนั้นไม่นานครับ ผมได้มีแฟนตอน ม.1 (แต่เด็กเลยไอนี่นิ - -) ปิ๊งกันได้แปลกมากครับ คือหลังจากเข้าค่ายลูกเสือ อาจารย์เขาจะให้เรานั่งรถบัสครับ (รวม ช. ญ.) ผมกับแฟนคนนั้นแอนด์เดอะแกงค์ก็นั่งหลังสุดเลยครับ (ตอนนั้นเป็นเพื่อนกันเฉยๆ) จะมีช่วงนึงที่ง่วงๆ ด้วยนิสัยอันน่าม่อของผมจึงหยอกไปเล่นๆว่า.. ขอนอนตักได้ป่าว? ผมก็เดาๆไว้แล้วว่าคงไม่ให้ครับ แต่คำตอบกับผิดคาดเลย เขาให้ด้วยครับแหม่ (ไอนี่มันร้าย) ตัดไปตอนเลิกกันเลยนะครับ หลังจากเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเนี่ย เพื่อนก็เริ่มไม่คบผมครับ.. นินทาผมบ้างด่าต่อหน้าบ้าง ด้วยความไม่สู้คนแต่เด็กแล้วผมเลยเลือกที่จะก้มหน้าน้อมรับคำด่าไปครับ หลังจากนั้นไม่กี่วันก็มีเพื่อนเก่าที่เคยสมัครเฟสไว้ให้เอาไปโพมเล่นๆครับ จนผมมาเห็นละอ่านเม้น.. มันประมาณเสียดสีแฟนเก่าอ่ะครับแล้วมีคนมาเม้นด่าผมเพียบ ผมนี่น้ำตาคลอเลย คือในสถานะนั้นมันอึดอัดมากครับผมทำไรไม่ถูก รู้อยู่อย่างเดียวครับว่าเพื่อนๆเกลียดผมกันหมดแล้ว เพื่อนไม่คบผมแล้ว คนมาถามว่าเกิดไรขึ้นผมก็พิมพ์ๆตอบไปทั้งน้ำตาครับ เป็นโมเม้นต์ที่สุดๆจริงๆ และแล้วเพื่อนแท้ก็มาปรากฏตัวเคลียร์ปัญหาและจัดการกู้เฟสให้ (ลืมไปหลังจากมันโพสมันก็เปลี่ยนรหัสผมเลยครับ) หลังจากเรื่องนี้ผ่านไป ผมกับแฟนเก่าก็คุยกันปกติครับ..
หลังจากนั้น 2-3 เดือน น่าจะเป็นช่วงปีใหม่ครับมีคนมาชอบผมครับ (ชื่อย่อว่า ซ.) ซึ่งก็มีเรื่องมาหาผมอีกแล้วครับ ซ. เนี่ยเพื่อนร่วมห้องผมดันมาชอบซะงั้นเลย ไม่ใช่แค่คนเดียวนะครับ มันถูกชอบตั้ง 2 คน! (ขนาดนั้นเลย) ด้วยความน่าม่อ (อีกละ) ผมก็ขึ้นสถานะกับมันเล่นๆครับ จนไปทะเลาะกับ 2 คนนั้น สกิลปากเยอะเลยครับ พอตอนเช้าคาบแรก เจอกับ น. พอดี (คนที่ชอบ ซ.) ก็ทะเลาะกันเลยครับ ต่อยกันตรงนั้นเลย ครูกับเพื่อนก็มาห้ามครับ ช่วงนั้นรู้สึกว่าตัวเองใหญ่มากครับ เริ่มมีความกล้า เริ่มห้าว หลังจากที่ต่อยกับ น. เพื่อนก็ไม่คบผมอีกล้าวววววว (ฉันเสียใจ) รู้ไหมทำไม ? มันดันเป็นหัวโจกของกลุ่มเพื่อนสิคับ ผมก็แก้ปัญหาด้วยการคบเพื่อนต่างห้องครับ แล้วก็ได้เข้าแก๊งค์ชื่อย่อ MBR. (เป็นชื่อของบุหรี่) แก๊งค์นี้ใหญ่สุดใน ม.1 ละครับ ผมก็ห้าวอย่างเต็มตัวไม่มีใครรังแกผมเลยครับ กลัวด้วยซ้ำ (พวกเยอะ555) แล้วเพื่อนที่ชวนผมเข้าแก๊งค์ก็เคลียร์ปัญหาให้ครับโดยการไปหา น. (ที่มีเรื่องกับผมตอนน้นครับ) บอกว่า 'มึ* เอาป่าว i sud ถ้า มึ* ไม่เอาก็ขอโทษแล้วจับมือกัน ถ้ามึ* ไม่จับมือก็ต่อยกันเลย'...
...................
ชว๊อค!
ในใจก็คิดว่า *มึ*จะฮาร์ดคอร์ไปไหนวะ I เ*ยยยยยยยยยยยยยยยย*
สุดท้ายมันก็ขอโทษละจับมือผมครับ (โล่งเลย)
สุดท้ายแล้วผมก็ได้เพื่อนเก่าคืนมา และมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นครับ
**ชีวิตใน ม.1 ยังไม่จบนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อครับ ^^