ผมอายุ 26 ทำงานประจำออฟฟิศ รู้สึกเบื่อๆงานครับ ตัวงานอ่ะพอไหวครับ แต่คนเนี่ยไม่ค่อยจะไหวเลย ขอเล่าเป็นคนๆไปล่ะกัน
คนแรก หัวหน้าทีมงานเราเอง อายุ 42 ปี ปกติเป็นคนเฉยๆ บางครั้งออกแนวติ๋มๆตุ้งติ้ง แต่เราก็พอมองออกว่าแกเป็น ตะ..อู...ดุ๊ด แต่ก็แอบแมนไว้ตลอดไม่มีลูกไม่มีเมียเวลากินข้าวก็ชอบทำหน้าเหมือนถูกบังคับให้กิน ส่วนตัวเราเองก็บุคลิกนิ่งๆเหมือนกัน มีอยู่วันนึงเรากินข้าวเราก็กินของเราปกติ เค้าก้อทักทำนองกวนโอ้ยมาว่า กินข้าวทำหน้าเหมือนไม่อยากกิน เหมือนไม่อร่อย เหมือนถูกบังคับกินอย่างนั้นแหละ เราก็ย้อนไปว่า ก็เหมือนพี่ตอนเช้านั่นแหละครับ คนในโต้ะก็ขำ พี่คนนั้นก็นิ่งอายไป แต่ปัญหาที่พบบ่อยมากกว่านั้นคือ เวลาเราแก้ไขปัญหาอะไรไม่ได้ มาปรึกษาอะไรก็มักจะกวนโอ้ย เสมอ เช่น เราเข้าไดรฟ์แชร์ไม่ได้ ก้อมักจะบอก พิมพ์ผิดหรือเปล่าๆๆๆ ย้ำสามสี่หนจนเรารุสึกหงุดหงิด สุดท้ายเปนที่เน็ตขัดข้อง แล้วเวลาพูดก้อชอบพูดเบาๆ เหมือนกระซิบเป็นคนไม่มีเสียง เวลามอบหมายงาน เราและคนอื่นๆต้องชะโงกหน้าเข้าไปฟังใกล้ๆ ถึงจะรู้เรื่อง แต่เวลาคุยเรื่องไร้สาระ นิ พูดดังลั่นทั่ว ก็ไม่เข้าใจว่าเป็นคนยังไง
คนที่สอง พี่ผู้ชาย อายุ 35 ปี เป็นพี่ในทีมอื่น เพิ่งเข้างานได้ 1 เดือน ที่ต้องประสานงานกันบ่อยๆไปกินข้าวด้วยกัน เวลาเราสั่งกับข้าวอะไรก้อมักจะติชมอาหารเรา โดยร่วมมือกับหัวหน้าเราเสมอ เช่น วันนี้จัดเต็มนะ, กินเยอะไปหรือเปล่า, กินเยอะนะเราป่ะ, กินหมดหรอ คือเราเป็นคนรูปร่างท้วม ไหล่กว้าง ตัวใหญ่ แต่ไม่ถึงกับอ้วนมาก สูง 166 หนัก 70 ตอนนี้กำลังลดอยู่ เดิมหนัก 72 ว่าจะค่อยลดเหลือ 65 เรามักจะสั่งก๋วยเตี๋ยวบ่อยๆกับขนมไทย ก็มักจะติ กินแต่ก๋วยเตี๋ยวหรอ บางวันสั่งต้มจืด, ไก้นัทเก็ตทอดมากินกะข้าว ก็บอกจัดเต็ม เยอะมาก จนบางทีเราก็คิดอยากจะกินอะไรก้อเรื่องของเราป่าวทำไมต้องมาวิจารณ์ ตัวเค้าเองสูงแค่ 165 หนัก 57 น้ำหนักต่ำกว่ามาตรฐานอีก เวลาเดินก็ใส่เสริมส้นโย่งเย้ง เวลาเห็นท่าเดินแล้วตลกอดขำไม่ได้ ผอมจะตาย ณ. ตอนนี้รู้สึกรำคาญไม่อยากสนทนาด้วยเท่าไหร่
รู้สึกเบื่อคนครับ มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเราบ้างครับ
รู้สึกเบื่อคนที่ทำงาน
คนแรก หัวหน้าทีมงานเราเอง อายุ 42 ปี ปกติเป็นคนเฉยๆ บางครั้งออกแนวติ๋มๆตุ้งติ้ง แต่เราก็พอมองออกว่าแกเป็น ตะ..อู...ดุ๊ด แต่ก็แอบแมนไว้ตลอดไม่มีลูกไม่มีเมียเวลากินข้าวก็ชอบทำหน้าเหมือนถูกบังคับให้กิน ส่วนตัวเราเองก็บุคลิกนิ่งๆเหมือนกัน มีอยู่วันนึงเรากินข้าวเราก็กินของเราปกติ เค้าก้อทักทำนองกวนโอ้ยมาว่า กินข้าวทำหน้าเหมือนไม่อยากกิน เหมือนไม่อร่อย เหมือนถูกบังคับกินอย่างนั้นแหละ เราก็ย้อนไปว่า ก็เหมือนพี่ตอนเช้านั่นแหละครับ คนในโต้ะก็ขำ พี่คนนั้นก็นิ่งอายไป แต่ปัญหาที่พบบ่อยมากกว่านั้นคือ เวลาเราแก้ไขปัญหาอะไรไม่ได้ มาปรึกษาอะไรก็มักจะกวนโอ้ย เสมอ เช่น เราเข้าไดรฟ์แชร์ไม่ได้ ก้อมักจะบอก พิมพ์ผิดหรือเปล่าๆๆๆ ย้ำสามสี่หนจนเรารุสึกหงุดหงิด สุดท้ายเปนที่เน็ตขัดข้อง แล้วเวลาพูดก้อชอบพูดเบาๆ เหมือนกระซิบเป็นคนไม่มีเสียง เวลามอบหมายงาน เราและคนอื่นๆต้องชะโงกหน้าเข้าไปฟังใกล้ๆ ถึงจะรู้เรื่อง แต่เวลาคุยเรื่องไร้สาระ นิ พูดดังลั่นทั่ว ก็ไม่เข้าใจว่าเป็นคนยังไง
คนที่สอง พี่ผู้ชาย อายุ 35 ปี เป็นพี่ในทีมอื่น เพิ่งเข้างานได้ 1 เดือน ที่ต้องประสานงานกันบ่อยๆไปกินข้าวด้วยกัน เวลาเราสั่งกับข้าวอะไรก้อมักจะติชมอาหารเรา โดยร่วมมือกับหัวหน้าเราเสมอ เช่น วันนี้จัดเต็มนะ, กินเยอะไปหรือเปล่า, กินเยอะนะเราป่ะ, กินหมดหรอ คือเราเป็นคนรูปร่างท้วม ไหล่กว้าง ตัวใหญ่ แต่ไม่ถึงกับอ้วนมาก สูง 166 หนัก 70 ตอนนี้กำลังลดอยู่ เดิมหนัก 72 ว่าจะค่อยลดเหลือ 65 เรามักจะสั่งก๋วยเตี๋ยวบ่อยๆกับขนมไทย ก็มักจะติ กินแต่ก๋วยเตี๋ยวหรอ บางวันสั่งต้มจืด, ไก้นัทเก็ตทอดมากินกะข้าว ก็บอกจัดเต็ม เยอะมาก จนบางทีเราก็คิดอยากจะกินอะไรก้อเรื่องของเราป่าวทำไมต้องมาวิจารณ์ ตัวเค้าเองสูงแค่ 165 หนัก 57 น้ำหนักต่ำกว่ามาตรฐานอีก เวลาเดินก็ใส่เสริมส้นโย่งเย้ง เวลาเห็นท่าเดินแล้วตลกอดขำไม่ได้ ผอมจะตาย ณ. ตอนนี้รู้สึกรำคาญไม่อยากสนทนาด้วยเท่าไหร่
รู้สึกเบื่อคนครับ มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเราบ้างครับ