แก้ไข
สวัสดี นี่เป็นกระทู้เเรกที่เราเขียน ยังไงก้ร่วมกันโฟสตอบได้นะ
คือว่า
เราอ่ะไปทักรุ่นน้องคนนึง เนื่องจากการทำงานด้วยกันทำให้เราอยากรู้จักน้องเค้ามากขึ้น 555555 เราก้เลยทักไปตอนแรกก้ทักไปเฉยๆๆไม่ได้อะไรก้คุยปกตื ก้เริ่มรู้จักกันมากขึ้น ก้เลยสนิทกันละ ก้ถึงขึ้นคุยกันทุกวัน 555555 ก้คุยแบบสนุกๆกัน แต่เราไม่รู้เลยว่าจิงๆเราก้ชอบน้องเค้าไปแล้ว แต่เพราะเราไม่รู้ไงว่าความรู้สึกแบบนี้มันใช่หรอ ก้เลยไม่สนใจไร เพราะงั้นตอนไปรร.เราก้เลยไปสืบว่าน้องเค้ามีแฟนยังอะไรแบบนี้(ก้ไม่รู้ไปสืบไมไม่ได้รู้สึกหนิ?) เราก้ได้รู้ว่าน้องเค้าไม่มีใคร แต่น้องเค้าชอบน้องอีกคนในห้อง แต่น้องผญ.ไม่ได้ชอบน้องเค้า เราก้เลยรู้สึกดีมานิดนึง 555555555 (รู้สึกไมไม่ได้ชอบ) แล้วเราก้คุยกันเกือบทุกวัน คุยกันสนุกสนาน มีเล่นมุกกัน ตอนเช้าก้ทักกันก่อนไปรร.หรือไปไหน ตอนเยนก้มีฝด. บอกลากันก่อนนอนธรรมดา แต่ก้น้องเค้าก้เปนคนตอบตันๆ ทั้งที่เราก้ชอบตอบตันอยู่แล้ว แต่เราก้พยายามตอบจนคุยกันได้ เราก้เปนคนขี้งอนมาก น้องเค้าก้จะง้อ 555555แต่เราก้ไม่ชอบเวลามันตอบตันอยู่ดี เราก้เลยบ่น
"ตอบตันงี้เก๊กหรอ" คำถามนี้น้องเค้ากลับตอบมาว่า "มองข้างนอกอ่ะอาจจะเก๊กนะแต่พออยู่ด้วยนานๆจะรู้ว่าเปลี่ยนไปเลย" คำตอบคำนี้มันทำให้ใจพองโตแปลกๆๆ เราก้เลยตอบไปว่า "เค้าต้องรอแกรด้วย" น้องเค้าก้ได้ตอบว่า "รอสิ" ด้วยคำๆนี้มันทำให้เรารอน้องเค้าและรู้เลยว่าอยากคุยกับน้องเค้าไปอีกเรื่อยๆ
แต่พอวันนึงมาถึง น้องเค้าหายไป หายไปแบบแชทไม่ตอบทั้งที่ออนอยู่ ละก้ทักไปไม่ตอบ หายไปแบบเราไร้ตัวตนเราเลย คิดว่าเราทำไรผิด เราเลยโทรไปสุดท้ายเราโดนตัดสาย เราเลยคิดว่าเราคงเป็นคนที่น้องเค้าต้องการไม่ได้แน่ เราเลยเฮิดท์มากแต่ก้ไม่ได้บอกใครจน ระยะเวลาผ่านไป 2-3 อาทิดน้องเค้าก้กลับมาทักเรา เราก้ตกใจตอนแรกก้งอนๆเพราะเราเคยคิดจะบล๊อกเฟสเลยล่ะ 555555 แต่พอน้องเค้ากลับมาไม่รู้สิความรู้สึกโกดหายไป กลับเปนอยากดูแลช่วงเวลานี้ให้นานอีกครั้ง จนก้คุยกันได้ อีก 2-3 อาทิด น้องเค้าก้พูดกับเรามากมาย หลายเรื่อง น้องเค้าเริ่มมีงอนบ้าง แต่คราวนี้เราง้อน้องเค้าตลอด เรากลับเปนคนง้อ เท่าที่เราทำได้ เพราะเราไม่เคยง้อใครเลย เราก้พยายามง้อ และเปลี่ยนตัวเองให้ไม่ขี้งอน และก้เปลี่ยนตัวเองจากเมื่อก่อนก่อนที่จะคุยกับน้องเค้าเราเคยเปนคนตอบตันสุดๆ แต่พอคุยกับน้องเค้าเราก้เปลี่ยนตัวเองไปเยอะ เราพยายามมากพยายาม ตลอดเหมือนคนที่วิ่งตาม แต่น้องเค้าก้ตอบตันอยู่ดี จนเราก้เหนื่อยที่วิ่งตาม แต่สุดท้ายเราก้ยังวิ่งตาม และในช่วงนั้นก้มีข่าวน้องเค้า กะน้องผญ.คนที่น้องเค้าเคยชอบ มีข่าวมาเกือบทุกวัน เราเหนเราโคดเหนื่อย โคดเจบเลย แต่เราก้ยังวิ่งตามน้องเค้าอยู่ดี แต่แล้ว น้องเค้าก้หายไปอีกครั้ง ครั้งนี้เราโคดรู้สึกแย่โคดโกด เราสาบานเลยว่าจะไม่ตอบน้องเค้าอีกเราโกดมาก
จนไม่นานมานี้น้องเค้าทักกลับมาอีกครั้งว่าให้เราตื่นไปคุมนักกีฬา ตอนน้องเขาทักมาเราก้งงนะ เราก้จะตอบแย่ๆไป แต่นิ้วมือมันกลับตอบไปโคดดี โถ่วเว้ย เมื่อไหร่จะจำเนี่ย และเราก้ไปคุมนักกีฬาไปเจอน้องเค้าจริงๆ ละตอนเจอกัน น้องเค้าก้เเกล้งเรา เล่นกันตามปกติ เราก้เลยคุยปกติได้แล้ว จนกลับบ้านน้องเค้าก้หายจากแชทอีกแล้ว เราไม่รู้ว่าจะทำไงแล้ว เราเหนื่อยมาก เราไม่อยากวิ่งแล้วเราเหนื่อย เราเจบขากับการวิ่งแล้ว เราหมดเเรง เราไม่รู้แล้วว่าเอาไงต่อดี
แต่ถ้าเลือกได้นะ เรายอมให้มันหายละกลับมา ดีกว่ามันหายไป เพราะเราบอกความรู้สึกเราไป เรากลัวที่จะมองหน้ากัน กลัวว่าเราจะไม่สามารถคุยกะมันได้อีก เราแค่อยากให้กลับมันมาคุยกะเค้าแบบที่ให้มันมีความสุข ดีกว่าไม่กลับมาอีกเลย
แต่ที่เราตั้งกระทู้เพราะเราอยากระบายความรู้สึก เราแค่อยากรู้ว่าเราควรลืมมัน และก้เลิกรอ หรือว่าอะไร แต่เราก้รอได้นะ แต่เราก้บอบช้ำเกินที่จะรับไหว ใครมีทางออก ก้บอกได้นะ
#ขอบคุณที่อ่านน้า
เราควรรอหรอคะ หรือทำไงดีคะ?
สวัสดี นี่เป็นกระทู้เเรกที่เราเขียน ยังไงก้ร่วมกันโฟสตอบได้นะ
คือว่า
เราอ่ะไปทักรุ่นน้องคนนึง เนื่องจากการทำงานด้วยกันทำให้เราอยากรู้จักน้องเค้ามากขึ้น 555555 เราก้เลยทักไปตอนแรกก้ทักไปเฉยๆๆไม่ได้อะไรก้คุยปกตื ก้เริ่มรู้จักกันมากขึ้น ก้เลยสนิทกันละ ก้ถึงขึ้นคุยกันทุกวัน 555555 ก้คุยแบบสนุกๆกัน แต่เราไม่รู้เลยว่าจิงๆเราก้ชอบน้องเค้าไปแล้ว แต่เพราะเราไม่รู้ไงว่าความรู้สึกแบบนี้มันใช่หรอ ก้เลยไม่สนใจไร เพราะงั้นตอนไปรร.เราก้เลยไปสืบว่าน้องเค้ามีแฟนยังอะไรแบบนี้(ก้ไม่รู้ไปสืบไมไม่ได้รู้สึกหนิ?) เราก้ได้รู้ว่าน้องเค้าไม่มีใคร แต่น้องเค้าชอบน้องอีกคนในห้อง แต่น้องผญ.ไม่ได้ชอบน้องเค้า เราก้เลยรู้สึกดีมานิดนึง 555555555 (รู้สึกไมไม่ได้ชอบ) แล้วเราก้คุยกันเกือบทุกวัน คุยกันสนุกสนาน มีเล่นมุกกัน ตอนเช้าก้ทักกันก่อนไปรร.หรือไปไหน ตอนเยนก้มีฝด. บอกลากันก่อนนอนธรรมดา แต่ก้น้องเค้าก้เปนคนตอบตันๆ ทั้งที่เราก้ชอบตอบตันอยู่แล้ว แต่เราก้พยายามตอบจนคุยกันได้ เราก้เปนคนขี้งอนมาก น้องเค้าก้จะง้อ 555555แต่เราก้ไม่ชอบเวลามันตอบตันอยู่ดี เราก้เลยบ่น
"ตอบตันงี้เก๊กหรอ" คำถามนี้น้องเค้ากลับตอบมาว่า "มองข้างนอกอ่ะอาจจะเก๊กนะแต่พออยู่ด้วยนานๆจะรู้ว่าเปลี่ยนไปเลย" คำตอบคำนี้มันทำให้ใจพองโตแปลกๆๆ เราก้เลยตอบไปว่า "เค้าต้องรอแกรด้วย" น้องเค้าก้ได้ตอบว่า "รอสิ" ด้วยคำๆนี้มันทำให้เรารอน้องเค้าและรู้เลยว่าอยากคุยกับน้องเค้าไปอีกเรื่อยๆ
แต่พอวันนึงมาถึง น้องเค้าหายไป หายไปแบบแชทไม่ตอบทั้งที่ออนอยู่ ละก้ทักไปไม่ตอบ หายไปแบบเราไร้ตัวตนเราเลย คิดว่าเราทำไรผิด เราเลยโทรไปสุดท้ายเราโดนตัดสาย เราเลยคิดว่าเราคงเป็นคนที่น้องเค้าต้องการไม่ได้แน่ เราเลยเฮิดท์มากแต่ก้ไม่ได้บอกใครจน ระยะเวลาผ่านไป 2-3 อาทิดน้องเค้าก้กลับมาทักเรา เราก้ตกใจตอนแรกก้งอนๆเพราะเราเคยคิดจะบล๊อกเฟสเลยล่ะ 555555 แต่พอน้องเค้ากลับมาไม่รู้สิความรู้สึกโกดหายไป กลับเปนอยากดูแลช่วงเวลานี้ให้นานอีกครั้ง จนก้คุยกันได้ อีก 2-3 อาทิด น้องเค้าก้พูดกับเรามากมาย หลายเรื่อง น้องเค้าเริ่มมีงอนบ้าง แต่คราวนี้เราง้อน้องเค้าตลอด เรากลับเปนคนง้อ เท่าที่เราทำได้ เพราะเราไม่เคยง้อใครเลย เราก้พยายามง้อ และเปลี่ยนตัวเองให้ไม่ขี้งอน และก้เปลี่ยนตัวเองจากเมื่อก่อนก่อนที่จะคุยกับน้องเค้าเราเคยเปนคนตอบตันสุดๆ แต่พอคุยกับน้องเค้าเราก้เปลี่ยนตัวเองไปเยอะ เราพยายามมากพยายาม ตลอดเหมือนคนที่วิ่งตาม แต่น้องเค้าก้ตอบตันอยู่ดี จนเราก้เหนื่อยที่วิ่งตาม แต่สุดท้ายเราก้ยังวิ่งตาม และในช่วงนั้นก้มีข่าวน้องเค้า กะน้องผญ.คนที่น้องเค้าเคยชอบ มีข่าวมาเกือบทุกวัน เราเหนเราโคดเหนื่อย โคดเจบเลย แต่เราก้ยังวิ่งตามน้องเค้าอยู่ดี แต่แล้ว น้องเค้าก้หายไปอีกครั้ง ครั้งนี้เราโคดรู้สึกแย่โคดโกด เราสาบานเลยว่าจะไม่ตอบน้องเค้าอีกเราโกดมาก
จนไม่นานมานี้น้องเค้าทักกลับมาอีกครั้งว่าให้เราตื่นไปคุมนักกีฬา ตอนน้องเขาทักมาเราก้งงนะ เราก้จะตอบแย่ๆไป แต่นิ้วมือมันกลับตอบไปโคดดี โถ่วเว้ย เมื่อไหร่จะจำเนี่ย และเราก้ไปคุมนักกีฬาไปเจอน้องเค้าจริงๆ ละตอนเจอกัน น้องเค้าก้เเกล้งเรา เล่นกันตามปกติ เราก้เลยคุยปกติได้แล้ว จนกลับบ้านน้องเค้าก้หายจากแชทอีกแล้ว เราไม่รู้ว่าจะทำไงแล้ว เราเหนื่อยมาก เราไม่อยากวิ่งแล้วเราเหนื่อย เราเจบขากับการวิ่งแล้ว เราหมดเเรง เราไม่รู้แล้วว่าเอาไงต่อดี
แต่ถ้าเลือกได้นะ เรายอมให้มันหายละกลับมา ดีกว่ามันหายไป เพราะเราบอกความรู้สึกเราไป เรากลัวที่จะมองหน้ากัน กลัวว่าเราจะไม่สามารถคุยกะมันได้อีก เราแค่อยากให้กลับมันมาคุยกะเค้าแบบที่ให้มันมีความสุข ดีกว่าไม่กลับมาอีกเลย
แต่ที่เราตั้งกระทู้เพราะเราอยากระบายความรู้สึก เราแค่อยากรู้ว่าเราควรลืมมัน และก้เลิกรอ หรือว่าอะไร แต่เราก้รอได้นะ แต่เราก้บอบช้ำเกินที่จะรับไหว ใครมีทางออก ก้บอกได้นะ
#ขอบคุณที่อ่านน้า